เพียงชั่ววู​บ 67

เมื่อประกาศออกไปแล้ว เหยื่อที่หวาดกลัวและครอบครัวของเหยื่อที่ทุกข์ระทมกับผู้มีอำนาจพวกนั้นเหมือนได้พบกับแสงสว่าง พวกเขาต่างก็ดาหน้ามาขอพบท่านเจ้าสัว รวมไปถึงมีอีเมล จดหมายปิดผนึกหลายฉบับส่งมา มีทั้งคนที่เปิดหน้าและไม่เปิดเผยหน้าตาของตัวเอง ต่างก็เป็นประโยชน์ต่อรูปคดีมาก รวมไปถึงรูปถ่ายรอยแผลเป็นที่เกิดจากการทรมาน และทำร้ายร่างกาย ตำรวจ อัยการที่เคยทำสำนวนคดีที่เกี่ยวข้องพวกนี้ถูกเด้งกันยกแผง ถ้วนหน้า รวมไปถึงบางคนถึงกับให้นักข่าวติดต่อเข้ามาสัมภาษณ์ด้วย

บอดีการ์ดคนนั้นเองก็รู้ชะตากรรมตัวเองเหมือนกันหลังจากถูกว่าจ้างปลายทางก็คงเป็นตัวเองที่ถูกเก็บเหมือนกัน

คนตายพูดไม่ได้…

เขาเลยอัดคลิปวิดีโอของตัวเองนั่งพูดคุยในโรงแรมม่านรูดห้องหนึ่งหลังจากหลบหนีการจับกุมของตำรวจรวมไปถึงการฆ่าตัดตอนอีกทีตอนแรกที่เขาตัดสินใจรับงานนี้เพราะว่าค่าจ้างก้อนโตติดคุกสัก 20 ปีออกมาใช้เงินที่ซ่อนไว้อีกอย่างในคุกก็มีพวกพ้องที่คุ้นเคยแต่กลับคิดตื้นเขินเกินไปขี้คุกเดนตายอย่างเขาเป็นสินค้าที่อีกฝ่ายใช้แล้วทิ้งแล้วยังไงล่ะ? อย่างน้อยก่อนตายก็ขอเอาคืนให้สาสมแล้วเขาจะไปรอหยุมหัวพวกมันในนรก

เขาอัดคลิปเล่าถึงรายละเอียดของการว่าจ้างการแอบอ้างเข้าไปใกล้ชิดรวมไปถึงแม้ไม่รู้ว่าผู้ว่าจ้างเป็นใครแต่ก็ได้อัดเสียงไว้ซึ่งหากตัวเองตายหวังว่าผู้ว่าจ้างจะตายตกไปตามกันแฟลชไดรฟ์ที่ว่าถูกส่งไปปลายทางผู้รับคือท่านเจ้าสัวเดรโกพร้อมกับร่างผู้ตายที่โผล่ที่ริมแม่น้ำโขงพอดีเหมือนจับวาง

กล่องแพนโดร่าที่จินตะเก็บซ่อนเอาไว้วินตราเองก็ไม่มีความกล้าที่จะเปิดมันออกมาบัดนี้กลับกลายเป็นระเบิดลูกใหญ่ที่เผาทำลายพวกมันให้สิ้นซาก

แม้จะมีภาพหน้าวินตราที่ถูกบังคับกระทำโชว์หราแต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวจนมือสั่นอีกต่อไปภาพจำเหล่านั้นทำอะไรเขาไม่ได้มีแต่จะเป็นพลังกายและใจให้เขาหยัดยืนสู้ต่อไปเป็นฝันร้ายฉากหนึ่งที่ถูกปัดเป่าเหลือเพียงละอองเล็กๆติดอยู่ในใจก็เท่านั้นไม่ได้เป็นหลุมดำมืดที่คอยฉุดรั้งเรี่ยวแรงพลังกายและพลังใจในแต่ละวันอีกต่อไปรวมไปถึงการตายของจินตะที่ได้รื้อคดีขึ้นมาใหม่

ความโหดร้ายที่เจ้าตัวได้รับแม้ว่าเจ้าของร่างไม่ได้อยู่มองเห็นความยุติธรรมที่ตัวเองได้รับแต่อย่างน้อยจินตะ ‘คงจะ’ นอนตายตาหลับเสียทีสื่อในตอนนั้นเบี่ยงประเด็นที่จินตะมีปัญหาสุขภาพจิตต่างก็โดนขุดคุ้ยโดนปลดสุดท้ายศาลตัดสินให้ยุบบริษัทสื่อของ ‘สตุลยา’ พร้อมชดใช้ความเสียหายอันเผยแพร่ข้อมูลอันเป็นเท็จจำนวนมากแก่ศูนย์เด็กกำพร้าที่จินตะได้ประสงค์เอาไว้ก่อนตาย

