Home / มาเฟีย / เจ้าสาวมาเฟีย / เจ้าสาวมาเฟีย [10] สอบสวนคนปากแข็ง

Share

เจ้าสาวมาเฟีย [10] สอบสวนคนปากแข็ง

last update Last Updated: 2025-03-06 16:44:47

เธอเดินตามแม็กซ์เวลล์เข้ามาในบริษัทยักษ์ใหญ่ใจกลางเมือง โดยมีชายชุดดำจำนวนหนึ่งคอยประกบหลังเพื่อรักษาความปลอดภัย เคยได้ยินชื่อบริษัทเขา แต่ไม่เคยได้มาเยือนสักครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ย่ำก้าวเข้ามา

ภายในถูกตกแต่งสวยหรู พนักงานยิ้มแย้มดูเป็นมิตร ไม่แปลกใจเลยทำไมบริษัทเขาถึงเป็นที่รู้จักทั้งในและต่างประเทศ นักลงทุนหลายคนต่างอยากร่วมทำธุรกิจกับแม็กซ์เวลล์ นั่งอยู่เฉยๆ ไม่ต้องพยายามอะไรมากมาย ก็มีเหล่านักลงทุนติดต่อมาหาด้วยตัวเอง

"สวัสดีค่ะคุณณัชชา ยินดีต้อนรับสู่บริษัทเอ็มซีกรุ๊ปนะคะ" พนักงานคนหนึ่งเข้ามาทักทาย ระหว่างกำลังยืนรอลิฟต์ เธอส่งยิ้มให้เจ้าของใบหน้าเป็นมิตรสองคน ไม่ทันได้เริ่มต้นสนทนาด้วย ประตูลิฟต์ก็ถูกเปิดออก ทำให้เธอต้องรีบก้าวเท้าตามแม็กซ์เวลล์เข้าไป

"เธอไม่ควรทำตัวสนิทกับพนักงานให้มาก"

"ทำไม"

"เพราะเธอเป็นเจ้านายพวกเขา"

"แล้วยังไง ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้ อีกอย่าง ถ้าอยากได้ใจพวกเขา นายก็ควรให้ใจกับพวกเขาก่อน" แม็กซ์เวลล์หันหน้ามามองณิชาโดยไม่พูดตอบโต้อะไร ทิ้งให้ประโยคนั้นของเธอตัดบทสนทนาลง ไม่นานนักประตูลิฟต์ก็เปิดออกเมื่อถึงชั้นเป้าหมาย

"ถามจริงๆ เถอะ นายให้ฉันมาบริษั
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [11] สิ่งที่ต้องการ NC++

    หลังจากได้ฟังณิชาเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น แม็กซ์เวลล์บอกวินซ์เรียกพนักงานกลุ่มนั้นมาหา การที่พนักงานจับกลุ่มนินทาภรรยาของเขา เท่ากับหยามหน้าและไม่ให้เกียรติเขาซึ่งเป็นเจ้านายสายตาคมเข้มจ้องมองพนักงานสี่คนซึ่งยืนก้มหน้า ความเงียบของแม็กซ์เวลล์พลอยทำให้ภายในห้องทำงานเต็มไปด้วยความอึดอัดและตึงเครียด ณิชานั่งมองแม็กซ์เวลล์สลับพนักงานสี่คน เธอรู้ดีว่าจุดจบของคนกลุ่มนี้คืออะไร...ถูกไล่ออก นั่นแหละคือสิ่งที่แม็กซ์เวลล์จะทำ ตอนแรกที่ตัดสินใจยอมบอกเขา เพราะคิดว่าเขาคงไม่สนใจ แต่ที่ไหนได้กลับไม่ใช่ เขาบอกว่าการที่พนักงานกลุ่มนี้นินทาเธอ เท่ากับหยามหน้าและไม่ให้เกียรติเขาซึ่งอยู่ในฐานะสามี"วินซ์ เอาใบลาออกมาให้สี่คนนี้เขียน" "ครับนาย""ยะ...อย่าไล่พวกเราออกเลยนะคะท่านประธาน พวกเราสัญญาว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก""ใช่ค่ะ ได้โปรดอย่าไล่พวกเราออกเลยนะคะ พวกเราสำนึกผิดแล้วจริงๆ""ก่อนทำไม่คิด พอตอนนี้คิดได้ ไม่สายไปหน่อยเหรอ หืม?" มาเฟียหนุ่มกอดอกเอ่ยถามแล้วเอนตัวพิงพนักโซฟาพลางตวัดไขว้ห้างกัน "พวกเราคิดน้อยเรื่องนี้เกินไป พวกเราขอโทษค่ะ ครั้งหน้าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก ได้โป

