เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 366
บทที่เกี่ยวข้อง
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 367
“เดิมทีก็เป็นแค่เขยคนหนึ่ง นี่ก็ถือว่าคนผู้น้อยได้ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วสินะ” “มีอะไรก็พูดออกมาตามตรงเลย ถ้าแต่งเข้าตระกูลหลูแล้ว หากว่าเป็นฉัน ก็คงจะยอมสละสกุลบรรพบุรุษไป” ฝูนชนเริ่มวิพากษ์วิจารณ์ ดูหมิ่นหลูอ้าวตง และแน่นอนว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่อิจฉาริษยา ตั้งคำถามกับหลูอ้าวตง เข้าใจหลูอ้าวตง ต่างคนก็ต่างอยากเป็นหลูอ้าวตงทั้งนั้น “กล้าขู่ฆ่านายกรัฐมนตรี ถ้าผมเป็นคุณที่ได้สืบสายเลือดหลักของตระกูลหลู คงคิดไม่ถึงเลยว่าจะขายทาสในเรือนอย่างนี้!” หลี่หรุ่นจูเผยจุดอ่อนของเขาต่อหน้า เขาสามารถโต้เถียงได้ แต่คนอื่นก็ต่างแซวถึงความอ่อนแอของเขา นั่นคือสิ่งที่ย้อนกลับไปกระตุ้นเขาสีหน้าของหลูอ้าวตงมืดมนลงมา ในแววตาเต็มไปด้วยแรงอาฆาต จนเส้นเลือดปูดโป่งอยู่บนหน้าผาก “ลุงเหยา ฆ่าพวกมันซะ ฆ่าให้ผม!” ในที่สุดหลูอ้าวตงก็หยุดเสแสร้งท่วงท่าใด ๆ สามคำสุดท้ายถูกตะโกนออกมาด้วยสีหน้าเลวทรามน่ากลัวเหยาจงพยักหน้า แล้วมุ่งตรงไปลงมือ “ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ระวังตัว เดี๋ยวฉันจะไปจัดการเขาเอง คุณหนีไปก่อนเถอะ” เหยียนหรูอวี้รู้ว่าหลินหยางไม่อยากให้เธอยื่นมาเข้ามา เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นผู้มาจากตระ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 368
หลินหยางเพิ่งสังเกตเห็น ว่ามือข้างซ้ายของเหยียนหรูอวี้ห้อยลง ทั้งยังมีเลือดหยดลงมาอีก “เธอบาดเจ็บนี่ ให้ผมดูหน่อย” “ถูกปราณแท้ของเขาเล่นงานเข้าแล้วสิ มันไม่สำคัญสำหรับฉันหรอก ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ อีกสักพักฉันจะรั้งเขาไว้ คุณหนีไปก่อน” ปรมาจารย์เสวียนระดับเขตลับแห่งอิสรภาพสามารถปล่อยพลังปราณแท้สู่ภายนอกได้ ควบแน่นเป็นปราณกระบี่ปราณมีด ทำร้ายผู้คนได้จากระยะไกล กำลังการต่อสู้ยังคงห่างไกลเมื่อเทียบเคียงกับปรมาจารย์ขั้นสัจจะระดับเบิกฟ้าปราณแท้ของปรมาจารย์เสวียน ร่างกายยังสามารถสร้างกางชี่เพื่อปกป้องผิวกาย แม้จะไม่สามารถอยู่ได้อย่างคงกระพัน แต่กงชี่ก็เพียงพอสำหรับการต่อต้านความเจ็บปวด เมื่อเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ อาจกล่าวได้ว่าสามารถอยู่ได้อย่างไม่ล้มเหลว เมื่อเผชิญหน้ากับปรมาจารย์เสวียน เหยียนหรูอวี้รู้ดีว่าเธอไม่มีโอกาสชนะ ยิ่งไปกว่านั้นในตอนนี้ที่เธอได้รับบาดเจ็บที่มือซ้ายแล้วนั้น การต่อสู้ครั้งใหญ่ถือเป็นการเสียเปรียบ จึงทำได้เพียงแค่เลือกรักษาความปลอดภัยของหลินหยางไว้ก่อน “เธอตายได้เลยนะ” หลินหยางกล่าวด้วยเสียงทุ้มลึก เหยียนหรูอวี้ดูเหมือนปกติ ไม่ได้มีความกลัวเลยสักนิด เอ่ยขึ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 369
