เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 362
บทที่เกี่ยวข้อง
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 363
มือข้างหนึ่งของหลินหยางจับเข้าไปบนไหล่ของอาฮ่าว อาฮ่าวในเวลานี้ราวกับมีภูเขาไท่ซานกดอยู่บนศีรษะ [1] เข่าทั้งสองทรุดลงบนพื้นจัง ๆ ทำให้หน้าดินที่ทรุดลงไปนั้นเกิดรอยร้าว กระดูกสะบ้าก็แตกหัก จนทำให้เลือดไหลซึมเข้าไปในรอยแตก อาฮ่าวกรีดร้องออกมา เจ็บปวดจนเหงื่อท่วมตัว อีกทั้งหลินหยางยังวางมือไว้บนบ่าเขาทำให้รู้สึกราวกับว่าแบกน้ำหนักเพิ่มอีกพันกิโล จนให้เขาไม่สามารถขยับเขยื้อนตัวได้ “คุณหานเป็นแฟนคลับของผม คุณตบตีเธอ ก็เท่ากับว่าคุณตบหน้าผม ตอนนี้ คุณก็คุกเข่าขอโทษเธอซะ” หลินหยางกล่าวออกมาอย่างเยือกเย็น เขาเป็นไอดอลที่รักแฟนคลับที่สุด เนื่องจากหานเซวี่ยอิ๋งเป็นแฟนตัวยงของเขา แน่นอนว่าเขาจะพยายามเอาใจแฟนๆ อย่างเต็มที่หากว่าไม่รักแฟนคลับ ก็คงเป็นเพียงแค่นักลงทุนอย่างเดียวไม่ได้เป็นไอดอลคุณภาพ คงเสียภาพพจน์ในไม่ช้าเร็วหานเซวี่ยอิ๋งที่ได้ยินอย่างนั้น ก็ตื่นเต้นขึ้นมาอย่างไม่เป็นท่า สูดลมหายใจเฮือกใหญ่ “ไอดอลของฉัน เขารักแฟนคลับมากเลยล่ะ” “ไม่หรอก คนนอกเมือง สมควรแล้วหรือที่จะให้ผมขอโทษ? สกุลหลินน่ะ แม้ว่าผมจะไม่ได้เป็นคู่ต่อสู้ของคุณ แต่คุณก็อย่าแม้แต่จะคิดทำให้ผมอับอาย! ผมจะบอกคุณนะ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 364
อาฮ่าวก้มหัวคำนับขอโทษ ทำให้จุดประกายความตื่นเต้นของผู้คนอีกครั้ง ส่งเสียงโห่ร้องไชโยอย่างช่วยไม่ได้ และแน่นอนว่าหานเซวี่ยอิ๋งก็มีตื่นเต้นมากเช่นกัน มีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นที่ไม่ค่อยมีความสุข นั่นคือหานลี่ฉิน เขาเห็นท่าทีดี๊ด๊าของหานเซวี่ยอิ๋งแล้ว ก็ถอนหายใจออกมาในใจ “จบแล้ว ลูกสาวฉันสิ้นฤทธิ์เสียแล้ว” หากว่าสามารถหาลูกเขยอย่างหลินหยางได้ อย่างนั้นก็ถือเป็นเรื่องดีอย่างแน่นอน แต่หานลี่ฉินเองก็ชัดเจนมากแล้วว่า ผู้ชายอย่างหลินหยางนี้ ไม่เหมาะกับลูกสาวของเขาเลย ทั้งยังเป็นลูกเขยเขาไม่ได้อีก ลูกสาวของเขาตกหลุมรักหลินหยาง อย่างนั้นก็จะต้องผิดหวังอย่างแน่นอน ในฐานะบุพการีแล้ว โดยจะไม่ยอมให้ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนต้องผิดหวังอยู่แล้วหลูอ้าวตงและชายชราในชุดไท่เก๊กออกมาจากอาคารผู้ป่วยใน เดินไปทางฝั่งที่จอดรถ จึงเห็นเข้ากับด้านนอกที่ผู้คนมากมายห้อมล้อมอยู่ ตัวตนใด ๆ ของหลูอ้าวตง ก็ไม่ได้สนใจดูความครึกครื้น จึงทำเพียงแค่เดินจากไป แต่เวลานี้เอง ท่ามกลางกลุ่มคนก็ส่งเสียงของอาฮ่าวออกมา หลูอ้าวตงจึงหยุดเท้าที่กำลังก้าวเดิน “ลุงเหยา นี่เสียงของอาฮ่าวหรือเปล่า?” เหยาจงผู้ที่สวมชุดไท่เ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 365
