Share
บทที่ 427
Related chapter
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 428
แต่การต่อสู้ที่ทะเลสาบเฉาอินในครั้งนี้ สถานการณ์ดูเพิ่มความอันตรายมากกว่าครั้งที่แล้ว ลั่วหงอวี๋คิดว่า หลินหยางคงจะมาหาตนเพื่อขอร้อง ให้ไปคุ้มกันภัยให้เขา ลั่วหงอวี๋รับปากได้เลยว่า ท้ายที่สุดเด็กหนุ่มอย่างหลินหยางก็ต้องทำให้เธอสนใจ อย่างหาได้ไม่ยากเลย แต่หลินหยางมีการป้องกันของตัวเองแล้ว ก็ราวกับว่าทะนงตัว ที่ใช้ศักยภาพของตัวเองแก้สถานการณ์ งั้นคุณค่าในใจของเขา ก็ลดลงมากอย่างไม่ต้องสงสัยเลย หากว่าหลินหยางมาขอร้องตนให้ช่วย แม้ว่าเธอจะช่วยได้อีกครั้งหนึ่งก็ตาม หรือแม้แต่หลังจากวันนี้เขาจะต้องพบเจอกับความยากลำบาก เธอก็ยังคงช่วยได้อีกครั้ง แต่การช่วยเหลือนี้ ในวันหนึ่งก็ต้องถึงจุดสิ้นสุด การพึ่งพาผู้อื่นอยู่เสมอ ถูกลิขิตไว้ว่าเดินไปได้ไม่ไกลหรอก ผลปรากฏว่าสิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจคือ หลินหยางไม่ได้มาขอความช่วยเหลือ.... “คุณไม่รู้เลยเหรอว่าเกมนี้มันอันตรายมากแค่ไหน? เจียงไห่เซิงแพ้ไปสักคนถือเป็นเรื่องธรรมดา แต่เกมความตายของหลูอ้าวตง จะสิ้นสุดง่ายขนาดนี้ได้ไง?” “สำหรับคำพูดของคุณแล้ว ทะเลสาบเฉาอินคือแหล่งพื้นที่ที่เต็มไปด้วยอันตราย ถ้าคุณมองสักนิด แล้วยังกล้ามาที่นี่ แล้วจะเตร
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 429
“เธอไม่ไว้หน้าหน่อยเหรอ นั่นมันคำพูดฉันย่ะ! อย่ามาลอกเลียนแบบสิ!” หานเซวี่ยอิ๋งพูดออกมาด้วยความโมโห “คำพูดของเธออะไรกัน ห้องฉันก็เปิดไว้แล้ว จะถุงน่องสีขาวหรือสีดำก็เตรียมไว้ให้หลินหยางหมดแล้ว แล้วเธอล่ะทำอะไรเตรียมไว้ให้หลินหยางปฏิบัติจริงบ้าง? จะพูดก็พูด เงินทุนของเธอน่ะรวยกว่าฉันไหม? เธอจะเลี้ยงลูกของปรมาจารย์หลินได้ไหม?” เฉียวจิ่นเอ๋อร์เช็ดน้ำตาออกไป พร้อมทั้งยืดอกอย่างภาคภูมิใจ ที่เงินทุนหนาแน่นอย่างมาก หานเซวี่ยอิ๋งกัดฟันด้วยความโกรธ ทำได้เพียงแค่รู้สึกอายที่สู้ไม่ได้ ในฐานะลีดเดอร์แฟนคลับของหลินหยางนั้น เงินทุนของเธอก็ยังไม่ได้หนาแน่นเท่าของเฉียวจิ่นเอ๋อร์เลย เฉียวจิ่นเอ๋อร์ไม่ได้มีอารมณ์ที่จะมาต่อล้อต่อเถียงกับหานเซวี่ยอิ๋ง ได้แต่มองไปทางหลินหยาง ด้วยความกังวลเต็มใบหน้า แม้ว่าคำขวัญที่เธอตะโกนออกไปอย่างดังกังวาน หลินหยางก็ยังเป็นเพียงปรมาจารย์คนที่ห้าของเมืองลั่วเท่านั้น แต่เมื่อเทียบกับตระกูลหลูผู้ยิ่งใหญ่แล้ว ปรมาจารย์คนหนึ่งนับว่าเป็นเพียงแค่อะไรล่ะ...“ปรมาจารย์หลินต้องชนะ แย่แล้วแย่แล้ว ตีมันเลย!”อยู่ดี ๆ เธอก็เปล่งเสียงออกมาจนน่าตกใจหานเซวี่ยอิ๋งจึงรีบห
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 430