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [12] นอนในอ้อมกอดมาเฟีย

    @ร้านอาหารแห่งหนึ่ง"สวัสดีค่ะท่านประธาน เชิญทางนี้เลยค่ะ" ผู้จัดการร้านอาหารออกมาต้อนรับแม็กซ์เวลล์และณิชาด้วยตัวเอง เอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร ก่อนจะเดินนำทั้งสองคนมายังโต๊ะอาหารณิชายื่นเมนูอาหารคืนให้พนักงาน มองแม็กซ์เวลล์อย่างพิจารณา เคยได้ยินข่าวว่าเขากำลังเรียนมหาลัยอยู่ปีสุดท้าย แต่ทำไมถึงกลับกลายเป็นนักธุรกิจไปได้ "อยากถามอะไร" เขาดึงสายตามามองณิชา ที่เอาแต่นั่งจ้องมองเขามาสองนาน"นายไม่ได้เรียนมหาลัยแล้วเหรอ""ลาออกมานานแล้ว" เขาประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะไม่อยากทำสองอย่างพร้อมกันเลยเลือกออกมาดูแลธุรกิจตัวเอง ทางครอบครัวไม่ได้ว่า แต่กลับสนับสนุนและคอยซัพพอร์ต ได้ยินมาว่านายประสบความสำเร็จตั้งแต่เรียนไฮสคูลที่ต่างประเทศ จริงเหรอ?""อืม""แล้วนายเคยมีแฟนมาก่อนรึเปล่า" "มีแต่เมีย" แม็กซ์เวลล์ตอบกลับเสียงเรียบ ทำใบหน้าร้อนสวยหวานของณิชาร้อนฉ่าขึ้นมา ทว่ากลับต้องรีบดึงสติตัวเองกลับคืน เพราะคนที่แม็กซ์เวลล์หมายถึงคือพี่สาวเธอ"ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"เขาพยักหน้าให้เธอ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาอ่านแชตกลุ่มไลน์ของตัวเองและเพื่อนสนิท ช่วงนี้ค่อนข้างยุ่งเลยไม่ค่อยมีเวล

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [13] เมา

    วันต่อมาณิชาเดินถือถาดอาหารเช้ามายังมุมสระว่ายน้ำของบ้านตามคำสั่งแม็กซ์เวลล์ เธอวางถาดอาหารลงโต๊ะแล้วมองไปยังเขาซึ่งกำลังว่ายน้ำอยู่ ไม่นานนักร่างหนาก็โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ สองมือเสยผมเปียกปอนไปข้างหลัง ก่อนจะเบือนใบหน้ามาทางเธอในเวลาต่อมาท่อนบนเปลือยเปล่า แน่นขนัดไปด้วยมัดกล้ามเนื้อไร้ไขมันส่วนเกิน หยาดน้ำเกาะแพรวพราวช่วยเพิ่มเสน่ห์และดึงดูดเพศตรงข้ามได้ดีไม่น้อย เธอเผลอชื่นชมหุ่นอันเพอร์เฟกต์ของแม็กซ์เวลล์ในใจ ก่อนจะดึงสติตัวเองกลับคืน"มากินข้าวสิ"มาเฟียหนุ่มเดินขึ้นจากสระว่ายน้ำ หยิบเสื้อคลุมสีขาวมาสวมใส่แล้วหย่อนสะโพกลงนั่ง สิ่งแรกที่เขาหยิบไปก็คือ...กาแฟดำ "แล้วของเธอล่ะ""ฉันยังไม่ค่อยหิว...อ๊ะ!" เธอร้องอุทานเสียงหลง เมื่อถูกเขารั้งเอวบางให้ลงมานั่งบนตัก "นะ...นายคิดจะทำอะไร""กินข้าว""บอกแล้วไงว่าไม่ค่อยหิว" โครก~ทันทีที่พูดจบ ท้องเจ้ากรรมก็ดันร้องโครกครากขึ้นมาอย่างรู้งาน "กินข้าว""ก็บอกว่า...""หรือจะให้ป้อนเอง?" ณิชาหันขวับมองแม็กซ์เวลล์อย่างไม่พอใจเท่าไร เขาเลื่อนมือไปจับส้อมจิ้มไส้กรอกรมควัน ก่อนจะจ่อมายังปากเธอ"ฉันกินเอง" เธอแย่งส้อมที่จิ้มไส้กรอกรมควันจากแม็กซ์เ

