เฉาเยี่ยนหลิงเห็นหลินหยางพูดได้แม่นยำทุกคำ ก็ยิ่งวางใจในทักษะการแพทย์ของเขามากขึ้น“นายถึงกับมองออกด้วยว่านี่เป็นพิษน้ำค้างแข็ง?”ฉีอีซินรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้างพิษน้ำค้างแข็งพบเห็นได้ไม่บ่อยนัก การปรุงยายากอย่างมาก คนธรรมดาอย่าว่าแต่จะวินิจฉัยออกมาได้เลย แม้แต่ได้ยินก็ยังไม่เคยได้ยินมาก่อน แม้แต่ผู้อำนวยการของโรงพยาบาลกับผู้เชี่ยวชาญกลุ่มนี้ก็ตรวจไม่ออกแต่ไม่ว่าจะใช้วิธีการใดในการแก้พิษ ก็ต้องใช้หญ้าน้ำลายมังกรหลินหยางกล่าวต่อไปว่า “พิษที่ผู้อำนวยการเฉาได้รับ ไม่ใช่พิษน้ำค้างแข็งธรรมดา แต่เป็นพิษน้ำค้างแข็งฟอสฟอรัสที่ซับซ้อนยิ่งกว่า” “ไร้สาระที่สุด พิษน้ำค้างแข็งฟอสฟอรัสอะไรกัน ไม่เคยแม้แต่จะได้ยิน” ฉีอีซินพูดอย่างดูหมิ่น“อาการของพิษน้ำค้างแข็งไม่ต่างกับอาการของพิษน้ำค้างแข็งฟอสฟอรัส ชีพจรโลหิตแข็งตัว นั่นเป็นเพียงสัญลักษณ์ภายนอกของพิษน้ำค้างแข็ง แต่สำหรับพิษน้ำค้างแข็งฟอสฟอรัส ภายในชีพจรหัวใจจะมีพิษของเพลิงไฟซ่อนอยู่“หากใช้วิธีการปกติถอนพิษ กินยาที่มีฤทธิ์หยางมากเกินลงไป จะไปกระตุ้นพิษไฟที่อยู่ในชีพจรหัวใจทันที ร้อนเย็นปะทะกัน ทำให้ไม่มียาใดรักษาได้อีก ภายในครึ่งนาทีจะเล
หลินหยางไม่ได้เถียงกับฉีอีซินต่อไปอีก เขาเดินไปที่ข้างเตียงผู้ป่วย หยิบเข็มเงินออกมา บางทีสำหรับคนอื่นแล้ว การแก้พิษน้ำแข็งฟอสฟอรัสบนตัวเฉาเค่อหมิงอาจเป็นเรื่องที่ยากอย่างยิ่ง อย่างเช่นฉีอีซิน ที่จริงทักษะทางการแพทย์ของเขาถือว่าไม่เลวแล้ว แต่เขากลับถอนพิษชนิดนี้ไม่ได้แต่สำหรับหลินหยางแล้ว เรื่องนี้ง่ายมากฉีอีซินกับผู้เชี่ยวชาญคนอื่นเห็นหลินหยางจะเริ่มทำการรักษา ก็พากันชะโงกเข้ามาสังเกตการณ์ที่จริงแล้ว คำพูดยกหนึ่งเมื่อสักครู่ของหลินหยาง ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้อำนวยการโรงพยาบาลกับผู้เชี่ยวชาญคนอื่นยอมรับนับถือแล้วหากยังสามารถรักษาเฉาเค่อหมิงให้หายได้อีก เช่นนั้นก็เพียงพอที่จะได้รับการยกย่องเป็นเทพเจ้าแล้วหลินหยางหยิบเข็มจำนวนเจ็ดเล่มออกมาก่อน แยกปักลงไปบนทวารโลหิตทั้งเจ็ดแห่งของเฉาเค่อหมิงเห็นเพียงภายใต้การจับเบาๆ ของนิ้วหลินหยาง เข็มเงินทั้งเจ็ดเล่มราวกับกำลังร่ายรำ สั่นไหวอย่างแผ่วเบาบนเข็มเงิน ราวเกิดผนึกน้ำค้างแข็งขึ้นมา“นี่…หรือนี่จะเหมันต์ผ่านฟ้า หนึ่งในแปดวิธีการฝังเข็มของวิชาเข็มทองแปดวิถี”ฉีอีซินรอบรู้มากประสบการณ์ เมื่อเห็นหลินหยางลงมือฝังเข็ม ก็อดอุทานออก
มู่หรงยิ่นกล่าวเตือน“ไม่เป็นไร! ใช้วิชาเข็มสองแบบนี้ ค่อนข้างง่ายสำหรับผม”หลินหยางกล่าว“ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณมาก ถ้าไม่ใช่เพราะคุณมาทันเวลา อีกทั้งยังสนับสนุนหลินหยางอย่างเต็มที่ พวกเราคงจะทำผิดพลาดครั้งใหญ่จริงๆ ไม่กล้าคิดถึงผลที่ตามมาเลย พวกเราจะจำบุญคุณครั้งนี้ของคุณไว้แน่นอน”จางซูอวิ๋นถอนหายใจอย่างโล่งอก บนใบหน้าเผยให้เห็นความปลื้มปีติเล็กน้อย และรีบกล่าวขอบคุณมู่หรงยิ่นเธอลองจินตนาการดู ถ้าหากวันนี้มู่หรงยิ่นไม่ปรากฏตัว รักษาตามวิธีของฉีอีซิน เฉาเค่อหมิงต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!“คุณนายเฉาเกรงใจแล้ว คนที่ออกแรงคือคุณหลิน ฉันแค่พูดไปตามความจริง อีกทั้งฉันยังเชื่อใจคุณหลินมากก็เท่านั้น”มู่หรงยิ่นไม่ได้เรียกร้องผลงาน แม้เธอมาเยี่ยมเฉาเค่อหมิง เดิมทีอยากให้ความช่วยเหลือ เพื่อให้ตระกูลเฉาติดค้างหนี้บุญคุณก็จริง!อย่างไรก็ตามเฉาเค่อหมิงคือผู้อำนวยการฝ่ายการเงิน เทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งของเมืองลั่วคนไหนบ้างที่ทำธุรกิจ แล้วไม่อยากกระชับความสัมพันธ์กับเฉาเค่อหมิง“แน่นอนว่าคุณหลินคือคนที่มีพระคุณที่สุด คุณก็ช่วยได้เยอะเหมือนกัน ต่อไปตระกูลมู่หรงของพวกคุณต้องการความช่วยเหลือ
“คุณนายเฉา ผมยังพูดไม่จบ”“เชิญคุณพูด”จางซูอวิ๋น แสดงความไม่พอใจออกมาทางสีหน้า แอบคิดในใจ หรือว่าหนึ่งร้อยล้านยังไม่พอ? ยังอยากเรียกราคาสูงกว่านี้?“ผมรักษาคนขึ้นอยู่กับอารมณ์ ถ้าหากผมยินดีช่วย ไม่เอาแม้แต่แดงเดียวก็ไม่เป็นไร ถ้าหากผมไม่ยินดี ต่อให้เป็นมหาเศรษฐี ข้าราชการขั้นหนึ่ง เสนอราคาสูงแค่ไหน ผมก็ทนเห็นคนตายโดยไม่ช่วยได้”“ที่จริงวันนี้อารมณ์ของผมถือว่าไม่เลว อีกอย่างเห็นแก่หน้าของมู่หรงยิ่น ผมเก็บค่ารักษาแค่หนึ่งร้อย”หลินหยางชูนิ้วชี้ซ้ายพลางกล่าว“เท่าไหร่นะ? หนึ่ง…หนึ่งร้อย?!”จางซูอวิ๋นกับเฉาเยี่ยนหลิงไม่กล้าเชื่อหูของตนเอง“ใช่ แค่หนึ่งร้อย” หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้มจางซูอวิ๋นรู้สึกละอายใจทันที เธอรู้ดี ด้วยทักษะการแพทย์ที่เลิศล้ำของหลินหยาง ไม่จำเป็นต้องเอาใจพวกเขาแม้เฉาเค่อหมิงเป็นผู้อำนวยการฝ่ายการเงิน แต่ไม่มีทางอยู่ในสายตาของบุคคลอย่างหลินหยางแน่นอนดังนั้นเธอก็รู้เช่นกัน หลินหยางเก็บค่ารักษาหนึ่งร้อย เป็นจริงตามที่เขาพูด เพราะอารมณ์ดีและเห็นแก่หน้ามู่หรงยิ่น“ไม่ได้ ไม่ได้! หนึ่งร้อยหยวนน้อยเกินไป อย่างน้อยก็ต้องหนึ่งล้าน หมอเทวดาหลินเป็นคนมีคุณธรรม แต่พ
ฉีอีซินกล่าวอย่างประหม่า“ผมทำร้ายลูกชายของคุณ คุณไม่แก้แค้นให้เขาเหรอ?” หลินหยางกล่าวถาม“ลูกสุนัขไม่รู้ความ ล่วงเกินคุณ มันเกิดจากการกระทำของเขา ผมกลับไปแล้วจะสั่งสอนเขาอย่างดีแน่นอนครับ” ฉีอีซินกล่าวด้วยสีหน้า ถ่อมตน“เรื่องรับคุณเป็นลูกศิษย์เลิกคิดไปได้เลย แต่ว่าถ้าหากคุณสามารถรักษาประชาชนให้มากขึ้น ลดค่าใช้จ่ายด้านยาลงบ้าง จากนั้นหาพวกสมุนไพรบางส่วนที่ผมต้องการ ผมสามารถชี้แนะคุณในด้านทักษะการแพทย์นิดหน่อย”หลินหยางต้องการสมุนไพรจำนวนมากในการฝึกยุทธ์ อาศัยเขาไปซื้อเอง มันยุ่งยากเกินไป ฉีอีซินต้องมีลู่ทางในการหาสมุนไพรแน่นอน ให้เขาไปจัดการ มันง่ายกว่าเยอะโดยเฉพาะสมุนไพรหายากอย่างหญ้าน้ำลายมังกร หาซื้อยากมาก หญ้าน้ำลายมังกรหนึ่งต้นไม่พอใช้แน่นอน“ขอบคุณหมอเทวดาหลิน ผมจะทำตามที่คุณบอกแน่นอน แล้วก็คุณต้องการสมุนไพรอะไร ทำรายการมาได้เลย ผมจะไปรวบรวมเอง”ฉีอีซินยิ้มหน้าบานทันที สามารถได้รับการชี้แนะจากหลินหยาง เขาก็พึงพอใจมากแล้วเวลาครึ่งชั่วโมงผ่านไปเร็วมาก หลินหยางเข้าไปอีกครั้ง เขาดึงเข็มเงินออกเฉาเค่อหมิง อาเจียนเอาเลือดสีดำที่ส่งกลิ่นเหม็นออกมากองใหญ่ทันทีหลังจากสารพ
มู่หรงยิ่นหยิกแก้มมู่หรงหว่านเอ๋อร์หนึ่งที“ฉันล้อเล่น ดูสิ ทำเอาเธอประหม่าซะ ความรู้สึกที่ฉันมีต่อคุณหลินคือความเคารพ”“จะให้ฉันไม่ประหม่าได้เหรอ? ถ้าพี่ชอบเขา ฉันสู้ไม่ไหวแน่นอน” มู่หรงหว่านเอ๋อร์กล่าว“เธอนี่นะ สู้ๆ ก็แล้วกัน! เขาเพอร์เฟกต์ขนาดนั้น คนที่รู้สึกชื่นชมเขาจากใจมีเยอะมาก”มู่หรงยิ่นกล่าวเตือน“วางใจเถอะพี่ ฉันจะสู้ๆ แน่นอน”มู่หรงยิ่นกับมู่หรงหว่านเอ๋อร์เดินไปยังลานจอดรถหมายเลขสองส่วนหลินหยางเดินไปถึงลานจอดรถหมายเลขหนึ่ง มีรถคันหนึ่งแล่นเข้ามาด้วยความเร็ว พุ่งชนเขาจากด้านหลังหลินหยางรู้สึกถึงอันตราย กระโดดตีลังกากลางอากาศฉับพลัน ตกลงบนหลังคารถอีกคันที่จอดอยู่ข้างๆ อย่างมั่นคงรถเอสยูวีสีดำที่พุ่งชนเขาหยุดลง ประตูรถถูกเปิดออก ฉีเทียนหมิงที่ขากะเผลกกระโดดลงมาจากบนรถ“ไอ้สารเลว แกอยู่ที่นี่จริงๆ ด้วย”ฉีเทียนหมิงด่าทออย่างโกรธแค้น“ระวังคำพูดของคุณหน่อย ไม่อย่างนั้นอีกเดี๋ยวพ่อของคุณตบปากคุณฉีกแน่” หลินหยางกล่าว“ฉันต่างหากที่เป็นพ่อแก! อีกเดี๋ยวฉันก็จะให้แกคุกเข่าลงพื้นเรียกพ่อ อ้อนวอนพ่อแกไว้ชีวิตสุนัขของแก”ฉีเทียนหมิงกล่าวด้วยความโกรธหลินหยางส่ายศีรษะ
“พ่อ พ่อทำอะไร? ตบผมทำไม!”ฉีเทียนหมิงกุมหน้า เขาก็งงงวยเช่นกัน“ไอ้บัดซบ ฉันจะตบแกนั่นแหละ”ฉีอีซินพูดจบ กระชากเสื้อของฉีเทียนหมิง ลากเขาไปที่ตรงหน้าหลินหยาง“คุกเข่า!”“พ่อ พ่อบ้าไปแล้วเหรอ?” ฉีเทียนหมิงกล่าวอย่างหัวเสียเพี๊ยะ!โดนไปอีกหนึ่งฝ่ามือแรงๆ ตบจนฉีเทียนหมิงหมุนอยู่ตรงที่เดิมหนึ่งรอบ มีเลือดไหลออกจากจมูกและปาก“ฉันบอกให้แกคุกเข่า!” ฉีอีซินตวาดด้วยความโกรธฉีเทียนหมิงมองเห็นดาวแล้ว เขาอดกลั้นความเจ็บปวดคุกเข่าลง “ขอโทษครับคุณหลิน ลูกสุนัขไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ คุณได้โปรดอย่าถือสา ละเว้นเขาสักครั้ง ต่อไปผมจะสั่งสอนอย่างเข้มงวดแน่นอน”ฉีอีซินพูดจบ ก็ถีบฉีเทียนหมิงอีกหนึ่งที แล้วด่าทอ “จะนั่งบื้ออยู่ตรงนั้นทำไม? ยังไม่รีบขอโทษคุณหลินอีก!”ฉีเทียนหมิงก็ไม่ใช่คนโง่เช่นกัน ด้วยเส้นสายของพ่อเขา ยังต้องเกรงกลัวหลินหยางเช่นนี้ เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าหลินหยางไม่ใช่คนที่เขาสามารถล่วงเกินได้“คุณหลิน ขอ…ขอโทษครับ ผมผิดไปแล้ว ได้โปรดคุณเป็นผู้ใหญ่ใจกว้าง ละเว้นผมเถอะ”เติ้งจินขุยที่อยู่ข้างๆ กระอักกระอ่วนทันที และเข้าใจได้ในพริบตา เด็กหนุ่มตรงหน้าคนนี้มีภูมิหลังที่น่ากล
หลินหยางทำตามสูตรยาหล่อกาย อันดับแรกต้มสมุนไพรเป็นยาน้ำ หลังจากนั้นใส่น้ำร้อนลงในอ่างอาบน้ำจนเต็ม แล้วใส่ยาน้ำหล่อกายลงไปอีกทีน้ำในอ่างอาบน้ำกลายเป็นสีแดงเหมือนกับเลือดทันที มีไอร้อนและกลิ่นสมุนไพรที่เข้มข้นลอยอบอวลหลินหยางถอดเสื้อผ้าจนเปลือย เข้าไปนั่งในอ่างอาบน้ำ เริ่มโคจรวิชาของมังกรคชสารสะเทือนฟ้าหลังจากโคจรวิชา รูขุมขนทั่วร่างของหลินหยางค่อยๆ ขยาย ดูดซับฤทธิ์ยาในยาน้ำ “ซี๊ด!”ยาน้ำแทรกซึมเข้าสู่รูขุมขน หลินหยางสูดลมเย็นเข้าปอดทันทีความเจ็บปวดที่เหมือนถูกเข็มทิ่มแทงส่งตรงมาจากทุกรูขุมขน คอยกระตุ้นเส้นประสาททุกเส้นความรู้สึกเจ็บแบบนี้ คนทั่วไปแบกรับไม่ไหว จะกระโดดออกจากอ่างอาบน้ำทันทีแต่ในสองปีมานี้ หลินหยางถูกฉินเยียนหรานทุบตี ทารุณกรรมมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือความสามารถในการควบคุมตัวเองล้วนแข็งแกร่งเป็นพิเศษ ความอดทนก็อยู่เหนือคนทั่วไปเขาอาศัยความสามารถในการควบคุมตัวเอง ฝืนอดทนต่อความเจ็บปวดที่เหมือนถูกเข็มทิ่มแทงทั่วร่างที่ถูกส่งมาจากทุกรูขุมขน ขับเคลื่อนวิชาทำการโคจรเวียนอย่างต่อเนื่องเมื่อการโคจรของวิชาเร็วขึ้น ความเจ็บปวดที่เหมือนถูกเข็มทิ่มแทงยิ่งเพ