“ไม่ใช่ นี่คุณว่าท้ารบ หรือมาเข้าแข่งขันเพาะกายกันเนี่ย?” หลินหยางถามอย่างไม่ชอบใจเอามาก ๆ“คุณคิดว่าจะอาศัยท่าร่างตัวเบามาทำปากแข็งงั้นเหรอ! น่าเสียดายที่คุณไม่รู้มาก่อน ว่าวิชากรงเล็บอินทรีของผมแข็งแกร่งที่สุด ไม่ใช่แค่พลังในการฆ่า แถมยังมีดีเรื่องความเร็วอีกด้วย! เดี๋ยวไปจับคุณได้ล่ะก็ จะฉีกลิ้นคุณออกเป็นเสี่ยง ๆ เลย! ผมจะรอดูว่าคุณจะหลบได้จนถึงเมื่อไรกัน!” หลังจากที่เอ่ยออกมา เท้าของเขาก็ย่ำลงบนพื้น คนทั้งคนระเบิดเป็นชิ้น ๆ ออกมา แล้วพากันวิ่งกรูเข้าไปหาหลินหยางด้วยพลังที่ไม่อาจหยุดยั้งได้!ส่วนทางหลินหยางเองก็ปล่อยวิชาอสนีบาตสามสหัสสะออกมา เพื่อรับมือกับเขา จึงหลบไปซ้ายทีขวาที ทั้งสองคนเกือบจะกลายเป็นภาพติดตา“ทำไมยังพัวพันกันอยู่ล่ะ?” หลูอ้าวตงที่มองเกมอยู่เอ่ยออกมาอย่างทนไม่ไหว ตามความคิดของเขา พอหลินหยางเริ่มก็จะแพ้ลงทันที ตอนนี้ยังคงพัวพันกันอยู่ผิดกับความคาดหวังของเขา “แค่การต่อสู้กับสัตว์ร้าย ท่าร่างตัวเบาของหลินหยางก็ไม่ธรรมดา ควรจะเป็นวรยุทธ์ขั้นเสวียนได้แล้ว แต่ไม่ว่าท่าร่างจะดีแค่ไหนก็ไม่สามารถเติมเต็มช่องว่างของระดับมานะสร้างได้หรอก เขาสูญเสียเพียงแค่เรื่องที่ว
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 431
“ลองเดาดูว่าหลินหยางยังจะทำได้นานแค่ไหน!”อีกด้านหนึ่งของเกาะกลางทะเลสาบ ฉินเจิ้งคุนมองดูหลินหยางที่หลบไปมาราวกำลังชมละครสนุกแม้หลินหยางจะทนได้เกินสิบกระบวนท่าแล้ว แต่เขาตกเป็นรองอย่างสิ้นเชิง ขอเพียงโดนกรงเล็บของเจียงไห่เซิงเข้าครั้งหนึ่ง ก็สามารถตัดสินแพ้ชนะได้ทันที“กระบวนท่าพวกนั้นของเขาค่อนข้างไม่ธรรมดา ดูแล้วคงจะได้รับการถ่ายทอดจากอาจารย์ที่มีชื่อเสียง แต่เสียดายที่ระดับพลังยุทธ์ต่ำเกินไป”หลินหู่กล่าวอย่างราบเรียบว่า“มากสุดก็อีกสิบนาที”ฉินอี๋หลิงกล่าวอย่างไม่เห็นด้วย ด้วยรอยยิ้มว่า “ประเมินเขาสูงเกินไปไหม ระดับของคนทั้งสองแตกต่างกันเกินไป ฉันว่าอย่างมากก็แค่ห้าหกนาทีเท่านั้น”หลินหู่ยิ้ม “ท่านสิบสาม ผมเตรียมจะลงมือแล้วครับ”ฉินเจิ้งคุนพยักหน้าเบาๆ มองไปยังหลูอ้าวตงแล้วกล่าวเรียบๆว่า “ไม่ต้องยั้งมือ หลินหยางคนนี้ ผมต้องการตัวอย่างแน่นอนแล้ว!”ส่วนอีกด้านหนึ่งหลูอ้าวตงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “หลินหยางใกล้จะแพ้แล้ว ระวังฉินเจิ้งคุนด้วย”เฉาเค่อหมิงก็กำลังดูการต่อสู้อยู่เช่นกัน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย “เขาทนได้นานอยู่เหมือนกันนะ”“แมวหยอกหนูหรอก จะร้อนใจไปทำไม ก็ให้เขา
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 432
