คำพูดของราชาวายุสวรรค์ทำให้ท่าทางของทุกคนตกอยู่ในความโง่เขลาอย่างยิ่งห่างออกไปสองร้อยเมตร!กระสุนทั้งห้านัดโดนกลางเป้าและพวกมันทั้งหมดถูกยิงเข้ารูกระสุนเดียวกัน!นี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อจริงๆอย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฉู่เฉินได้ทำสำเร็จแล้วความสำเร็จนี้ทำให้หยางต้าหลี่และพวกเขาล้มลงกับพื้นทันทีสิ่งที่สำคัญที่สุด คือฉู่เฉินเพิ่งเรียนรู้วิธีการใช้อาวุธปืนเมื่อกี้นี้เองคุณสามารถบอกได้ตั้งแต่การพลาดครั้งแรกของเขาหยางต้าหลี่ตกตะลึงและพึมพำต่อไปว่า “เป็นไปได้ยังไง? จะเป็นไปได้ยังไง?”เว่ยอิงลั่วและเยว่ฟู่หลงตกตะลึง แต่พวกเขาก็กระโดดโลดเต้นเมื่อได้สติกลับคืนมาแล้วเห็นได้ชัดว่าฉู่เฉินใช้ความแข็งแกร่ง เพื่อข่มขู่กลุ่มคนที่สร้างปัญหาเหล่านี้หลังจากเห็นสีหน้าของทุกคนในดวงตาของเขา ฉู่เฉินก็พูดอย่างใจเย็น “การแข่งนี้ฉันชนะหรือเปล่า?”“แน่นอน คุณชนะ” เว่ยอิงลัวพยักหน้าทันทีจากนั้น ฉู่เฉินหันไปหาหยางต้าหลี่ “ตอนนี้นายยอมรับแล้วหรือยัง?”หยางต้าหลี่ก้มหัวลง เหมือนว่าเขาถูกโจมตีอย่างรุนแรงนับล้านครั้งครู่ต่อมา เขาหายใจเข้าลึกๆ และคุกเข่าลงต่อหน้าฉู่เฉิน และพูดว่า "หัวหน้าผู้ฝึกสอน ผมยอม
พวกเขาทั้งสี่คนล้วนมีวรยุทธระดับทะลวงเส้นลมปราณห่างจากปรมาจารย์วรยุทธ์เพียงครึ่งก้าว ดังนั้นพวกเขาจึงถูกเรียกว่าปรมาจารย์ครึ่งก้าว!และฉู่เฉินยังผลึกวรยุทธ์ของเขาจนถึงระดับปรมาจารย์ครึ่งก้าว"ฆ่า!"ในดวงตาของราชาวายุสวรรค์เมไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ และด้วยการเหยียดแขนหมัดที่ทรงพลังของเขาพุ่งตรงไปยังจุดหลังคอของฉู่เฉินจุดหลังคอเป็นจุดสำคัญบนกระดูกสันหลังของมนุษย์ เมื่อถูกโจมตีจะกลายเป็นอัมพาตทันทีในเวลาเดียวกัน อีกสามคนก็ใช้วิชาของพวกเขาและโจมตีฉู่เฉินจากอีกสามทิศทางพวกเขามีกลยุทธ์ที่ดี เพียงแค่ทุกคนพยายามเข้าประชิดฉู่เฉินจากทั่วทุกมุมในเวลาเดียวกัน ฉู่เฉินจะสับสนทำให้เขาไม่สามารถรับมือได้ฉู่เฉินยังคงสงบนิ่ง และแตะเท้าไปข้างหน้าเบา ๆ โดยเป็นฝ่ายที่จะโจมตีด้วยหมัดก่อน แม้ว่ามันจะดูนุ่มนวล แต่ก็ทำให้การมองเห็นของราชาวายุสวรรค์เลือนลางดูเหมือนว่าทั้งโลก จะเหลือเพียงหมัดของฉู่เฉินเท่านั้น"ปัง!"หมัดของพวกเขาปะทะกันอย่างแรง และหมัดของพวกมันก็ทรงพลัง ทำให้อากาศกระเพื่อมเหมือนระลอกคลื่นบนพื้นผิวทะเลสาบ“ตุ้บๆ!”ราชาวายุสวรรค์รู้สึกราวกับว่าหมัดของต่อยเข้ากับภูเขา ทำให้ร่างของ
