เข้าสู่ระบบแชร์
เจ้าสาวมาเฟีย [03] แลกเปลี่ยน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-02 16:21:38ณิชาเดินตามแม็กซ์เวลล์ออกมาติดๆ เธอจับแขนเขาแล้วดึงกลับมา ไม่สนใจว่าเขากำลังมองเธอด้วยแววตาที่ไม่พอใจ สิ่งเดียวที่เธอสนใจ ก็คือความรู้สึกของพี่สาวตัวเอง
เธอไม่ยอมให้ผู้ชายคนนี้แต่งงานกับพี่สาวเธอเด็ดขาด เธอมั่นใจว่าเขาไม่ได้นอนกับเธอแค่คนเดียวอย่างแน่นอน แม้ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขามากนัก ทว่าเธอก็รับรู้ถึงบางอย่างจากตัวผู้ชายคนนี้ นอกจากไม่ใช่คนดีแล้ว ประสบการณ์เรื่องบนเตียงกับผู้หญิง...คงมีไม่น้อยเช่นกัน "ยกเลิกงานแต่งงานของเราซะ" "ทำไมฉันต้องแบบนั้น" "เพราะเราสองคนไม่ได้รักกัน" คำตอบของณิชาทำให้มาเฟียหนุ่มแค่นหัวเราะอย่างเย้ยหยัน สำหรับเขา เขาสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องพึ่งพาความรักหรือว่าคนรัก "ฉันไม่ได้สนใจเรื่องนั้น" "แต่สำหรับฉัน มันเสียเวลา" "...." "ในเมื่อเราสองคนไม่ได้รักกัน เราจะแต่งงานกันไปทำไม ถ้าวันนึงเราเจอคนที่เรารักจริงๆ แต่ดันมีทะเบียนสมรสเป็นตัวผูกมัด แทนที่เราจะได้ใช้ชีวิตคู่กับคนที่ตัวเองรัก..." "ความรักเหรอ? หึ มันก็แค่เรื่องไร้สาระ" แม็กซ์เวลล์แทรกขึ้น ก่อนจะล้วงกุญแจรถออกจากกระเป๋ากางเกง ปลดล็อกรถหรูราคาแพง จังหวะที่กำลังเปิดประตูรถออก ณิชาได้เข้ามาดันประตูรถปิดไว้ดังเดิม "ฉันยังพูดไม่จบ" "งานแต่งงานจะไม่เกิดขึ้นก็ได้..." ทันทีที่แม็กซ์เวลล์เอื้อนเอ่ยประโยคนี้ออกมา ณิชาเผลอยิ้มด้วยความดีใจ โดยไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มเล็กๆ บนมุมปากชายหนุ่ม รอยยิ้มของณิชาเริ่มจางลง เมื่อมาเฟียหนุ่มเอื้อนประโยคถัดมา "แต่ต้องแลกด้วยสหเคกรุ๊ป" "!!!!" "ถ้าเธอยอมแลก ฉันจะยกเลิกงานแต่งงานให้" แม็กซ์เวลล์กระตุกยิ้มพร้อมส่งเสียงในลำคอเบาๆ เขาเปิดประตูรถหรูออกแล้วพาตัวเองเข้าไปนั่งหลังพวงมาลัย ก่อนจะสตาร์ตรถแล้วขับออกจากลานจอดรถ ทิ้งให้ณิชายืนเคว้งทำอะไรไม่ถูกอยู่คนเดียว @Marvel Club "ได้ข่าวว่าวันนี้ไปลองชุดแต่งงานกับเจ้าสาวมาเหรอ เธอเป็นยังไง สวยไหม" มังกรเอ่ยถามแม็กซ์เวลล์ ซึ่งกำลังนั่งกระดกน้ำสีเหลืองอำพันอยู่เงียบๆ "หน้าตามึงเหมือนคนไม่อยากแต่งงานเลยนะ" "มันก็เคยพูดอยู่ไง ว่าไม่อยากแต่งงาน" "ถ้ามึงไม่อยากแต่งงาน ทำไมมึงไม่ยกเลิกไปเลยวะ" ออสตินถาม "มึงก็น่าจะรู้นะ ว่าแม็กซ์เวลล์มันยังไงก็ได้ เคยปฏิเสธครอบครัวที่ไหน แต่กูว่ามันแต่งงานก็ดีเหมือนกันนะ คนเย็นชาแบบมันเสี่ยงขึ้นคานจะตาย อย่างน้อยแต่งงาน พอแก่มาจะได้ไม่เหงา" มังกรพูดเหน็บแนมแม็กซ์เวลล์ ถึงอย่างนั้นอีกฝ่ายก็ยังเอาแต่นิ่งเงียบไม่ตอบโต้กลับสักคำ "...." นัยน์ตาดำขลับกวาดมองไปรอบผับ แล้วหยุดอยู่ที่ใครบางคน แม้อยู่ในระยะไกลพอสมควร แต่แสงไฟจากสปอร์ตไลท์ที่สาดส่องก็ทำให้เขามองเห็นใบหน้าคนๆ นั้นและรอยสักที่ไหล่ชัดเจน ณิชา... ชื่อนี้ดังขึ้นมาในหัว เขามองเธอที่กำลังสนุกสนานกับแก๊งเพื่อน เหมือนว่าตอนนี้ณิชาเริ่มกรึ่มได้ที่ เวลาเมาเธอรั่วใช้ได้เหมือนกัน แตกต่างตอนกลางวันที่ยืนพูดจาอวดดีกับเขา "มึงมองอะไรวะ" "มองไปเรื่อยๆ" "เห็นอยู่ชัดๆ ว่ามึงมองผู้หญิงคนนั้น" "มึงชอบผู้หญิงคนนั้นเหรอ" มังกรเลิกคิ้วถาม "คนนั้นแหละ…เจ้าสาวของกู" "สวยว่ะ ขนาดมองไกลๆ ออร่าความสวยยังแผดออกมาขนาดนี้" อังเดรพูด "นายครับ สินค้าพร้อมส่งแล้วครับ" คนสนิทแม็กซ์เวลล์เดินมากระซิบกับเจ้านายหนุ่ม เขาพยักหน้ารับ ก่อนจะปลีกตัวออกมาจากแก๊งเพื่อน