ผู้คนรอบข้างตกใจกันยกใหญ่ จนอดไม่ได้ที่ต้องถอยออกไปสองสามก้าว “คุณหลู คุณเองก็โหดเกิดไปแล้ว ยังไงซะเขาก็เป็นหมาที่ซื่อสัตย์ของคุณ นี่คุณฆ่าได้ลงคอเลยหรือ?” หลินหยางเอ่ย หลูอ้าวตงก้าวเดินออกมาจากด้านหลังของเหยาจง ก่อนจะกล่าวด้วยสีหน้าเยือกเย็น “สร้างเรื่องไม่เว้น แถมยังทำให้ฉันขายหน้าอีก ตายไปยังไม่น่าเสียดายเลยด้วยซ้ำ “ “นี่ก็คงเป็นพวกคุณฆ่ากันเอง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผม งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” ชายชราผู้นี้แข็งแกร่งเหลือเกิน ยากที่จะทัดเทียม รู้หลบเป็นปลีกรู้หลีกเป็นทาง “คุณตีหมาผมจนเจ็บ ก็ควรจะให้อะไรตอนแทนผมหน่อย “ หลูอ้าวตงกล่าวอย่างเยือกเย็น “คุณอยากให้ผมตอบแทนอย่างไรครับ?” หลินหยางเอ่ยถาม “ชีวิตและชีวิต” “ก็คนของคุณเลือกมาหาความเดือดร้อนเอง คุณพูดไม่เข้าใจหรือ? ผู้คนมากมายขนาดนี้เองก็เห็น ต่างก็ให้การได้ทั้งนั้น ชีวิตของหมากับชีวิตของคนมันเทียบกันได้หรือ? ทว่า คนคนนี้คือคนที่คุณกระทำจนตาย แล้วทำไมฉันต้องตำหนิไอดอลของฉันด้วย” หานเซวี่ยอิ๋งทนไม่ไหวที่จะลุกขึ้นมาต่อล้อต่อเถียงเทนหลินหยาง ขอโทษแทนไอดอล “ในสายตาผม พวกเขาคือเหล่าคนในเมืองนคร มีค่าน้อยกว่าชีวอตของสนัขต
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 366
การลงมืออย่างง่ายดายของชายชราจากเมื่อครู่นี้ หลินหยางติดสินบนไว้ว่าเขาจะต้องเป็นถึงปรมาจารย์ระดับเก้าให้ได้ อย่างนี้สู้ไม่ไหวแน่ เขาเองก็ไม่ได้มีแผนที่จะต้องมาเสี่ยงชีวิตกับชายชรา ปราณแท้ในกายไหลเวียน พร้อมที่จะหนีได้ทุกเมื่อ สู้ไม่ไหวก็วิ่ง!แต่ในช่วงเวลานี้เอง เสียงหวูดไซเรนก็ดังขึ้น รถของเหยียนหรูอวี้มาเยือน ด้านหลังรถของเหยียนหรูอวี้ คือรถของเจ้าหน้าที่หน่วยรักษาความปลอดภัยเมืองอีกสองสามคัน หลังจากที่เหยียนหรูอวี้ลงจากรถมานั้น ก็เอ่ยกับเฉินอวี้ถิงว่า “เข้าควบคุมสถานการณ์โดยเร็ว ผู้ที่เกี่ยวข้องหลีกไป” เมื่อกล่าวเช่นนั้นแล้ว เหยียนหรูอวี้ก็สาวเท่ายาวก้าวเข้ามา อย่างหาญกล้า และเจ้าหน้าที่หน่วยรักษาความปลอดภัยเมืองก็เข้าดำเนินการอย่างรวดเร็ว ลากเส้นลิมิตไลน์ตรงจุดเกิดเหตุ ทำให้ฝูงชนกระจายออกไป หลินหยางที่เคยพูดว่าไม่อยากเปิดเผยตัวคน ดังนั้นจึงตกอยู่ภายใต้การจับจ้องของสาธารณะชน เหยียนหรูอวี้เองก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมามาก เพียงแค่เข้ามาส่งสายตาให้หลินหยางเท่านั้น เพื่อส่งสารว่าปล่อยให้เธอจัดการเอง บนทางเดินเหยียนหรูอวี้กำลังดูการถ่ายทอดสดในที่เกิดเหตุ สำหรับสถานการณ์ ณ จ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 367
