Share

บทที่ 412

เดิมทีเธอคิดว่าฉู่เฉินเป็นเพียงคนธรรมดา และอดไม่ได้ที่จะคิดว่าตัวเองไม่มีความสามารถที่จะต่อกรเขาได้เลยด้วยซ้ำ

เซี่ยเจิ้งเทียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า "คนคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ ถ้าฉันเดาถูกต้อง เขามีแนวโน้มสูงที่จะเป็นปรมาจารย์วรยุทธ!"

“อะไรนะ? ปรมาจารย์วรยุทธเหรอ?” ใบหน้าของเซี่ยชิงเยว่เปลี่ยนไปอย่างมาก

“ผู้เฒ่า ดูไก่ป่าตัวนี้สิ” จู่ๆ บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆ ก็อุทานด้วยความประหลาดใจ

ทั้งสองมองดูอย่างรวดเร็วและพบว่าไม่มีบาดแผลบนตัวไก่ป่า มีแต่หัวใจยุบลงไป

“สาวน้อย หลานเห็นไหม ไก่ป่าตัวนี้ไม่ใช่ตัวที่จัดการจริงๆ หลานจับมันผิดตัว!” เซี่ยเจิ้งเทียนถอนหายใจเบา ๆ

เซี่ยชิงเยว่อดไม่ได้ที่จะหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย

หลังจากดูความผิดปกติในหัวใจของไก่ป่าแล้ว เซี่ยเจิ้งเทียนก็ส่ายหัวแล้วพูดว่า "ไก่ป่าตัวนี้น่าจะถูกพลังปราณทำให้สลบกลางอากาศ คนที่สามารถบรรลุขั้นตอนการปล่อยปราณออกมาแบบนี้ได้ ดูเหมือนว่าฉันจะเดาถูก คนๆ นั้นคือปรมาจารย์วรยุทธจริงๆ!”

“ฉันนี่มันโง่เง่าจริงๆ !”

เซี่ยชิงเยว่กระทืบเท้าด้วยความเสียใจ

เธอทำให้ปรมาจารย์วรยุทธขุ่นเคืองจริงๆ!

ถ้าเมื่อกี้สามารถผูกมิตรกับอีกฝ่ายได้ มันจ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status