หน้าหลัก / โรแมนติก / เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD / เด็กดื้อ - 84 เรียกร้องความสนใจ

แชร์

เด็กดื้อ - 84 เรียกร้องความสนใจ

ผู้เขียน: ลำเจียก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-31 00:40:47

พี่ลีวายเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะปล่อยตัวฉันให้เป็นอิสระ แล้วเดินออกมาจากห้องนอน ทำให้ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก เพราะคิดว่าเขาคงยอมกลับไปแล้ว

แต่!! ทว่าร่างสูงกลับเดินไปนั่งที่โซฟาไม่มีท่าทีว่าจะกลับไปอย่างที่คิดเอาไว้

“ไม่กลับเหรอคะ?” ฉันถาม

“ดึกแล้วขับรถตอนนี้มันอันตราย” พี่ลีวายใช้ข้ออ้าง ทำให้ฉันถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ “นั่งแกรปกลับไปสิคะ”

“ไม่ชอบนั่งรถกับคนแปลกหน้า”

“ถ้าอย่างนั้นก็เรียกลูกน้องมารับ”

“พวกมันคงนอนกันหมดแล้ว จะไปรบกวนทำไม”

ไม่อยากจะคิดว่าคนอย่างพี่ลีวายจะสนใจเวลานอนของลูกน้องด้วย คิดว่าฉันคงดูไม่ออกทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขาต้องการจะนอนที่นี่

ถึงได้อ้างสารพัด

“จำไว้เลยนะคะว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่มิลินจะยอมให้พี่ลีวายเข้ามาในห้อง” ฉันบอกอย่างไม่พอใจ ก่อนจะพูดต่อด้วยอารมณ์

ที่หงุดหงิด “ถ้าอย่างนั้นก็เชิญนอนบนโซฟาไปเลยนะคะ”

“จะนอนแล้วเหรอ” พี่ลีวายถาม

“ทำไมอีกคะ!!”

“เปล่า… แค่จะบอกฝันดี… แค่นี้ทำไมต้องหงุดหงิด”

ฉันเลือกที่จะหันหลังเดินเข้าห้องนอนโดยไม่ตอบอะไรเพราะรู้สึกเบื่อหน่ายกับการพูดคุย เพราะมันยืดเยื้อเกินไปแล้ว

จริง ๆ ฉันไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ ไม่อยากให้พี่ลีวายมานอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 85 อำมหิต

    เมื่อเห็นว่าเป็นพี่ลีวายที่มาขวางรถเอาไว้แทนก็หันมามองฉัน ก่อนจะพูด “มีปัญหาอะไรกันก็ไปเคลียร์ก่อนดีไหมครับ”“พี่เคลียร์ไปแล้วแต่เขาไม่จบเอง”“เขาโกรธที่พี่มิลินให้ผมมารับหรือเปล่า”ปัก!!! ฝ่ามือหนาของพี่ลีวายทุบมาบนหน้ากระโปรงรถของแทนขนาดอยู่ด้านในยังเสียงดังสนั่นทำให้ฉันสะดุ้งโหยง“ขอโทษนะแทนที่พี่ทำให้เดือดร้อนอีกแล้ว ไม่คิดว่าเขาจะตามมาแบบนี้” ฉันบอกแทนด้วยใบหน้าที่ซีดเผือดเพราะดึงเขามาเกี่ยวในเรื่องที่ไม่ควร น่าจะคิดให้รอบคอบกว่านี้หน่อย“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิผมไม่โกรธเลยนะครับ”ถึงจะได้ยินแบบนั้นแต่ก็ยังแอบรู้สึกผิดอยู่ดี แต่ทว่าก็ต้องตกใจสะดุ้งโหยงอีกครั้งเมื่อฝ่ามือหนาของพี่ลีวายฟาดลงมาบนกระโปรงรถอีกครั้งที่สอง“ลงไปเคลียร์กับเขาเถอะครับ ผมไม่อยากยุ่ง”“แทน…” ฉันเรียกชื่อแทนพร้อมถอนหายใจออกมาเบา ๆ กลัวเขาจะโกรธเพราะฉันเห็นแทนเป็นน้องชายคนสนิทคนนึงเลย ไม่ได้ตั้งใจจะให้มาเจอเหตุการณ์แบบนี้ด้วย“ผมมีเรียนเช้าถ้าเขามาขวางหน้ารถเอาไว้แบบนี้คงไปไม่ทันแน่ ๆ”“โกรธพี่หรือเปล่า”“ไม่หรอกครับ ผมเข้าใจ”ฉันถอนหายใจอีกครั้งแล้วหันมองพี่ลีวายที่อยู่ตรงหน้ารถ ท่าทางที่กำลังหัวเสียพร้อมปะทะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31
  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 86 ซ้ำเติม