“เดิมทีก็เป็นแค่เขยคนหนึ่ง นี่ก็ถือว่าคนผู้น้อยได้ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วสินะ” “มีอะไรก็พูดออกมาตามตรงเลย ถ้าแต่งเข้าตระกูลหลูแล้ว หากว่าเป็นฉัน ก็คงจะยอมสละสกุลบรรพบุรุษไป” ฝูนชนเริ่มวิพากษ์วิจารณ์ ดูหมิ่นหลูอ้าวตง และแน่นอนว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่อิจฉาริษยา ตั้งคำถามกับหลูอ้าวตง เข้าใจหลูอ้าวตง ต่างคนก็ต่างอยากเป็นหลูอ้าวตงทั้งนั้น “กล้าขู่ฆ่านายกรัฐมนตรี ถ้าผมเป็นคุณที่ได้สืบสายเลือดหลักของตระกูลหลู คงคิดไม่ถึงเลยว่าจะขายทาสในเรือนอย่างนี้!” หลี่หรุ่นจูเผยจุดอ่อนของเขาต่อหน้า เขาสามารถโต้เถียงได้ แต่คนอื่นก็ต่างแซวถึงความอ่อนแอของเขา นั่นคือสิ่งที่ย้อนกลับไปกระตุ้นเขาสีหน้าของหลูอ้าวตงมืดมนลงมา ในแววตาเต็มไปด้วยแรงอาฆาต จนเส้นเลือดปูดโป่งอยู่บนหน้าผาก “ลุงเหยา ฆ่าพวกมันซะ ฆ่าให้ผม!” ในที่สุดหลูอ้าวตงก็หยุดเสแสร้งท่วงท่าใด ๆ สามคำสุดท้ายถูกตะโกนออกมาด้วยสีหน้าเลวทรามน่ากลัวเหยาจงพยักหน้า แล้วมุ่งตรงไปลงมือ “ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ระวังตัว เดี๋ยวฉันจะไปจัดการเขาเอง คุณหนีไปก่อนเถอะ” เหยียนหรูอวี้รู้ว่าหลินหยางไม่อยากให้เธอยื่นมาเข้ามา เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นผู้มาจากตระ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 368
หลินหยางเพิ่งสังเกตเห็น ว่ามือข้างซ้ายของเหยียนหรูอวี้ห้อยลง ทั้งยังมีเลือดหยดลงมาอีก “เธอบาดเจ็บนี่ ให้ผมดูหน่อย” “ถูกปราณแท้ของเขาเล่นงานเข้าแล้วสิ มันไม่สำคัญสำหรับฉันหรอก ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ อีกสักพักฉันจะรั้งเขาไว้ คุณหนีไปก่อน” ปรมาจารย์เสวียนระดับเขตลับแห่งอิสรภาพสามารถปล่อยพลังปราณแท้สู่ภายนอกได้ ควบแน่นเป็นปราณกระบี่ปราณมีด ทำร้ายผู้คนได้จากระยะไกล กำลังการต่อสู้ยังคงห่างไกลเมื่อเทียบเคียงกับปรมาจารย์ขั้นสัจจะระดับเบิกฟ้าปราณแท้ของปรมาจารย์เสวียน ร่างกายยังสามารถสร้างกางชี่เพื่อปกป้องผิวกาย แม้จะไม่สามารถอยู่ได้อย่างคงกระพัน แต่กงชี่ก็เพียงพอสำหรับการต่อต้านความเจ็บปวด เมื่อเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ อาจกล่าวได้ว่าสามารถอยู่ได้อย่างไม่ล้มเหลว เมื่อเผชิญหน้ากับปรมาจารย์เสวียน เหยียนหรูอวี้รู้ดีว่าเธอไม่มีโอกาสชนะ ยิ่งไปกว่านั้นในตอนนี้ที่เธอได้รับบาดเจ็บที่มือซ้ายแล้วนั้น การต่อสู้ครั้งใหญ่ถือเป็นการเสียเปรียบ จึงทำได้เพียงแค่เลือกรักษาความปลอดภัยของหลินหยางไว้ก่อน “เธอตายได้เลยนะ” หลินหยางกล่าวด้วยเสียงทุ้มลึก เหยียนหรูอวี้ดูเหมือนปกติ ไม่ได้มีความกลัวเลยสักนิด เอ่ยขึ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 369