ตกกลางคืนในขณะที่กำลังนั่งรถกลับบ้านอยู่ แววตาของฉู่เฉินก็กะพริบไม่หยุด“ซวนหวู่เป็นองค์กรที่ได้รับการสนับสนุนจากต้าเซี่ย และหากว่าพวกเขาออกไปสู่โลกภายนอกได้ก็ถือว่าเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญในหมู่ของสุดยอดผู้เชี่ยวชาญเลยทีเดียว”"ตัวอย่างเช่น อัจฉริยะนักแม่นปืนซึ่งมีนามว่า หยางต้าหลี่ ถ้าเกิดสงครามขึ้น เขาจะเป็นดั่งยมทูต ที่สามารถจัดการกับปรมาจารย์วรยุทธได้หากพบจุดอ่อน!"“นอกจากนี้ อย่างพวกสี่ราชาแห่งสวรรค์ บุคคลทั้งสี่นี้มีทั้งความสามารถและทักษะที่ยอดเยี่ยม หากได้รับการฝึกฝนให้มากขึ้นกว่านี้หน่อย การไปถึงระดับปรมาจารย์วรยุทธก็ไม่ไกลเกินเอื้อมอย่างแน่นอน"ฉู่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและให้คำสัญญาอย่างลับๆ “ซวนหวู่ ในเมื่อคุณเลือกฉันแล้ว ฉันฉู่เฉินคนนี้ก็จะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน”"วันหนึ่ง ฉันต้องการให้ชื่อของซวนหวู่ดังก้องกังวาลไปทั่วทุกสารทิศ ทำให้ประเทศอื่น ๆ สั่นสะท้านด้วยความกลัวและประกาศศักดาของต้าเซี่ย!"ในไม่ช้า ฉู่เฉินก็ถึงคฤหาสน์ที่ตระกูลเว่ยจัดไว้ให้ฉู่เมิ่งเหยาทันทีที่เขาเปิดประตูเข้าไป เขาเห็นฉู่เมิ่งเหยายืนเอามือเท้าเอว พร้อมกับมองเขาด้วยความโกรธ “ไอ้เด็กบ้า นายไ
เมื่อเขาเดินออกจากห้องไปทันใดนั้นดวงตาที่งดงามของฉู่เมิ่งเหยาก็เป็นประกายขึ้นมา และได้ก้าวไปข้างหน้าหลายก้าว เพื่อมองเขาและพูดว่า "หล่อ หล่อมากจริงๆ เสื้อผ้าก็ดูดีมาก ไม่เล็กหรือใหญ่เกินไป กำลังพอดีตัวเลย"ฉู่เฉินรู้สึกเขินเล็กน้อยกับคำชมของเธอ จากนั้นก็ได้ยินเธอพูดอีกประโยคหนึ่ง: "น่าเสียดายจัง ฉันสงสัยว่าในอนาคตจะโดนผู้หญิงคนไหนเอาเปรียบ"ฉู่เฉิน: "...""พรึด"ฉู่เมิ่งเหยาหัวเราะออกมา แล้วคว้าแขนของเขาแล้วพูด: "ไปกันเถอะ น้องฉู่สุดหล่อของพวกเรา ฉันจะพานายไปดูว่ามีหญิงสาวสวยๆ คนไหนบ้าง แล้วจะได้แนะนำสักหนึ่งคนให้นายในฐานะภรรยา"ยี่สิบนาทีต่อมา โรงแรมหรูที่ใหญ่ที่สุดในฉู่โจว – ประตูไป๋จินฮันฉู่เฉินและฉู่เมิ่งเหยาลงจากรถ เว่ยไห่หลงพร้อมกับเว่ยซือยวี่และคนอื่น ๆ ที่รออยู่ก็เข้ามาทักทายพวกเขาทันทีเว่ยซือยวี่บ่นด้วยความไม่พอใจ "ทำไมพวกเธอถึงชักช้าแบบนี้? จะให้พวกเรารอไปถึงเมื่อไหร่?"คำพูดเหล่านี้ของเธอ เหมือนมีความอิจฉาริษยาแฝงอยู่ทั้งในประโยคและสายตาของเธออีกด้วยเนื่องจากวันนี้ฉู่เมิ่งเหยาแต่งตัวมาได้สวยมาก ทั้งด้านมารยาทละรูปลักษณ์ ได้บดบังความสวยของเธอจนมิด"ขอโทษที" ฉู่