    Talk ลีวาย#คาสิโน“สรุปมึงจะบอกพวกกูได้หรือยังว่าเรียกพวกกูมาทำไม”“เออ!! มึงเงียบอยู่แบบนี้เกือบจะครึ่งชั่วโมงแล้วนะไอ้ลีวาย”ไอ้คัลเลนและไอ้คาแลนถามผมพร้อมจ้องหน้า ความจริงที่เรียกพวกมันมาเพราะมีเรื่องอยากจะปรึกษาแต่ไม่รู้จะเริ่มพูดยังไง กลัวจะถูกล้อหรือผมควรให้พวกมันกลับไปแล้วคิดหาวิธีเองการง้อผู้หญิงทำไมมันถึงยากเย็นขนาดนี้วะ!!“ไอ้ลีวายสรุปมึงจะไม่พูด?”“ถ้าอย่างนั้นพวกกูกลับ!!” มันสองคนทำท่ากำลังจะลุกขึ้นยืน ผมจึงรีบเอ่ยสิ่งที่อึดอัดภายในใจ“กูอยากให้พวกมึงชวยคิดหาวิธีง้อเมีย”เมื่อพูดคำนั้นออกไปมันสองพี่น้องก็นั่งลงพร้อมจ้องหน้าผมด้วยแววตาที่อยากรู้“เมีย?”“ใครวะ?”“นี่มึงอย่าบอกนะว่าเป็นมิลิน”“อืม”“ฮ่า ๆ เสือตัวนี้สิ้นลายแล้วสินะ” ไอ้คาแลนหัวเราะชอบใจ นี่ไงเหตุผลที่ผมถึงไม่อยากปรึกษาอะไรกับพวกแม่ง“อย่าไปล้อมัน ทำกับเขาไว้เยอะไม่แปลกที่มิลินจะให้มึงเป็นหมาหัวเน่า”“จริง! มึงให้กูตัดคลิปน้องตอนนั้น ถ้ากูเป็นมิลินคงไม่กลับมาเจอคนเหี้ย ๆ อย่างมึงอีก”“กูจะขอคำปรึกษาไม่ใช่ให้พวกมึงมาซ้ำเติม”“พวกกูไม่ได้ซ้ำเติม แต่พวกกูพูกความจริง มึงต้องทำใจ เพราะมึงมันเหี้ยไม่แปลกที่มิลิน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31
  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 87 รำคาญ?

    ‘… ฉันไม่เคยรู้สึกผิดกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนในชีวิตนอกจากเธอ’“เขียนไปแบบนี้เธอจะมองยังไงวะ!”ตอนนี้ผมอยู่ที่ร้านขายดอดไม้สด แน่นอนว่าผมกำลังจะเอามันไปง้อมิลินแต่ไม่รู้ว่าจะเขียนโน้ตยังไงให้เธออ่านแล้วรับรู้ว่า ตอนนี้ผมได้เปลี่ยนไปแล้วสุดท้ายผมก็เขียนแบบนั้นลงไปจริง ๆ หวังว่าวันนี้จะได้เห็นรอยยิ้มของเธอระหว่างทางกลับคอนโดผมแวะที่ซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อของไปไว้ทำอาหาร แน่นอนว่าผู้ชายอย่างผมนั้นไม่เคยเข้าครัวมาก่อนและไม่รู้วิธีการทำเลย แต่คิดว่าถ้าทำได้เธอต้องใจอ่อนแน่ ๆ ซึ่งพอคิดแบบนั้นก็ทำให้มีแรงผลักดันมาถึงคอนโดผมก็เปิดคลิปสอนทำอาหารวนดูอยู่หลายชั่วโมง จนเริ่มมั่นใจว่าทำตามได้กริ่ง~ ~ผมมองดูที่จอโทรศัพท์เห็นเป็นเบอร์ของพ่อ ก่อนจะหยิบมากดรับสาย“ว่าไงครับ”(แกเตรียมตัวเรียบร้อยหรือยัง ฉันจะกลับไทยอาทิตย์หน้านี้แล้ว)“กำลังทำอาหารอยู่ เอาไว้ว่างผมจะโทรกลับ”(ทำอาหาร? นี่หูฉันไม่ได้ฝาดไปใช่ไหมที่ได้ยินว่าลูกชายของตัวเองกำลังทำอาหารอยู่)“มันแปลกเหรอครับที่ผมจะทำอาหารให้คนที่ตัวเองรักกิน”(ใครกันผู้หญิงที่แกรัก คงไม่ใช่…)“ถูกต้องครับ ผู้หญิงคนนั้นคือมิลิน”(ตอนฉันอยากให้แกแต่งง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31
  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 88 ยอมง่ายๆ