แม้จะบอกว่าหลูอ้าวตงกล้าสังหารเหยียนหรูอวี้ แต่ก็ไม่สามารถยอมรับผลที่ตามมาหากว่าฆ่าเยียนหรูอวี้ไปแล้วได้ ท้ายที่สุดยังไงก็ยุ่งยากอยู่ดี นอกจากนี้ยังมีราคาที่ต้องจ่ายไม่น้อย เพื่อฆ่าหลินหยางคนหนึ่งแล้ว จ่ายในราคานี้ หลูอ้าวตงรู้สึกว่าไม่คุ้มค่า สถานการณ์ที่ดีที่สุดในตอนนี้คือให้เหยียนหรูอวี้นิ่งดูดายหลูอ้าวตงมุ่งมั่น ในเวลานี้ถือว่าได้ช่วยเหยียนหรูอวี้อย่างมาก เหยียนหรูอวี้จะต้องสละตำแหน่ง ไม่สามารถต่อสู้กับเขาได้อีก ผู้ที่ฉลาด จะต้องตัดสินใจทำสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองเหยียนหรูอวี้ได้รับตำแหน่งเป็นนายกรัฐมนตรีท่านหนึ่ง ต้องไม่เป็นคนโง่เขลา “ตกลง!” เหยียนหรูอวี้ผลักหลินหยางออกไป ก่อนจะเอ่ยปากรับคำหลูอ้าวตง “ในเมื่อคุณหลูได้นำคำพูดทั้งหมดเอ่ยออกมาแล้ว ฉันก็ต้องรักษาหน้าของคุณหลูเอาไว้ หรือจะเรียกได้ว่า นี่คือศัตรูส่วนตัวของพวกคุณ กับนายกรัฐมนตรี” เหยียนหรูอวี้ออกห่างหลินหยางอย่างธรรมชาติ ปิดระยะห่างระหว่างเธอกับหลูอ้าวตงโดยไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ภายในใจเธอเชื่อใจหลินหยางอย่างมาก เมื่อครู่นี้หลินหยางได้เอ่ยเหตุผลที่สำคัญครั้งสุดท้ายออกมา ก็คือเจ้านี่ หลินหยางแน่ใจว่าหลูอ้
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 370
ฉากนี้ ที่กลุ่มคนชาวนักเผือกต่างก็ถูกหลอกไปด้วยกัน “ในฐานะนายกรัฐมนตรี คุณไม่สามารถปกป้องคนของตัวเองได้ แล้วคุณจะเป็นนายกได้อย่างไร!”"น่าเสียดายจริงๆ ปรมาจารย์หลิน เขากล้าที่จะยืนหยัดเพื่อเมืองลั่วของเรา แต่เขากลับต้องมาตาย เขาเป็นวีรบุรุษของเมืองลั่ว ควรจะมีชื่อเสียงไปตลอดทุกยุคทุกสมัย!""ระหว่างผู้คนชนชั้นบนและล่าง มีช่องว่างทางชนชั้นอยู่ แม้ว่าจะเป็นถึงปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ ก็ไม่สามารถเอาชนะมันได้ ... "เมื่อเผชิญกับช่องว่างขนาดใหญ่นี้ ทุกคนจึงรู้สึกสิ้นหวังพวกเขารู้สึกโศกเศร้าเสียใจอย่างยิ่งต่อหลินหยาง“หลินหยาง คุณต้องมีชีวิตรอดนะ คุณยังคงเป็นหนี้ผลประโยชน์แฟนๆ ของฉันที่ยังไม่ได้เติมเต็ม! เดี๋ยวฉันจะคลอดลิงให้คุณ!”คู่ดวงตาของหานเซวี่ยอวี่เคล้าคลอไปด้วยน้ำตาในขณะนี้หลินหยางซึ่งเป็นตัวแทนของเมืองลั่ว กำลังต่อสู้กับปรมาจารย์เสวียนเพียงลำพัง ในใจของธอ ไม่ได้เป็นเพียงไอดอลอีกต่อไปแต่เป็นฮีโร่ตัวจริง!เธอไม่สนใจต่อความเขินอาย ราวกับว่ากำลังแสดงความรักต่อฮีโร่อยู่ “แม่สาวน้อยเธอพูดอะไรออกมาน่ะ!”หานลี่ฉินหวาดกลัวมากจนใบหน้าของเขาซีดเผือดการเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลไม
บทล่าสุด
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 610
“ผม ผมยินดีเป็นพยานที่มีความผิด ประณามและฟ้องร้องจ้าวเจี้ยนชิง! ในมือของผมมีข้อมูลอยู่ร้อยชุด สามารถเป็นหลักฐานที่แสดงว่าจ้าวเจี้ยนชิงได้กระทำความผิด!”เขารู้ดีแก่ใจว่า ชีวิตของตนในตอนนี้ถูกกุมอยู่ในกำมือของหลินหยาง ดังนั้นจึงรีบเคลียร์ความสัมพันธ์ให้ชัดเจน หวังว่าหลินหยางจะไว้ชีวิตตนเองสักครั้งแต่ทว่าในเวลานี้ ยังไม่ทันที่หลินหยางจะพูด เฉิงหว่านฉิงกลับพูดขึ้นมาทันทีว่า “ปรมาจารย์หลินอย่าเชื่อพ่อของฉัน! เขาแค้นคุณมานานมากแล้ว! เขายังจับตาดูคุณ ภายใต้คำสั่งของหลูอ้าวตง!”