Share

บทที่ 839

เมื่อได้ยินความไม่พอใจเล็กจากน้ำเสียงของหญิงสาว ฉู่เฉินก็รีบถอนสายตา

“คุณหนู อย่าเปิดประตูทันทีที่ได้ยินเสียงสิคะ พวกเราอยู่ที่นี่ และมักจะมีคนมาเคาะประตูมั่วๆ อยู่เสมอ อาจจะเจอคนหลายคนได้ตลอดทั้งวัน ฉันรำคาญคุณที่แบบนี้จริงๆ”

ก่อนที่ฉู่เฉินจะพูดได้ มีอีกเสียงหนึ่งดังออกมาจากข้างผู้หญิงคนนั้น เมื่อเสียงดังกล่าวดังขึ้น หญิงสาวที่ดูสดใสก็ปรากฏตัวต่อหน้าฉู่เฉินด้วย

“เสี่ยวเหลียน อย่าทำตัวแบบนั้น พวกเรามีแขกนะ”

เสี่ยวเหลียนเหลือบมองฉู่เฉิน ซึ่งดูเหมือนจะอายุยี่สิบต้นๆ

เธอพูดขึ้นด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม

“เขาอยู่ตรงนี้ แล้วจะทำไม”

“ฉันจะบอกคุณให้ คุณหนู ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนคนเร่ร่อนไร้ยางอายคนหนึ่ง ที่บังเอิญมาเคาะประตูบ้านคนอื่น”

“เสี่ยวเหลียนหุบปาก!”

“คุณหนู แม้ว่าจะไม่มีแขก คุณก็ไม่ควรกังวลไป ดูผู้ชายคนนี้สิ เขาดูเหมือนคนไข้หรือเปล่า?”เสี่ยวเหลียนยังคงเถียงต่อไป

ฉู่เฉินรู้สึกอับอายเล็กน้อยเมื่อเห็นเช่นนี้

“ขอโทษที ฉันขอถามหน่อยได้ไหม หมอเทวดาหลี่ชางอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”

ไม่ใช่ความผิดของฉู่เฉินที่จ้องมองผู้หญิงคนนั้น ผู้ชายคนไหนก็ตามคงพบว่ามันยากที่จะไม่มองเธออีกสักหลายๆ ครั้ง

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status