คดียืดเยื้อยาวนานหลายปีกว่าจะตัดสินทางด้านเอกภพที่หนีหัวซุกหัวซุนขับรถขึ้นทางอีสานเพื่อหลบหนีก็ถูกสกัดได้ที่ด่านพร้อมทั้งบุตรชาย

ดารากรและเอกภพถูกคุมตัวไปที่โรงพักศาลมีคำสั่งให้ฝากขังพร้อมกับไม่ให้มีการประกันตัวเพราะจำเลยหลบหนีดารากรกลายเป็นใครอีกคนแต่ละวันแทบไม่พูดสีหน้าไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆคล้ายกับตกอยู่ในภวังค์ของตัวเองตอนถูกคุมขังไว้ในห้องขังก็ไม่โวยวายอะไรเหมือนยอมจำนนต่อโชคชะตาสายตาของดารากรเงยขึ้นไล่ระดับจากรองเท้าคอมแบตตรงหน้าไล่ไปยังข้อเท้าเข็มขัดสลับกับซี่ของลูกกรงเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยของใครบางคนพร้อมกับป้ายติดตรงอกร.ต.อ.ก้องการุณย์สองตาเบิกค้างน้อยๆกระบอกตาเริ่มร้อนผ่าวนั่งคุดคู้ชันเข่าสองมือก็กอดกุมท้องน้อยของตัวเองดารากรผินหน้าหนีไปอีกทางพร้อมกับหยาดน้ำตาที่รินไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างดูน่าสงสารไม่น้อยแต่ที่อีกฝ่ายกระทำกับผู้อื่นก็ทำให้ก้องการุณย์สงสารไม่ลงเช่นกันเขาเป็นสายสืบนครบาลที่ได้รับคำสั่งให้มาสืบราชการลับ ‘การค้ามนุษย์’ มีคดีมากมายที่เขาสามารถทำผลงานได้โดยไม่ต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงต่อให้จะต้องตายเขาก็ยอม

เมื่อก่อนจินตะเคยดูใจกับเขาสักพักแต่เจ้าตัวก็ตีตัวออกหากถามก็ไม่ได้คำตอบจนวันหนึ่งสภาพจิตใจของจินตะไม่สู้ดีจินตะเลยเปิดปากเล่าเรื่องราวอัปยศที่ตัวเองได้รับอย่างขมขื่นตอนนั้นก้องการุณย์เป็นเพียงเจ้าหน้าที่ยศเล็กๆคนหนึ่งไม่คิดว่านายของตัวเองจะเป็นหนึ่งในผู้สมรู้ร่วมคิดกระบวนการนี้อีกทอด

เขานำเอกสารทุกอย่างที่จินตะมอบให้ตัดสินใจเรียกร้องความยุติกรรมให้กับคนที่เขารักสุดท้ายกระดาษเหล่านั้นถูกเผามอดไหม้เป็นเศษธุลีครั้งแล้วครั้งเล่ารวมไปถึงก้องการุณย์ที่ถูกกลั่นแกล้งจากผู้อำนาจโยกย้ายเขาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งเพราะเรื่องนี้และจินตะก็ถูกจัดการอย่างหนักมือมากขึ้นเช่นกันก้องการุณย์ไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นเชื้อเพลิงก้อนหนึ่งที่เร่งให้จินตะต้องตายเร็วขึ้นตอนนั้นเขาไม่ประสีประสาคิดว่าตำรวจชั้นผู้ใหญ่เป็นตำรวจน้ำดีตรงฉินกันทุกคนแต่ที่ไหนได้…มีทั้งคนดีและไม่ดีปะปนกันไปหมดจนไม่รู้ว่าใครดีจริงใครเลวปลอมต่างก็สวมหน้ากากหลายชั้นเข้าหากันที่ตำรวจอย่างก้องการุณย์มีโอกาสได้หายใจอยู่เพราะว่าพ่อของเขาเองสังกัดอยู่กระทรวงยุติธรรมจึงมีชีวิตรอดมาได้จนถึงทุกวันนี้

เขาเลยย้ายสังกัดและเก็บงำประกายค่อยๆสืบเองอย่างลับไม่แพร่งพร่ายให้ใครได้รู้ถึงข้อมูลสำคัญแม้แต่พ่อของตัวเองก่อนหน้านี้พ่อของเขาเตือนว่าเรื่องนี้ใหญ่เกินไปใหญ่เกินกว่าพวกเขาสองคนจะจัดการได้งานนี้ต้องให้ผู้มีอำนาจออกโรงตอนนั้นก้องการุณย์คิดไม่ตกใครจะใหญ่กว่ากฎหมายและผู้พิทักษ์สันติราษฎร์อย่างเขาอีก

วันนี้เขาถึงได้เข้าใจไม่ใช่ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ก็เป็นฮีโร่ได้และใหญ่มากพอที่ใครก็ขุดเรื่อง ‘คาว’ ออกมาโจมตีไม่ได้อีกทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลังยังขาวสะอาดนั่นก็คือท่านเจ้าสัวเดรโกศศิภักดี

ก้องการุณย์จ้องมองร่างที่นั่งกอดตัวเองคุดคู้อยู่กับพื้นร่างนั้นกำลังสั่นสะท้านพลางสะอื้นร่ำไห้อย่างน่าเวทนาก่อนหน้านี้พวกเขามีสัมพันธ์ทางกายกันจริงแต่เป็นส่วนหนึ่งของงานก้องการุณย์ไม่ได้มีความคิดเกินเลยกับดารากรแม้แต่น้อยกลับกลายเป็นดารากรเสียเองที่ตกหลุมรักอีกฝ่ายเข้าอย่างจังไม่ว่าจะเป็นใบหน้าชื่อต่างก็คล้ายสามีเก่าอย่างก้องกิจ

ดารากรไม่คิดเลยว่าทุกครั้งที่เขามีความรักดีๆให้ใครกลับไม่เคยได้ความรักดีๆตอบแทนคงเป็น ‘เวรกรรมตามสนอง’ ดีที่เขาแท้งไม่งั้นลูกคนนี้คงเป็นหนามตำใจของเขาจนตายต่อให้เกิดมาได้ก็ไม่สมประกอบเพราะดารากรดื่มเหล้าและเล่นยามาตลอดไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่ามีหนึ่งชีวิตถือกำเนิดในท้องของเขา

ต่างฝ่ายต่างไม่ปริปากพูดอะไรมีเพียงความเงียบโอบล้อมและบีบอัดให้รู้สึกตัวลีบเล็กลงดารากรกว่าจะรู้ตัวว่าทำผิดเดินทางผิดก็คงจะเป็นตอนนี้ละมั้งพ่อไม่เคยสอนเขามีแต่ช่วยปกปิดและดุด่าจากเด็กดื้อด้านเอาแต่ใจกลับกลายเป็นถลำลึกเดินสู่เส้นทางสายนี้เพราะความอิจฉาริษยาปล่อยให้อสูรภายในใจได้เติบโตกลืนกินเด็กน้อยที่ใสสื่อช่างฉอเลาะคนนั้นไปจนสิ้นกลับกลายเป็นคนเลือดเย็นและโหดเหี้ยมข้างบนคลับชั้นสองเป็นห้องเชือดที่ดารากรจัดแจงไว้สำหรับกิจกรรมเข้าจังหวะของแขก VIP หากเพียงถูกตาต้องใจบรรดาผีเสื้อราตรีที่กำลังโยกย้ายส่ายเอวอย่างเมามันอยู่เบื้องล่างไม่นานร่างนั้นก็จะมานอนอยู่ตรงหน้าสมปรารถนาไม่ว่าจะชายหรือหญิงโดยเฉพาะ (New Male) ที่หน้าตาดีจินตะเองก็เช่นกันเพราะเพื่อนร่วมงานลากมาจินตะโดดเด่นจนเตะตาของดารากรเลยเสนออีกฝ่ายให้กับผู้ใหญ่คนหนึ่งจนถูกสั่งย้ายให้มาอยู่ใต้สังกัดเรื่องเลวร้ายก็เริ่มต้นมีเพียงก้องการุณย์ที่จดจำบัญชีแค้นนี้มาโดยตลอดดารากรอาจหลงลืมเรื่องราวเล็กๆน้อยๆพวกนี้แต่มันคือชีวิตของคนคนหนึ่งดารากรเลือดเย็นมองคนอื่นเป็นผักปลาจนวันหนึ่งเกิดขึ้นกับตัวเองถึงได้รู้สึกตัว….

และดารากรจะต้องชดใช้จมกับความรู้สึกผิดและจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อรับกรรมที่ตัวเองได้ก่อเอาไว้อย่างสาสมมีชีวิตที่อยู่ไม่สู้ตายและก้องการุณย์จะเป็นผู้ยืนมองความฉิบหายนั้นอยู่ตรงนี้จนกว่าจะตายจากกันไปข้าง