จังหวะที่เขากำลังเดินออกไป ณิชาได้พลันสายตามาสบตากับเขาพอดี เขาละสายตาจากเธอแล้วเดินออกไป ณิชามองตามแผ่นหลังแม็กซ์เวลล์กระทั่งเขาหายไปในมุมหนึ่งของผับ โลกใบนี้คงกลมจริงอย่างใครว่า เพิ่งเจอกันช่วงบ่ายวันนี้ ตกดึกดันมาเจอกันอีก นี่กะไม่ให้คืนนี้เธอฝันดีเลยหรือไง "เป็นอะไรไปยัยณิ" "เปล่า ไม่มีอะไร" "แล้วนี่จะเอายังไง เรื่องที่ต้องปลอมตัวเป็นพี่สาวเพื่อเข้าพิธีแต่งงาน" "ยังไม่รู้เลย ฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมา" เธอลุกขึ้นแล้วเดินออกไป ไม่รู้จะหาทางออกเรื่องนี้ยังไง อีกแค่สองวัน พิธีแต่งงานก็จะถูกจัดขึ้น เธอไม่อยากโกหกทุกคนว่าเป็นพี่สาว แล้วก็ไม่อยากให้พี่สาวแต่งงานกับผู้ชายคนนั้นบทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [04] อย่าเล่นกับไฟ
เธอเดินออกจากห้องน้ำหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จ จังหวะกำลังก้าวเท้าเดินกลับไปหากลุ่มเพื่อน สายตาได้เหลือบเห็นแผ่นหลังของบางคนผ่านหน้าโดยมีชายฉกรรจ์สี่คนเดินตามหลัง แม้มองแค่ข้างหลังเธอก็จำเขาได้...แม็กซ์เวลล์เธอตัดสินใจเดินตามเขาไป เพราะอยากคุยเรื่องแต่งงานและยื่นข้อเสนอบางอย่างให้เขา เธอมองเส้นทางข้างหน้าด้วยความกลัว บรรยากาศรอบข้างเริ่มเงียบและวังเวงพิกล แม้มีเสียงเพลงจากข้างนอกดังกระหึ่มเข้ามาภายใน ทว่ากลับไม่สามารถกลบความกลัวที่นี่ได้เลย จะไปต่อหรือพอแค่นี้ณิชา เธอถามตัวเองในใจ เพราะเธอขี้ขลาดเกินไปจึงเลือกไม่เดินไปข้างหน้า บางทีแอบคิดนะ ว่าแม็กซ์เวลล์เป็นใครกันแน่ ยามมองตาเขา แววตาเขาช่างว่างเปล่า ไร้ความรู้สึก และยากที่จะคาดเดาใจผู้ชายคนนี้ได้ "เฮือก! ตะ...ตกใจหมดเลย" เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ เพราะจังหวะกำลังหมุนตัวเดินกลับไป สายตาได้มองเห็นแม็กซ์เวลล์ยืนกอดอกอยู่บันไดอีกทาง ยอมรับไม่ได้สังเกตว่าตรงนั้นมีบันไดทางขึ้น"มาทำอะไรตรงนี้""เอ่อ...พอดีว่าฉันเมา เลยมามั่วซั่ว" พูดอะไรของเธอเนี่ยยัยณิชา โกหกทั้งทีก็ให้มันเนียนกว่านี้หน่อยไม่ได้รึไง เธอก่นด่าตัวเองในใจ "งั้นเหรอ""อืม" เธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-02เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [05] บุคคลอันตราย
เธอเดินออกจากห้องนั้นมาพร้อมกับอาการหวาดกลัว ภาพแม็กซ์เวลล์บีบรัดคอและใช้มีดลูบไล้หน้าเธอยังติดตามาถึงตอนนี้ เหงื่อมากมายไม่รู้มาจากไหนผุดขึ้นมาเต็มใบหน้าเธอ เนื้อตัวสั่นเทาจนแทบไม่มีแรงเดินต่อ เธอตัดสินใจนั่งเพื่อสงบสติอารมณ์ตัวเองก่อนกลับคอนโดมิเนียม ขืนกลับตอนที่สติยังไม่คงที่ เสี่ยงเกิดอุบัติเหตุอย่างแน่นอนเริ่มมั่นใจแล้วว่าแม็กซ์เวลล์ไม่ใช่คนดีอย่างที่ใครเข้าใจ กลิ่นอายความเลวที่แผ่ออกมาจากตัวเขาขนาดนั้นไม่มีทางใช่คนดี เพื่อนเธอเคยเล่าประวัติผู้ชายคนนั้นให้ฟังคร่าวๆ ตอนแรกเธอเชื่อแบบนั้น แต่หลังจากเหตุการณ์เมื่อกี้มันทำให้เธอเปลี่ยนความคิดทันควัน"คนสวย มานั่งทำอะไรตรงนี้คนเดียว""หลงทางมาเหรอจ๊ะ" เสียงผู้ชายสองคนที่ดังขึ้น ช่วยฉุดรั้งณิชาออกจากภวังค์ความคิด เธอค่อยๆ ลุกขึ้น ถอยห่างจากชายฉกรรจ์สองคนอัตโนมัติตามสัญชาตญาณของตัวเอง"ทำไมต้องมองพวกเราด้วยสายตาแบบนั้นด้วย กลัวเหรอ""ถึงหน้าตาพวกพี่สองคนจะโหด แต่จริงๆ แล้วพวกพี่ใจดีมากนะ โดยเฉพาะกับคนสวยๆ แบบน้องสาว""อย่าเข้ามานะ" ความกลัวทำให้เธอเริ่มออกคำสั่งกับชายทั้งสองเพื่อกันไม่ให้พวกเขาเข้ามาใกล้เธอมากกว่านี้"นอกจากคำสั่งเจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-02เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [06] ผู้ชายสารเลว NC+++