สังเกตเห็นสายตาที่จับจ้องของทุกคน ฉู่เมิ่งเหยาก็ดูค่อนข้างฝืนๆ เพราะเธอรู้ว่าคนหนุ่มหญิงสาวในงานเลี้ยงเป็นคนที่มีอำนาจที่มาจากตระกูลชนชั้นสูงของฉู่โจว และภูมิหลังไม่ได้เหมือนกับเธอฉู่เฉินจับมือของเธอแน่นและกระซิบข้างหูของเธอ “พี่หก ไม่ต้องกังวลไปแค่เป็นตัวของตัวเองก็พอ คืนนี้ที่นี่คือโลกของพี่”หัวใจของฉู่เมิ่งเหยาอบอุ่นขึ้นมาทันที และเธอก็พยักหน้าเบา ๆ ก่อนที่จะตามเว่ยไห่หลงและคนอื่น ๆ ที่อยู่ข้างหน้าไป หาที่นั่งของตัวเองและนั่งลง“ฉันจะไปเข้าห้องน้ำก่อน” เว่ยซือยวี่ไม่ได้มองที่ฉู่เฉินและพวกเขาทั้งสองคนด้วยซ้ำ และเดินออกไปหลังจากทิ้งคำพูดนี้เอาไว้เว่ยไห่หลงก็เดินหนีไปเช่นกัน และไปคุยกับคนรู้จักพวกทายาทรุ่นที่สองที่คุ้นเคยกันทุกคนกำลังรออยู่!รอให้นายน้อยเจียงปรากฏตัว!เพราะเขาเป็นเจ้าภาพงานเลี้ยงในคืนนี้ เขาจึงเป็นราชาแห่งค่ำคืนนี้!จากฐานะตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในฉู่โจว ตระกูลเจียงมีอิทธิพลที่จะทำให้ทุกคนต้องรอคอยเสียงเพลงเต้นรำอันไพเราะดังขึ้น และชายหนุ่มและหญิงสาวหลายคนก็เริ่มจับคู้เต้นรำบนฟลอร์แต่สายตาของผู้ชายส่วนใหญ่ในงานนั้นยังคงจับจ้องมองไปที่ฉู่เมิ่งเหยาหากนี่เ
ทันทีที่เธอนึกถึงตอนที่ฉู่เฉินกล้าที่จะตบเธอก่อนหน้านี้ เธอก็หวังว่าเจียงอี้ฟานจะฉีกฉู่เฉินออกเป็นชิ้นๆชั้นล่างฉู่เฉินได้กินอาหารไปหลายอย่างแล้วเขาเช็ดปากและพูดกับฉู่เมิ่งเหยาว่า "พี่หก ทำไมนายน้อยเจียงถึงยังไม่ออกมาอีก ผมคิดว่าพวกเราควรกลับได้แล้ว"ขณะที่ฉู่เมิ่งเหยากำลังจะพูด เสียงหัวเราะก็ดังก้องมาแต่ไกล: "ขอโทษทีทุกคน ฉันมาสายไปหน่อย"ฉู่เฉินหันหน้าไปและเห็นชายหนุ่มในชุดสูทสีขาว สวมนาฬิกาโรเล็กซ์รุ่นหายากที่ค่อยๆ เดินออกมาอย่างช้าๆความสูง180 ซม. ของเขาประกอบกับรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาและเสียงที่นุ่มนวล ทำให้บรรยากาศถึงจุดน่าประทับใจอย่างมากในทันที“นายน้อยเจียงมาแล้ว!”“นายน้อยเจียง คุณดูหล่อมาก!”“นายน้อยเจียง ฉันขอเต้นรำกับคุณได้ไหม”“……”การปรากฏตัวของเจียงอี้ฟานทำให้ทุกคนโค้งคำนับและก้มหัวให้เขา ยิ่งกว่านั้นผู้หญิงบางคนถึงกับกรีดร้องออกมาไม่หยุดเจียงอี้ฟานยิ้มและแสดงความเคารพต่อทุกคนทีละคน โดยไม่รู้ว่าเขาทำให้ผู้หญิงตกหลุมรักไปแล้วกี่คนแม้แต่เว่ยไห่หลงก็ก้าวไปข้างหน้าและพูดด้วยความเคารพว่า "นายน้อยเจียง!"“ไห่หลง พวกเราทุกคนรุ่นราวคราวเดียวกัน ไม่จำเป็นต้องสุภา