    สองมือของฉันถูกรวบตึงขึ้นมาเหนือศีรษะ ก่อนที่พี่ลีวายจะบดขยี้จูบหนักหน่วงกว่าเดิม แทบไม่เว้นจังหวะให้หายใจเลย“อื้อ~” เสียงที่เปล่งออกมาในลำคอก็ไม่สามารถทำให้เขาหยุดบ้าได้ปัก!! ไม่รู้จะทำยังไงถึงจะหลุดพ้น ฉันจึงใช้เท้ากระทืบลงไปแรง ๆ บนเท้าของคนตัวสูง เมื่อเขายอมปล่อยก็ตั้งท่าจะหนี แต่ว่ากลับถูกอุ้มขึ้นพาดบ่า“กรี๊ด!!! พี่ลีวายปล่อยนะ”“บอกให้ปล่อยไง ไอ้คนบ้า!!!” ฉันตะโกนเสียงดัง ๆ เพื่อให้ห้องข้าง ๆ ได้ยิน ไม่รู้จะได้ผลหรือเปล่าแต่ก็ยังดีกว่าไม่พยายามทำอะไรเลย“อยู่ใกล้กันแค่นี้จะเสียงดังใส่ทำไม พูดเบา ๆ ฉันก็ได้ยิน”“ได้ยินแล้วทำไมไม่วางมิลินลง”“ได้ยินก็เรื่องนึง ส่วนจะทำตามไหมก็อีกเรื่อง”“ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่อย่างนั้นจะดิ้นจนตกให้ดู”“เอาสิ ทำแบบนั้นก็มีแค่เธอที่เจ็บตัว”พี่ลีวายเป็นอะไรไป จู่ ๆ เขาก็กวนประสาท ทั้งที่ก่อนหน้ายังทำเหมือนสำนึกผิดอยู่เลยแท้ ๆอ๊อด~ เสียงออดหน้าห้องดังขึ้น ทำให้ฉันใจชื้นเพราะการทำเสียงดังคิดว่ามันได้ผล“ใคร?”“จะไปรู้ไหมคะ ปล่อยสิมิลินจะไปเปิดประตู”“เดี๋ยวฉันไปเปิดให้” พูดจบพี่ลีวายก็เดินตรงมาที่ประตูทั้งที่แบกฉันเอาไว้บนบ่าไม่ยอมวางลง “ดะ… เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31
  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 89

    “ให้ฉันขับรถไหม?” พี่ลีวายเอ่ยถามโดยไม่ดูสภาพของตัวเองในตอนนี้เลย ขนาดยืนตรงยังโอนเอนไปมาจะขับรถได้ยังไง“ยืนตรงให้ได้ก่อนเถอะค่ะ”“ทำไมไม่ช่วยประคองหน่อย”“ไม่ใช่ธุระของมิลินนี่ แค่ยอมมารับก็มากพอแล้วค่ะ”“จริง ๆ เพราะเธอเป็นห่วงฉันมากกว่า”พี่ลีวายยิ้มกริ่มตาหวานเยิ้ม เขาเดินมาใกล้ ๆ ฉันก่อนจะใช้สองมือโอบที่เอวแล้วเอาหน้าวางลงมาบนไหล่ จากนั้นก็ถอนหายใจออกมา“ฉันพยายามแล้ว แต่มันทำไม่ได้”“ไปขึ้นรถค่ะ” ฉันดันร่างหนาออกอย่างตัดบทสนทนาทำให้พี่ลีวายมองตาละห้อย แต่ก็ยอมเดินไปนั่งในรถง่าย ๆขณะที่กำลังขับรถสายตาหวานเยิ้มของพี่ลีวายก็เอาแต่จ้องมองฉันโดยไม่สนใจสิ่งอื่น เขามองอยู่แบบนั้นจนกระทั่งถึงที่บ้าน“ถึงแล้วค่ะ”“พาฉันขึ้นไปนอนบนห้องได้ไหม”“เดี๋ยวมิลินเรียกลูกน้องของพี่ลีวายมาประคอง… ” ยังพูดไม่จบพี่ลีวายก็รีบเอ่ยแทรก “ฉันอยากให้เธอพาไปมากกว่า”“มิลินง่วงแล้วค่ะ”“นอนกับฉันก็ได้ กว่าจะขับรถกลับมันอันตราย”“ทำไมต้องให้นอนกับพี่ลีวายด้วยละคะ ในเมื่อที่นี่ก็มีห้องของมิลิน”“ฉันทำเป็นห้องเก็บของไปแล้ว”“ว่ายังไงนะ!!”“ไม่เชื่อก็ไปดูเองสิ”แน่นอนว่าฉันไม่เชื่อรีบวิ่งมาดูห้องนอนของตัวเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31
  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 90 ลองปล่อย

    ตึกตัก ตึกตัก!ฉันตกใจชะงักเมื่อได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นรัวและแรงของพี่ลีวาย วูบนึงเกิดรู้สึกหวั่นไหวขึ้นมา แต่ฉันก็รีบตั้งสติแล้วดันตัวลุกขึ้นอีกครั้ง“ถ้าอยากให้มิลินนอนที่นี่พี่ลีวายก็ไปนอนที่โซฟาค่ะ”พี่ลีวายยิ้ม ก่อนจะพยักหน้าตอบ “ได้สิ”“ห้ามคิดทำเรื่องบ้า ๆ”“บอกแล้วไงว่าฉันเมาขนาดนี้ ทำอะไรเธอไม่ไหวหรอก”ฉันใช้สายตาเพ่งมองพี่ลีวายอย่างไม่ไว้ใจ คนแบบเขามันเชื่อไม่ได้สักอย่าง บางทีเขาอาจจะสร่างเมาไปแล้วก็ได้ ที่เห็นอยู่ตอนนี้คงเป็นแค่การแสดงถึงแม้การที่ฉันยอมนอนห้องเดียวกับพี่ลีวายมันจะดูเสี่ยงเกินไปหน่อย แต่ก็ไร้ทางเลือก เพราะคนดื้อรั้นอย่างเขาไม่มีทางยอม นิสัยที่ชอบบังคับคนอื่นฉันเจอมาตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้พอถึงเวลานอนฉันก็เดินไปปิดไฟแล้วกลับมาทิ้งตัวลงบนเตียง ท่ามกลางความมืดสนิทและความเงียบสงบ เสียงนึงก็เอ่ยขึ้น“ฉันดีใจนะที่เธอยอมฝืนตัวเองทำแบบนี้”“…” ฉันเลือกที่จะเงียบ เพราะไม่อยากต่อปากต่อคำอะไร สิ่งที่เขาพูดนอกจากจะไม่ทำให้รู้สึกดีแล้ว ลึก ๆ ฉันแอบสะอิดสะเอียนด้วยซ้ำ“ฉันเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่าที่อยากจะรั้งเธอไว้” น้ำเสียงของพี่ลีวายดูแผ่วลง ราวกับกำลังตัดพ้อกับตัวเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31
  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 91 แผนลองใจ