"นายจะทำอะไร" เธอถามเขาเสียงสั่น ภาพแม็กซ์เวลล์ยืนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองทำเธอหวั่นใจไม่น้อย กลัว...กลัวเขาจะทำเหมือนคืนแรกที่ทำกับเธอ แววตาเขาใช้มองเธอตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากนักล่าที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ "ฉันพูดได้เหรอ" คิ้วดกดำเลิกขึ้นพร้อมเอ่ยถามคนตัวเล็ก ยิ่งเห็นแววตาเธอจุดประกายความกลัวมากเท่าไร เขายิ่งสะใจมากเท่านั้น เข็มขัดหนังถูกดึงออกจากกางเกงสีเข้ม ตวัดใส่พื้นเสียงดัง พานทำณิชาสะดุ้งโหยงด้วยความหวาดหลัว"ยะ...อย่าเข้ามานะ" "หึ ไม่อยากรับรู้ความรู้สึกของนั้นเหรอ คืนนั้นเราสองคนมีความสุขกันมากเลยนะ""ไม่..." แรงจะพูดยังไม่มีเพราะมัวแต่หวาดกลัวคนตรงหน้า เธอดึงตัวเองขึ้นจากโซฟาเตรียมวิ่งหนีเขา ทว่าเขากลับไวกว่า คว้าแขนเธอไว้แล้วผลักเธอลงโซฟาอีกครั้ง ก่อนจะเข้ามาคร่อมร่างเธอพร้อมใช้เข็มขัดพันธนาการข้อมือไว้แน่นหนาไม่ให้เธอต่อต้าน "ว้ายย!! ปะ...ปล่อยฉันนะ ถ้านายทำอะไรฉัน ฉันจะบอกทุกคนว่านายข่มขืนฉัน!""คืนนั้นไม่เห็นว่าเธอมีท่าทีต่อต้านฉันเลยนะ สมยอมด้วยซ้ำ""นายมันน่ารังเกียจ""หึ คนน่ารังเกียจคนนี้ จะไม่ทำให้เธอผิดหวังอย่างแน่นอน" แควกก!!เขาฉีกชุดนอนเธอขาดออกจากกัน หน้าอกที่ไร้ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [07] เจ้ากรรมนายเวร
เธอยืนมองตัวเองในชุดเจ้าสาวขาวสะอาดตาสวยหรูหรา ความจริงแล้ว หากชีวิตเธอเปรียบดั่งนิยายเรื่องหนึ่ง วันนี้มันคงเดินทางมาถึงตอนจบของเรื่อง ทว่าในความเป็นจริง...มันเพิ่งเริ่มต้น การแต่งงานคือความฝันของใครหลายคน ใช่...ถ้าคู่ชีวิตของเราต่างเป็นคนที่เรารักและมีใจให้กัน ต่อให้คนผู้หญิงในชุดเจ้าสาวนี้เป็นพี่สาวเธอ เธอก็อยากให้ณัชชาได้มีโอกาสเลือกชีวิตของตัวเอง ไม่ใช่การถูกจับคลุมถุงชนแบบนี้ "คุณณัชชาคะ งานใกล้เริ่มแล้วค่ะ""อืม" เธอหันไปตอบสั้นๆ กับเจ้าของประโยคเมื่อครู่ พลางแค่นยิ้มกับตัวเองในกระจก นี่เธอต้องเล่นละครรับบทเป็นพี่สาวตัวเองจริงเหรอ? น่าขันสิ้นดีเธอเดินออกมายืนหน้าประตูห้องโถงจัดงาน โดยภายในมีเสียงพิธีคอยดำเนินการอยู่ อยู่ดีๆ ผู้หญิงคนที่เข้ามาหาเธอก่อนหน้านั้นได้วิ่งหน้าตื่นมา"คุณณัชชาคะ เอ่อ...พอดีมีบางอย่างผิดพลาดนิดหน่อย ถ้าประตูเปิดออก คุณณัชชาเดินไปรอบนเวทีก่อนเลยนะคะ""ปกติต้องเดินไปพร้อมเจ้าบ่าวไม่ใช่เหรอ?""ค่ะ แต่ว่าตอนนี้ จะ..เจ้าบ่าวยังไม่มาเลยค่ะ""เหอะ! ไร้ความรับผิดชอบสิ้นดี" เธอแค่นหัวเราะเย้นหยัน เพียงไม่กี่วินาทีต่อจากนั้นประตูไม้บานใหญ่ได้ค่อยๆ ถูกเปิดออก น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [08] ปีศาจแม็กซ์เวลล์ NC+++
ณิชานั่งมองแม็กซ์เวลล์ซึ่งยืนสูบบุหรี่อยู่ระเบียงตรงห้องนอนด้วยอารมณ์คุกรุ่น เมื่อวานเขาเพิ่งทำเรื่องอย่างว่ากับเธอแล้วยังมีหน้ามาร่วมพิธีแต่งงาน หากทุกคนรู้ธาตุแท้ผู้ชายคนนี้ ไม่อยากคิดเลยว่าเขายังกล้าทำหน้าเหมือนทองไม่รู้ร้อนอีกไหม สิ่งหนึ่งที่เธอมั่นใจก็คือ...เธอเกลียดเขาเธอเดินเข้ามาในห้องน้ำ เอื้อมมือขึ้นมาปลดเครื่องประดับทุกชิ้นวางลงเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าลายหินอ่อน รอยสักที่เขาทิ้งเอาไว้บนร่างกาย มองทีไรมันหวนทำให้เธอนึกถึงเรื่องอัปยศที่ผู้ชายคนนั้นกระทำกับเธอไม่ได้แกร๊กเธอหันขวับ เมื่อได้ยินเสียงปลดล็อกประตูห้องน้ำ เจ้าของการกระทำอุกอาจเป็นใครไม่ได้นอกจากแม็กซ์เวลล์ "นายเข้ามาได้ยังไง""กุญแจสำรอง""ไร้มารยาท" "ว่าฉันไร้มารยาทก็ไม่ถูก อย่าลืมสิว่าฉันเป็นเจ้าของบ้าน" เขากอดอกพิงขอบประตูสนทนากับเธอด้วยโทนเสียงเรียบนิ่ง บอกตามตรง เธอเดาอะไรเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ไม่ได้เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแววตาคู่นั้นที่เขามองเธอกำลังคิดอะไรอยู่ หากเป็นผู้หญิงคนอื่นอาจจะมองเขาว่าน่าค้นหา แต่สำหรับเธอคงไม่"นายควรให้เกียรติฉันในฐานะภรรยา ไม่ใช่ไร้มารยาทเหมือนที่กำลังทำอยู่""ใครสน" แม็กซ์เวลล์ตอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [09] คนบ้าอำนาจ
เช้าวันต่อมาแสงแดดอ่อนๆ สาดส่องผ่านระเบียงห้องนอนเข้ามาตกกระทบกับร่างเปลือยเปล่าที่นอนหลับบนเตียง ณิชาส่งเสียงในลำคอเบาๆ ก่อนจะเปิดเปลือกตาออก ความรู้สึกเมื่อตื่นนอนขึ้นมาแล้วสัมผัสได้ก็คือความเจ็บตรงช่วงล่างและอาการครั่นเนื้อครั่นตัวเธอฝืนความเจ็บปวดดึงศีรษะขึ้นจากหมอนใบใหญ่ นั่งพิงหัวเตียงด้วยความรู้สึกว่างเปล่า น้ำตาเริ่มไหลรินหยดลงผิวหน้าแก้มเพียงแค่นึกถึงเหตุการณ์แสนเลวร้ายเมื่อคืน แกร๊กสายตาเบือนมองเสียงปลดล็อกประตูห้องน้ำ พบว่าเป็นแม็กซ์เวลล์ในสภาพพันผ้าขนหนูผืนเดียวรอบเอวสอบ ใบหน้าเขายังคงเรียบเฉยไร้อารมณ์เช่นเคย เธอกำผ้าห่มแน่นเพื่อระบายความรู้สึกแค้นใจ "มองฉันด้วยสายตาแบบนั้น คงอยากเอาคืนฉันใจจะขาดล่ะสิ" มาเฟียหนุ่มพูดจากระแนะกระแหนใส่ณิชา นั่นยิ่งทำให้โทสะภายในใจหญิงสาวประทุรุนแรงขึ้นกว่าเดิมปึก!เธอปาหมอนใบใหญ่หมายให้โดนหน้าแม็กซ์เวลล์ ทว่าเขากลับปัดออกอย่างรวดเร็ว นัยน์ตาดำขลับเริ่มฉายความน่ากลัวออกมา ก่อนจะก้าวขาขึ้นไปบนเตียงนอน เลื่อนมือขึ้นมาบีบคางเรียวเล็กจนแทบละเอียดคามือ"อื้อ!""เมื่อคืนยังไม่เข็ดใช่ไหม?""ปล่อยฉันนะแม็กซ์เวลล์!" เธอพยายามแกะมือแม็กซ์เวลล์ซึ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [10] สอบสวนคนปากแข็ง
เธอเดินตามแม็กซ์เวลล์เข้ามาในบริษัทยักษ์ใหญ่ใจกลางเมือง โดยมีชายชุดดำจำนวนหนึ่งคอยประกบหลังเพื่อรักษาความปลอดภัย เคยได้ยินชื่อบริษัทเขา แต่ไม่เคยได้มาเยือนสักครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ย่ำก้าวเข้ามาภายในถูกตกแต่งสวยหรู พนักงานยิ้มแย้มดูเป็นมิตร ไม่แปลกใจเลยทำไมบริษัทเขาถึงเป็นที่รู้จักทั้งในและต่างประเทศ นักลงทุนหลายคนต่างอยากร่วมทำธุรกิจกับแม็กซ์เวลล์ นั่งอยู่เฉยๆ ไม่ต้องพยายามอะไรมากมาย ก็มีเหล่านักลงทุนติดต่อมาหาด้วยตัวเอง"สวัสดีค่ะคุณณัชชา ยินดีต้อนรับสู่บริษัทเอ็มซีกรุ๊ปนะคะ" พนักงานคนหนึ่งเข้ามาทักทาย ระหว่างกำลังยืนรอลิฟต์ เธอส่งยิ้มให้เจ้าของใบหน้าเป็นมิตรสองคน ไม่ทันได้เริ่มต้นสนทนาด้วย ประตูลิฟต์ก็ถูกเปิดออก ทำให้เธอต้องรีบก้าวเท้าตามแม็กซ์เวลล์เข้าไป"เธอไม่ควรทำตัวสนิทกับพนักงานให้มาก""ทำไม""เพราะเธอเป็นเจ้านายพวกเขา""แล้วยังไง ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้ อีกอย่าง ถ้าอยากได้ใจพวกเขา นายก็ควรให้ใจกับพวกเขาก่อน" แม็กซ์เวลล์หันหน้ามามองณิชาโดยไม่พูดตอบโต้อะไร ทิ้งให้ประโยคนั้นของเธอตัดบทสนทนาลง ไม่นานนักประตูลิฟต์ก็เปิดออกเมื่อถึงชั้นเป้าหมาย"ถามจริงๆ เถอะ นายให้ฉันมาบริษั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [11] สิ่งที่ต้องการ NC++