เฉาเค่อหมิงกล่าวอย่างดูถูกว่า ในช่วงเวลาเป็นตายยังใช้วิชายุทธ์ที่อีกฝ่ายชำนาญที่สุดมายืดเวลาอีก นี่ถือเป็นการกระทำที่บ้าระห่ำอย่างมากแต่ก็เป็นเพราะความระห่ำเช่นนี้ ที่ทำให้เขามาสู่หนทางแห่งความตายในวันนี้เพียงแต่คิดไม่ถึงว่า จนใกล้จะตายแล้ว หลินหยางยังไม่แก้นิสัยอีกวันนี้เขาไม่ตายแล้วใครจะตาย?ในคฤหาสน์ของตระกูลมู่หรง“คุณหลินถึงกับคิดจะใช้กรงเล็บอินทรีมารับมือ นี่มันเวลาอะไรกันแล้ว ยังประมาทแบบนี้อีก!” มู่หรงหว่านเอ๋อร์มองภาพการถ่ายทอดสด พลางกล่าวอย่างร้อนใจยิ่งมู่หรงยิ่นก็มีสีหน้าซีดขาวเช่นกัน แทบอยากไปตะโกนถึงที่ให้หลินหยางมีสติหน่อยช่วงเวลาแห่งความเป็นตายเช่นนี้ ไม่ใช่เวลามาตบหน้าคนนะ!หลินหยางไม่ใช้วิชาที่ตัวเองถนัดมารักษาชีวิตก็แล้วไปเถอะ ทำไมยังใช้วิชากรงเล็บอินทรีที่เจียงไห่เซิงถนัดที่สุดอีก!ส่วนจ้าวเจิ้งฮ่าวที่อยู่ในห้องผู้ป่วย เมื่อเห็นฉากนี้ ก็รู้สึกยินดีอย่างที่สุด “ไอ้แมลงน่ารังเกียจนี่ถึงกับกล้าใช้กรงเล็บอินทรีต่อหน้าเจียงไห่เซิง?” “ช่างเป็นการหาเรื่องให้ตัวเองขายหน้าจริงๆ!” “แม่มันเถอะ หลินหยาง ฉันรู้สึกยกโทษให้แกบ้างแล้ว ที่มาเล่นเรื่องตลกให้ฉันดูก่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 433
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขากำลังจะปะทะเข้ากับหลินหยางนั่นเอง เขาก็ต้องตกตะลึงว่า ท่ามกลางเงากรงเล็บเต็มฟ้า หลินหยางกำลังมองมาที่ตนอย่างหยิ่งผยองและดูแคลนจากนั้น เขาไม่ได้ออกกระบวนท่าอะไรนัก เพียงแต่ยื่นมือออกมาทำเป็นกรงเล็บเท่านั้นตัวเขาที่เผชิญหน้ากับวิชาอันเกรียงไกรของเขา กลับออกเพียงกระบวนท่าเดียวเท่านั้นแค่กระบวนท่าเดียวก็คิดจะทำให้ฉันสยบ?กรงเล็บนี้ เป็นทักษะตลอดสามสิบปีของฉัน นายต้านได้หรือ?เจียงไห่เซิงคำรามอย่างบ้าคลั่ง เงากรงเล็บที่อยู่เต็มฟากฟ้าปะทะเข้ากับกรงเล็บนั้นของหลินหยางอย่างรุนแรง!ได้ยินเสียงโครมดังขึ้นครั้งหนึ่ง ฝุ่นดินคลุ้งไปทั่วสถานที่ประลองรอยยิ้มแสยะบนใบหน้าเจียงไห่เซิงพลันแข็งค้าง เมื่อเขาก้มศีรษะลงอย่างมึนงง ก็เห็นมือขาวผ่องข้างหนึ่งกำลังกุมลำคอของตนเองอยู่เขาเงยหน้าขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อ ก็เห็นหลินหยางกำลังมองตนพร้อมยิ้มบางๆ ว่า “เมื่อครู่คุณบอกว่า ใครอวดเก่งต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญนะ?” สนามประลองเงียบสงัดอย่างไร้ใดเปรียบทุกคนต่างชมดูด้วยความตกตะลึงอย่างที่สุด ร่างกายกำยำของเจียงไห่เซิง ถูกหลินหยางบีบคอยกขึ้นสูง จนเท้าทั้งคู่ลอยจากพื้น เจียงไห่เซิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 434