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [14] กัดปากมาเฟีย

    "อื้อ! จะไปไหน~" แม็กซ์เวลล์วางณิชาลงเตียงนอน แต่ทว่าเธอกลับคว้าแขนเขาเอาไว้ เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหย่อนยาน"อาบน้ำ""ไม่ให้ไป" ณิชาดึงเขาลงมานั่ง "เมาแล้วก็นอน""ใครเมา? ฉันไม่ได้เมาสักหน่อย" พูดจบก็ผลุนผลันลุกขึ้น นั่งมองแม็กซ์เวลล์ด้วยใบหน้าหงิกงอ ก่อนจะฟาดกำปั้นลงแผงอกแกร่งของมาเฟียหนุ่มหนึ่งที "คนนิสัยไม่ดี ให้อยู่สนุกต่อกับเพื่อนอีกนิดนึงก็ไม่ได้""เธอเมามากแล้ว""ก็บอกว่าไม่ได้เมาไง" "สภาพตอนนี้ยืนได้โดยไม่เซก็ดีเท่าไรแล้ว""งั้นนายคอยดูนะว่าฉันเมาหรือไม่เมา" เธอเหวี่ยงขาทั้งสองลงจากเตียงนอน ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นยืนให้แม็กซ์เวลล์ดู เมื่อตัวเองยืนได้โดยไม่เซ ก็เริ่มพูดอวดอีกฝ่ายทันที "เห็นไหมว่าฉันยืนตรง เชื่อรึยังว่าไม่ได้...อ๊ะ!"จังหวะที่ณิชาเดินเข้ามาหาแม็กซ์เวลล์ หมายจะใช้มือจับหน้าเขา แต่ดันขาอ่อนเซล้มใส่เขาเสียอย่างนั้น ทำให้ริมฝีปากสีระเรื่อสัมผัสลงปากมาเฟียหนุ่ม ณิชารีบผลุนผลันออกจากตัวสามี ทว่ากลับถูกเขาล็อกเอวบางเอาไว้"เมาขนาดนี้ยังบอกว่าตัวเองไม่ได้เมาอีก""ปล่อยฉันนะ""เธอล้มมาใส่ฉันเอง""มันเป็นอุบัติเหตุ""เมาก็ยอมรับหน่อย" "ตัวนายนุ่มจัง คืนนี้ขอนอนบนตัวนายแทนที่น

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [15] เป็นห่วง

    "นายควรไปหาหมอนะแม็กซ์เวลล์" "อาการแบบนี้ฉันเป็นมาก่อน มันจะหายไปเอง""นายเคยเป็นแบบนี้มาก่อนอย่างนั้นเหรอ?" "อืม อาการแบบนี้มักเกิดขึ้นเมื่อฉันพยายามคิดอะไรบางอย่างหรือเห็นสิ่งที่คุ้นเคย พอฉันเริ่มคิดอาการพวกนี้มันก็กำเริบขึ้นมา" อาการแบบนี้หายไปราวสองปีกว่าๆ ตอนแรกคิดว่าจะหายขาด แต่วันนี้มันกลับทำให้รู้ว่าอาการพวกนี้ไม่เคยหายไป มันยังคงอยู่กับเขา เคยพยายามรักษาแต่ไม่เคยทำสำเร็จ ซ้ำอาการที่กำเริบวันนี้ เขารู้สึกว่ามันรุนแรงกว่าครั้งไหนๆ "นายหายปวดหัวรึยัง เอายาแก้ปวดไหม""ไม่""ถ้าไม่ไหวก็แค่พูดออกมา นายเป็นคนนะไม่ใช่หุ่นยนต์ รู้สึกบ้างก็ได้" เธอเดินไปหยิบยาแก้ปวดมาให้แม็กซ์เวลล์ ทั้งที่ตัวเองกำลังไม่สบายแท้ๆ แต่กลับเลือกทำเหมือนไม่เป็นอะไร "กินซะ แล้วก็นอนพัก""ฉันมีงานต้องทำ""งานมันสำคัญมากกว่าสุขภาพนายเหรอ?""....""กิน ยา" เธอย้ำเสียงเข้มเมื่อเห็นแม็กซ์เวลล์เอาแต่นั่งนิ่ง ไม่ยอมหยิบยาจากเธอไปกิน เขาตวัดสายตาไม่พอใจใส่ แต่เธอไม่ได้สนใจ "เด็กอนุบาลยังพูดง่ายกว่านายอีกรู้ไหม""ก็บอกว่าไม่...อื้อ!" เธออาศัยจังหวะที่เขาขยับปากพูด ยัดเม็ดยาเข้าไปในปากเขาอย่างรวดเร็ว "กินน้ำตามสิ

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [16] ดูแลมาเฟีย

    ปัง! ปัง! ปัง!เสียงปืนดังสนั่นไปทั่วบริเวณโกดังเก็บสินค้าของแม็กซ์เวลล์ ร่างสูงที่ยืนหลบอยู่มุมหนึ่งเพื่อรอจังหวะยิงสวนกลับ โดยแขนข้างถูกยิงแล้วที่เรียบร้อย เขายกปืนยิงสวนกลับชายฉกรรจ์สามคนจนล้มนอนแน่นิ่ง สายตาเหลือบมองเลือดที่ซึมผ่านเสื้อเชิ้ตสีขาวด้วยความหงุดหงิด ปัง!เขาหันขวับไปข้างหลัง เห็นอังเดรยืนยกปืนลั่นไกใส่ลูกน้องวิคเตอร์ที่กำลังเล็งเป้ามายังเขา"มึงมาได้ยังไง""ไม่ใช่แค่กู แต่มีไอ้ออสตินและไอ้มังกรด้วย" เขาไม่ถามซักไซ้ไล่เลียงเพื่อนสนิท เดินหน้าจัดการลูกน้องวิคเตอร์ต่อ พวกนั้นมีตาลอบตัวเหมือนสับปะรดเลยแปลกใจที่เห็นแก๊งเพื่อนเขามาโผล่ที่นี่"มึงโดนยิงเหรอวะ""อืม แต่ไหวอยู่ แล้วออสตินกับมังกรล่ะ""ไม่รู้ พอมาถึงพวกกูก็แยกย้ายกันเลย"เขายกปืนยิงลูกน้องวิคเตอร์ที่หลบอยู่มุมหนึ่งของโกดัง กระสุนโดนแขน ทำให้มันเตรียมวิ่งหนี แต่ทว่ากลับถูกเขายิงใส่กลางหลังจนร่วงลงพื้นเสียก่อนแม็กซ์เวลล์ไล่จัดการลูกน้องวิคเตอร์จนกระทั่งพวกมันยอมถอนกำลังเพราะคนเริ่มเหลือน้อย บวกกับอีกฝั่งแข็งแกร่งกว่า ออสตินและมังกรวิ่งเข้ามาหาเพื่อนอีกสองคน"โดนยิงเหรอวะแม็กซ์" ออสตินถาม"อือ""ไปโรงพยาบาลไหม"