แม้จะบอกว่าหลูอ้าวตงกล้าสังหารเหยียนหรูอวี้ แต่ก็ไม่สามารถยอมรับผลที่ตามมาหากว่าฆ่าเยียนหรูอวี้ไปแล้วได้ ท้ายที่สุดยังไงก็ยุ่งยากอยู่ดี นอกจากนี้ยังมีราคาที่ต้องจ่ายไม่น้อย เพื่อฆ่าหลินหยางคนหนึ่งแล้ว จ่ายในราคานี้ หลูอ้าวตงรู้สึกว่าไม่คุ้มค่า สถานการณ์ที่ดีที่สุดในตอนนี้คือให้เหยียนหรูอวี้นิ่งดูดายหลูอ้าวตงมุ่งมั่น ในเวลานี้ถือว่าได้ช่วยเหยียนหรูอวี้อย่างมาก เหยียนหรูอวี้จะต้องสละตำแหน่ง ไม่สามารถต่อสู้กับเขาได้อีก ผู้ที่ฉลาด จะต้องตัดสินใจทำสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองเหยียนหรูอวี้ได้รับตำแหน่งเป็นนายกรัฐมนตรีท่านหนึ่ง ต้องไม่เป็นคนโง่เขลา “ตกลง!” เหยียนหรูอวี้ผลักหลินหยางออกไป ก่อนจะเอ่ยปากรับคำหลูอ้าวตง “ในเมื่อคุณหลูได้นำคำพูดทั้งหมดเอ่ยออกมาแล้ว ฉันก็ต้องรักษาหน้าของคุณหลูเอาไว้ หรือจะเรียกได้ว่า นี่คือศัตรูส่วนตัวของพวกคุณ กับนายกรัฐมนตรี” เหยียนหรูอวี้ออกห่างหลินหยางอย่างธรรมชาติ ปิดระยะห่างระหว่างเธอกับหลูอ้าวตงโดยไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ภายในใจเธอเชื่อใจหลินหยางอย่างมาก เมื่อครู่นี้หลินหยางได้เอ่ยเหตุผลที่สำคัญครั้งสุดท้ายออกมา ก็คือเจ้านี่ หลินหยางแน่ใจว่าหลูอ้
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 370
ฉากนี้ ที่กลุ่มคนชาวนักเผือกต่างก็ถูกหลอกไปด้วยกัน “ในฐานะนายกรัฐมนตรี คุณไม่สามารถปกป้องคนของตัวเองได้ แล้วคุณจะเป็นนายกได้อย่างไร!”"น่าเสียดายจริงๆ ปรมาจารย์หลิน เขากล้าที่จะยืนหยัดเพื่อเมืองลั่วของเรา แต่เขากลับต้องมาตาย เขาเป็นวีรบุรุษของเมืองลั่ว ควรจะมีชื่อเสียงไปตลอดทุกยุคทุกสมัย!""ระหว่างผู้คนชนชั้นบนและล่าง มีช่องว่างทางชนชั้นอยู่ แม้ว่าจะเป็นถึงปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ ก็ไม่สามารถเอาชนะมันได้ ... "เมื่อเผชิญกับช่องว่างขนาดใหญ่นี้ ทุกคนจึงรู้สึกสิ้นหวังพวกเขารู้สึกโศกเศร้าเสียใจอย่างยิ่งต่อหลินหยาง“หลินหยาง คุณต้องมีชีวิตรอดนะ คุณยังคงเป็นหนี้ผลประโยชน์แฟนๆ ของฉันที่ยังไม่ได้เติมเต็ม! เดี๋ยวฉันจะคลอดลิงให้คุณ!”คู่ดวงตาของหานเซวี่ยอวี่เคล้าคลอไปด้วยน้ำตาในขณะนี้หลินหยางซึ่งเป็นตัวแทนของเมืองลั่ว กำลังต่อสู้กับปรมาจารย์เสวียนเพียงลำพัง ในใจของธอ ไม่ได้เป็นเพียงไอดอลอีกต่อไปแต่เป็นฮีโร่ตัวจริง!เธอไม่สนใจต่อความเขินอาย ราวกับว่ากำลังแสดงความรักต่อฮีโร่อยู่ “แม่สาวน้อยเธอพูดอะไรออกมาน่ะ!”หานลี่ฉินหวาดกลัวมากจนใบหน้าของเขาซีดเผือดการเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลไม
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 371
