อาหารประเภทเนื้อเยียวยาทุกอย่าง

“ต่อไปก็คงยิ้มไม่หุบทั้งวัน ใช่หรือไม่ในเมื่อเสี่ยวซงกลับมาอยู่กับพวกเราเหมือนเดิมแล้ว” ฮูหยินส่งเสริมเต็มที่ แป๋มอายบิดมือไปมา เสี่ยวซงสีหน้าสลดลงทันที

“ความจริงข้ากลับมาครั้งนี้ตั้งใจมาลาพวกท่าน”

แป๋มหูอื้อตาลายไปเสียแล้ว มาลา แล้วเขาจะมาจูบแป๋มทำไม แล้วยังมาทำเป็นมีทีท่าว่าชอบแป๋มมาให้ความหวังแต่กลับบอกว่าจะมาลา

แป๋มก้มหน้านิ่งฮูหยินเฉินเหมือนจะเข้าใจดี

“ลา หมายความว่าอย่างไร”

“ข้าเดิมอยู่ที่นี่มีความสุขที่สุด แต่ด้วยข้าไม่อาจละทิ้งบุพการีได้ แม้จะหาข้ออ้างอย่างไรก็คงไม่อาจแก้ตัว พวกท่านเองก็คงจะคิดว่าข้าอยากไปอยู่ดี ความจริงเสี่ยวซงอยากอยู่ที่นี่ตรงนี้ไปอีกนานเท่านาน แต่ข้าไม่อาจกระทำ”ท่านเฉินถอนหายใจยาวเหยียด

“จูเจี่ย มาช่วยแม่ยกกับข้าวกันดีกว่า”

แป๋มลุกพลวดพลาดไปในทันทีไม่ได้เป็นเพราะความหิวแต่เป็นเพราะรู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหลอยู่แล้ว เสี่ยวซงมองตามร่างที่เริ่มบางไปจนลับสายตา

“จูเจี่ย”เมื่อเข้ามาในครัวเพียงลำพังฮูหยินเฉินที่แต่เดิมแป๋มไม่สู้ชอบใจนัก กับกุมมือเย็นชืดของแป๋มไว้

“ค่ะท่านแม่”

“แม่กำลังคิดว่า เจ้าไม่เหมือนเดิม หลายวันมานี้จูเจี่ยของแม่น่ารักขึ้นกว่าเดิมสวยขึ้นกว่าเดิม จ