“อีกทั้งข้อมูลในมือของเขา ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งร้อยชุด อย่างน้อยต้องมีถึงสามร้อยชุด! เขาไม่ซื่อสัตย์กับคุณเลยแม้แต่นิดเดียว!”“อย่างนั้นเหรอ?” หลินหยางหันหน้าไปมองเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจเมื่อเฉิงคั่วได้ยินดังนั้น กลับโมโหจนแทบกระอักเลือด “แม่งเอ๊ย ทำไมฉันถึงได้มีลูกสาวอกตัญญูอย่างแก่! ไม่นึกเลยว่าแม้แต่พ่อของตัวยังทรยศได้! ตอนนั้นฉันควรจะยิงแกให้ติดกำแพง!”แต่ทว่าเฉิงหว่านฉิงกลับไม่สะทกสะท้าน ในทางกลับกันดวงตาคู่งามนั้น จ้องมองหลินหยางด้วยสีหน้ากังวลใจพร้อมกล่าววิงวอน “ขอเพียงแค่ปรมาจารย์หลินไว้ชีวิตฉันสักครั้ง ฉัน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 609
เปรี้ยง!ตอนที่ยาเสพติดมากมายปรากฏขึ้น ทุกคนต่างพากันอ้าปากค้างตกตะลึง?!“ไม่นึกเลยว่าจ้าวเจี้ยนชิงยังสมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด!”“ยาเสพติดเหล่านี้ มากพอที่จะทำให้ทั้งตระกูลตายหลายพันรอบ!”แต่ท่ามกลางเสียงร้องตกใจเหล่านั้นจ้าวเจี้ยนชิงก็จ้องมองยาเสพติดเหล่านั้นด้วยความตกตะลึง กล่าวด้วยใบหน้าที่ยากจะเหลือเชื่อ “เป็น เป็นไปได้ยังไง?”ยาเสพติดพวกนี้ตนเก็บเอาไว้ในสถานที่ที่เป็นความลับ จะถูกตรวจเจอได้ยังไง?เขาหันหน้าไปมองหลินหยางทันทีกล่าว “แกซื้อตัวคนของฉัน?!”“อย่าพูดจามั่วซั่วสิ ฉันไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียว”หลินหยางมองบน ตนไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียวจริง ๆเห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าฉันใช้แรงกายบนเตียงเพื่อให้ได้มาต่างหาก!“พ่อครับ ตอนนี้เราจะทำยังไงกันดี?”จ้าวเจิ้งฮ่าวตกใจจนเสียงสั่นเครือ สีหน้าตกใจและหวาดกลัวทำยังไงดี?จ้าวเจี้ยนชิงกลับหัวเราะด้วยความเจ็บปวด เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก?!เขาคุกเข่าลงให้หลินหยางเสียงดังตึ้งอย่างรวดเร็ว กล่าวอย่างสิ้นหวัง “ปรมาจารย์หลิน ผมขอโทษคุณ ผมไม่ควรหาเรื่องคุณ ผมไม่ขอร้องให้คุณไว้ชีวิตผม แต่ปล่อยคนในครอบครัวข
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 608
“ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 607
“แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 606
ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 605
เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 604
“เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 603
ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 602
หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา