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [17] มาเฟียป่วย

    "นายควรพักสักสองสามวันก่อนนะ แผลนายยังไม่หายดีเลย" เธอเอ่ยพูดในขณะที่กำลังยืนเช็ดผมให้แม็กซ์เวลล์ เขาดึงดันจะไปบริษัททั้งที่ร่างกายไม่เอื้ออำนวย บ่อยครั้งเขาชอบบอกว่าเธอดื้อ ทว่ากลับกลายเป็นเขาที่ดื้อกว่าเธอ"วันนี้ฉันมีประชุมเรื่องสำคัญ คงพักไม่ได้""งานสำคัญกว่าสุขภาพนายรึไง""ถ้าเธอเป็นห่วงก็ตามไปดูแลฉันสิ""ฉันมีนัดกับคุณพ่อคุณแม่แล้ว"แม็กซ์เวลล์คว้าโทรศัพท์ตรงหน้ามาต่อสายหาบางคน ตอนแรกเธอไม่ได้สนใจอะไร ทว่าพอได้ยินบทสนทนาเท่านั้นแหละ ถึงรู้ว่าเขาโทรหาแม่ของเธอ"คุณแม่ครับ ได้ยินว่าวันนี้ณัชชามีนัดกับครอบครัวเหรอครับ"(ใช่จ้ะ พอดีจะพาณัชชาไปดูทำเลที่ดิน)"จะเป็นอะไรไหมครับ ถ้าผมขอยืมตัวณัชชาสักหนึ่งวัน ส่วนเรื่องนั้นเดี๋ยวผมจัดการให้เอง"(ได้สิจ๊ะ ทำไมจะไม่ได้) ปลายสายตอบด้วยรอยยิ้ม แอบรู้สึกดีใจที่ความสัมพันธ์ระหว่างแม็กซ์เวลล์และลูกสาวกำลังไปได้ด้วยดี"ไปดูที่ดินทำไม" เขาเอ่ยถามณิชา หลังจากวางสายของวนิดาลง "ฉันอยากเปิดร้านกาแฟ" ความฝันอีกอย่างหนึ่งคือการมีร้านกาแฟเป็นของตัวเอง เธอคุยปรึกษากับแม่เรื่องนี้มาหลายเดือน แอบให้สถาปนิกออกแบบร้านให้เงียบๆ เพราะครอบครัวเธอเป็นนักธุรกิ

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [18] นอนกอดกัน

    ณิชานั่งหลับติดกับประตูฝั่งตัวเองของรถหรูที่กำลังเคลื่อนตัวบนถนน แรงสะเทือนเวลารถวิ่งพานทำให้ศีรษะเธอกระแทกใส่กับกระจกรถ เพราะความเพลียบวกกับเมื่อคืนได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเลยทำให้เธอเผลอหลับแม็กซ์เวลล์หันมามองณิชา สังเกตเห็นศีรษะเธอกระแทกกับกระจกรถ ตอนแรกเขาว่าจะไม่สนใจ ทว่าสุดท้ายกลับทำไม่ได้ เขารั้งตัวณิชาลงมานอนบนตัก เอื้อมมือปัดผมที่ปรกใบหน้าออกให้ ก่อนจะถูกเธอจับมือเขาเอาไว้"อื้อ~" พอเริ่มดึงมือออกเธอก็ส่งเสียงประท้วงในลำคอ ไม่ยอมปล่อยซ้ำยังจับแน่นกว่าเดิม ทำให้เขายอมแพ้ ปล่อยให้เธอทำตามใจตัวเองครืด ครืด~เขาล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง มองเบอร์บนหน้าจอเพื่อดูว่าใครโทรมา ก่อนจะกดรับสาย(คุณแม็กซ์เวลล์หายไปเลยนะคะ ไม่มาหามินนี่บ้างเลย)"...."(มินนี่คิดถึงคุณแม็กซ์เวลล์จังเลยค่ะ เราหาเวลามาเจอกันหน่อยไหมคะ)"ไม่ว่าง"(ถ้าคุณแม็กซ์เวลล์ไม่ว่าง ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวมินนี่ไปหาเอง ตกลงไหมคะ)"เลิกยุ่งกับฉัน"(คะ?)"ฉันมีเมียแล้ว ต่อไปนี้เลิกโทรมาหาฉัน"เขาตัดสายจากมินนี่ จัดการบล็อกเบอร์โทรศัพท์เรียบร้อยเพื่อตัดขาดจากอีกฝ่ายถาวร หลายนาทีต่อมารถหรูเลี้ยวเข้ามายังคฤหาสน์หลังงามของคร

