ณ ปัจจุบัน….
ณ ผับ 0ne night stand. วันนี้เป็นวันเลี้ยงฉลองที่เพทายกับน้องน่ารักและน้องเอวาเรียนจบอย่างเป็นทางการ ผมและไอ้แวมไพร์ไอ้วายุก็มาร่วมยินดีที่พวกเธอได้เรียนจบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว รู้อะไหมตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น ความสัมพันธ์ผมและเพทายไม่ได้ดีขึ้นเลย ผมต้องเข้าบริษัทเกือบทุกวันเลยไม่มีเวลาไปหาเพทายที่บ้าน ทำให้เราทั้งสองคนห่างกัน…คืนนี้ผมจะขอเธอแต่งงาน แต่ก็กลัวไอ้พวกนี้แซวผมไง พวกมันยิ่งปากหมาอยู่ด้วย ผมจะหาเวลาบอกกับเธอแค่สองคนก็แล้วกัน ซึ่งตอนนี้ผมไม่อยากทำงานที่บริษัทเลยวะ มันเหนื่อยจนแทบไม่มีเวลาพักแม้แต่จะมาหาเพททายผมยังมาหาไม่ได้เลย เป็นเจ้าของบริษัทใช่ว่าจะสบายเสมอไป ครอบครัวของผมผลิตไวน์องุ่นส่งออกทั่วโลก ผลตอบรับได้ดีเลยทีเดียวมีออร์เดอร์ไม่ขาดสาย ผมมีไร่องุ่น1000กว่าไร่ องุ่นผมจะเอาไปแปลรูปเป็นไวน์ขาว ไวน์แดงแค่สองอย่างนี้ก็เอาแทบไม่ทัน คนงานในไร่ที่จ้างเกือบ1000คนโดยมีหัวหน้ายืนคุมคนงานไว้ในแต่ละไร่ ผมเคยไปไร่องุ่นครั้งล่าสุดอายุ19ปีน่าจะได้ และมีไร่องุ่นขนาดเล็กมีพื้นที่100ไร่ที่เขาใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา ผมจะไปดูบ่อยมากเพราะไม่วุ่นวายดี ส่วนไร่ใหญ่คุณพ่อกับคุณแม่จะไปคอยดูแลเอง "ไหนมึงบอกว่าจะขอน้องเพทายแต่งงานตอนเรียนจบไง?" ไอ้แวมไพร์ที่นั่งเงียบๆก็พูดขึ้น พร้อมปลายตามองมาที่ผมที่นั่งนิ่งๆอยู่ แต่ทุกระยะผมก็เอาแต่นั่งจองมองไปยังเพทายอย่างไม่ละสายตา เธอนั่งตรงข้ามกับผม รู้สึกว่าเธอสวยขึ้นมากกว่าเก่า แต่เธอทำเหมือนว่าไม่รู้จักผมเหมือนเมื่อก่อน...มองผมเป็นอากาศธาตุ ผมให้ลูกน้องตามเธออยู่ห่างๆ เธอไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายแม้แต่คนเดียว อีกอย่างผมให้ลูกน้องกันผู้ชายที่เข้ามาจีบเธอด้วยครับ ใครมายุ่งวุ่นวายมากนักก็เก็บมันไปเลย "แต่งงานเหรอ!!!/ห้ะจะเเต่งงาน!!!" น้องเอวาและไอ้วายุพูดออกมาอย่างตกใจ อืมผมไม่ได้บอกไอ้วายุเรื่องแต่งงาน มันคงตกใจธรรมดา "จะแต่งได้ยังไงค่ะพี่แวมไพร์ ในเมื่อหนูรอให้พี่นิโครถอนหมั้นอยู่เลยค่ะ พี่ไม่ต้องห่วงเรื่องเงินที่พ่อกับเเม่หนูไปกู้ยืมพ่อแม่พี่หรอกนะคะ หนูจะทำงานหาเงินมาคืนให้เองค่ะ เอาเป็นว่าหนูจะถอนหมั้นให้พี่เองค่ะ ต่อจากนี้ไป…หนูคงไม่รบกวนพี่อีก อึก!ส่วนแหวนวงนี้หนูคืนให้ค่ะ อึก!ฮื่อๆ" จู่ๆเพทายก็พูดพลางร้องไห้น้ำตาอาบแก้ม แล้วถอดแหวนหมั้นออกจากเรียวนิ้วมือ และเดินมาหาผมคว้ามือให้รับแหวนที่เธอถอดไว้ให้ จากนั้นเพทายก็รีบวิ่งออกไปทันที "เพทาย! โถ่เว้ย!!!" ผมสบถอย่างอารมณ์เสีย พร้อมรีบวิ่งตามเพทายไปติดๆ “เพทาย หยุด!!” “ปล่อยหนู!อึก!” โชคดีที่เธอวิ่งออกทางส่วนตัวของเรา ถ้าเธอวิ่งลงไปยังโซลปาร์ตี้มีหวัง ผมคงหาเธอไม่เจอแน่ เธอวิ่งมายังล้านจอดรถ จนในที่สุดผมคว้าตัวเธอไว้ได้ทันพร้อมจับตัวเธอให้เผชิญกับผมตรงๆ “ใช่…ตอนแรกฉันจะถอนหมั้นจริงๆ แต่ฉันอธิบายได้” ผมพูดน้ำเสียงกดต่ำ จ้องมองไปยังดวงตากลมโตของเธอที่ตอนนี้กำลังสั่นระริกพร้อมมีน้ำตาเอ่อล้นขึ้นอีกครั้ง “จะถอนหมั้น แล้วจะอธิบายอะไรอีกค่ะอึก!ฮื่อๆๆ” เธอร้องไห้ฟูมฟายจนผมตกใจ ผมปลอบใครไม่เป็น “ฉันขะ..” “พอเถอะค่ะพี่นิโคร หนูไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว…” เพทายรีบพูดตัดคำพูดผม พลางเม้มปากแน่นปล่อยน้ำตาไหลอย่างไม่ขาดสาย จนผมเริ่มเจ็บหน่วงๆตรงหัวใจ “เธอไม่รับฟังฉันไม่เป็นไร ฉันจะไปส่งเธอที่บ้าน” ไว้เธอใจเย็นลงกว่านี้ผมจะคุยกับเธอใหม่อีกครั้ง ยังไงผมก็ไม่ยอมแพ้หรอกนะครับ เธอไม่พูดอะไรออกมา ผมจึงจูงมือของเธอแล้วเดินไปยังรถหรูที่จอดอยู่ จากนั้นผมก็ขับรถออกไปส่งเธอที่บ้านของผม ไม่ใช่ว่าเธอกลับบ้านของเธอไม่ได้นะครับเป็นเพราะเธอหมั้นผมกับผมเพื่อล้างหนี้ คุณแม่ของผมอยากให้เพทายไปอยู่บ้านผม เพราะท่านรักเเละเอ็นดูเพทายเป็นอย่างมาก เธอจึงตอบตกลงไป ณ บ้านนิโคร ผมเลี้ยวรถเข้าบ้านไปส่งเธอ แต่อีกใจก็อยากนอนกับเธอนะ เเต่พรุ่งนี้ผมต้องเข้าไปบริษัทเพื่อโปรโมตสิ้นค้ากับลูกค้ารายใหญ่ด้วย เมียก็จะง้อ ลูกค้ากูก็จำเป็น!!! หมับ! เพทายที่กำลังเปิดประตูลงจากรถ ผมก็รีบคว้ามือของเธอไว้เเน่น “ฉันขอโทษ…” ปึก! เธอมองผมแค่เสี้ยวเดียว แล้วก็เปิดประตูรถลงแล้วรีบเข้าไปในบ้านอย่างไม่พูดอะไรออกมาก ตึบๆๆ ผมโขกศีรษะลงบนพวงมาลัยรถอย่างหงุดหงิดสุดๆ ผมถอนหายใจออกอย่างแรงแล้วขับรถออกจากบ้านไปยังคอนโดของตัวเอง เกินมาไม่เคยเป็นเเบบนี้มาก่อนเลยวะ1เดือนผ่านไป….