ตอนที่ 14/3

ตอนที่ 14/3

23.00 น.

ธาฎาขับรถออกจากเพนท์เฮ้าส์ในยามดึก ท่ามกลางถนนที่เงียบสงบ ราวกับว่าความว่างเปล่าของค่ำคืนนี้สะท้อนถึงความว้าวุ่นใจในหัวเขาเอง ตั้งแต่เขารู้เรื่องนันนลินทร์นอนป่วยและอยู่ที่โรงพยาบาล เขาก็รู้สึกหงุดหงิดอยู่ตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะพยายามบอกตัวเองให้ทิ้งทุกอย่างไว้ตรงนั้นแล้วพักผ่อนเสีย แต่ภาพของนันนลินทร์ก็ผุดขึ้นในหัวไม่หยุด

“ทำไมถึงต้องเป็นเธอ…” ธาฎาพึมพำอย่างหงุดหงิด ขณะที่มองถนนเบื้องหน้า ไฟรถสาดส่องเป็นเส้นทางแคบยาวไปถึงโรงพยาบาล แต่ก็ยังคงขับต่อไปโดยไม่หยุด

ในที่สุดเมื่อเขามาถึงโรงพยาบาล ก็ตรงไปยังห้องพักผู้ป่วยของนันนลินทร์อย่างไม่รีรอ เปิดประตูเข้าไปโดยไม่ทันเคาะ มือทั้งสองข้างของเขาหยุดนิ่งอยู่ที่ข้างตัวเมื่อเห็นนันนลินทร์ที่ยังนอนหลับสนิท ใบหน้าซีดเซียวของเธอสะท้อนความเหนื่อยล้า ถัดจากข้างเตียงนอนยังมีเด็กสาวคนหนึ่งที่เขาเห็นเมื่อช่วงกลางวัน หล่อนยังคงดูแลนันนลินทร์ไม่ยอมกลับ

“คุณธาฎา…” เด็กคนนั้นลุกขึ้นยืนต้อนรับเขา หล่อนก้มหน้าเพียงเล็กน้อยคงรู้สึกประหม่าที่เห็นหน้าเขาในตอนนี้

ธาฎาเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ข้างเตียง เขามองไปยังเตียงของนันนลินทร์อยู่ครู่หนึ่งก่