หลังจากได้ฟังณิชาเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น แม็กซ์เวลล์บอกวินซ์เรียกพนักงานกลุ่มนั้นมาหา การที่พนักงานจับกลุ่มนินทาภรรยาของเขา เท่ากับหยามหน้าและไม่ให้เกียรติเขาซึ่งเป็นเจ้านายสายตาคมเข้มจ้องมองพนักงานสี่คนซึ่งยืนก้มหน้า ความเงียบของแม็กซ์เวลล์พลอยทำให้ภายในห้องทำงานเต็มไปด้วยความอึดอัดและตึงเครียด ณิชานั่งมองแม็กซ์เวลล์สลับพนักงานสี่คน เธอรู้ดีว่าจุดจบของคนกลุ่มนี้คืออะไร...ถูกไล่ออก นั่นแหละคือสิ่งที่แม็กซ์เวลล์จะทำ ตอนแรกที่ตัดสินใจยอมบอกเขา เพราะคิดว่าเขาคงไม่สนใจ แต่ที่ไหนได้กลับไม่ใช่ เขาบอกว่าการที่พนักงานกลุ่มนี้นินทาเธอ เท่ากับหยามหน้าและไม่ให้เกียรติเขาซึ่งอยู่ในฐานะสามี"วินซ์ เอาใบลาออกมาให้สี่คนนี้เขียน" "ครับนาย""ยะ...อย่าไล่พวกเราออกเลยนะคะท่านประธาน พวกเราสัญญาว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก""ใช่ค่ะ ได้โปรดอย่าไล่พวกเราออกเลยนะคะ พวกเราสำนึกผิดแล้วจริงๆ""ก่อนทำไม่คิด พอตอนนี้คิดได้ ไม่สายไปหน่อยเหรอ หืม?" มาเฟียหนุ่มกอดอกเอ่ยถามแล้วเอนตัวพิงพนักโซฟาพลางตวัดไขว้ห้างกัน "พวกเราคิดน้อยเรื่องนี้เกินไป พวกเราขอโทษค่ะ ครั้งหน้าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก ได้โป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
บทล่าสุด
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [16] ตอนจบ
หลายวันต่อมา"อื้อ...ทำอะไรของพี่เนี่ย" ชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เมื่อโดนคนตัวเล็กเข้ามาปลุกโดยวิธีการจุ๊บแก้มซ้ำหลายๆ รอบ เธอมักเข้ามาปลุกเขาแบบนี้ทุกเช้า"ตื่นเร็วเช้าแล้ว" "ขอนอนต่ออีกห้านาทีนะ ผมเพลียมากเลย" คนฟังทำหน้านิ่ว ทุกครั้งที่เข้ามาปลุก เจเลอร์มักพูดแบบนี้เสมอและห้านาทีสำหรับเขาก็ไม่เคยมีอยู่จริง "ถ้านายไม่ตื่นฉันจะแอบหนีกลับไปกินข้าวที่คอนโดฉันนะ" ในเมื่อปลุกดีๆ ไม่ยอมตื่น ก็ต้องงัดไม้นี้ออกมาใช้ เจเลอร์เริ่มปรือตาขึ้นมาอย่างยากลำบากเมื่อคนรักขู่ตัวเองด้วยวิธีแบบนี้เหมือนทุกครั้ง "ทำไมชอบเอาเรื่องนี้มาขู่อยู่เรื่อยเลย""จะสิบโมงแล้ว ขืนให้นายนอนต่อไม่รู้ว่าเที่ยงจะตื่นไหม""ก็คนมันง่วงนิ""เมื่อคืนนายบอกว่าจะทำแค่รอบเดียวแต่นี่ปาไปตีสอง กว่าจะได้นอนจริงๆ ก็เกือบตีสาม ไม่แปลกหรอกที่นายจะง่วง"เธอเริ่มบ่นให้เจเลอร์ เมื่อคืนบทรักของเขาลากยาวมาถึงตีสอง กว่าจะทำความสะอาดร่างกายแล้วนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยระหว่างหลับก็ปาไปเกือบตีสามแล้วพอเช้ามาทำเป็นบ่นว่าง่วงนอน"ไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันแล้วมากินข้าว อาหารที่ฉันสั่งไปมาส่งแล้ว""รับทราบครับคุณเม
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [15] บอกรัก
สามวันต่อมา"รู้สึกยังไงบ้างที่มีผู้ชายโพสต์รูปลงไอจี" ณิชาที่กำลังเดินคล้องแขนดรีมเลือกซื้อของบนห้างสรรพสินค้าเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม "เดี๋ยวเขาก็ลบออกไปเองแหละ""การที่ผู้ชายทำแบบนี้ฉันว่ามันชัดเจนแล้วนะว่าเจเลอร์อะ เขาคิดเหมือนกันกับแก""แต่ว่าเขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน" เธอพูดตัดพ้อออกมา"เมื่อก่อนเฮียแม็กซ์ก็เป็นเหมือนเจเลอร์ เขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน คนรอบข้างฉันบอกว่า เฮียแม็กซ์เป็นประเภทที่การกระทำชัดเจนกว่าคำพูด นานเหมือนกันกว่าเขาจะยอมสารภาพว่าคิดยังไงกับฉัน""ฉันไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่าเจเลอร์จะคิดเหมือนกันกับฉัน" แม้การกระทำเขาจะชัดเจน แต่เธอก็ยังอยากได้ยินคำๆ นั้นจากปากของเขาเพื่อยืนยันว่าเขาคิดแบบเดียวกันกับเธอจริงๆแค่การกระทำมันวัดไม่ได้หรอกว่าเขาจะรักเธอ"ตอนแรกฉันก็คิดเหมือนกับเธอ ไม่อยากเข้าข้างตัวเองเหมือนกัน แต่เชื่อเถอะว่าสักวันเธอจะใจอ่อนให้เจเลอร์โดยไม่รู้ตัว" ณิชาพูดแล้วอมยิ้มกริ่ม ตอนแรกที่ดรีมเล่าเรื่องเจเลอร์มาหลอกเธอโกรธมาก แต่พอได้ฟังดรีมเล่าจนจบเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าเจเลอร์อาจจะมีใจให้ดรีมจริงๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่ลงทุนโพสต์รูปเพื่อนสนิทเธอลงอินสต
