บทที่ 846

หนิงชิงเสว่ที่หมดสติอยู่จะกลืนยาวัฒนะเหล่านี้ได้อย่างไร แม้ว่าจะกรอกยาเต็มปากของเธอ แต่ก็กลืนไม่ได้แม้แต่เม็ดเดียว

ฉู่เฉินเห็นแบบนี้แล้ว เขาจึงได้ใช้สิบสามเข็มประตูผี ปักไปบนจุดลมปราณบนร่างกายทีละเข็ม

บางทีอาจเป็นเพราะการกระตุ้นจากภายนอก หนิงชิงเสว่คร่ำครวญโดยไม่รู้ตัวและในที่สุดก็ได้กลืนยารักษาที่อยุ่ภายในปากเข้าไป

ทันใดนั้น ยาวัฒนะก็ละลายและกระแสยาก็เริ่มออกฤทธิ์ เริ่มซ่อมแซมอาการบาดเจ็บในร่างกายของหนิงชิงเสว่

เมื่อเห็นเช่นนี้ ฉู่เฉินก็เริ่มปล่อยวางจิตใจที่ตึงเครียดของเขาในที่สุด

ขอเพียงกลืนยาวัฒนะลงไป ขั้นต่อไปก็จะง่ายมากขึ้น

ในตอนนี้เอง ฉู่เฉินถึงได้มีใจที่จะถามฉินปิงเยว่

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่”

อาจารย์ฉู่ หลังจากที่คุณออกจากบ้านไป ได้มีชายชราคนหนึ่งจู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นในคฤหาสน์ ดูสติไม่ดีและพึมพําว่าเขาต้องการมาแก้แค้นคุณ

เมื่อได้ยินว่าเขากําลังตามหาคุณ ชิงเสว่ก็ได้ทะเลาะและต่อยตีกับชายชรา แม้ว่าในที่สุดเธอจะขับไล่เขาออกไปได้

แต่ชิงเสว่ก็สลบไปหลังจากที่ชายชราจากไป

ฉินปิงเยว่เล่าสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยภาษาที่กระชับ

ฉู่เฉินตกอยู่ในการไตร่ตรองอีกครั้ง

มาเพื่อแก้แค้นเขา!