เขาพ่นลมหายใจออกมา เสียงคำรามราวกับฟ้าร้อง!เสียงเปรี้ยงดังขึ้นครั้งหนึ่ง!ฝุ่นควันฟุ้งกระจาย!ร่างของเหยาจงดุจดั่งนางแอ่น ไม่สัมผัสฝุ่นธุลี ร่อนลงบนพื้นอย่างแผ่วเบาส่วนหลินหยางสีหน้าซีดขาว มีเลือดออกที่มุมปาก มือทั้งสองข้างสั่นสะท้าน และในเวลานี้ได้ถูกมืออันซูบผอมของเหยาจงบีบคอไว้อย่างแน่น!“ถึงกับยังไม่ตาย? เจ้าเด็กคนนี้ เธอเรียนวิชาอะไรมากัน?”เหยาจงเผยสีหน้าประหลาดใจออกมา ในความคิดของเขา ฝ่ามือนี้ควรจะซัดหลินหยางจนตายถึงจะถูก ใครจะคาดว่าหลินหยางจะฝืนรับไว้ได้เขารู้สึกประหลาดใจ จึงจับตัวหลินหยางไว้ เพื่อวิเคราะห์ดูอย่างละเอียด“หลินหยาง!”หานเสวี่ยอิ๋งตะโกนเสียงดังราวหัวใจจะแตกสลาย หยาดน้ำตาใสไหลออกมาจากสองตา ขณะกำลังจะพุ่งเข้าไป ก็ถูกหานลี่ฉินดึงไว้แน่น“เสวี่ยอิ๋ง ก็ถือว่าทำเพื่อพ่อ คิดเผื่อครอบครัวของพวกเราสักหน่อย! อย่าไปรนหาที่ตาย นั่นคือตระกูลหลู แค่นิ้วเดียวก็สามารถบดขยี้พวกเราทุกคนจนตายได้ แม้แต่เจ้าเมืองเหยียนก็เลือกที่จะถอยแล้ว ลูกยังแยกแยะสถานการณ์ไม่ออกอีกหรือ? ”ดวงตาทั้งคู่ของหานลี่ฉินเผยความโศกเศร้าออกมาแม้เขาจะผ่านเรื่องราวต่างๆ มาอย่างโชกโชน จนถูกโลกแ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 372
แม้หลูอ้าวตงจะเป็นเขยที่แต่งเข้า แต่อาศัยฐานะของเมียเขาที่เป็นบุตรสาวสายตรงคนโตแห่งตระกูลหลู ฐานะของเขาในตระกูลหลิน ก็ไม่ด้อยกว่าทายาทสายตรงของตระกูลหลูแม้แต่น้อยส่วนหลินหยางในสายตาเขานั้น เป็นเพียงชีวิตไร้ค่าชีวิตหนึ่งเท่านั้น!หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหลูอ้าวตงภายใต้การดูแลของเขา ตัวเขาไม่อาจรับผิดชอบได้ไหว!ส่วนความพลิกผันที่เกิดขึ้นภายในเสี้ยววินาทีนี้ ก็ทำให้หัวใจของเหล่าฝูงชนที่เฝ้ามองอยู่ผันผวนขึ้นลง เมื่อครู่พวกเขายังถอนใจด้วยความสิ้นหวังแทนหลินหยาง แต่ตอนนี้กลับถอนใจเพราะความประหลาดใจและชื่นชมในแผนการของหลินหยางแทน“ที่แท้ทุกอย่างล้วนเป็นแผนการของปรมาจารย์หลิน เขาใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ ให้เจ้าเมืองเหยียนฉวยจังหวะนี้ไปควบคุมไอ้เขยแต่งเข้าคนนั้น” “ปรมาจารย์หลินปั่นหัวพวกเขาเล่นน่ะ ตระกูลหลูอะไรกัน ปรมาจารย์ระดับเสวียนอะไรกัน ยังไม่ใช่ถูกปรมาจารย์หลินหลอกจนหัวหมุนไปหมดเหรอ!”“พ่อคะ ปรมาจารย์หลินชนะแล้วค่ะ! หนูกับปรมาจารย์หลินจะมีหลานให้พ่อได้แล้ว!”หานเสวี่ยอิ๋งเช็ดน้ำตาจนแห้ง คว้าแขนหานลี่ฉินพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น“ลูกสำรวมหน่อย!”หานลี่ฉินสีหน้าดำคล้ำ แต่เมื่อเห็นภา
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 373