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [14] พี่เป็นของผม
เช้าวันต่อมาแสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนสี่เหลี่ยมหรูกระทบเข้ากับเจ้าของใบหน้าสวยหวานที่กำลังนอนหลับปุ๋ยบนเตียง เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะมีแสงแดดกำลังแยงตา เธอดึงตัวเองขึ้นจากหมอนใบใหญ่พลางมองไปรอบห้องนอน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือคอนโดของเจเลอร์ แล้วเธอก็นอนที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าเธอเลิกคิ้วขึ้นสูงเมื่อสายตาสะดุดเข้ากับแขนเสื้อเชิ้ต พอก้มมองสำรวจตัวเองถึงรู้ว่าเธอไม่ได้สวมชุดราตรีที่ใส่ไปร่วมงานการกุศลเมื่อคืน แกร๊ก"ตื่นแล้วเหรอ""อืม" เธอตอบสั้นๆ ในลำคอ"พี่ไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วกินข้าวสิ ผมทำข้าวต้มไว้ให้""นายทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ""ทำเป็นบางอย่าง ถ้าวันไหนไม่มีของในตู้เย็นหรือขี้เกียจทำก็ลงไปซื้อข้างล่างมากิน""เมื่อคืนนายเป็นคนเปลี่ยนชุดให้ฉันเหรอ""ใช่ ผมกลัวว่าพี่จะนอนไม่สบายตัวเลยเปลี่ยนให้"พอรู้ว่าเขาเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ ใบหน้าก็เริ่มร้อนเห่อขึ้นมา เธอไม่พูดอะไรต่อจากนั้น เหวี่ยงเท้าทั้งสองลงสัมผัสพื้นเย็นเฉียบก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำ หญิงสาวใช้เวลาล้างหน้าและแปรงฟันไม่ถึงสิบนาทีก็เสร็จ ร่างบางเดินออกมาจากห้องนอน สายตาจ้องมองเจเ
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [13] จะทำให้กลับมารักอีกครั้ง
เธอปลีกตัวจากเจเลอร์มาเข้าห้องน้ำเพราะไม่ว่าจะเดินไปทางไหนเขาก็เอาแต่เดินตามราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปไหน หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก้าวออกมาล้างมือ ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือแล้วทิ้งลงถังขยะจังหวะกำลังเดินออกไปเป็นต้องชะงัก เมื่อพิตต้า อดีตแฟนเก่าของเจเลอร์ได้เดินเข้ามาในห้องน้ำพอดี เธอและพิตต้ามองหน้ากัน แววตาอีกฝ่ายแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบเธอ"เดี๋ยวสิ" เสียงของพิตต้าทำให้ดรีมที่กำลังก้าวออกไปชะงักเท้าทั้งสองข้าง "...." เธอหมุนตัวกลับมาหาพิตต้าโดยไม่พูดอะไรกลับอีกฝ่าย"เธอเป็นอะไรกับเจเลอร์" "ไม่ได้เป็นอะไรกัน""ใส่สร้อยประจำตระกูลเขาบนคอขนาดนั้น แน่ใจเหรอว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน" พิตต้าพูดแล้วปรายสายตามองสร้อยประจำตระกูลที่คล้องบนคอของดรีม ขนาดเธอเป็นแฟนคนแรกของเจเลอร์ยังไม่เคยได้แตะต้อง ผิดกับดรีม"เขาให้ฉันใส่เอง""ถอดมันออกซะ" "ทำไมฉันต้องทำตามที่เธอบอกด้วย หรือกำลังใช้สิทธิ์ของอดีตแฟนเก่าสั่งฉัน""แค่เขายอมให้เธอใส่สร้อยนั่น อย่าคิดว่าเขาจะรักเธอ""ต่อให้เขาไม่รักฉัน อีกไม่นานฉันกับเขาก็ต้องแต่งงานกันอยู่ดี ให้ส่งบัตรเชิญไปให้ไหม?""หมายความว่ายังไง" พิตต้าถอดสีหน้าเมื่อได้ยิ
