Share

บทที่ 27

Penulis: ด้านนอกด่านประตูห่านป่า
มู่หรงยิ่นกลับเดินตรงไปที่เบื้องหน้าของหลินหยาง จากนั้นยิ้มออกมา

“คุณหลิน ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ด้วยล่ะคะ?”

“เดิมคิดจะรักษาอาการป่วยให้ผู้อำนวยการเฉา แต่คนอื่นกลับไม่เห็นผมอยู่ในสายตา พอเตรียมจะจากไป พวกเขาก็คิดจะใช้กำลังแย่งชิงของของผม” หลินหยางยักไหล่กล่าวอย่างราบเรียบ

“ด้วยวิชาแพทย์ของคิด ทอดสายตามองทั่วทั้งเมืองลั่ว กระทั่งมณฑลหนานตู ยังมีใครกล้าไม่เห็นคุณอยู่ในสายตาอีกหรือคะ

คำพูดนี้ของมู่หรงยิ่นมิได้ปิดบังแม้แต่นิด พูดออกมาต่อหน้าทุกคนโดยตรง นี่เป็นการไม่ไว้หน้าฉีอีซินกับผู้เชี่ยวชาญคนอื่นแม้แต่น้อย

แต่เธอคือมู่หรงยิ่น ดังนั้นเธอจึงกล้ากล่าวคำพูดนี้

ต่อให้พวกฉีอีซินกับคนอื่นๆ รู้สึกไม่พอใจ ไม่ยินยอม ก็ได้แต่อดทน

“พี่มู่หรง พี่รู้จักเขาหรือคะ? อีกทั้งยังเรียกเขาว่าคุณหลินด้วย?”

เฉาเยี่ยนหญิงรู้สึกยากที่จะเชื่ออยู่บ้าง

คนอื่นต่างก็งงงวยเหมือนเฉาเยี่ยนหยินเช่นกัน ด้วยฐานะและตำแหน่งของมู่หรงยิ่น เหตุใดจึงให้ความเคารพเจ้าผีพนันนี่ถึงเพียงนี้?

“ไม่ใช่แค่รู้จัก! คุณหลินยังเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลเรา และเป็นแขกผู้ทรงเกียรติของตระกูลมู่หรงเราด้วย”

มู่หรงยิ่นพูดด้วยรอยยิ้ม

คำพู
Bab Terkunci
Lanjutkan Membaca di GoodNovel
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 28

    จางซูอวิ๋นก็รู้ว่ามู่หรงยิ่นเป็นคนแบบไหน ในเมื่อเธอกล้าเอาชีวิตของตัวเองกับชื่อเสียงของตระกูลมู่หรงมารับประกันเช่นนั้นก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่า ชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้าคนนี้มีความสามารถจริงๆเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับความเป็นตายของสามี จางซูอวิ๋นก็ไม่อาจไม่วางมาดของคุณนายผู้อำนวยการลง เธอจึงเป็นฝ่ายไปขอโทษหลินหยางก่อนด้วยตัวเอง“ต้องขอโทษอย่างมากค่ะคุณหลิน ที่เมื่อครู่ได้ล่วงเกินคุณอย่างหนัก แต่สามีขอฉันชีวิตตกอยู่ในอันตรายจริงๆ ขอให้คุณไม่ถือโทษโกรธเคือง ลงมือช่วยเหลือ ตระกูลเฉาจะต้องจดจำพระคุณนี้ไว้อย่างแน่นอน” มู่หรงยิ่นก็เดินไปที่ข้างกายของหลินหยาง กระซิบเบาๆ ว่า “ช่วยหน่อยเถอะค่ะ ผู้อำนวยการเฉาเป็นคนที่ไม่เลว เป็นข้าราชการที่ดีคนหนึ่ง” “ก็ได้” หลินหยางพยักหน้า มอบกล่องที่ใส่หญ้าน้ำลายมังกรไว้ให้มู่หรงยิ่นดูแล จากนั้นเดินเข้าไปในส่วนชั้นในของห้องผู้ป่วย“คุณนายเฉา ในเมื่อคุณเลือกที่จะเชื่อเจ้าหนุ่มนี่ อย่างนั้นผมก็จำเป็นต้องกล่าวคำพูดที่ไม่น่าฟังไว้ก่อนล่วงหน้า หากเกิดปัญหากับผู้อำนวยการเฉาขึ้นมา ผมจะไม่รับผิดชอบทั้งสิ้น ไม่ว่าเป็นเรื่องใด” จากนั้น ฉีอีซินก็ยกมือขึ้นมาชี้ไ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 29