    Last Updated : 2025-03-06

Latest chapter

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [16] ตอนจบ

    หลายวันต่อมา"อื้อ...ทำอะไรของพี่เนี่ย" ชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เมื่อโดนคนตัวเล็กเข้ามาปลุกโดยวิธีการจุ๊บแก้มซ้ำหลายๆ รอบ เธอมักเข้ามาปลุกเขาแบบนี้ทุกเช้า"ตื่นเร็วเช้าแล้ว" "ขอนอนต่ออีกห้านาทีนะ ผมเพลียมากเลย" คนฟังทำหน้านิ่ว ทุกครั้งที่เข้ามาปลุก เจเลอร์มักพูดแบบนี้เสมอและห้านาทีสำหรับเขาก็ไม่เคยมีอยู่จริง "ถ้านายไม่ตื่นฉันจะแอบหนีกลับไปกินข้าวที่คอนโดฉันนะ" ในเมื่อปลุกดีๆ ไม่ยอมตื่น ก็ต้องงัดไม้นี้ออกมาใช้ เจเลอร์เริ่มปรือตาขึ้นมาอย่างยากลำบากเมื่อคนรักขู่ตัวเองด้วยวิธีแบบนี้เหมือนทุกครั้ง "ทำไมชอบเอาเรื่องนี้มาขู่อยู่เรื่อยเลย""จะสิบโมงแล้ว ขืนให้นายนอนต่อไม่รู้ว่าเที่ยงจะตื่นไหม""ก็คนมันง่วงนิ""เมื่อคืนนายบอกว่าจะทำแค่รอบเดียวแต่นี่ปาไปตีสอง กว่าจะได้นอนจริงๆ ก็เกือบตีสาม ไม่แปลกหรอกที่นายจะง่วง"เธอเริ่มบ่นให้เจเลอร์ เมื่อคืนบทรักของเขาลากยาวมาถึงตีสอง กว่าจะทำความสะอาดร่างกายแล้วนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยระหว่างหลับก็ปาไปเกือบตีสามแล้วพอเช้ามาทำเป็นบ่นว่าง่วงนอน"ไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันแล้วมากินข้าว อาหารที่ฉันสั่งไปมาส่งแล้ว""รับทราบครับคุณเม

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [15] บอกรัก

    สามวันต่อมา"รู้สึกยังไงบ้างที่มีผู้ชายโพสต์รูปลงไอจี" ณิชาที่กำลังเดินคล้องแขนดรีมเลือกซื้อของบนห้างสรรพสินค้าเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม "เดี๋ยวเขาก็ลบออกไปเองแหละ""การที่ผู้ชายทำแบบนี้ฉันว่ามันชัดเจนแล้วนะว่าเจเลอร์อะ เขาคิดเหมือนกันกับแก""แต่ว่าเขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน" เธอพูดตัดพ้อออกมา"เมื่อก่อนเฮียแม็กซ์ก็เป็นเหมือนเจเลอร์ เขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน คนรอบข้างฉันบอกว่า เฮียแม็กซ์เป็นประเภทที่การกระทำชัดเจนกว่าคำพูด นานเหมือนกันกว่าเขาจะยอมสารภาพว่าคิดยังไงกับฉัน""ฉันไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่าเจเลอร์จะคิดเหมือนกันกับฉัน" แม้การกระทำเขาจะชัดเจน แต่เธอก็ยังอยากได้ยินคำๆ นั้นจากปากของเขาเพื่อยืนยันว่าเขาคิดแบบเดียวกันกับเธอจริงๆแค่การกระทำมันวัดไม่ได้หรอกว่าเขาจะรักเธอ"ตอนแรกฉันก็คิดเหมือนกับเธอ ไม่อยากเข้าข้างตัวเองเหมือนกัน แต่เชื่อเถอะว่าสักวันเธอจะใจอ่อนให้เจเลอร์โดยไม่รู้ตัว" ณิชาพูดแล้วอมยิ้มกริ่ม ตอนแรกที่ดรีมเล่าเรื่องเจเลอร์มาหลอกเธอโกรธมาก แต่พอได้ฟังดรีมเล่าจนจบเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าเจเลอร์อาจจะมีใจให้ดรีมจริงๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่ลงทุนโพสต์รูปเพื่อนสนิทเธอลงอินสต