แขกในงานจากทุกทิศทางต่างพากันมองดูคนสองคนจับมือทักทายกัน ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมารู้ไหมว่านายน้อยเจียงเป็นนักรบนะ!เด็กแซ่ฉู่คนนี้โชคร้ายแล้วมีเพียงฉู่เมิ่งเหยาเท่านั้นที่มีใบหน้าสงบนิ่ง เมื่อดูดีๆ เธอมองไปที่เจียงอี้ฟานด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสารฉู่เฉินเป็นถึงปรมาจารย์วรยุทธ จะไปกลัวอะไรแบบนี้ได้ยังไง?ต่อหน้าทุกคน ใบหน้าของเจียงอี้ฟานค่อนข้างซับซ้อน ไม่รู้ว่าเจ็บปวดหรือตกใจ แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือต้องอดทนอดกลั้นเอาไว้ให้ได้เดิมทีเขาตั้งใจจะบีบมือฉู่เฉินอย่างแรง และทำให้เขาดูอับอายต่อหน้าสาธารณชนที่คาดไม่ถึงไปกว่านั้น ก็คือฉู่เฉินกลับทำตรงข้ามและจับมือของเขาไว้แน่น ทำให้เขาเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อยๆ“เด็กคนนี้มีความแข็งแกร่งแบบนี้ได้ยังไง?”“มันเป็นไปไม่ได้ เธอก็รู้ว่าฉันมีวรยุทธในระดับชกด้วยฐานข้อศอก!”เจียงอี้ฟานคำรามอยู่ในใจ ใช้กำลังทั้งหมดของเขาจับมือของฉู่เฉินไว้แน่นแต่ก็เต็มไปด้วยความผิดหวัง ไม่ว่าเขาจะพยายามสักแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้ใบหน้าของฉู่เฉินเปลี่ยนไปได้เลยแม้แต่น้อยในทางตรงกันข้าม ฉู่เฉินจับมือของเขา และมันก็เริ่มระเบิดเหมือนกับประทัดเจียงอี้ฟานพยายา
ผู้หญิงหลายคนในงานเลี้ยงมีสีหน้าเปลี่ยนไป โดยเฉพาะเว่ยซือยวี่เพราะพวกเธอล้วนแต่เป็นหนึ่งในนางบำเรอของเจียงอี้ฟานพวกเธอยังคิดว่าตัวเองสำคัญมากในใจของเจียงอี้ฟาน แต่ที่น่าประหลาดใจคือพวกเธอเทียบไม่ได้กับฉู่เมิ่งเหยาเลยสักนิดโดยเฉพาะเว่ยซือยวี่ แววตาเปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วยความริษยาฉู่เมิ่งเหยา!นังตัวแสบ แกมีสิทธิ์อะไรที่จะเป็นหัวหน้านางบำเรอของนายน้อยเจียง?ฉู่เมิ่งเหยาไม่คิดว่าเจียงอี้ฟานจะไร้ยางอายถึงขนาดนี้ ทำเรื่องบ้าอะไรนางบำรงบำเรออะไรกัน อีกทั้งเขายังอยากจะให้ตัวเองเป็นนางบำเรออีกด้วยเธอถากถางทันทีและพูดว่า "นายน้อยเจียง ถ้าคุณมีความต้องการทางเพศมากนัก ทำไมคุณไม่ไปหาคนอื่นล่ะ ฉันรังเกียจ!"“กล้าดียังไงมาปฏิเสธฉัน?” สายตาของเจียงอี้ฟานหรี่ลง“ถ้าฉันปฏิเสธคุณจะทำไมล่ะ?”ฉู่เฉินลุกขึ้นและพูดว่า "แกเป็นแค่ทายาทรุ่นที่สอง แต่แกแค่อาศัยกินบุญเก่าของบรรพบุรุษแก เพื่อมีอำนาจมากกว่าคนธรรมดาทั่วไป แกจะสร้างนางบำเรอแปดคนได้อย่างไร แกคิดว่าเป็นองค์ชายในสมัยโบราณเหรอ?”“ในฉู่โจว ฉันคือองค์ชาย!” เจียงอี้ฟานหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ“เสี่ยวเฉิน หยุดพูดเรื่องไร้สาระกับเขาได้แล้ว ไปกัน