    Talk ลีวายผมแทบไม่อยากจะเชื่อว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อกี้มันหลุดออกมาจากปากของมิลิน ก้อนเนื้อในอกซ้ายของผมตอนนี้มันปวดหนึบ เหมือนถูกใครมาขยุ้มมันไว้จนยับยู่ยี่“ก็ได้...” ผมก้มหน้าพูดบอกเสียงแผ่ว สองมือกำเข้าหากันแน่น “... ฉันจะพยายามไม่รบกวนเธออีก”“ไม่ใช่แค่พยายามค่ะ แต่ต้องทำให้ได้” พูดขนาดนี้แล้ว แต่มิลินก็ยังใจแข็งกับผมแบบไม่มีท่าทีว่าจะอ่อนลงเลย“ฉันขอโทรหาบ้างได้ไหม?”“ไม่ได้ค่ะ”“แล้ว...”“มิลินขอกุญแจรถค่ะ” เธอพูดแทรกพร้อมกับยื่นมือมาตรงหน้าผม หยดน้ำตามันเอ่อล้นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัวถึงจะไม่อยากให้กลับ ถึงอยากจะกอดรั้งเอาไว้มากแค่ไหน แต่ผมก็ทำได้แค่หยิบกุญแจยื่นมันคืนให้กับเธอ“ให้ฉันไปส่งไหม สัญญาว่าจะส่งแล้วกลับ ไม่วุ่นวายอะไรเลย”“มิลินกลับเองได้ค่ะ พี่ลีวายนอนพักผ่อนเถอะ”“แต่...”“ไปนะคะ ขอบคุณสำหรับมื้อเช้า” ไม่รอให้ผมได้เอ่ยพูดอะไรอีก ร่างเล็กก็หันหลังเดินจากไปทันทีสายลมจาง ๆ พัดผ่านหน้าผมไปในตอนที่เธอเดินผ่าน ทำเอาหนาวเหน็บไปถึงขั้วหัวใจ ความรู้สึกตอนนี้เหมือนผมถูกทิ้งให้ยืนอยู่ตัวคนเดียวในที่มืด ทุกอย่างเงียบและนิ่ง ภายในหูได้ยินเสียงอู้อี้ ก่อนที่โลกทั้งใบจะถล่มลง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31
  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 92 ถอยไม่ได้แล้ว

    เวลาผ่านไปนานนับชั่วโมงที่ฉันยังคงนั่งมองประตูห้องฉุกเฉินอยู่แบบนั้นอย่างเหม่อลอย ภายในหัวมันอื้ออึงไปหมด คิดอะไรไม่ออก ร้องไห้จนไม่มีน้ำตา มือไม้ยังสั่นไม่หาย ไม่รู้ว่าพี่ลีวายเป็นยังไงบ้างจนป่านนี้หมอก็ยังไม่ออกมาบอกอาการ… มันนานเกินไปหรือเปล่าเรื่องนี้ฉันไม่กล้าบอกให้คุณท่านรู้เพราะกลัวว่าถ้าบอกแล้วคุณท่านจะช็อก เอาไว้ถ้าพี่ลีวายปลอดภัยแล้วค่อยบอกก็แล้วกัน “กินอะไรหน่อยไหม” พี่คัลเลนหันมาถามฉันที่เอาแต่นั่งเงียบไม่ยอมพูดจา“ไม่หิวเลยค่ะ ถ้าพี่คัลเลนหิวจะไปกินก็ได้นะคะ ตอนนี้มิลินกินอะไรไม่ลงจริง”“ถ้าลีวายรู้ว่าเธอห่วงมันขนาดนี้คงดีใจ”“ก็บอกให้เขารีบพ้นขีดอันตรายสิจะได้รู้… ว่าคนอื่นเป็นห่วงมากขนาดไหน”“ที่ผ่านมาพี่เห็นเราเอาแต่ปฏิเสธ…”“การกระทำของเขามันทำให้มิลินตัดสินใจไม่ยากหรอกนะคะ… แต่ตอนนี้มันต่างออกไป”“ยังไง”“มิลินกลัว กลัวว่าถ้าเขาเป็นอะไรไปจริง ๆ แล้ว…”“ถ้ายังไม่พร้อมอย่าเพิ่งพูดก็ได้ พี่ว่าลีวายมันคงอยากได้ยินเป็นคนแรกนะ”“… ถ้าอยากฟังมากก็แล้วทำไมหมอถึงไม่รีบออกมาบอกว่าเขาปลอดภัยแล้ว มันผ่านไปสองชั่วโมงแล้วนะพี่คัลเลน อึก!”จากที่ข่มความรู้สึกเอาไว้อยู่นานพอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31