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [14] พี่เป็นของผม

    เช้าวันต่อมาแสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนสี่เหลี่ยมหรูกระทบเข้ากับเจ้าของใบหน้าสวยหวานที่กำลังนอนหลับปุ๋ยบนเตียง เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะมีแสงแดดกำลังแยงตา เธอดึงตัวเองขึ้นจากหมอนใบใหญ่พลางมองไปรอบห้องนอน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือคอนโดของเจเลอร์ แล้วเธอก็นอนที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าเธอเลิกคิ้วขึ้นสูงเมื่อสายตาสะดุดเข้ากับแขนเสื้อเชิ้ต พอก้มมองสำรวจตัวเองถึงรู้ว่าเธอไม่ได้สวมชุดราตรีที่ใส่ไปร่วมงานการกุศลเมื่อคืน แกร๊ก"ตื่นแล้วเหรอ""อืม" เธอตอบสั้นๆ ในลำคอ"พี่ไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วกินข้าวสิ ผมทำข้าวต้มไว้ให้""นายทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ""ทำเป็นบางอย่าง ถ้าวันไหนไม่มีของในตู้เย็นหรือขี้เกียจทำก็ลงไปซื้อข้างล่างมากิน""เมื่อคืนนายเป็นคนเปลี่ยนชุดให้ฉันเหรอ""ใช่ ผมกลัวว่าพี่จะนอนไม่สบายตัวเลยเปลี่ยนให้"พอรู้ว่าเขาเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ ใบหน้าก็เริ่มร้อนเห่อขึ้นมา เธอไม่พูดอะไรต่อจากนั้น เหวี่ยงเท้าทั้งสองลงสัมผัสพื้นเย็นเฉียบก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำ หญิงสาวใช้เวลาล้างหน้าและแปรงฟันไม่ถึงสิบนาทีก็เสร็จ ร่างบางเดินออกมาจากห้องนอน สายตาจ้องมองเจเ

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [13] จะทำให้กลับมารักอีกครั้ง

    เธอปลีกตัวจากเจเลอร์มาเข้าห้องน้ำเพราะไม่ว่าจะเดินไปทางไหนเขาก็เอาแต่เดินตามราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปไหน หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก้าวออกมาล้างมือ ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือแล้วทิ้งลงถังขยะจังหวะกำลังเดินออกไปเป็นต้องชะงัก เมื่อพิตต้า อดีตแฟนเก่าของเจเลอร์ได้เดินเข้ามาในห้องน้ำพอดี เธอและพิตต้ามองหน้ากัน แววตาอีกฝ่ายแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบเธอ"เดี๋ยวสิ" เสียงของพิตต้าทำให้ดรีมที่กำลังก้าวออกไปชะงักเท้าทั้งสองข้าง "...." เธอหมุนตัวกลับมาหาพิตต้าโดยไม่พูดอะไรกลับอีกฝ่าย"เธอเป็นอะไรกับเจเลอร์" "ไม่ได้เป็นอะไรกัน""ใส่สร้อยประจำตระกูลเขาบนคอขนาดนั้น แน่ใจเหรอว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน" พิตต้าพูดแล้วปรายสายตามองสร้อยประจำตระกูลที่คล้องบนคอของดรีม ขนาดเธอเป็นแฟนคนแรกของเจเลอร์ยังไม่เคยได้แตะต้อง ผิดกับดรีม"เขาให้ฉันใส่เอง""ถอดมันออกซะ" "ทำไมฉันต้องทำตามที่เธอบอกด้วย หรือกำลังใช้สิทธิ์ของอดีตแฟนเก่าสั่งฉัน""แค่เขายอมให้เธอใส่สร้อยนั่น อย่าคิดว่าเขาจะรักเธอ""ต่อให้เขาไม่รักฉัน อีกไม่นานฉันกับเขาก็ต้องแต่งงานกันอยู่ดี ให้ส่งบัตรเชิญไปให้ไหม?""หมายความว่ายังไง" พิตต้าถอดสีหน้าเมื่อได้ยิ