วันนี้เป็นวันแต่งงานไอ้แวมไพร์กับน้องน่ารัก ผมเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวกับไอ้วายุสองคนผมแสดงความยินดีทั้งสองคนที่ได้ครองรักกันอย่างสมบูรณ์เเบบ แต่ผมเองกลับง้อเพทายไม่สำเร็จสักที…ผมต้องทำยังไงดีครับ ผมอยากง้อเก่งๆเหมือนกับคนอื่นๆ หนึ่งเดือนที่ผ่านมานั้น ผมได้ไปเสร์ชหาวิธีคำง้อต่างๆ เป็นแฟนกันต้องทำยังไงบ้าง สิ่งเหล่านี้ผมได้ไปศึกษาอ่านมาหมดทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองรู้จักใส่ใจ เอาใจ รู้จักง้อแฟน ผมอยากขอแก้ตัวกับเพทายอีกครั้ง ซึ่งวันนี้เธออยู่ในชุดราตรีสีชมพูสวยมาก แต่ชุดเธอสั้นไปหน่อยจึงเริ่มหงุดหงิดใจ ทุกการกระทำของเธอ อยู่ในสายตาผมทุกนาทีผมแทบไม่อยากมองคนอื่นเลยนอกจากกเพทายเมียของผม…“แขกผู้มีเกียรติทุกท่านครับ ถึงเวลาอันเป็นมงคลแล้วนะครับทุกท่าน”เสียงพิธีกรกล่าวออกมาอย่างเป็นทางการอยู่บนเวที ผมละสายตาจากร่างเพทายมองไปยังบนเวที แขกในงานล้วนมีแต่คนมาฐานะรวย รวมถึงหัวหน้ามาเฟียผู้มีอิทธิพล ร่วมมาแสดงความยินดีกับไอ้แวมไพร์ด้วย ลืมบอกไปว่าพวกเราเป็นหัวหน้ามาเฟียดั้งเดิมที่สืบทอดมาจนถึงรุ่นลูก“ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวขึ้นมาบนเวทีนี้ด้วยครับ”ผมมองไอ้พี่แวมไพร์จับมือน้องน่ารักขึ
นิโครกับเพทายได้ถูกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจับหมั้นกันตอนเรียนมหาวิทยาลัย จนตอนนี้นิโครและเพทายได้เรียนจบแล้ว นิโครอายุ25ปี เพทายอายุ22ปี เธอพึ่งเรียนจบ การหมั้นในครั้งถูกจัดขึ้นเพราะพ่อแม่ของเทพายได้ไปกู้เงินจากพ่อแม่ของนิโครจำนวน2ล้านบาท เพื่อไปหมุนเงินต่อธุรกิจทางบ้าน พอครบรอบวันชำระที่พ่อแม่ของเธอต้องจ่าย ปรากฏว่าพ่อแม่ของเพทายไม่มีเงินจ่ายให้พ่อแม่ของนิโครเพราะธุรกิจที่ทำอยู่นั้นกำลังจะล้มลาย เพราะขาดทุนเป็นอย่างมาก พ่อแม่ของนิโครสนิทกับพ่อแม่ของเพทายอยู่พอสมควร จึงอยากได้เทพายเป็นลูกสะใภ้เพราะอยากอุ้มหลานเร็วๆ จึงให้ทั้งสองหมั้นกันเพื่อยกหนี้ทั้งหมดให้... พ่อแม่ของเพทายก็ตอบตกลงไปในทันที ไม่ใช่ว่าพวกเขาขายลูกสาวกินนะ แต่ทั้งสองครอบครัวสนิทและไว้ใจกัน อีกอย่างก็อยากเป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่แล้ว แม่นิโครให้ลูกน้องของตนเองไปแอบถ่ายรูปว่าที่ลูกสะใภ้ซึ่งก็ถูกอกถูกใจแม่นิโครเป็นอย่างมาก เรื่องราวทั้งหมดจึงเกิดขึ้น…..#เเนะนำให้อ่านเรื่อง...ยัยเเก้มใสคว้าใจนายจอมโหดกันก่อนนะคะรี๊ดทุกคน ย้ำ!!!ไรท์เปลี่ยนชื่อนางเอกจากเทพายเป็นเพทายนะคะ#ย้อนกลับไป2ปีก่อน……ณ บ้านนิโค
ตลอดระยะเวลา2ปีที่ผ่านมา....ผมกับเพทายหมั้นกัน มันทำให้เหมือนว่าผมเห็นแก่ตัวกับเธอมาก วันที่ผมกับเธอมีอะไรกันหลังจากวันนั้น ผมก็ไม่เตะเนื้อต้องตัวเธอเลยผมรู้สึกว่าเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเองเวลาอยู่ใกล้ๆเธอคิดว่าเธอคงจะอึดอัดที่อยู่กับผมก็ได้ ผมเป็นคนนิ่งๆ ปากหนักไม่ค่อยพูด ผมกลัวว่าเธออยู่กับผมแล้วจะไม่มีความสุข เเละที่สำคัญเลยคือ…ผมไม่เคยสัมผัสความรักเหมือนคนอื่น ผมคงด้านชาเรื่องความรักก็ได้ครับ ผมผ่านผู้หญิงก็มาเยอะนะแต่ผมป้องกันทุกครั้งและไม่เคยใช้ลิ้นสัมผัสกับผู้หญิงที่ผ่านมาไม่เคยจูบผู้หญิงคนไหน คนที่ได้จูบแรก…คนที่ผมใช้ลิ้นสัมผัสเรื่อนร่างครั้งเเรกในชีวิตก็คือเพทาย... เธอไม่เหมือนผู้หญิงพวกนั้น ผมคือคนแรกของเธอ และผมเองก็ไม่เคยเจอผู้หญิงบริสุทธิ์มาก่อน จนมาพบเพทายแต่เราสองคนไม่ได้จีบกันรักกันมาก่อน เราทั้งสองได้มาอยู่ด้วยกันเพราะทางฝั่งพ่อแม่ของเธอเป็นหนี้ครอบครัวผมเธอต้องยอมหมั้นกับผมเพื่อล้างหนี้ทั้งหมด เราทั้งสองคนไม่ได้รักกัน ผมอยากให้เธอมีความสุข ผมไม่อยากปิดกั้นเธอเพียงเพราะหนี้ที่พ่อแม่ของเธอก่อขึ้น….ต่อให้
1เดือนผ่านไป….วันนี้เป็นวันแต่งงานไอ้แวมไพร์กับน้องน่ารัก ผมเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวกับไอ้วายุสองคนผมแสดงความยินดีทั้งสองคนที่ได้ครองรักกันอย่างสมบูรณ์เเบบ แต่ผมเองกลับง้อเพทายไม่สำเร็จสักที…ผมต้องทำยังไงดีครับ ผมอยากง้อเก่งๆเหมือนกับคนอื่นๆ หนึ่งเดือนที่ผ่านมานั้น ผมได้ไปเสร์ชหาวิธีคำง้อต่างๆ เป็นแฟนกันต้องทำยังไงบ้าง สิ่งเหล่านี้ผมได้ไปศึกษาอ่านมาหมดทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองรู้จักใส่ใจ เอาใจ รู้จักง้อแฟน ผมอยากขอแก้ตัวกับเพทายอีกครั้ง ซึ่งวันนี้เธออยู่ในชุดราตรีสีชมพูสวยมาก แต่ชุดเธอสั้นไปหน่อยจึงเริ่มหงุดหงิดใจ ทุกการกระทำของเธอ อยู่ในสายตาผมทุกนาทีผมแทบไม่อยากมองคนอื่นเลยนอกจากกเพทายเมียของผม…“แขกผู้มีเกียรติทุกท่านครับ ถึงเวลาอันเป็นมงคลแล้วนะครับทุกท่าน”เสียงพิธีกรกล่าวออกมาอย่างเป็นทางการอยู่บนเวที ผมละสายตาจากร่างเพทายมองไปยังบนเวที แขกในงานล้วนมีแต่คนมาฐานะรวย รวมถึงหัวหน้ามาเฟียผู้มีอิทธิพล ร่วมมาแสดงความยินดีกับไอ้แวมไพร์ด้วย ลืมบอกไปว่าพวกเราเป็นหัวหน้ามาเฟียดั้งเดิมที่สืบทอดมาจนถึงรุ่นลูก“ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวขึ้นมาบนเวทีนี้ด้วยครับ”ผมมองไอ้พี่แวมไพร์จับมือน้องน่ารักขึ
ณ ปัจจุบัน….ณ ผับ 0ne night stand.วันนี้เป็นวันเลี้ยงฉลองที่เพทายกับน้องน่ารักและน้องเอวาเรียนจบอย่างเป็นทางการ ผมและไอ้แวมไพร์ไอ้วายุก็มาร่วมยินดีที่พวกเธอได้เรียนจบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว รู้อะไหมตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นความสัมพันธ์ผมและเพทายไม่ได้ดีขึ้นเลย ผมต้องเข้าบริษัทเกือบทุกวันเลยไม่มีเวลาไปหาเพทายที่บ้าน ทำให้เราทั้งสองคนห่างกัน…คืนนี้ผมจะขอเธอแต่งงาน แต่ก็กลัวไอ้พวกนี้แซวผมไง พวกมันยิ่งปากหมาอยู่ด้วย ผมจะหาเวลาบอกกับเธอแค่สองคนก็แล้วกันซึ่งตอนนี้ผมไม่อยากทำงานที่บริษัทเลยวะ มันเหนื่อยจนแทบไม่มีเวลาพักแม้แต่จะมาหาเพททายผมยังมาหาไม่ได้เลย เป็นเจ้าของบริษัทใช่ว่าจะสบายเสมอไป ครอบครัวของผมผลิตไวน์องุ่นส่งออกทั่วโลก ผลตอบรับได้ดีเลยทีเดียวมีออร์เดอร์ไม่ขาดสาย ผมมีไร่องุ่น1000กว่าไร่ องุ่นผมจะเอาไปแปลรูปเป็นไวน์ขาว ไวน์แดงแค่สองอย่างนี้ก็เอาแทบไม่ทัน คนงานในไร่ที่จ้างเกือบ1000คนโดยมีหัวหน้ายืนคุมคนงานไว้ในแต่ละไร่ ผมเคยไปไร่องุ่นครั้งล่าสุดอายุ19ปีน่าจะได้ และมีไร่องุ่นขนาดเล็กมีพื้นที่100ไร่ที่เขาใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา ผมจะไปดูบ่อยมากเพราะไม่วุ่นวายดี ส่วนไร่ใหญ่คุณพ่อกับค