บทล่าสุด

  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 104 THE END

    สี่เดือนผ่านไปหลังจากที่พูดเรื่องแต่งครั้งนั้นก็ไม่ได้พูดถึงอีกเลยเพราะฉันยุ่งเรื่องเรียน ส่วนพี่ลีวายก็ยุ่งเรื่องงานที่บริษัท เอาจริง ๆ คือเราแทบไม่เจอกันเลยด้วยซ้ำเพราะโทรหากันบ่อยมากกว่าไปเจอฉันไม่ยอมย้ายกลับไปอยู่ที่บ้าน เพราะคอนโดมันใกล้มหาวิทยาลัยมากกว่า ทั้งที่คุณท่านและพี่ลีวายก็ขอให้ย้ายกลับไป แต่คิดว่าอีกไม่ถึงสองเดือนก็จะเรียนจบแล้วฉันจึงขออยู่ให้ถึงเรียนจบเลยดีกว่านี่คงเป็นครั้งแรกในรอบหนึ่งอาทิตย์ที่พี่ลีวายว่างมารอรับที่มหาวิทยาลัย เพราะปกติเขางานยุ่งแทบไม่มีเวลาปลีกตัวทำอะไรเลยไหนจะต้องบินไปฮ่องกงบ่อย ๆ อีก“มิลิน ๆ งานโปรเจกต์ที่จะทำด้วยกันจะนัดทำที่ไหนดี” อาตถามเพราะอาจารย์จับคู่ให้เขาสองคน“อาตสะดวกที่ไหน ถ้าบ้านมิลินคงต้องขออนุญาตคุณท่านก่อน”“ที่บ้านมิลินก็ได้เพราะถ้าทำที่บ้านเราเดี๋ยวเธออึดอัด มันไม่เหมาะสมด้วย” อาตค่อนข้างวางตัวดี ยังจำได้ว่าตอนนั้นเขาเกือบจะจีบฉัน แต่มีน้องแทนมาตัดหน้าซะก่อนพูดถึงน้องแทนตอนนี้เขาย้ายไปเรียนที่ต่างประเทศแล้ว นาน ๆ ทีจะส่งข้อความมาคุยกัน พอถามเรื่องหัวใจก็บอกว่ามีดู ๆ อยู่บ้าง ฉันดีใจนะที่ตอนนี้แทนยอมเปิดโอกาสให้ตัวเองแล้ว

  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 103 แดดดี้ Nc+

    กว่าจะโอ๋ให้พี่ลีวายหยุดร้องไห้ได้ก็นานพอสมควร เขาคงรู้สึกผิดและเข็ดหลาบแล้วจริง ๆ แต่ตอนนี้นี่สิ นั่งกอดฉันไว้บนตักไม่ยอมให้ลุกขึ้นไปไหนเลย“พี่ลีวาย”“หืม?”“มิลินนั่งอยู่บนตักพี่ลีวายแบบนี้มาเป็นชั่วโมงแล้วนะคะ”“แล้วยังไงต่อครับ”“ปล่อยหนูก่อนได้ไหม”“รู้ไหมว่าพูดแบบนี้แล้วยิ่งทำให้ไม่อยากปล่อย”ไม่พูดเปล่าพี่ลีวายกดริมฝีปากจูบลงมาบนซอกคอของฉันด้วย เขาลากไล้ริมฝีปากดูดเลียและขบเม้มจนขนลุกซู่ไปทั้งตัว“อื้อ~ ยะ... หยุดก่อน”“พี่คิดถึงเธอใจแทบขาด”พอได้ยินอีกฝ่ายแทนตัวเองว่าพี่ทำเอาฉันถึงกับทำตัวไม่ถูก ร้อนวูบวาบไปทั้งตัวแล้วตอนนี้“อยากเป็นเด็กเหรอคะถึงแทนตัวเองว่าพี่”“ก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้น”“แต่ก็แก่อยู่ดีนี่นา”“ทำไมชอบว่าฉันแก่” พี่ลีวายถามเสียงเข้ม เมื่อกี้ยังพูดเสียงอ้อนเสียงหวานอยู่เลยพอพูดเข้มใส่มันทำให้ฉันตกใจไม่น้อย“ก็พี่ลีวายสามสิบกว่าแล้ว”“ทำไมชอบพูดเรื่องอายุ”“ทำไมต้องโกรธมิลินด้วย” ฉันถามกลับเพราะเหมือนว่าตอนนี้พี่ลีวายกำลังไม่พอใจ“ก็ดูเธอพูด ทำไมชอบบอกว่าฉันแก่ แก่ยังไงก็เป็นผัวเธอ”“อื้อ!!!”ฉันร้องอุทานเสียงดังเมื่อถูกเขี้ยวฟันคมของพี่ลีวายงับมาบนพวงแก้ม ถึงแ

  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 102 หายโกรธได้ไหม

    Talk ลีวาย“กูบอกมึงแล้วว่าแผนมันไม่เวิร์ค!!”“ทำอะไรไม่คิด”“เป็นไงพวกกูเลยถูกมิลินงอนไปด้วย”“มึงก็น่าจะบอกไปตั้งแต่แรกไม่น่ารอให้จับได้”“โง่ฉิบ!!”“พวกมึงหยุด!!!”ผมตวาดออกไปเสียงดังบอกให้คัลเลนและไอ้คาแลนให้หยุด เพราะตั้งแต่มาถึงที่คาสิโนมันก็เอาแต่บ่นไม่เว้นช่องว่างให้หายใจ“กูให้มาช่วยคิดวิธีง้อ ไม่ใช่ซ้ำเติม”“สมควร!!” มันสองพี่น้องสบถออกมาพร้อมกัน ทำให้ผมถอนหายใจพรืดใหญ่ คงคิดผิดจริง ๆ ที่ขอให้มันสองคนช่วย“แล้วยังไง มิลินก็โกรธกูเนี่ย” ไอ้คัลเลนยกมือขึ้นมากุมขมับ “โทรหาก็ไม่รับ ไลน์ไปก็ไม่ตอบ”“มึงโทรหาเมียกู?” ผมขมวดคิ้วถามมัน“เออ”“โทรหาทำไม”“ก็มึงบอกว่ามิลินโกรธกู”“มึงจะเดือดร้อนอะไร กูมากกว่าไหมที่ต้องเดือดร้อน เมียไม่ยอมให้ไปเจอหน้า”“นั่นน้องกูไหมวะ”“มั่นใจว่ามึงคิดแค่น้อง?” ผมถามอย่างหาเรื่อง ถึงจะเป็นเพื่อนแต่เรื่องนี้คงยอมให้ไม่ได้“มึงสองตัวหยุด! จะเถียงกันเพื่อ”“ดูน้องชายมึง! ทำไมมันชอบวุ่นวายกับเมียกูนัก”“เออคัลเลนมึงเลิกวอแวกับเมียมันก่อน ดูดิหวงจนเลือดขึ้นหน้าแล้ว”“มึงเลิกโทรหาเมียกูเลยนะ”“เมียจะทิ้งอยู่แล้วยังจะหวง”“ไอ้สัส มึงเลิกพูด! เมียกูแค่งอนไม

  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 101 ความลับแตก

    #วันต่อมาฉันนอนอยู่บนเตียงโดยมีพี่ลีวายนอนเปลือยเปล่าอยู่ข้างกาย เมื่อคืนเขานั้นร้อนแรงราวกับเพลิงไฟ ไม่รู้ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนทั้งที่อายุก็เข้าเลขสามแล้วแท้ ๆ“ทำไมมีรอยตรงนี้นะ” ฉันมองท่อนแขนแกร่งที่มีรอยแผลเป็นซึ่งน่าจะเป็นรอยใหม่ ๆ ด้วย เพราะก่อนหน้าจำได้ว่าไม่มีแน่ ๆแผลมันอยู่สูงขึ้นมาเกือบจะถึงไหล่ ทำให้ฉันคิดว่าเขาไปได้รอยแผลนี้มาจากไหน หรือว่าถูกยิงสองจุดแล้วไม่ยอมบอกพรึบ! ฉันดึงผ้าห่มออกเพื่อจะสำรวจแผลที่ถูกยิงของพี่ลีวาย แต่ก็ต้องแปลกใจที่พยายามมองหาตรงแผงอกและหน้าท้องเท่าไร ก็ไม่เห็นแม้แต่รอยแผลเป็น บนตัวเขามีเพียงรอยแผลเดียวตรงท่อนแขนเท่านั้นแล้วตอนที่อยู่โรงพยาบาล เขาพันผ้าพันแผลรอบแผงอกล่ะ มันหมายความว่ายังไง แผลหายไปไหน“พี่ลีวาย!!” ฉันเรียกคนที่นอนหลับอยู่เสียงดังลั่นห้อง ทำให้ดวงตาคมค่อย ๆ ปรือขึ้นมามองช้า ๆ“ลุกขึ้นมาคุยกันเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”“อื้อ วันนี้ไม่เข้าบริษัทขอนอนต่ออีกนิดได้ไหม” เขาตอบเสียงงัวเงีย“ไม่ได้ มิลินจะคุยเดี๋ยวนี้ ตอนนี้” ฉันยื่นคำขาด ทำให้พี่ลีวายต้องฝืนตัวเองลุกขึ้นนั่ง ทั้งที่ตายังไม่อยากจะลืมขึ้นมามอง“มีอะไร”“บอกมิลินอีกครั้งได้ไหม

  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 100 เด็กเสี่ย

    พี่ลีวายหมกมุ่นอยู่กับฉันหนึ่งอาทิตย์เต็ม ๆ ฟังไม่ผิด เขาไม่ทำอะไรเลยนอกจากเรื่องบนเตียงแล้วก็ขี้อ้อนไปวัน ๆ“จะไปจริง ๆ ใช่ไหม”“ใช่ค่ะ”พี่ลีวายทำหน้างอเมื่อฉันบอกว่าจะกลับคอนโดของตัวเอง อยากถ่ายคลิปตอนนี้เอาไว้ให้เขาดูจริง ๆ ว่าตัวเองงอแงขนาดไหน“ทำไมไม่ย้ายไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน”“นี่เราก็อยู่ด้วยกันเป็นอาทิตย์แล้วนะคะ”“หมายถึงย้ายกลับไปอยู่ที่บ้าน”“อยู่คอนโดมันใกล้มหาวิทยาลัยมากกว่าไงคะ”“อยู่ที่บ้านฉันก็ไปส่งเธอได้ ได้ทุกวัน”“แต่พี่ลีวายต้องทำงาน”“ไปส่งเธอแล้วไปทำงาน”“อยู่คอนโดดีแล้วค่ะ สะดวกที่สุดแล้ว”ฉันตัดบทสนทนาอย่างเด็ดขาด จริง ๆ เรื่องกลับไปอยู่ที่บ้านพี่ลีวายพูดหลายครั้งแล้วแต่ฉันคิดว่าการอยู่คอนโดมันสะดวกมากกว่า อีกไม่นานก็จะเรียนจบแล้วด้วย จบแล้วค่อยกลับไปอยู่ที่บ้านก็ได้#วันต่อมาวันนี้ฉันมาเรียนแล้วยื่นคำขาดกับพี่ลีวายว่าจะกลับมานอนที่คอนโดของตัวเอง ซึ่งเขาก็ทำหน้างอนตุบป่องตั้งแต่เช้า“ได้ข่าวว่าพี่ลีวายติดแกมากเลยเหรอมิลิน” น้ำอิงถามพร้อมยิ้มกริ่ม“พี่เฟยบอกใช่ไหม รู้ดีจริง ๆ เลย”“อือ เล่าว่างานไม่ยอมทำเลยด้วย”“วันนี้ฉันไล่ให้ไปทำงาน หน้างอมาก”“ก็เขาติดแ

  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 99 Nc20+ ร้อนแรง

    พอได้ยินฉันพูดแบบนั้นพี่ลีวายก็เริ่มยิ้มออก เขายื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ ๆ แล้วขโมยหอมไปหนึ่งที“ฉันรักเธอมาก ๆ มากที่สุด”“ค่ะ มิลินก็รักพี่ลีวายมาก ๆ มากที่สุดเหมือนกัน”สายตาของเราทั้งคู่มองประสานกัน ส่งมอบความรักทั้งหมดที่มีผ่านแววตานี้ ใบหน้าของพี่ลีวายขยับเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ จนริมฝีปากของเราห่างกันไม่ถึงคืบปลายจมูกโด่งแนบชิดกับปลายจมูกฉัน พร้อมกับลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดลงมา ทำเอาหัวใจเต้นตุ้บตั้บไม่เป็นจังหวะฉันสัมผัสได้ถึงจังหวะการหายใจของพี่ลีวายที่คล้ายจะถี่ขึ้น จึงขยับใบหน้าออกห่าง ทว่ากลับถูกมือหนาคว้าท้ายทอยไว้ ก่อนจะประกบริมฝีปากลงมาจูบอย่างแนบแน่นดวงตาฉันเบิกกว้างอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ทว่าครู่เดียวก็คล้อยตามไปกับจูบหวานละมุนของคนตรงหน้าพี่ลีวายบรรจงขบเม้มและดูดดึงกลีบปากของฉันอย่างอ่อนโยน เขาใช้ปลายลิ้นลากเลีย บางครั้งก็ใช้ฟันกัดมันเบา ๆ จนตอนนี้มันเริ่มบวมเห่อและได้กลิ่นคาวของเลือด“อื้อ~” ฉันส่งเสียงในลำคอเบา ๆ เมื่อเรียวลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าในโพรงปากโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัวเขาตวัดเลีย รุกไล่ และเกี่ยวกระหวัดอย่างชำนาญ ลิ้นของเราทั้งคู่พัวพันกันจนน้ำลายสีใสไหล

  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 98 งอแง

    แกร็ก!! เมื่อประตูเปิดออก ฉันสังเกตสีหน้าของพี่ลีวายดูซีด ๆ นี่เขาซุกกิ๊กเอาไว้จริงเหรอเนี่ย ทำไมถึงได้แสดงความกังวลออกมาแบบนั้น“ค... คุณท่าน”“พ่อ”ทั้งฉันและพี่ลีวายต่างหันมองหน้ากัน เพราะไม่คิดว่าคนที่มาเคาะห้องจะเป็นคุณท่าน นี่ก็ลืมไปเลยว่าคุณท่านบอกไปแล้วเรื่องกลับไทย ลืมสนิทจริง ๆ“เห็นหน้าฉันแล้วทำไมถึงตกใจขนาดนั้น”“กลับมาเมื่อไรครับ”คุณท่านไม่ตอบคำถามของพี่ลีวาย ก่อนจะเดินแทรกตัวเข้ามาในห้อง เดินไปนั่งบนโซฟา สีหน้าที่ค่อนข้างตึงเครียดทำให้ฉันค่อนข้างทำตัวไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าท่านกำลังโกรธอยู่หรือเปล่า“ถูกยิงทำไมไม่บอกพ่อสักคำ”“ผมไม่อยากให้เป็นห่วง”“ลากตัวคนทำมาได้หรือยัง”“ผมให้ลูกน้องตามสืบอยู่”“ปกติลูกน้องแกไม่เคยทำงานช้า ไม่กี่วันก็รู้ตัวพวกบงการแล้ว ทำไมรอบนี้ถึงหาตัวคนทำมาไม่ได้”อืม! มันก็จริงอย่างที่คุณท่านว่า ปกติลูกน้องของพี่ลีวายเก่งเรื่องสืบจะตาย ไม่มีทางที่จะรู้ตัวคนทำช้าขนาดนี้“ผม… ก็ไม่รู้ครับ” พี่ลีวายก้มหน้าตอบ ปกติจะประจันหน้าตลอดครั้งนี้ทำเอาแปลกใจ หรือว่ากลัวคุณท่านอย่างนั้นเหรอ“นิสัยลูกชายฉันมันต้องเร่งหาตัวคนทำสิ ใครทำงานช้าก็จะไล่ออก แกทำให้

  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 97 ทำตัวเป็นเด็ก

    #เช้าวันใหม่ฉันตื่นเช้าพร้อมกับความรู้สึกปวดเมื่อยตามตัว เพราะเมื่อคืนเจอศึกหนัก กว่าพี่ลีวายจะยอมให้นอนก็เกือบตีสี่ เขาดุร้ายราวกับเสือที่อดอาหารมานาน ทำกับฉันเหมือนตัวเองไม่ได้เพิ่งถูกยิงมาบางทีก็แอบสงสัยว่าทำแรงขนาดนั้นพี่ลีวายไม่รู้สึกเจ็บแผลบ้างเลยหรือไงหลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็เปิดตู้เสื้อผ้าของพี่ลีวายก่อนจะหยิบเสื้อออกมาตัวนึงอย่างถือวิสาสะ เพราะไม่มีชุดใส่ก็เลยต้องเอาชุดของเขามาใส่ก่อนเพราะพี่ลีวายตัวโตกว่ามากเมื่อชุดของเขามาอยู่บนตัวฉันจึงมีความยาวเกือบถึงเข่า เพิ่งรู้ว่าตัวเองตัวเล็กมากก็ตอนนี้แหละแต่งตัวเสร็จฉันก็หันมองพี่ลีวายที่หลับปุ๋ยอยู่บนเตียง ก่อนจะออกจากห้องเพื่อมาทำอาหารเช้าไว้รอเขา เลือกทำเมนูง่าย ๆ เช่นข้าวต้ม เพราะไม่มีของอะไรให้ทำมากนัก“พี่ลีวายตื่นได้แล้วค่ะ” หลังจากทำข้าวต้มเสร็จแล้ว ฉันก็เดินกลับมาปลุกคนขี้เซาที่นอนไม่ยอมตื่นสักที“อื้อ”“ตื่นได้แล้ว มิลินทำข้าวต้มไว้ให้รีบไปล้างหน้าเร็ว”พี่ลีวายค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมอง ใบหน้าตอนเพิ่งตื่นของเขานั้นไม่ได้ดูแย่เลย กลับกัน มันดูดีจนฉันรู้สึกหวง“ตื่นเช้าจัง เมื่อคืนฉันทำตั้งหลายรอบทำไมลุกไหว หืม” ริมฝีป

  • เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD    เด็กดื้อ - 96 Nc 20+

    “ใจร้ายชะมัด” เขาทำหน้าบึ้ง แต่ก็ยอมดึงกางเกงขึ้นแล้วกลับมานอนในท่าเดิม “ไม่ทำแบบนั้นแต่ใช้มือช่วยหน่อยได้ไหม อารมณ์มันค้าง”“ถ้าพี่ลีวายพูดอีกคำเดียว มิลินจะกลับไปนอนโซฟาจริง ๆ ด้วย”“แค่มือก็ไม่ได้เหรอ” พี่ลีวายทำเสียงเศร้า ๆ หวังจะให้ฉันใจอ่อนเหรอ ไม่มีทางหรอก“มิลินว่ามิลินรู้จักพี่ลีวายดีค่ะ มันไม่มีทางจบแค่มือแน่นอน”คนอย่างเขาถ้าฉันใช้มือทำให้จริง ๆ เดี๋ยวก็หาทางแตะต้องร่างกายฉันจนเกิดอารมณ์ แล้วสุดท้ายเหตุการณ์แบบเมื่อกี้ก็จะวนมาอีกครั้งจุ๊บ~จู่ ๆ พี่ลีวายก็เขยิบใบหน้าเข้ามาขโมยจุ๊บที่หน้าผากฉันแรง ๆ “ชอบจังเลยคนรู้ทันเนี่ย”แล้วไม่ใช่แค่จุ๊บแต่เขายังใช้ปลายจมูกไล้หอมไปทั่วใบหน้าจนฉันแทบหายใจไม่ออก“หยุดลวนลามมิลินแล้วนอนสักทีได้ไหมคะ ไม่อยากออกจากโรงพยาบาลไว ๆ รึไง”“โอโห แค่จุ๊บกับหอมก็ไม่ได้ คอยดูนะแผลฉันหายดีเมื่อไรจะทบต้นทบดอกให้ร้องขอชีวิตเลย”“ถ้าพี่ลีวายทำแบบนั้นมันจะเป็นการมีอะไรกันครั้งสุดท้ายแน่นอนค่ะ”“นี่ฉันต้องโทษตัวเองใช่ไหม ที่ทำร้ายเธอบ่อย ๆ จนทำให้เธอเข้มแข็งได้ขนาดนี้เนี่ย”“ใช่ค่ะ โทษตัวเองไปเยอะ ๆ เลย ตอนมิลินยอมทุกอย่างก็มาใจร้ายด้วยเองนี่”“ค้าบ ๆ

DMCA.com Protection Status