    เฉาเยี่ยนหลิงเห็นหลินหยางพูดได้แม่นยำทุกคำ ก็ยิ่งวางใจในทักษะการแพทย์ของเขามากขึ้น“นายถึงกับมองออกด้วยว่านี่เป็นพิษน้ำค้างแข็ง?”ฉีอีซินรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้างพิษน้ำค้างแข็งพบเห็นได้ไม่บ่อยนัก การปรุงยายากอย่างมาก คนธรรมดาอย่าว่าแต่จะวินิจฉัยออกมาได้เลย แม้แต่ได้ยินก็ยังไม่เคยได้ยินมาก่อน แม้แต่ผู้อำนวยการของโรงพยาบาลกับผู้เชี่ยวชาญกลุ่มนี้ก็ตรวจไม่ออกแต่ไม่ว่าจะใช้วิธีการใดในการแก้พิษ ก็ต้องใช้หญ้าน้ำลายมังกรหลินหยางกล่าวต่อไปว่า “พิษที่ผู้อำนวยการเฉาได้รับ ไม่ใช่พิษน้ำค้างแข็งธรรมดา แต่เป็นพิษน้ำค้างแข็งฟอสฟอรัสที่ซับซ้อนยิ่งกว่า” “ไร้สาระที่สุด พิษน้ำค้างแข็งฟอสฟอรัสอะไรกัน ไม่เคยแม้แต่จะได้ยิน” ฉีอีซินพูดอย่างดูหมิ่น“อาการของพิษน้ำค้างแข็งไม่ต่างกับอาการของพิษน้ำค้างแข็งฟอสฟอรัส ชีพจรโลหิตแข็งตัว นั่นเป็นเพียงสัญลักษณ์ภายนอกของพิษน้ำค้างแข็ง แต่สำหรับพิษน้ำค้างแข็งฟอสฟอรัส ภายในชีพจรหัวใจจะมีพิษของเพลิงไฟซ่อนอยู่“หากใช้วิธีการปกติถอนพิษ กินยาที่มีฤทธิ์หยางมากเกินลงไป จะไปกระตุ้นพิษไฟที่อยู่ในชีพจรหัวใจทันที ร้อนเย็นปะทะกัน ทำให้ไม่มียาใดรักษาได้อีก ภายในครึ่งนาทีจะเล

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 30

    หลินหยางไม่ได้เถียงกับฉีอีซินต่อไปอีก เขาเดินไปที่ข้างเตียงผู้ป่วย หยิบเข็มเงินออกมา บางทีสำหรับคนอื่นแล้ว การแก้พิษน้ำแข็งฟอสฟอรัสบนตัวเฉาเค่อหมิงอาจเป็นเรื่องที่ยากอย่างยิ่ง อย่างเช่นฉีอีซิน ที่จริงทักษะทางการแพทย์ของเขาถือว่าไม่เลวแล้ว แต่เขากลับถอนพิษชนิดนี้ไม่ได้แต่สำหรับหลินหยางแล้ว เรื่องนี้ง่ายมากฉีอีซินกับผู้เชี่ยวชาญคนอื่นเห็นหลินหยางจะเริ่มทำการรักษา ก็พากันชะโงกเข้ามาสังเกตการณ์ที่จริงแล้ว คำพูดยกหนึ่งเมื่อสักครู่ของหลินหยาง ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้อำนวยการโรงพยาบาลกับผู้เชี่ยวชาญคนอื่นยอมรับนับถือแล้วหากยังสามารถรักษาเฉาเค่อหมิงให้หายได้อีก เช่นนั้นก็เพียงพอที่จะได้รับการยกย่องเป็นเทพเจ้าแล้วหลินหยางหยิบเข็มจำนวนเจ็ดเล่มออกมาก่อน แยกปักลงไปบนทวารโลหิตทั้งเจ็ดแห่งของเฉาเค่อหมิงเห็นเพียงภายใต้การจับเบาๆ ของนิ้วหลินหยาง เข็มเงินทั้งเจ็ดเล่มราวกับกำลังร่ายรำ สั่นไหวอย่างแผ่วเบาบนเข็มเงิน ราวเกิดผนึกน้ำค้างแข็งขึ้นมา“นี่…หรือนี่จะเหมันต์ผ่านฟ้า หนึ่งในแปดวิธีการฝังเข็มของวิชาเข็มทองแปดวิถี”ฉีอีซินรอบรู้มากประสบการณ์ เมื่อเห็นหลินหยางลงมือฝังเข็ม ก็อดอุทานออก