“คำนวณพลาด? ดังนั้น คุณเลยทำให้ผมขายหน้าจนหมดสิ้นต่อหน้าทุกคนในเมืองลั่ว?” เห็นได้ชัดว่าคำตอบนี้ไม่อาจทำให้หลูอ้าวตงพอใจ ในที่สุดเพลิงโทสะของเขาก็ระเบิดออกมา คำรามออกมาด้วยโทสะพร้อมเส้นเลือดสีเขียวที่ปูดโปนขึ้นมาบนหน้าผากสีหน้าของจ้าวเจี้ยนชิงซีดเผือดขึ้นมา แม้เขาจะเป็นนายพลแห่งกองทหารรักษาการณ์ แต่ก็ไม่อาจทนรับแรงกดดันมหาศาลจากหลูอ้าวตงได้ยังดีที่หลังจากเหยาจงมองไปที่หลินหยางอย่างลึกซึ้งรอบหนึ่ง ก็ค่อยๆ เอ่ยปากว่า “เจ้าเด็กนี่เจ้าเล่ห์มาก ที่แท้เขาไม่ได้เชี่ยวชาญแค่ท่าร่าง แต่ยังฝึกฝนกรงเล็บอินทรีเป็นพิเศษด้วย นี่ก็คือที่มาของความมั่นใจของเขา...” “เขาซ่อนไว้มิดชิดเกินไป นายพลจ้าวคาดไม่ถึงก็เป็นเรื่องธรรมดาครับ” เมื่อจ้าวเจี้ยนชิงได้ยินดังนั้น ก็เหลือบมองไปที่เหยาจงอย่างขอบคุณเขาจึงมองตามไปที่หลินหยางด้วย ในใจรู้สึกเคียดแค้นจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันขึ้นมา เป็นเพราะเจ้าเด็กนี่ปิดบังไว้เสียสนิทจนเกินไป ทำให้ตนเองถูกหลูอ้าวตงพาลโมโหไปด้วย!หลินหยาง ทำไมแกถึงไม่ยอมเชื่อฟัง ไปตายอย่างว่าง่ายเสียนะ?!ความโมโหในดวงตาของเขาเดือดพล่าน แทบอยากจะลงไปสังหารหลินหยางด้วยตัวเอง!ในเวลานี้เว่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 435
ซ่งหว่านอวี๋กับเจียงรั่วหานรีบเข้าไปปลอบ เวลานี้ย่อมไม่กล้ามอบมือถือให้เขาไปรบกวนจ้าวเจี้ยนชิงในคฤหาสน์ตระกูลมู่หรง“พี่ พี่เห็นไหมคะ? หลินหยางชนะแล้ว! เขาทำได้จริงๆ ด้วย!”มู่หรงหว่านเอ๋อร์มีความสุขจนแทบจะกระโดดขึ้นมา!สถานการณ์ที่เดิมคิดว่าต้องตายอย่างแน่นอน หลินหยางกลับใช้กำลังพลิกกลับมาได้ ตอนนี้เธอแทบอยากไปที่ลานประลองแล้วจูบหลินหยางแรงๆ สักครั้งมู่หรงยิ่นก็ถอนใจยาวอย่างโล่งอกอยู่ในใจเช่นกัน สีหน้าของเธอผ่อนคลายลง การแสดงออกของหลินหยางเมื่อครู่ทำให้เธอรู้สึกทึ่งเป็นอย่างมากสถานการณ์ที่พลิกผันในครั้งนี้ทำให้อารมณ์ของเธอขึ้นลงอย่างรุนแรง ตอนนี้แม้แต่จังหวะการเต้นของหัวใจก็เร็วขึ้น ราวกับความรู้สึกของคนที่พึ่งรอดจากภัยพิบัติมาแต่ความรู้สึกนี้ไม่ได้ดำเนินต่อไปนานนัก เพราะเธอเห็นภาพที่หลูอ้าวตงที่มีสีหน้ามืดทะมึน จึงกล่าวด้วยความรู้สึกหนักใจอยู่บ้างว่า “อย่าพึ่งดีใจเร็วเกินไป หลูอ้าวตงไม่มีทางยอมเลิกราง่ายๆ แน่” “หมายความว่าไงคะ? นี่เป็นการประลองที่มีข้อตกลงอยู่ก่อนแล้ว! หลูอ้าวตงจะทำลายกฎลงมืออีกครั้งไม่ได้นี่คะ!”มู่หรงหว่านเอ๋อร์พูดอย่างเร่งร้อนมู่หรงยิ่นมองน้องสาวที่
Latest chapter
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 460
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 459
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 458
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 457
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 456
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 455
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 454
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 453
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 452