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [12] คำขอโทษ

    เธอกลับมาคอนโดด้วยสภาพไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร ร่างบางทรุดฮวบนั่งลงเตียงนอนราวคนหมดแรง ภาพเหตุการณ์ที่ผ่านมาก่อนหน้านั้นลอยวนในหัวถึงตอนนี้จนพลอยทำให้รู้สึกเจ็บแปลบที่ก้อนเนื้อข้างซ้าย'ตลอดเวลาที่ผ่านมา...นายเคยรักฉันบ้างไหม''ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมคิดอะไรกับพี่'เป็นเธอสินะที่คิดเองมาโดยตลอดว่าเจเลอร์จะมีใจให้ เธอคิดเข้าข้างตัวเองทั้งนั้น ไม่น่าคาดหวังอะไรจากเขาเลย ยิ่งคาดหวังมาก...ยิ่งผิดหวังมากเธอเลื่อนมือขึ้นมาปาดน้ำตาที่ไหลกลิ้งลงมาบนแก้มออก เรื่องที่ทำให้เธอเสียใจมากที่สุดไม่ใช่เรื่องโดนปฏิเสธ แต่เป็นเรื่องที่เขาเข้าหาเธอเพื่อหวังล่าแต้มเก็บคะแนน แล้วเขาก็ทำสำเร็จ ไม่โทษเขาหรอก เพราะเธอมันโง่เองที่ดูเจเลอร์ไม่ออกครืด ครืด~เสียงโทรศัพท์ช่วยฉุดรั้งเธอออกจากภวังค์ความคิด พอเห็นว่าเป็นมีนาโทรมาจึงรีบจัดการกับความรู้สึกแล้วปัดหน้าจอเพื่อรับสาย"ว่าไงมีนา"(แกอยู่ไหน กลับแล้วเหรอ?)"อืม ใช่ ฉันรู้สึกปวดหัวนิดหน่อยเลยกลับมาพัก"(พวกฉันก็นึกว่าแกหายไปไหน)"ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกก่อน"(ไม่เป็นไร กินยาแล้วพักผ่อนเถอะ ฉันขอไปสนุกต่อก่อน)เธอวางสายลงจากมีนาแล้วพาตัวเองเดินเข้าไปอาบน้ำเพื่อเตรี

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [11] เกมล่าแต้ม

    ภายในรถหรูของเจเลอร์ถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ ดรีมลอบมองคนข้างกายเป็นระยะด้วยความเป็นห่วง เธอเข้าใจเขาดีว่าการเผชิญหน้ากับอดีตที่แสนเจ็บปวดนั้นมันรู้สึกยังไง เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไรจนกว่าอารมณ์ของเจเลอร์จะกลับมาคงที่เหมือนเดิมเธอดึงสายตาจากวิวนอกกระจกมามองเจเลอร์ ซึ่งเลื่อนมือมาจับมือเธอไปกุมไว้บนตักเขา เธอมองต่ำมายังมือที่ประสานกันเป็นหนึ่งพร้อมหัวใจที่ไหววูบ"ขอจับมือได้ไหม""อืม นายโอเคขึ้นแล้วใช่ไหม""ทำไมผมต้องไม่โอเคด้วย" เขาถามกลับพร้อมเบือนใบหน้าไปมองดรีม ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองถนนแล้วเอ่ยอีกประโยค "พี่เป็นห่วงผมเหรอ""ใครบอกว่าฉันเป็นห่วงนาย""แววตาพี่มันฟ้องผมแบบนั้น""ก็แค่แววตาที่ใช้มอง จะอะไรนักหนา" "หึ เป็นห่วงก็แค่ยอมรับมาตรงๆ ไม่เห็นต้องโกหกเลย" เธอไม่ตอบอะไรเจเลอร์กลับ เอื้อมมือที่เหลืออีกข้างไปเปิดเพลงฟัง อย่างน้อยอาจทำให้คนข้างๆ ผ่อนคลายลงจากเรื่องก่อนหน้านี้"พี่รู้รึยังว่างานแต่งงานของเราถูกเลื่อนเข้ามาแล้วนะ""อะไรนะ?" "ตอนพี่กำลังซื้อของ พ่อผมโทรมาบอกว่าจะเลื่อนงานแต่งเข้ามา""เมื่อไหร่""อีกสองเดือน""ไหนตอนแรกว่าบอกปีหน้าไง""ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน พวกท่านคงคิ

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [10] อดีตของเจเลอร์

    วันต่อมาดรีมปรือดวงตาขึ้นมาอย่างยากลำบากหลังจากนอนหลับมาหลายชั่วโมง เธอมองข้างกายที่ว่างเปล่า ก่อนจะค่อยๆ ดึงตัวเองขึ้นแล้วมองหาเจเลอร์ เวลาบนผนังห้องบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงเช้าแล้ว"หรือจะตื่นแล้ว" เธอพึมพำออกมาคนเดียว จากนั้นเหวี่ยงขาทั้งสองลงสัมผัสพื้นเย็นแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวดวงตากลมโตมองสะท้อนตัวเองผ่านกระจกตรงหน้า เธออยู่ในชุดของเจเลอร์และรอยต่างๆ บนคอก็เป็นฝีมือเขาทั้งนั้น หลังจากทำอะไรเสร็จเรียบร้อยเตรียมเดินออกมา ประตูห้องน้ำก็ได้ถูกเปิดโดยเจเลอร์แกร๊ก"อยู่นี่เองนึกว่าหายไปไหน""มีอะไรเหรอ?"เจเลอร์ยิ้มแล้วเดินเข้ามาหาดรีมที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า เขาใช้สองมือยันขอบเคาน์เตอร์เพื่อขังหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน"ผมนึกว่าพี่แอบหนีกลับไปแล้ว""ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ" "ถึงว่าทำไมตัวพี่หอมจัง" "ฉันว่านายเริ่มเหมือนโรคจิตเข้าไปทุกวันแล้วนะ""หึ" เจเลอร์ระบายยิ้ม ก่อนจะเลื่อนมือมาเชยคางมนขึ้นให้สบตา จากนั้นค่อยๆ โน้มใบหน้าลงไปหาแล้วใช้ริมฝีปากสัมผัสลงหน้าผากบาง เคลื่อนมาหอมแก้มทั้งสองข้าง และจบลงที่ริมฝีปากสีระเรื่อ "ทำไมพี่น่ารักขนาดนี้""อารมณ์ไหนมาชมก