ตลอดระยะเวลา2ปีที่ผ่านมา....ผมกับเพทายหมั้นกัน มันทำให้เหมือนว่าผมเห็นแก่ตัวกับเธอมาก วันที่ผมกับเธอมีอะไรกันหลังจากวันนั้น ผมก็ไม่เตะเนื้อต้องตัวเธอเลยผมรู้สึกว่าเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเองเวลาอยู่ใกล้ๆเธอคิดว่าเธอคงจะอึดอัดที่อยู่กับผมก็ได้ ผมเป็นคนนิ่งๆ ปากหนักไม่ค่อยพูด ผมกลัวว่าเธออยู่กับผมแล้วจะไม่มีความสุข เเละที่สำคัญเลยคือ…ผมไม่เคยสัมผัสความรักเหมือนคนอื่น ผมคงด้านชาเรื่องความรักก็ได้ครับ ผมผ่านผู้หญิงก็มาเยอะนะแต่ผมป้องกันทุกครั้งและไม่เคยใช้ลิ้นสัมผัสกับผู้หญิงที่ผ่านมาไม่เคยจูบผู้หญิงคนไหน คนที่ได้จูบแรก…คนที่ผมใช้ลิ้นสัมผัสเรื่อนร่างครั้งเเรกในชีวิตก็คือเพทาย... เธอไม่เหมือนผู้หญิงพวกนั้น ผมคือคนแรกของเธอ และผมเองก็ไม่เคยเจอผู้หญิงบริสุทธิ์มาก่อน จนมาพบเพทายแต่เราสองคนไม่ได้จีบกันรักกันมาก่อน เราทั้งสองได้มาอยู่ด้วยกันเพราะทางฝั่งพ่อแม่ของเธอเป็นหนี้ครอบครัวผมเธอต้องยอมหมั้นกับผมเพื่อล้างหนี้ทั้งหมด เราทั้งสองคนไม่ได้รักกัน ผมอยากให้เธอมีความสุข ผมไม่อยากปิดกั้นเธอเพียงเพราะหนี้ที่พ่อแม่ของเธอก่อขึ้น….ต่อให้
นิโครกับเพทายได้ถูกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจับหมั้นกันตอนเรียนมหาวิทยาลัย จนตอนนี้นิโครและเพทายได้เรียนจบแล้ว นิโครอายุ25ปี เพทายอายุ22ปี เธอพึ่งเรียนจบ การหมั้นในครั้งถูกจัดขึ้นเพราะพ่อแม่ของเทพายได้ไปกู้เงินจากพ่อแม่ของนิโครจำนวน2ล้านบาท เพื่อไปหมุนเงินต่อธุรกิจทางบ้าน พอครบรอบวันชำระที่พ่อแม่ของเธอต้องจ่าย ปรากฏว่าพ่อแม่ของเพทายไม่มีเงินจ่ายให้พ่อแม่ของนิโครเพราะธุรกิจที่ทำอยู่นั้นกำลังจะล้มลาย เพราะขาดทุนเป็นอย่างมาก พ่อแม่ของนิโครสนิทกับพ่อแม่ของเพทายอยู่พอสมควร จึงอยากได้เทพายเป็นลูกสะใภ้เพราะอยากอุ้มหลานเร็วๆ จึงให้ทั้งสองหมั้นกันเพื่อยกหนี้ทั้งหมดให้... พ่อแม่ของเพทายก็ตอบตกลงไปในทันที ไม่ใช่ว่าพวกเขาขายลูกสาวกินนะ แต่ทั้งสองครอบครัวสนิทและไว้ใจกัน อีกอย่างก็อยากเป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่แล้ว แม่นิโครให้ลูกน้องของตนเองไปแอบถ่ายรูปว่าที่ลูกสะใภ้ซึ่งก็ถูกอกถูกใจแม่นิโครเป็นอย่างมาก เรื่องราวทั้งหมดจึงเกิดขึ้น…..#เเนะนำให้อ่านเรื่อง...ยัยเเก้มใสคว้าใจนายจอมโหดกันก่อนนะคะรี๊ดทุกคน ย้ำ!!!ไรท์เปลี่ยนชื่อนางเอกจากเทพายเป็นเพทายนะคะ#ย้อนกลับไป2ปีก่อน……ณ บ้านนิโค