หน้าหลัก / โรแมนติก / เมียโจร NC-25 / บทที่ ๒๒ 'อาบน้ำด้วยกัน'

แชร์

บทที่ ๒๒ 'อาบน้ำด้วยกัน'

ผู้เขียน: C
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-25 22:34:35

“ไปไหนมา”

เพียงแค่เห็นใบบัวก้าวขึ้นเรือนมาราชันก็เอ่ยถามเสียงเข้ม เขากลับจากสนามซ้อมเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนแต่กลับไม่ได้เจอหน้าเมียที่บ้าน ตามหาทุกห้องหับ รอบบริเวณเรือนและลำธารก็ไม่เจอ หัวเสียจนเกือบออกไปตามอยู่แล้ว ดีที่ใบบัวกลับมาก่อน

ไม่อย่างนั้นราชันคงอาละวาด

จอมโจรรู้สึกหงุดหงิดตัวเอง พักนี้เขาติดใบบัวเกินไปหรือเปล่า ต้องเจอหน้าทุกครั้งที่กลับมาบ้าน ต้องได้นอนด้วยกันทุกคืน ต่อให้ไม่ได้ทำอะไรมากกว่าการที่ต่างคนต่างนอนราชันก็ยังเลือกที่จะมานอนกับใบบัว ส่วนห้องตัวเองนั้นแทบจะกลายเป็นห้องร้างไปแล้ว

ไม่เข้าใจว่าจะพาตัวเองมานอนในที่แคบ ๆ ทำไม ฟูกก็แข็ง ผ้าห่มก็ไม่อุ่น ไม่มีตรงไหนเลยที่ห้องใบบัวดีกว่าห้องของตัวเอง

“ใบบัวไปเก็บผักมาจ้ะ ดูสิจ๊ะ มะเขือเทศแดงอวบน่ากินเชียว”

“จะทำอะไรกิน” ราชันเดินเข้าไปใกล้ ส่วนสูงที่ต่างกันมากทำให้ใบบัวต้องแหงนหน้าขึ้นมอง โจรหนุ่มเห็นแบบนั้นก็ยกยิ้ม

ลูกกวางแคระ

“ยำไข่ดาว กับต้มยำจ้ะ”

“แล้วนั่นอะไร มะม่วง?”

“อ๋อ มะม่วงแรดจ้ะ เห็นแล้วเปรี้ยวปากเลยเอามาด้วย ตั้งใจว่าจะยำกิน”

“ทำตัวเหมือนคนท้อง” ราชันหรี่ตาลง “ท้องหรือเปล่า”

“ไม่นะจ๊ะ”

“งั้นหรือ ดีแล้ว”

สีหน้าจ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๒๓ ‘ล้อแสงจันทร์’ NC-20

    ผิวขาวผุดผาดราวกับน้ำนมสะท้อนแสงจันทร์ในคืนเดือนหงาย เหล่าปลาน้อยใหญ่รีบว่ายออกห่างจากสองร่างที่เสียดสีกัน ราวกับรู้ว่าหากยังอยู่ใกล้คงไม่ต่างอะไรจากก้างที่ขวางคอใบบัวช้อนตามองใบหน้าหล่อเหลาดุดัน ดวงตาของราชันคุกรุ่นไปด้วยไฟปรารถนา กว่าสัปดาห์แล้วที่โจรหนุ่มไม่ได้ปลดปล่อย ความจริงท่อนกายเขามันแข็งตัวตื่นตั้งแต่ตอนที่เห็นใบบัวว่ายน้ำไปมาอย่างสนุกสนานแล้วสายน้ำเย็นสดชื่นไม่ได้ช่วยให้ไฟแห่งความต้องการดับมอดลง ราชันหลุบตามองเนินอกอวบขาวผ่องที่ลอยพ้นน้ำและเบียดแนบกับแผงอกตนเอง หัวนมแข็งชันเสียดสีสร้างความเสียวกระสั่น มือใหญ่บีบขย้ำก้นเด้งเต็มแรงจนใบบัวอดคิดไม่ได้ว่าพรุ่งนี้มันจะต้องช้ำแน่ ๆ“อะ อื้อ พี่ราชัน”ราชันอุ้มใบบัวเข้าหาตัว แขนทั้งสองข้างช้อนก้นอวบไว้ไม่ให้ร่างน้อยตก แรงดันน้ำทำให้น้ำหนักตัวใบบัวน้อยลงราชันจึงอุ้มได้สบายมือ แต่ต่อให้ไม่มีน้ำช่วยน้ำหนักแค่นี้ก็ไม่ระคายจอมโจรอยู่ดีใบบัวจับไหล่กว้างไว้แน่น ขาทั้งสองข้างรีบเกี่ยวรัดเอวสอบไว้ไม่ให้ตัวเองตก ท่าทางมันหวาดเสียวเกินไป ถึงตกแล้วจะไม่เจ็บแต่ต้องสำลักน้ำแน่ ๆ ทว่าในขณะที่เธอกลัวจนตัวสั่นราชันกลับอุ้มได้สบาย ๆทั้งยัง.. กลั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25
  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๒๔ ‘คนเดียวที่เป็นเมีย’