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [09] ทวนความจำ NC++

    เจเลอร์เอาแต่นั่งมองหญิงสาวตรงหน้าทานอาหารเงียบๆ โดยไม่พูดจาอะไร ความเงียบของเขาพลอยทำให้ดรีมรู้สึกอึดอัดและเสียความเป็นตัวเองในเวลาเดียวกัน เธอเงยหน้าขึ้นมองเจเลอร์ แล้วเอ่ยถาม"นายมีอะไรรึเปล่า ทำไมถึงเอาแต่มองหน้าฉัน""แค่คิดไม่ถึงว่าคนที่ผมต้องแต่งงานด้วย จะเป็นพี่""ฉันเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน""ผมอิ่มแล้ว เรากลับกันเถอะ""แต่ว่านายยังไม่ได้กินสักคำเลย" "เพราะผมรอกินพี่อยู่ไง" คำตอบของเจเลอร์ทำให้ดรีมชะงัก หัวใจดวงเล็กพันกระตุก เธอสบตากับเขา นัยน์ตาสีดำของเขาไม่ต่างจากเสือร้ายที่กำลังเฝ้ามองเหยื่อเพื่อรอตะครุบชายหนุ่มรุ่นน้องดึงตัวเองขึ้นจากเก้าอี้ เข้ามาดึงตัวหญิงสาวขึ้นแล้วเดินออกจากห้องอาหาร ดรีมพยายามแกะมือเจเลอร์ที่พันธนาการข้อมือตัวเองออก ทว่ากลับไม่เป็นผล"เจเลอร์ ปล่อยฉันนะ""กลับกับผม""ไม่เป็นไร ฉันมีคนขับรถอยู่""บอกเขาว่าผมจะเป็นส่ง" "แต่...""คืนนี้พี่ต้องโดนลงโทษ" เขาพูดโดยไม่สบตากับดรีม สองเท้าตวัดเดินมายังลานจอดรถของโรงแรมแล้วพบเข้ากับคนขับรถของดรีม "เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง""ได้ครับ" คนขับรถของดรีมตอบรับเจเลอร์ไปอย่างง่ายดาย เจเลอร์พาดรีมมายังรถหรูราคาแพงของตน ท

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [08] คืนนี้เตรียมโดนลงโทษ

    หลายชั่วโมงต่อมาแก่นกายขนาดใหญ่กระตุกหงึกหงักภายในร่องรักคับแคบ น้ำเชื้อจากชายหนุ่มพุ่งกระจายใส่เครื่องป้องกันทุกหยาดหยดพร้อมเสียงครางหนักแน่น เจเลอร์เลื่อนมือมาถอนแก่นกายออก เนื้อตัวเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อจากการร่วมรักกับหญิงสาวดรีมนอนหายใจหอบเหนื่อย บทรักที่บรรเลงมาหลายชั่วโมงทำให้เธอหมดแรง ผิดกับเจเลอร์ เขายังดูปกติ ราวกับร่างกายทำจากเหล็ก "อ๊ะ! นะ...นายจะพาฉันไปไหน" เอ่ยถามด้วยความตกใจ อยู่ดีๆ เจเลอร์ก็ช้อนร่างเธอในท่าเจ้าสาว"พาไปล้างตัว""ไม่ต้อง เดี๋ยวฉัน...""อย่าดื้อ" เสียงเข้มปรามกลับมา ทำให้ดรีมนิ่งลง ดวงตากลมโตช้อนมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลา ไม่อยากเชื่อเลยว่าหลายชั่วโมงที่ผ่านมาเธอจะยอมให้เจเลอร์เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ พอยาปลุกเซ็กซ์หมดฤทธิ์ กลับรู้สึกเขินอายและวางตัวกับเขาไม่ถูกเสียอย่างนั้นเจเลอร์วางเธอลงในอ่างอาบน้ำหรู โดยเขาเองก็เข้ามานั่งซ้อนข้างหลัง หัวใจเธอเต้นไม่เป็นส่ำเมื่อก้นตัวเองสัมผัสกับสิ่งนั้นของเขา "อันที่จริงฉันทำเองก็ได้นะ""ผมเห็นพี่เหนื่อย เลยอยากอาบน้ำให้""....""ผมทำแรงไปไหม" คำถามของเจเลอร์ ทำให้ดรีมไปต่อไม่ถูก ใบหน้าขาวเนียนค่อยๆ แดงระเรื่อขึ้นมาด้วย

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status