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [12] คำขอโทษ
เธอกลับมาคอนโดด้วยสภาพไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร ร่างบางทรุดฮวบนั่งลงเตียงนอนราวคนหมดแรง ภาพเหตุการณ์ที่ผ่านมาก่อนหน้านั้นลอยวนในหัวถึงตอนนี้จนพลอยทำให้รู้สึกเจ็บแปลบที่ก้อนเนื้อข้างซ้าย'ตลอดเวลาที่ผ่านมา...นายเคยรักฉันบ้างไหม''ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมคิดอะไรกับพี่'เป็นเธอสินะที่คิดเองมาโดยตลอดว่าเจเลอร์จะมีใจให้ เธอคิดเข้าข้างตัวเองทั้งนั้น ไม่น่าคาดหวังอะไรจากเขาเลย ยิ่งคาดหวังมาก...ยิ่งผิดหวังมากเธอเลื่อนมือขึ้นมาปาดน้ำตาที่ไหลกลิ้งลงมาบนแก้มออก เรื่องที่ทำให้เธอเสียใจมากที่สุดไม่ใช่เรื่องโดนปฏิเสธ แต่เป็นเรื่องที่เขาเข้าหาเธอเพื่อหวังล่าแต้มเก็บคะแนน แล้วเขาก็ทำสำเร็จ ไม่โทษเขาหรอก เพราะเธอมันโง่เองที่ดูเจเลอร์ไม่ออกครืด ครืด~เสียงโทรศัพท์ช่วยฉุดรั้งเธอออกจากภวังค์ความคิด พอเห็นว่าเป็นมีนาโทรมาจึงรีบจัดการกับความรู้สึกแล้วปัดหน้าจอเพื่อรับสาย"ว่าไงมีนา"(แกอยู่ไหน กลับแล้วเหรอ?)"อืม ใช่ ฉันรู้สึกปวดหัวนิดหน่อยเลยกลับมาพัก"(พวกฉันก็นึกว่าแกหายไปไหน)"ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกก่อน"(ไม่เป็นไร กินยาแล้วพักผ่อนเถอะ ฉันขอไปสนุกต่อก่อน)เธอวางสายลงจากมีนาแล้วพาตัวเองเดินเข้าไปอาบน้ำเพื่อเตรี
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [11] เกมล่าแต้ม
ภายในรถหรูของเจเลอร์ถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ ดรีมลอบมองคนข้างกายเป็นระยะด้วยความเป็นห่วง เธอเข้าใจเขาดีว่าการเผชิญหน้ากับอดีตที่แสนเจ็บปวดนั้นมันรู้สึกยังไง เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไรจนกว่าอารมณ์ของเจเลอร์จะกลับมาคงที่เหมือนเดิมเธอดึงสายตาจากวิวนอกกระจกมามองเจเลอร์ ซึ่งเลื่อนมือมาจับมือเธอไปกุมไว้บนตักเขา เธอมองต่ำมายังมือที่ประสานกันเป็นหนึ่งพร้อมหัวใจที่ไหววูบ"ขอจับมือได้ไหม""อืม นายโอเคขึ้นแล้วใช่ไหม""ทำไมผมต้องไม่โอเคด้วย" เขาถามกลับพร้อมเบือนใบหน้าไปมองดรีม ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองถนนแล้วเอ่ยอีกประโยค "พี่เป็นห่วงผมเหรอ""ใครบอกว่าฉันเป็นห่วงนาย""แววตาพี่มันฟ้องผมแบบนั้น""ก็แค่แววตาที่ใช้มอง จะอะไรนักหนา" "หึ เป็นห่วงก็แค่ยอมรับมาตรงๆ ไม่เห็นต้องโกหกเลย" เธอไม่ตอบอะไรเจเลอร์กลับ เอื้อมมือที่เหลืออีกข้างไปเปิดเพลงฟัง อย่างน้อยอาจทำให้คนข้างๆ ผ่อนคลายลงจากเรื่องก่อนหน้านี้"พี่รู้รึยังว่างานแต่งงานของเราถูกเลื่อนเข้ามาแล้วนะ""อะไรนะ?" "ตอนพี่กำลังซื้อของ พ่อผมโทรมาบอกว่าจะเลื่อนงานแต่งเข้ามา""เมื่อไหร่""อีกสองเดือน""ไหนตอนแรกว่าบอกปีหน้าไง""ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน พวกท่านคงคิ
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [10] อดีตของเจเลอร์
วันต่อมาดรีมปรือดวงตาขึ้นมาอย่างยากลำบากหลังจากนอนหลับมาหลายชั่วโมง เธอมองข้างกายที่ว่างเปล่า ก่อนจะค่อยๆ ดึงตัวเองขึ้นแล้วมองหาเจเลอร์ เวลาบนผนังห้องบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงเช้าแล้ว"หรือจะตื่นแล้ว" เธอพึมพำออกมาคนเดียว จากนั้นเหวี่ยงขาทั้งสองลงสัมผัสพื้นเย็นแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวดวงตากลมโตมองสะท้อนตัวเองผ่านกระจกตรงหน้า เธออยู่ในชุดของเจเลอร์และรอยต่างๆ บนคอก็เป็นฝีมือเขาทั้งนั้น หลังจากทำอะไรเสร็จเรียบร้อยเตรียมเดินออกมา ประตูห้องน้ำก็ได้ถูกเปิดโดยเจเลอร์แกร๊ก"อยู่นี่เองนึกว่าหายไปไหน""มีอะไรเหรอ?"เจเลอร์ยิ้มแล้วเดินเข้ามาหาดรีมที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า เขาใช้สองมือยันขอบเคาน์เตอร์เพื่อขังหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน"ผมนึกว่าพี่แอบหนีกลับไปแล้ว""ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ" "ถึงว่าทำไมตัวพี่หอมจัง" "ฉันว่านายเริ่มเหมือนโรคจิตเข้าไปทุกวันแล้วนะ""หึ" เจเลอร์ระบายยิ้ม ก่อนจะเลื่อนมือมาเชยคางมนขึ้นให้สบตา จากนั้นค่อยๆ โน้มใบหน้าลงไปหาแล้วใช้ริมฝีปากสัมผัสลงหน้าผากบาง เคลื่อนมาหอมแก้มทั้งสองข้าง และจบลงที่ริมฝีปากสีระเรื่อ "ทำไมพี่น่ารักขนาดนี้""อารมณ์ไหนมาชมก
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [09] ทวนความจำ NC++
เจเลอร์เอาแต่นั่งมองหญิงสาวตรงหน้าทานอาหารเงียบๆ โดยไม่พูดจาอะไร ความเงียบของเขาพลอยทำให้ดรีมรู้สึกอึดอัดและเสียความเป็นตัวเองในเวลาเดียวกัน เธอเงยหน้าขึ้นมองเจเลอร์ แล้วเอ่ยถาม"นายมีอะไรรึเปล่า ทำไมถึงเอาแต่มองหน้าฉัน""แค่คิดไม่ถึงว่าคนที่ผมต้องแต่งงานด้วย จะเป็นพี่""ฉันเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน""ผมอิ่มแล้ว เรากลับกันเถอะ""แต่ว่านายยังไม่ได้กินสักคำเลย" "เพราะผมรอกินพี่อยู่ไง" คำตอบของเจเลอร์ทำให้ดรีมชะงัก หัวใจดวงเล็กพันกระตุก เธอสบตากับเขา นัยน์ตาสีดำของเขาไม่ต่างจากเสือร้ายที่กำลังเฝ้ามองเหยื่อเพื่อรอตะครุบชายหนุ่มรุ่นน้องดึงตัวเองขึ้นจากเก้าอี้ เข้ามาดึงตัวหญิงสาวขึ้นแล้วเดินออกจากห้องอาหาร ดรีมพยายามแกะมือเจเลอร์ที่พันธนาการข้อมือตัวเองออก ทว่ากลับไม่เป็นผล"เจเลอร์ ปล่อยฉันนะ""กลับกับผม""ไม่เป็นไร ฉันมีคนขับรถอยู่""บอกเขาว่าผมจะเป็นส่ง" "แต่...""คืนนี้พี่ต้องโดนลงโทษ" เขาพูดโดยไม่สบตากับดรีม สองเท้าตวัดเดินมายังลานจอดรถของโรงแรมแล้วพบเข้ากับคนขับรถของดรีม "เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง""ได้ครับ" คนขับรถของดรีมตอบรับเจเลอร์ไปอย่างง่ายดาย เจเลอร์พาดรีมมายังรถหรูราคาแพงของตน ท
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [08] คืนนี้เตรียมโดนลงโทษ
หลายชั่วโมงต่อมาแก่นกายขนาดใหญ่กระตุกหงึกหงักภายในร่องรักคับแคบ น้ำเชื้อจากชายหนุ่มพุ่งกระจายใส่เครื่องป้องกันทุกหยาดหยดพร้อมเสียงครางหนักแน่น เจเลอร์เลื่อนมือมาถอนแก่นกายออก เนื้อตัวเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อจากการร่วมรักกับหญิงสาวดรีมนอนหายใจหอบเหนื่อย บทรักที่บรรเลงมาหลายชั่วโมงทำให้เธอหมดแรง ผิดกับเจเลอร์ เขายังดูปกติ ราวกับร่างกายทำจากเหล็ก "อ๊ะ! นะ...นายจะพาฉันไปไหน" เอ่ยถามด้วยความตกใจ อยู่ดีๆ เจเลอร์ก็ช้อนร่างเธอในท่าเจ้าสาว"พาไปล้างตัว""ไม่ต้อง เดี๋ยวฉัน...""อย่าดื้อ" เสียงเข้มปรามกลับมา ทำให้ดรีมนิ่งลง ดวงตากลมโตช้อนมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลา ไม่อยากเชื่อเลยว่าหลายชั่วโมงที่ผ่านมาเธอจะยอมให้เจเลอร์เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ พอยาปลุกเซ็กซ์หมดฤทธิ์ กลับรู้สึกเขินอายและวางตัวกับเขาไม่ถูกเสียอย่างนั้นเจเลอร์วางเธอลงในอ่างอาบน้ำหรู โดยเขาเองก็เข้ามานั่งซ้อนข้างหลัง หัวใจเธอเต้นไม่เป็นส่ำเมื่อก้นตัวเองสัมผัสกับสิ่งนั้นของเขา "อันที่จริงฉันทำเองก็ได้นะ""ผมเห็นพี่เหนื่อย เลยอยากอาบน้ำให้""....""ผมทำแรงไปไหม" คำถามของเจเลอร์ ทำให้ดรีมไปต่อไม่ถูก ใบหน้าขาวเนียนค่อยๆ แดงระเรื่อขึ้นมาด้วย