    ราชันกระแทกส้นเดินขึ้นเรือนด้วยความหัวเสีย เขาตั้งใจจะชมจันทร์กับใบบัวอีกสักสองสามยก ถ้าไม่ติดว่าเสียงโหวกเหวกโวยวายจากบนเรือนเขาคงไม่ยอมห่างจากร่างเนียนนุ่มจนกว่าจะเต็มอิ่มนับวันราชันยิ่งติดใบบัวเป็นเงา แค่ได้นอนข้างกันก็สบายใจ ยิ่งถ้าได้ร่วมบทเพลงสวาทกันก็ยิ่งรู้สึกอิ่มเอม“อะไรของมึงวะไอ้สอง!”“พี่ราชัน ฉันกับไอ้กล้าสำรวจรอบหมู่บ้านแล้วเจอผู้หญิงคนนี้ด้อม ๆ มอง ๆ เข้ามาในหมู่บ้าน ท่าทางมีพิรุธน่าสงสัย พอถามก็ได้ความว่ามาหาพี่จ้ะ”“ใครวะ”สองเปิดทางให้เห็นผู้หญิงท่าทางมอมแมม ปิดหน้าตาด้วยผ้าจนมองไม่ออกว่าเป็นใคร ราชันเดินเข้าไปใกล้แล้วสำรวจว่าเคยเห็นผู้หญิงลักษณะนี้มาก่อนหรือไม่คุ้น ๆ แต่นึกไม่ออกว่าใคร“เอาผ้าคลุมหน้าออก”หญิงปริศนาค่อย ๆ แกะผ้าที่ใช้ปิดหน้าออก ทันทีที่ผ้าสีหม่นหลุดร่วงลงไปกองที่พื้น ทั้งราชัน สอง และกล้า ต่างเงียบไปราวกับหาเสียงของตัวเองไม่เจอ“พี่ราชัน”“มะลิ”..ปลายเท้าหยุดชะงักทันทีเมื่อได้ยินชื่อที่ไม่ปรารถนาจะได้ยินออกมาจากปากราชัน ใบบัวขยับไปหลบหลังเสาต้นใหญ่ โผล่เพียงดวงตาออกมาจ้องมองภาพตรงหน้า“พี่ราชันยังจำมะลิได้ ฮึก”“เกิดอะไรขึ้น” ราชันนั่งลงตรงหน้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25
  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๒๕ ‘เมียเก่า เมียใหม่’

    รุ่งสางใบบัวขยับออกจากอ้อมแขนแข็งแกร่งอย่างเชื่องช้า ไฟตะเกียงถูกจุดขึ้นสลัว ๆ เผยให้เห็นใบหน้าคมคร้ามที่เวลานี้ดูไร้พิษภัยใด ๆ“พี่ราชัน”มือน้อยแตะแก้มสากเบา ๆ เธอหลุดยิ้มเมื่อจอมโจรขมวดคิ้วเพราะถูกก่อกวนเวลานอน ก่อนจะเอียงหน้าซบกับมือเธอแล้วคลายปมคิ้วออกราชันในเวลานี้น่ารักเหลือเกินใบบัวค่อย ๆ ย่องออกจากห้องเพื่อไปทำธุระประจำวัน เธอเดินไปที่ตุ่มขนาดกลาง ตักน้ำขึ้นล้างหน้าแปรงฟันให้ร่างกายสดชื่น ก่อนจะเดินเข้าไปที่ครัวทว่า ครัวที่ไม่ควรมีใครในเวลานี้กลับมีแสงไฟสลัว รวมถึงกลิ่นอาหารลอยออกมาพร้อมกับควันบาง ๆ ใบบัวเห็นแบบนั้นจึงรีบพุ่งเข้าไปทันทีเพราะคิดว่าเป็นโจร แต่พอประตูเปิดออกเธอก็รู้ว่าไม่ใช่..“อ้าว” หญิงสาวหน้าตาสะสวยหันมาเลิกคิ้วน้อย ๆ เธอยิ้มกว้างดูไร้พิษภัย “มาทำอะไรหรือ”“คือ.. ฉัน”“มาก็ดี ว่างหรือเปล่า ช่วยดูหน่อยสิว่ากับข้าวเป็นอย่างไร ฉันไม่ได้เข้าครัวนานเกรงว่าฝีมือจะตก”มะลิจับจูงใบบัวเข้าไปในครัวด้วยกัน ทั้งคู่หยุดลงตรงหน้าเตาที่มีแกงป่าหม้อใหญ่ ที่กำลังเดือดและส่งกลิ่นหอมฉุยออกมา“ฉันจำได้ว่าพี่ราชันชอบแกงเผ็ดป่าหมูป่ามาก เมื่อคืนฉันเอาแต่คิดถึงเรื่องนี้ทั้งคืน ก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25
  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๒๖ ‘สัญญาณร้าย’

    “หนึ่งอาทิตย์แล้วนะ..”คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันด้วยความฉงน ใบบัวนั้นเป็นคนที่รอบคอบเสมอ เธอมักจะจดวันที่ระดูมาเอาไว้เพื่อเตรียมตัวรับมือ และปกติมันก็ไม่เคยผิดพลาดหรือคลาดเคลื่อนเลย ยกเว้นเดือนนี้ระดูของเธอไม่มาได้เจ็ดวันแล้วรวมถึงเมื่อเช้าตรู่ใบบัวมีอาการแปลกประหลาด เธออาเจียนและเวียนหัวระหว่างกำลังทำกับข้าวจนต้องนั่งพักหลายนาทีกว่าจะดีขึ้นใบบัวพอจะมีความรู้เรื่องแพทย์อยู่บ้างจากการเรียนกับลุงหมอข้างบ้าน ดังนั้นเธอจึงค่อนข้างเป็นกังวลกับอาการของตนเอง ครั้นจะให้แม่อ่อนมาตรวจดูก็อาจจะช่วยอะไรได้ไม่มาก หากปัญหามันเกิดจากภายในอย่างไรก็ต้องไปโรงพยาบาลให้หมอปัจจุบันรักษา“อยากเข้าเมืองหรือ”“จ้ะ ใบบัวมีของที่ต้องการซื้อ”ราชันนิ่งคิดสักพักก็พยักหน้าตกลง ในตอนนั้นเองที่มะลิผ่านมาได้ยินเข้าพอดี เธอเอ่ยขอเข้าไปในเมืองด้วยอีกคนราชันไม่ได้ใช้ม้าเหมือนครั้งก่อน เขาใช้รถยนต์ที่ซื้อไว้ขับพาสองสาวเข้าเมือง ใบบัวดูตื่นเต้นเพราะไม่คิดว่าราชันจะร่ำรวยถึงเพียงนี้ ในเมืองผู้คนใช้รถยนต์เป็นปกติก็จริง แต่หมู่บ้านที่ห่างไกลความเจริญแม้แต่ไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึงนั้น มีแค่เกวียนก็นับว่าดีมากแล้วจอมโจรสวมหน้ากาก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25
  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๒๗ ‘ผิดสัญญา’

    “พี่ราชัน! ใบบัวเจ็บจ้ะ โอ้ย!”ราชันยอมปล่อยร่างน้อยเมื่อมาถึงรถ เขาพยายามระงับความโกรธอย่างสุดความสามารถ แต่เมื่อนึกถึงหน้าไอ้มานพราชันก็ทำไม่ได้ปึง!“อ๊ะ!!”ใบบัวหลับตาปี๋ด้วยความตกใจ ราชันกระแทกฝ่ามือเข้ากับประตูรถเต็มแรง เสียงดังจนใครหลายคนมองมาด้วยความสนใจแต่เมื่อราชันตวัดสายตาดุ ๆ ไปมอง เหล่าไทยมุงก็สลายตัวอย่างรวดเร็ว ไม่มีใครอยากยุ่งกับชายเจ้าของดวงตาดุผู้นี้“บอกกูมาใบบัว มึงไปทำอะไรแถวนั้น”“ใบบัว.. ไปซื้อของจ้ะ”“อย่าโกหกกู ตรงนั้นมีแค่โรงพยาบาลกับสถานีตำรวจ มึงไปซื้อของอะไรแถวนั้น”“บะ ใบบัวซื้อของแล้วเดินหลงไปจ้ะ”ปัง!!“มึงจะโกหกตอแหลกูอีกนานแค่ไหน!!”ใบบัวสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ ครานี้ราชันไม่ได้กระแทกฝ่ามือเข้ากับประตู แต่เขากระแทกเข้ากับกระจกรถเฉียดใบหน้าเธอไปไม่ถึงคืบสาวน้อยหัวใจตกลงไปที่ตาตุ่ม มือทั้งสองข้างรีบยกขึ้นกุมท้องตัวเองเอาไว้ กลัวเหลือเกินว่าราชันจะลงมือทำร้ายเธอแล้วกระทบกระเทือนถึงลูกน้อยในท้อง“บอกความจริงมาเดี๋ยวนี้ บอกกูมาว่ามึงนัดเจอมัน”“ใครจ๊ะ”“ก็ไอ้ตัวผู้ที่มึงยอมให้มันกกกอดอย่างไรเล่า!! มึงนัดเจอมันใช่ไหมใบบัว บอกความจริงมา! อย่าให้กูต้องโมโหไป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25
  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๒๘ ‘กักขัง’

    “พวกมึง” จู่ ๆ ราชันก็ดึงบังเหียนให้เหนือเมฆหยุดวิ่งกะทันหัน “กูไม่ไปแล้ว”“ไม่ไปไหนหรือจ๊ะพี่” สองเอ่ยถามพร้อมบังคับม้าเข้าไปใกล้“ล่าหมูป่า กูไม่ไปแล้ว พวกมึงไปกันเถอะ”“อ้าว ทำไมล่ะจ๊ะ พี่ชอบล่าหมูป่าไม่ใช่หรือ ไม่เคยพลาดแม้แต่ครั้งเดียว”“ไม่รู้ว่ะ” ราชันส่ายหน้า “กูแค่อยากกลับบ้าน”..เหนือเมฆถูกเก็บเข้าคอกหลังจากออกวิ่งไปได้ไม่ถึงสี่ชั่วโมงดี ราชันลูบแผงคอสวย ๆ ของมัน หัวคิ้วของโจรหนุ่มพันเข้าหากันยุ่งเหยิงร่างกำยำก้าวขึ้นเรือนหลังใหญ่ ฝีเท้าของราชันไม่ได้เบาเลย ทว่าคนที่ควรอยู่ในบ้านกลับไม่ออกมาต้อนรับเหมือนปกติที่เคยเป็น“ใบบัว”ไม่มีเสียงตอบกลับมา ราชันขมวดคิ้วแน่นระหว่างเปิดประตูทุกห้องในบ้านเพื่อตามหาใบบัว แม้แต่ห้องนอนของมะลิก็ถูกเคาะและเปิดออกกว้างอย่างถือวิสาสะ“ว๊าย! พี่”มะลิที่ยังหลับสะดุ้งตื่น เธอรีบดึงผ้าขึ้นคลุมเรือนร่างเพราะมันเปิดเผยเนื้อหนังมากเกินไปราชันหันหน้าไปอีกทาง แม้มะลิจะเคยเป็นเมีย แต่ตอนนี้ไม่ใช่ หากไม่รีบร้อนจริง ๆ ราชันคงไม่บุกรุกเข้ามาแบบนี้“มะลิ เห็นใบบัวไหม”“มะลิเห็นเมื่อเช้ามืดจ้ะ”“หลังจากนั้นเล่า”“พอพี่ราชันเข้าป่ามะลิก็กลับมานอนต่อ ส่วนใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25
  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๒๙ ‘บทลงโทษจากโจรถ่อย’ NC-25 (ไม่สมยอม/รุนแรง)

    “เกิดอะไรขึ้น”โจรหนุ่มทั้งหกคนที่เพิ่งกลับจากล่าหมูป่า กวาดตามองภาพหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยความโกลาหลด้วยความตกใจ สองฉุดแขนชาวบ้านคนหนึ่งไว้ได้ มันเอ่ยถามเสียงเครียด“ป้า เกิดอะไรขึ้น จะขนของไปที่ไหนกัน”“ราชันบอกให้พวกเราย้ายออกจากที่นี่ อีกไม่นานจะมีตำรวจเข้ามาทำลายหมู่บ้าน ทำไมมันถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ โฮ!!” หญิงวัยกลางคนร้องไห้โฮด้วยความสะเทือนใจ ข่าวร้ายทำให้คนในหมู่บ้านขวัญเสีย หลายคนที่ตั้งใจจะใช้บั้นปลายชีวิตที่นี่ต้องระหกระเหินอีกครั้ง“อะไรนะ!!”“เมียใหม่ราชันเป็นนางนกต่อ” หญิงสาวอีกคนเอ่ยสำทับด้วย สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธแค้น “เห็นหน้าตาซื่อ ๆ แต่ร้ายนัก มันเป็นสายให้ตำรวจ”“ใบบัวน่ะหรือ” สองถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ ใบบัวน่ะหรือ ผู้หญิงตัวเล็กน่าถนอมคนนั้นจะเป็นนางนกต่อให้ตำรวจจริง ๆ หรือ สองไม่เชื่อ ไม่เชื่อเด็ดขาด “ไม่จริง ต้องมีการเข้าใจผิดกันแน่ ๆ”“ฉันไม่รู้ แต่ตอนนี้ราชันขังมันไว้เพื่อรอลงโทษที่เรือน”..โจรทั้งหกพากันไปที่เรือนจอมโจร เรือนหลังใหญ่วันนี้เงียบเหงาวังเวงไร้แสงไฟ มีเพียงตะเกียงตัวเดียวที่ถูกจุดไว้ให้แสงสลัวที่แทบมองไม่เห็น“พี่ราชัน”สองถลาเข้าไปห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25
  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๓๐ ‘ตายทั้งเป็น’

    บทลงโทษป่าเถื่อนที่แสนยาวนานจบลงในช่วงเวลาใกล้รุ่งสาง ใบบัวขยับร่างที่สะบักสะบอมขึ้นนั่ง ดวงตาบวมช้ำจ้องมองราชันด้วยความรู้สึกที่ทั้งรักและเกลียดชังจับใจระหว่างขาเรียวไร้ร่องรอยของคราบเลือด มีเพียงคราบความใคร่ที่ราชันทิ้งไว้ในตัว มากมายจนมันล้นทะลักออกมา หากไม่มีเลือดเธอก็มีความหวังว่าลูกอาจจะยังอยู่ และนั่นแปลว่าเธอต้องหนีหนีแม้ไม่รู้ว่าต้องหนีไปที่ไหน รู้เพียงแค่ใบบัวอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว เธอทนอยู่กับคนที่ทำร้ายร่างกายและไม่เชื่อใจเธอไม่ได้อีกต่อไปหลังเสร็จกิจราชันกลับไปกระดกยาดองอีกหลายไห ก่อนจะเมามายแล้วฟุบหลับไม่รู้เรื่อง ใบบัวจึงสบโอกาส ใช้จังหวะนี้หลบหนีจากคนใจร้าย เธอสวมเสื้อผ้าของราชันเพราะของตนเองถูกฉีกขาด มันหลวมโพลกจนต้องมัดเอาไว้ ใบหน้าถูกผ้าสีหม่นปิดบังเหลือเพียงดวงตา ใบบัวจัดห่อผ้าลวก ๆ ไม่ลืมเก็บยาที่ราชันเขี่ยทิ้งติดไปด้วยแกร๊กสร้อยทองและมีดพกที่ราชันเคยมอบให้ ใบบัวเลือกทิ้งมันไว้กับเจ้าของที่แท้จริง นอกจากเสื้อผ้าและเงินจำนวนหนึ่งที่เขาเคยให้ไว้ เธอไม่คิดจะเอาอะไรไปอีก เลิกแล้วต่อกัน อย่าได้พบได้เจอกันอีกเลย“ลาก่อน”ใบบัวมองคนที่หลับสนิทเป็นครั้งสุดท้าย ราชันในย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25

บทล่าสุด

  • เมียโจร NC-25   ปัจฉิมบท ‘พี่ช้างมีน้องเป็นหนูนา!’

    หมู่บ้านกอบัวเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่มีประชากรราวห้าสิบครัวเรือน ชาวบ้านมีรายได้จากการค้าขายพืชผลทางการเกษตร นับว่าโชคดีที่ราชันได้ผืนดินตรงนี้มา เพราะมันอุดมสมบูรณ์และปลูกพืชผักผลไม้ได้ทั้งปี อากาศไม่ร้อนมาก และยังมีน้ำไหลผ่านแม้ในหน้าแล้ง ชาวบ้านจึงไม่เคยต้องอดยาก ทั้งยังนำผลผลิตออกไปขายสร้างรายได้ให้ครอบครัวได้อีกด้วยหลังจากฝึกงานและสอบปฏิบัติผ่าน ราชันก็ขนลูกเมียกลับมายังหมู่บ้านทันที ใบบัวนั้นบ่นทุกวันว่าไม่ชอบเมืองหลวง คนเป็นผัวจึงไม่อยากโอ้เอ้อยู่ที่นั่นนานอยู่บ้านตัวเองมันดีกว่าเป็นไหน ๆ“ค่อย ๆ เดินคนดี” ฝ่ามือใหญ่โอบประคองร่างเมียรักอย่างเบามือ “อีกนิดเดียว อึ๊บ!”“ร้อน”เพียงแค่คำพูดเดียวราชันก็รีบหยิบพัดขึ้นมาโบกตรงหน้า สีหน้าหงุดหงิดของเมียรักดูผ่อนคลายขึ้นให้คนเป็นผัวได้เบาใจใบบัวเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อห้าเดือนก่อน ตอนนั้นเขาและครอบครัวย้ายไปอยู่กรุงเทพฯ ได้เพียงสองเดือน เช้าวันหนึ่งใบบัวมีอาการอ่อนเพลียและหงุดหงิดง่าย อะไรไม่ถูกใจเพียงเล็กน้อยก็พร้อมจะโวยวายทุกเมื่อ คราแรกราชันคิดว่าเป็นเพราะอากาศหรือไม่ก็สภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป จนกระทั่งอีกสามวันต่อมาใบบัวกลับอาการห

  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๕๒ ‘บ้าน’

    ใบบัวกลับบ้านมาพร้อมกับความโกรธและความเสียใจ ดีแค่ไหนที่ครานี้เธอไม่ได้พาลูกชายไปด้วย ไม่อย่างนั้นลูกคงเสียใจมากกว่าเธอเป็นร้อยเท่าพันเท่าที่ไม่ได้เจอหน้าพ่อหากไม่ใช่เพราะใบบัวรู้สึกแปลกใจกับจดหมายฉบับล่าสุด ที่ราชันบอกว่าไม่ต้องมาเยี่ยมหากันสักเดือนแล้วตัดสินใจนั่งรถไฟไปหา เธอก็คงกลายเป็นคนโง่งมที่ไม่รู้อะไรเลยต่อไป และคงไม่มีวันได้รู้ว่าราชันนั้นกำลังโกหกหลอกลวงกันถึงขั้นนี้ผู้ชายเฮงซวย!ป่านนี้คงมีความสุขกับรักใหม่ ผู้หญิงคนใหม่ไปแล้ว ปล่อยให้เธอรอคอยเหมือนคนโง่ตั้งสามปี ช่างเสียเวลาเสียจริงใบบัวนั้นไม่มีแม้สักวันจะเลิกรักราชัน ต่อให้ติดคุกติดตารางใบบัวก็ยังเฝ้ารอเสมอ จะสามปีสิบปีก็ยังรอไม่เปลี่ยนแปลง ใช่ว่าที่ผ่านมาจะไร้คนมาเกี้ยวพาราสี ทว่าเธอรักมั่นเพียงราชัน รอเพียงราชันคนเดียวไม่เคยหันไปทางอื่นแม้แต่เพียงหางตานี่หรือคือสิ่งที่คนจงรักภักดีแบบเธอได้รับตอบแทน“แม่จ๋าทำอะไร”“เก็บเสื้อผ้าจ้ะ”“แม่จ๋าจะไปไหนจ๊ะ”“แม่ไม่ได้ไปไหน” ดวงตากวางวาวโรจน์ เธอไม่ร้องไห้หรอก เธอไม่อยากเสียน้ำตาให้คนเฮงซวย “คนบางคนต่างหากที่ต้องไป”เรือนนี้เป็นเรือนของเธอ คนที่ต้องไปคือคนทรยศต่างหาก เธอไม่

  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๕๑ ‘คนใจร้าย’

    “แม่จ๋า” เสียงใส ๆ ของลูกชายปลุกให้ใบบัวตื่นจากภวังค์ “ย้องไห้ทะมาย”มือเล็กพยายามเช็ดน้ำตาบนแก้มนวล เด็กชายเบะปากอยากจะร้องไห้ตามเมื่อเห็นน้ำตาของแม่“แม่เปล่าจ้ะ”“เด็กดี ต้อมม่ายโกหกน้า”ใบบัวหลุดหัวเราะกับคำพูดคำจาของลูกน้อย คชสารอายุเกือบสองขวบ อยู่ในวัยกำลังพูดกำลังจำ ไม่ว่าจะสอนอะไรก็เชื่อฟังทุกอย่าง“แม่คิดถึงพ่อ”"เดี๋ยวพ่อกาบมา" เด็กน้อยพูดตามที่แม่บอก เดี๋ยวพ่อก็กลับมาแล้ว แม่ใบบัวพร่ำบอกแบบนี้มาตลอด“ใช่จ้ะ เดี๋ยวพ่อก็กลับมาแล้ว”..หนึ่งปีต่อมาเวลาเดินไวจนน่าใจหาย ทว่ามันกลับยาวนานในความรู้สึกของทั้งคนที่รอ และคนที่ถูกคุมขัง ราชันอดีตจอมโจรนั่งเหม่อมองท้องฟ้าและนกที่บินไปมาด้วยความริษยา มันดูเป็นอิสระและมีความสุขกับการโบยบิน ต่างจากตัวเขาที่ต้องถูกจองจำในเรือนจำที่มีผู้คุมมากมายเขาคิดถึงใบบัว คิดถึงลูกชาย ไม่รู้ว่ายามนี้เมียรักจะทำอะไรอยู่ราชันไม่ได้พบใบบัวบ่อยเท่าไหร่นัก เพราะเขาถูกคุมขังที่เมืองหลวง ใบบัวที่อยู่ตอนเหนือของประเทศไม่สะดวกเดินทางบ่อย ๆ แต่ถึงอย่างนั้นเมียรักก็มักจะนั่งรถไฟพาลูกมาเยี่ยมหาเดือนละครั้งเป็นอย่างน้อย รวมถึงส่งจดหมายมาหาอาทิตย์ละครั้งไม่เคยข

  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๕๐ ‘เสียสละ’

    “พี่ราชันเองก็มีลูก ย่อมต้องเข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อแม่” เสียงสั่นเครือทั้งอ้อนวอนทั้งตำหนิอยู่ในที “เราไม่อาจอยู่แบบบ้านป่าเมืองเถื่อนได้ ลูกหลานเราต้องได้เรียน ได้รับการช่วยเหลือจากรัฐ”ช่วงเกือบสองปีที่ผ่านมาหลังจากเปลี่ยนที่ตั้งของหมู่บ้าน ราชันก็ตัดสินใจยกเลิกวิถีชีวิตแบบโจร เขาและชาวบ้านใช้ชีวิตอย่างคนทั่วไป ปลูกข้าวปลูกผักเลี้ยงสัตว์ขายหารายได้เข้าหมู่บ้าน มีการติดต่อสื่อสารกับโลกภายนอก ไปมาหาสู่กัน หลายคนพบรักกับคนข้างนอกและพากลับมาสร้างครอบครัว จากที่มีชาวบ้านไม่ถึงร้อยคน วันนี้มีผู้อาศัยราวสี่สิบครัวเรือนหรือเกือบสองร้อยชีวิตแล้วทว่า หมู่บ้านที่เริ่มขยายใหญ่เป็นหมู่บ้านที่ยังไม่ได้รับการจัดตั้งตามกฏหมาย สวัสดิการจากรัฐยังเข้าไม่ถึง และหากยังไม่รีบจัดตั้งหมู่บ้านให้ถูกต้อง วันข้างหน้าพวกเขาอาจจะถูกไล่ที่โดยไม่เป็นธรรม นั่นคือสาเหตุที่พักนี้ราชันมักจะได้ยินประโยคพวกนี้จากชาวบ้านเสมอ และส่วนใหญ่มักจะเป็นผู้มาอยู่ใหม่ที่ต้องการความเจริญมากกว่าวิถีเดิม ๆ ที่ไม่ต่างอะไรจากคนป่า“หากยื่นเรื่อง อดีตที่ฉันทำไว้คงถูกขุด”นี่เป็นเรื่องเดียวที่ทำให้ราชันยังคงลังเล หากจะจัดตั้งหมู่บ้านเรื่อ

  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๔๙ ‘พี่ช้าง’

    ย่างเข้าเดือนที่เก้า ใบบัวมีอาการปวดเมื่อยมากขึ้นเพราะท้องที่ขยายใหญ่ เดิมทีร่างกายของเธอไม่ได้ผอมแห้งแต่ก็นับว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็ก เมื่อต้องมาโอบอุ้มท้องขนาดใหญ่จึงรู้สึกเหนื่อยง่าย ปวดเนื้อปวดตัวเป็นประจำราชันคอยดูแลเมียรักอย่างดี เขาเปลี่ยนที่นอนให้เมียใหม่ ซื้อเบาะนั่งนุ่ม ๆ มาให้เมียนั่ง คอยบีบนวดไม่ห่าง ทำหน้าที่ผัวที่ดีไม่มีขาดตกบกพร่อง เมียอยากได้อะไรราชันหามาให้ทุกอย่าง ใคร ๆ ก็บอกว่าใบบัวโชคดีที่ได้ผัวเข้าใจคนท้องอย่างราชันแต่ราชันกลับเถียงทุกครั้งว่าเป็นตัวเขาต่างหากที่โชคดี ใบบัวเสียสละเหลือเกิน ชายหนุ่มเห็นท้องที่ใหญ่ขนาดนี้ก็ได้แต่คิดว่าใบบัวหายใจออกหรือไม่ นอนหลับสนิทบ้างหรือเปล่า จะหนักแค่ไหนที่ต้องอุ้มเด็กคนหนึ่งไว้ตลอดเวลาก่อนท้องใบบัวจะเข้านอนทีหลังและตื่นก่อนราชันเสมอ แต่หลังจากเข้าเดือนที่เจ็ดใบบัวก็นอนมากขึ้น เธอเข้านอนตั้งแต่หัวค่ำและตื่นสาย หน้าที่ภรรยาไม่สามารถทำได้อีกต่อไป แต่แทนที่ราชันจะรู้สึกไม่พอใจ เขากลับยินดีกินอาหารที่ไม่ถูกปากเพื่อให้เมียได้นอนพักผ่อนนานขึ้นกว่าเดิม“พี่รักใบบัวเหลือเกิน”ราชันจุมพิตปรางนวลเนียน นับวันความรักของเขายิ่งมากล้น ไม่มีท