“ใครบอกเขาไม่มีคนหนุนหลัง? ตระกูลหลินของเราก็คือคนหนุนหลังของเขา!”ทุกคนพากันประหลาดใจ เมื่อหันไปมอง ก็เห็นชายวัยกลางคนที่ดูน่าเกรงขามแม้ไม่แสดงความโกรธกำลังเดินมากับฉินอี๋หลิง และด้านหลังของเขายังมีคนติดตามมาอีกกลุ่มใหญ่เขาไพล่มือทั้งสองข้างไว้เบื้องหลัง สีหน้าเย็นชา “หลูอ้าวตง ตระกูลฉินของพวกเรามีคุณสมบัติพอที่จะเป็นคนหนุนหลังให้ปรมาจารย์หลินไหม!”รัศมีของเขา แข็งแกร่งยิ่งใหญ่ เผด็จการไร้ใดเทียม สูงส่งเหนือผู้คน มิได้เห็นหลูอ้าวตงอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย!“ฉินเจิ้งคุน?”เมื่อเห็นชายวัยกลางคนผู้นี้ หลูอ้าวตงก็ตกตะลึงพรึงเพริดไปทันทีฉินเจิ้งคุนเป็นทายาทสายตรงของตระกูลฉิน จัดอยู่ลำดับที่สิบสาม ผู้คนต่างขนานนามว่าท่านสิบสาม!แม้หลูอ้าวตงจะเป็นบุคคลสำคัญของตระกูลหลู แต่อย่างไรก็เป็นเขยที่แต่งเข้าไปเมื่อเผชิญหน้ากับทายาทสายตรงของสี่ตระกูลใหญ่เช่นฉินเจิ้งคุน ไม่ว่าอย่างไรในใจก็บังเกิดความรู้สึกด้อยกว่าขึ้นมาเพราะเขาฝังหัวว่า สายเลือดอันสูงส่งคือทุกสิ่ง!ตระกูลฉินถึงกับเป็นคนหนุนหลังของหลินหยาง?เขาตกใจอย่างหาใดเปรียบ!“ฉินเจิ้งคุนคุณบ้าไปแล้ว? คนคนนี้เป็นศัตรูของตระกูลหลูเรา คุ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 374
“คนเขาทำเพื่อตอบแทนบุญคุณ ผมไม่มีบุญคุณอะไรกับคุณแต่คุณก็เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยผม นี่แปลว่าพวกเราถึงจะเป็นคู่แท้ในโลกนี้!”หลินหยางพูดอย่างจริงจังเหยียนหรูอวี้รู้สึกจนใจอย่างมาก นายท่านคนนี้ของเธออะไรก็ดี เพียงแต่ไม่มีความน่าเคร่งขรึมของพวกผู้สูงส่งพวกนั้นเธอกำลังจะโน้มน้าวให้หลินหยางวางตัวสักหน่อย ทว่าสถานที่เกินเหตุกับเกิดเสียงโห่ร้องด้วยความยินดีขึ้นมาพอดี หลังจากที่หลูอ้าวตงถูกขับไล่ไปท่ามกลางเสียงด่าทอของฝูงชน“ปรมาจารย์หลินเป็นชนรุ่นเยาว์ที่มากความสามารถจริงๆ!”“ผายลม คำว่าคนรุ่นเยาว์ที่มากสามารถจะเอามาใช้บรรยายท่านปรมาจารย์ได้ยังไง ด้วยระดับของท่านปรมาจารย์ ตลอดพันปีมานี้ ทั่วทั้งเมืองลั่วก็มีเพียงคนเดียวเท่านั้น!”“ในอนาคต เมื่อปรมาจารย์หลินมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วประเทศหลง จะมีใครหน้าไหนกล้ามาดูถูกเมืองลั่วของพวกเราอีก!”คนทั่วไปเมื่อได้ยินคำยกยอที่เว่อร์วังเกินจริงเช่นนี้ ล้วนต้องขนลุกขนพอง ยังดีที่หลินหยางหนังหน้าหนาเพียงพอ จึงเพียงกระแอมเบาๆ แล้วกล่าวว่า “ไม่ถึงขั้นนั้นหรอกครับ” “ผมก็ชนะอย่างลำบากเหมือนกันครับ” เมื่อทุกคนได้ยิน ก็อดพากันถอนใจที่หลินหยางถ่อมตนไม่โ
บทล่าสุด
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 610
“ผม ผมยินดีเป็นพยานที่มีความผิด ประณามและฟ้องร้องจ้าวเจี้ยนชิง! ในมือของผมมีข้อมูลอยู่ร้อยชุด สามารถเป็นหลักฐานที่แสดงว่าจ้าวเจี้ยนชิงได้กระทำความผิด!”เขารู้ดีแก่ใจว่า ชีวิตของตนในตอนนี้ถูกกุมอยู่ในกำมือของหลินหยาง ดังนั้นจึงรีบเคลียร์ความสัมพันธ์ให้ชัดเจน หวังว่าหลินหยางจะไว้ชีวิตตนเองสักครั้งแต่ทว่าในเวลานี้ ยังไม่ทันที่หลินหยางจะพูด เฉิงหว่านฉิงกลับพูดขึ้นมาทันทีว่า “ปรมาจารย์หลินอย่าเชื่อพ่อของฉัน! เขาแค้นคุณมานานมากแล้ว! เขายังจับตาดูคุณ ภายใต้คำสั่งของหลูอ้าวตง!”“อีกทั้งข้อมูลในมือของเขา ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งร้อยชุด อย่างน้อยต้องมีถึงสามร้อยชุด! เขาไม่ซื่อสัตย์กับคุณเลยแม้แต่นิดเดียว!”“อย่างนั้นเหรอ?” หลินหยางหันหน้าไปมองเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจเมื่อเฉิงคั่วได้ยินดังนั้น กลับโมโหจนแทบกระอักเลือด “แม่งเอ๊ย ทำไมฉันถึงได้มีลูกสาวอกตัญญูอย่างแก่! ไม่นึกเลยว่าแม้แต่พ่อของตัวยังทรยศได้! ตอนนั้นฉันควรจะยิงแกให้ติดกำแพง!”แต่ทว่าเฉิงหว่านฉิงกลับไม่สะทกสะท้าน ในทางกลับกันดวงตาคู่งามนั้น จ้องมองหลินหยางด้วยสีหน้ากังวลใจพร้อมกล่าววิงวอน “ขอเพียงแค่ปรมาจารย์หลินไว้ชีวิตฉันสักครั้ง ฉัน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 609
เปรี้ยง!ตอนที่ยาเสพติดมากมายปรากฏขึ้น ทุกคนต่างพากันอ้าปากค้างตกตะลึง?!“ไม่นึกเลยว่าจ้าวเจี้ยนชิงยังสมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด!”“ยาเสพติดเหล่านี้ มากพอที่จะทำให้ทั้งตระกูลตายหลายพันรอบ!”แต่ท่ามกลางเสียงร้องตกใจเหล่านั้นจ้าวเจี้ยนชิงก็จ้องมองยาเสพติดเหล่านั้นด้วยความตกตะลึง กล่าวด้วยใบหน้าที่ยากจะเหลือเชื่อ “เป็น เป็นไปได้ยังไง?”ยาเสพติดพวกนี้ตนเก็บเอาไว้ในสถานที่ที่เป็นความลับ จะถูกตรวจเจอได้ยังไง?เขาหันหน้าไปมองหลินหยางทันทีกล่าว “แกซื้อตัวคนของฉัน?!”“อย่าพูดจามั่วซั่วสิ ฉันไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียว”หลินหยางมองบน ตนไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียวจริง ๆเห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าฉันใช้แรงกายบนเตียงเพื่อให้ได้มาต่างหาก!“พ่อครับ ตอนนี้เราจะทำยังไงกันดี?”จ้าวเจิ้งฮ่าวตกใจจนเสียงสั่นเครือ สีหน้าตกใจและหวาดกลัวทำยังไงดี?จ้าวเจี้ยนชิงกลับหัวเราะด้วยความเจ็บปวด เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก?!เขาคุกเข่าลงให้หลินหยางเสียงดังตึ้งอย่างรวดเร็ว กล่าวอย่างสิ้นหวัง “ปรมาจารย์หลิน ผมขอโทษคุณ ผมไม่ควรหาเรื่องคุณ ผมไม่ขอร้องให้คุณไว้ชีวิตผม แต่ปล่อยคนในครอบครัวข
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 608
“ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 607
“แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 606
ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 605
เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 604
“เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 603
ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 602
หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา