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 31

    มู่หรงยิ่นกล่าวเตือน“ไม่เป็นไร! ใช้วิชาเข็มสองแบบนี้ ค่อนข้างง่ายสำหรับผม”หลินหยางกล่าว“ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณมาก ถ้าไม่ใช่เพราะคุณมาทันเวลา อีกทั้งยังสนับสนุนหลินหยางอย่างเต็มที่ พวกเราคงจะทำผิดพลาดครั้งใหญ่จริงๆ ไม่กล้าคิดถึงผลที่ตามมาเลย พวกเราจะจำบุญคุณครั้งนี้ของคุณไว้แน่นอน”จางซูอวิ๋นถอนหายใจอย่างโล่งอก บนใบหน้าเผยให้เห็นความปลื้มปีติเล็กน้อย และรีบกล่าวขอบคุณมู่หรงยิ่นเธอลองจินตนาการดู ถ้าหากวันนี้มู่หรงยิ่นไม่ปรากฏตัว รักษาตามวิธีของฉีอีซิน เฉาเค่อหมิงต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!“คุณนายเฉาเกรงใจแล้ว คนที่ออกแรงคือคุณหลิน ฉันแค่พูดไปตามความจริง อีกทั้งฉันยังเชื่อใจคุณหลินมากก็เท่านั้น”มู่หรงยิ่นไม่ได้เรียกร้องผลงาน แม้เธอมาเยี่ยมเฉาเค่อหมิง เดิมทีอยากให้ความช่วยเหลือ เพื่อให้ตระกูลเฉาติดค้างหนี้บุญคุณก็จริง!อย่างไรก็ตามเฉาเค่อหมิงคือผู้อำนวยการฝ่ายการเงิน เทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งของเมืองลั่วคนไหนบ้างที่ทำธุรกิจ แล้วไม่อยากกระชับความสัมพันธ์กับเฉาเค่อหมิง“แน่นอนว่าคุณหลินคือคนที่มีพระคุณที่สุด คุณก็ช่วยได้เยอะเหมือนกัน ต่อไปตระกูลมู่หรงของพวกคุณต้องการความช่วยเหลือ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 32

    “คุณนายเฉา ผมยังพูดไม่จบ”“เชิญคุณพูด”จางซูอวิ๋น แสดงความไม่พอใจออกมาทางสีหน้า แอบคิดในใจ หรือว่าหนึ่งร้อยล้านยังไม่พอ? ยังอยากเรียกราคาสูงกว่านี้?“ผมรักษาคนขึ้นอยู่กับอารมณ์ ถ้าหากผมยินดีช่วย ไม่เอาแม้แต่แดงเดียวก็ไม่เป็นไร ถ้าหากผมไม่ยินดี ต่อให้เป็นมหาเศรษฐี ข้าราชการขั้นหนึ่ง เสนอราคาสูงแค่ไหน ผมก็ทนเห็นคนตายโดยไม่ช่วยได้”“ที่จริงวันนี้อารมณ์ของผมถือว่าไม่เลว อีกอย่างเห็นแก่หน้าของมู่หรงยิ่น ผมเก็บค่ารักษาแค่หนึ่งร้อย”หลินหยางชูนิ้วชี้ซ้ายพลางกล่าว“เท่าไหร่นะ? หนึ่ง…หนึ่งร้อย?!”จางซูอวิ๋นกับเฉาเยี่ยนหลิงไม่กล้าเชื่อหูของตนเอง“ใช่ แค่หนึ่งร้อย” หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้มจางซูอวิ๋นรู้สึกละอายใจทันที เธอรู้ดี ด้วยทักษะการแพทย์ที่เลิศล้ำของหลินหยาง ไม่จำเป็นต้องเอาใจพวกเขาแม้เฉาเค่อหมิงเป็นผู้อำนวยการฝ่ายการเงิน แต่ไม่มีทางอยู่ในสายตาของบุคคลอย่างหลินหยางแน่นอนดังนั้นเธอก็รู้เช่นกัน หลินหยางเก็บค่ารักษาหนึ่งร้อย เป็นจริงตามที่เขาพูด เพราะอารมณ์ดีและเห็นแก่หน้ามู่หรงยิ่น“ไม่ได้ ไม่ได้! หนึ่งร้อยหยวนน้อยเกินไป อย่างน้อยก็ต้องหนึ่งล้าน หมอเทวดาหลินเป็นคนมีคุณธรรม แต่พ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 33

    ฉีอีซินกล่าวอย่างประหม่า“ผมทำร้ายลูกชายของคุณ คุณไม่แก้แค้นให้เขาเหรอ?” หลินหยางกล่าวถาม“ลูกสุนัขไม่รู้ความ ล่วงเกินคุณ มันเกิดจากการกระทำของเขา ผมกลับไปแล้วจะสั่งสอนเขาอย่างดีแน่นอนครับ” ฉีอีซินกล่าวด้วยสีหน้า ถ่อมตน“เรื่องรับคุณเป็นลูกศิษย์เลิกคิดไปได้เลย แต่ว่าถ้าหากคุณสามารถรักษาประชาชนให้มากขึ้น ลดค่าใช้จ่ายด้านยาลงบ้าง จากนั้นหาพวกสมุนไพรบางส่วนที่ผมต้องการ ผมสามารถชี้แนะคุณในด้านทักษะการแพทย์นิดหน่อย”หลินหยางต้องการสมุนไพรจำนวนมากในการฝึกยุทธ์ อาศัยเขาไปซื้อเอง มันยุ่งยากเกินไป ฉีอีซินต้องมีลู่ทางในการหาสมุนไพรแน่นอน ให้เขาไปจัดการ มันง่ายกว่าเยอะโดยเฉพาะสมุนไพรหายากอย่างหญ้าน้ำลายมังกร หาซื้อยากมาก หญ้าน้ำลายมังกรหนึ่งต้นไม่พอใช้แน่นอน“ขอบคุณหมอเทวดาหลิน ผมจะทำตามที่คุณบอกแน่นอน แล้วก็คุณต้องการสมุนไพรอะไร ทำรายการมาได้เลย ผมจะไปรวบรวมเอง”ฉีอีซินยิ้มหน้าบานทันที สามารถได้รับการชี้แนะจากหลินหยาง เขาก็พึงพอใจมากแล้วเวลาครึ่งชั่วโมงผ่านไปเร็วมาก หลินหยางเข้าไปอีกครั้ง เขาดึงเข็มเงินออกเฉาเค่อหมิง อาเจียนเอาเลือดสีดำที่ส่งกลิ่นเหม็นออกมากองใหญ่ทันทีหลังจากสารพ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 34

    มู่หรงยิ่นหยิกแก้มมู่หรงหว่านเอ๋อร์หนึ่งที“ฉันล้อเล่น ดูสิ ทำเอาเธอประหม่าซะ ความรู้สึกที่ฉันมีต่อคุณหลินคือความเคารพ”“จะให้ฉันไม่ประหม่าได้เหรอ? ถ้าพี่ชอบเขา ฉันสู้ไม่ไหวแน่นอน” มู่หรงหว่านเอ๋อร์กล่าว“เธอนี่นะ สู้ๆ ก็แล้วกัน! เขาเพอร์เฟกต์ขนาดนั้น คนที่รู้สึกชื่นชมเขาจากใจมีเยอะมาก”มู่หรงยิ่นกล่าวเตือน“วางใจเถอะพี่ ฉันจะสู้ๆ แน่นอน”มู่หรงยิ่นกับมู่หรงหว่านเอ๋อร์เดินไปยังลานจอดรถหมายเลขสองส่วนหลินหยางเดินไปถึงลานจอดรถหมายเลขหนึ่ง มีรถคันหนึ่งแล่นเข้ามาด้วยความเร็ว พุ่งชนเขาจากด้านหลังหลินหยางรู้สึกถึงอันตราย กระโดดตีลังกากลางอากาศฉับพลัน ตกลงบนหลังคารถอีกคันที่จอดอยู่ข้างๆ อย่างมั่นคงรถเอสยูวีสีดำที่พุ่งชนเขาหยุดลง ประตูรถถูกเปิดออก ฉีเทียนหมิงที่ขากะเผลกกระโดดลงมาจากบนรถ“ไอ้สารเลว แกอยู่ที่นี่จริงๆ ด้วย”ฉีเทียนหมิงด่าทออย่างโกรธแค้น“ระวังคำพูดของคุณหน่อย ไม่อย่างนั้นอีกเดี๋ยวพ่อของคุณตบปากคุณฉีกแน่” หลินหยางกล่าว“ฉันต่างหากที่เป็นพ่อแก! อีกเดี๋ยวฉันก็จะให้แกคุกเข่าลงพื้นเรียกพ่อ อ้อนวอนพ่อแกไว้ชีวิตสุนัขของแก”ฉีเทียนหมิงกล่าวด้วยความโกรธหลินหยางส่ายศีรษะ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 35

    “พ่อ พ่อทำอะไร? ตบผมทำไม!”ฉีเทียนหมิงกุมหน้า เขาก็งงงวยเช่นกัน“ไอ้บัดซบ ฉันจะตบแกนั่นแหละ”ฉีอีซินพูดจบ กระชากเสื้อของฉีเทียนหมิง ลากเขาไปที่ตรงหน้าหลินหยาง“คุกเข่า!”“พ่อ พ่อบ้าไปแล้วเหรอ?” ฉีเทียนหมิงกล่าวอย่างหัวเสียเพี๊ยะ!โดนไปอีกหนึ่งฝ่ามือแรงๆ ตบจนฉีเทียนหมิงหมุนอยู่ตรงที่เดิมหนึ่งรอบ มีเลือดไหลออกจากจมูกและปาก“ฉันบอกให้แกคุกเข่า!” ฉีอีซินตวาดด้วยความโกรธฉีเทียนหมิงมองเห็นดาวแล้ว เขาอดกลั้นความเจ็บปวดคุกเข่าลง “ขอโทษครับคุณหลิน ลูกสุนัขไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ คุณได้โปรดอย่าถือสา ละเว้นเขาสักครั้ง ต่อไปผมจะสั่งสอนอย่างเข้มงวดแน่นอน”ฉีอีซินพูดจบ ก็ถีบฉีเทียนหมิงอีกหนึ่งที แล้วด่าทอ “จะนั่งบื้ออยู่ตรงนั้นทำไม? ยังไม่รีบขอโทษคุณหลินอีก!”ฉีเทียนหมิงก็ไม่ใช่คนโง่เช่นกัน ด้วยเส้นสายของพ่อเขา ยังต้องเกรงกลัวหลินหยางเช่นนี้ เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าหลินหยางไม่ใช่คนที่เขาสามารถล่วงเกินได้“คุณหลิน ขอ…ขอโทษครับ ผมผิดไปแล้ว ได้โปรดคุณเป็นผู้ใหญ่ใจกว้าง ละเว้นผมเถอะ”เติ้งจินขุยที่อยู่ข้างๆ กระอักกระอ่วนทันที และเข้าใจได้ในพริบตา เด็กหนุ่มตรงหน้าคนนี้มีภูมิหลังที่น่ากล

Bab terbaru

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 610

    “ผม ผมยินดีเป็นพยานที่มีความผิด ประณามและฟ้องร้องจ้าวเจี้ยนชิง! ในมือของผมมีข้อมูลอยู่ร้อยชุด สามารถเป็นหลักฐานที่แสดงว่าจ้าวเจี้ยนชิงได้กระทำความผิด!”เขารู้ดีแก่ใจว่า ชีวิตของตนในตอนนี้ถูกกุมอยู่ในกำมือของหลินหยาง ดังนั้นจึงรีบเคลียร์ความสัมพันธ์ให้ชัดเจน หวังว่าหลินหยางจะไว้ชีวิตตนเองสักครั้งแต่ทว่าในเวลานี้ ยังไม่ทันที่หลินหยางจะพูด เฉิงหว่านฉิงกลับพูดขึ้นมาทันทีว่า “ปรมาจารย์หลินอย่าเชื่อพ่อของฉัน! เขาแค้นคุณมานานมากแล้ว! เขายังจับตาดูคุณ ภายใต้คำสั่งของหลูอ้าวตง!”“อีกทั้งข้อมูลในมือของเขา ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งร้อยชุด อย่างน้อยต้องมีถึงสามร้อยชุด! เขาไม่ซื่อสัตย์กับคุณเลยแม้แต่นิดเดียว!”“อย่างนั้นเหรอ?” หลินหยางหันหน้าไปมองเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจเมื่อเฉิงคั่วได้ยินดังนั้น กลับโมโหจนแทบกระอักเลือด “แม่งเอ๊ย ทำไมฉันถึงได้มีลูกสาวอกตัญญูอย่างแก่! ไม่นึกเลยว่าแม้แต่พ่อของตัวยังทรยศได้! ตอนนั้นฉันควรจะยิงแกให้ติดกำแพง!”แต่ทว่าเฉิงหว่านฉิงกลับไม่สะทกสะท้าน ในทางกลับกันดวงตาคู่งามนั้น จ้องมองหลินหยางด้วยสีหน้ากังวลใจพร้อมกล่าววิงวอน “ขอเพียงแค่ปรมาจารย์หลินไว้ชีวิตฉันสักครั้ง ฉัน

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 609

    เปรี้ยง!ตอนที่ยาเสพติดมากมายปรากฏขึ้น ทุกคนต่างพากันอ้าปากค้างตกตะลึง?!“ไม่นึกเลยว่าจ้าวเจี้ยนชิงยังสมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด!”“ยาเสพติดเหล่านี้ มากพอที่จะทำให้ทั้งตระกูลตายหลายพันรอบ!”แต่ท่ามกลางเสียงร้องตกใจเหล่านั้นจ้าวเจี้ยนชิงก็จ้องมองยาเสพติดเหล่านั้นด้วยความตกตะลึง กล่าวด้วยใบหน้าที่ยากจะเหลือเชื่อ “เป็น เป็นไปได้ยังไง?”ยาเสพติดพวกนี้ตนเก็บเอาไว้ในสถานที่ที่เป็นความลับ จะถูกตรวจเจอได้ยังไง?เขาหันหน้าไปมองหลินหยางทันทีกล่าว “แกซื้อตัวคนของฉัน?!”“อย่าพูดจามั่วซั่วสิ ฉันไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียว”หลินหยางมองบน ตนไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียวจริง ๆเห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าฉันใช้แรงกายบนเตียงเพื่อให้ได้มาต่างหาก!“พ่อครับ ตอนนี้เราจะทำยังไงกันดี?”จ้าวเจิ้งฮ่าวตกใจจนเสียงสั่นเครือ สีหน้าตกใจและหวาดกลัวทำยังไงดี?จ้าวเจี้ยนชิงกลับหัวเราะด้วยความเจ็บปวด เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก?!เขาคุกเข่าลงให้หลินหยางเสียงดังตึ้งอย่างรวดเร็ว กล่าวอย่างสิ้นหวัง “ปรมาจารย์หลิน ผมขอโทษคุณ ผมไม่ควรหาเรื่องคุณ ผมไม่ขอร้องให้คุณไว้ชีวิตผม แต่ปล่อยคนในครอบครัวข

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 608

    “ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 607

    “แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 606

    ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 605

    เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 604

    “เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 603

    ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 602

    หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา

Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status