  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๔๘ ‘พิษรัก’

    “ค่อย ๆ นะ ค่อย ๆ เดินจ้ะใบบัว ไม่ต้องรีบ”ทันทีที่ร่างอุ้ยอ้ายปรากฎตัวสองก็รีบปรี่เข้าไปดูแลอย่างรวดเร็ว ทว่าใบบัวกลับส่ายหน้าเบา ๆ แล้วชี้ไปด้านหลัง“พี่สองช่วยไปดูพี่ราชันหน่อยได้ไหมจ๊ะ ตั้งแต่เช้ายังอ้วกไม่หยุดเลย”“ห้าเดือนกว่าแล้วนา ทำไมถึงยังแพ้หนักแบบนี้”ใบบัวตั้งท้องได้ห้าเดือนกว่าแล้ว ท้องสาวขยายใหญ่จนเริ่มเดินลำบาก ปกติในเวลานี้อาการแพ้ท้องจะเริ่มหายไป แต่ราชันที่รับหน้าที่แพ้ท้องแทนเมียกลับยังมีอาการเหมือนเดิมไม่ลดน้อยลงถ้าบอกว่าลูกแกล้ง ลูกคงแค้นมากจริง ๆ“อย่างนั้นพี่ไปดูพี่ราชันก่อนแล้วกัน”“จ้ะ”“ไม่ต้อง” พูดถึงราชัน ราชันก็มา ร่างกำยำยืนใช้สองมือค้ำยันกรอบประตูด้วยท่าทางโรยแรง “มึงดูใบบัวไปให้ดี อย่าให้สะดุดเชียว”“พี่สองไปดูแลพี่ราชันดีกว่า ใบบัวไม่เป็นอะไร”“สอง มึงดูแลใบบัวนั่นแหละ กูชินแล้ว”“แต่พี่ราชันหน้าซีดมากนะจ๊ะ”“พี่ไม่เป็นอะไรเลยใบบัว ห่วงตัวเองเถิด ถ้าใบบัวเป็นอะไรพี่คงขาดใจตาย”“เอ่อ..”สองที่เป็นคนกลางทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนมองสองผัวเมียที่ต่างคนต่างห่วงหากันจนโยนให้เขาไปดูแลอีกฝ่ายตาปริบ ๆ“อ่า เอาแบบนี้ดีกว่า ฉันดูแลพี่ราชัน ส่วนแม่มะลิก็ดูแลใบบัว”

  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๔๗ ‘แพ้ท้องแทนเมีย’

    “อะไรนะจ๊ะ”ใบบัวถามราวกับไม่เชื่อหูตัวเอง เธอยกถ้วยข้าวต้มขึ้นดม แต่ก็ไม่พบความผิดปกติใด ๆไม่เห็นมีกลิ่นเหม็นเลย คนอื่น ๆ ก็กินได้ปกติ และดูท่าทางเอร็ดอร่อยมากด้วย แล้วทำไมผัวเธอถึงได้เป็นแบบนี้จู่ ๆ ความรู้สึกน้อยอกน้อยใจมากมายก็ตีพุ่งขึ้นมา ใบบัวเม้มริมฝีปากแน่น น้ำตาเม็ดโตไหลอาบแก้มให้ใครหลายคนตื่นตระหนกที่ตกใจกว่าใครคงไม่พ้นราชัน“ใบบัว อย่าร้อง อึก!” เพียงแค่ขยับเข้าใกล้เมียรักราชันก็ต้องรีบถอยหนี ดวงตาดุดันมองถ้วยข้าวในมือน้อยราวกับมองศัตรู“พี่ราชันป่วยหนักขนาดนี้ให้แม่อ่อนตรวจหน่อยเถิด” สองเห็นอาการไม่ดีจึงเสนอทางออก“กูไม่ได้เป็น.. อุ๊บ! อ้วก!”พูดได้ไม่ถึงครึ่งประโยคร่างกำยำก็วิ่งไปเกาะระเบียงแล้วปล่อยของเสียออกมาจนหมดไส้หมดพุง ใบบัวต้องกล้ำกลืนความน้อยใจเอาไว้ เธอวางถ้วยข้าวลงและเดินเข้าไปหาราชัน“พี่ราชัน”อดีตโจรหนุ่มสะดุ้งโหยง เขาหันกลับมามามองเมียด้วยสายตาหวาดระแวง และนั่นยิ่งให้ใบบัวรู้สึกเสียใจ เธอยื่นน้ำเย็น ๆ ให้ผัวล้างหน้าล้างปาก ก่อนจะถอยออกมาพร้อมน้ำตาที่ไหลไม่หยุด“ใบบัวจะไม่เข้าใกล้พี่”“ใบบัว ไม่ใช่แบบนั้น”“ใบบัวจะไปตามแม่อ่อนมาดู”พูดจบร่างน้อยก็รีบหันหล

  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๔๖ ‘ช้างเผือก’

    ผ่านมาสองเดือนแล้วหลังแต่งงาน ใบบัวมีความสุขเหลือเกินที่ตัดสินใจให้โอกาสราชัน หลังแต่งงานอดีตจอมโจรผู้ยิ่งใหญ่มีกิจวัตรที่ต้องทำไม่ให้ขาด คือเขาต้องเข้านอนพร้อมเมีย ตื่นนอนพร้อมเมีย กินข้าวพร้อมเมีย แม้งานจะยุ่งแค่ไหนราชันก็จะไม่ยอมพลาดช่วงเวลาเหล่านี้แม้แต่ครั้งเดียวราชันติดเมียมาก แม้แต่ตอนที่เมียต้องไปเรียนกับแม่อ่อนราชันยังแอบไปหาบ่อย ๆ ถึงจะถูกใบบัวดุแต่คนติดเมียกลับไม่เคยลดละความพยายาม อาศัยความหน้าหนาโผล่หน้าไปให้ใบบัวทำหน้าดุใส่วันละหลายครั้ง“ว่างนักหรือจ๊ะ”ใบบัวยืนจังก้า เท้าสะเอวตีหน้ายักษ์ใส่ผู้ชายหน้ามึนที่ลักลอบมาเกาะเรือนแม่อ่อนเพื่อแอบมองเธอ ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ไป เจอหน้ากันเกือบตลอดเวลาไม่เบื่อกันหรืออย่างไร“เปล่าจ้ะ พี่แค่คิดถึงเมีย”ใบบัวกรอกตามองบน แรก ๆ เธอยอมรับว่าเขินอยู่บ้างกับถ้อยคำหวาน ๆ ทว่าพอนานไปก็เริ่มชิน ทุกวันนี้ความขวยเขินแทบไม่หลงเหลือแล้วราชันเกาะเรือนพร้อมยิ้มกว้างอวดฟันขาว แค่ได้เห็นหน้าใบบัวเขาก็อารมณ์ดีแล้ว นี่ถ้าหากราชันมีพวงหางมันคงสะบัดไปมาด้วยความสุขไม่ต่างจากหมาตัวโต ๆ“อ้อ พี่เอานี่มาให้” ราชันเอื้อมมือไปด้านหลัง หยิบดอกบัวสีขาวที่เก็บไว้มา

  • เมียโจร NC-25   บทที่ ๔๕ ‘หนึ่งเดียวกัน’ NC-20

    แม้จะเอื้อนเอ่ยคำอนุญาตออกไป ทว่าลึก ๆ แล้วร่างกายและจิตใจของใบบัวยังคงหวาดกลัว ความทรงจำครั้งสุดท้ายคือราชันสอดใส่เข้ามาอย่างรุนแรงไร้ความปราณี มันเจ็บแสบเจียนตาย ครั้งนั้นราชันเอาแต่ใจเหลือเกิน แม้เธอจะร้องไห้เขาก็ไม่หยุด ทั้งยังโจนจ้วงเข้ามาอย่างรุนแรง กระทำจนตัวเองสุขสมหลายครั้งหลายครา แต่ไม่มีสักคราที่ใบบัวจะสุขสมเช่นเดียวกัน“หากยังไม่พร้อม พี่จะไม่เร่งรัด”ราชันเห็นสีหน้าของเมียรักก็รู้ทันทีว่าเธอยังหวาดกลัวกับสัมผัสของเขา มันไม่ใช่ความผิดของใบบัวเลยที่จะไม่พร้อม ทุกอย่างมันเป็นเพราะเขาคนเดียวเขาเป็นคนสร้างบาดแผลไว้ในหัวใจที่แสนบริสุทธิ์ดวงนี้“ละ ลองก่อนได้ไหมจ๊ะ” ใบบัวร้องขอเสียงสั่น “หากไม่ไหว ใบบัวจะขอให้พี่หยุด”“พี่หยุดได้ตั้งแต่ตอนนี้ ใบบัวอย่าฝืนใจ พี่ไม่อยากให้ใบบัวต้องเจ็บปวดอีกแล้ว”“แต่ใบบัวอยากลอง ใบบัวอยากก้าวผ่านความกลัว อยากกลับมารู้สึกดีกับสัมผัสของพี่อีกครั้ง”“ใบบัว”ราชันครางเรียกเมีย ใบบัวใจเด็ดกว่าเขาเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องแผลที่ใบหน้า เรื่องที่เอาคืนเขา หรือแม้แต่วันนี้ราชันนั้นเทียบไม่ได้เลยกับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้“นะจ๊ะ”โจรหนุ่มหยุดคิดเพียงอึดใจ ก่อนที

DMCA.com Protection Status