Share

บทที่ 426

ผู้หญิงหลายคนในงานเลี้ยงมีสีหน้าเปลี่ยนไป โดยเฉพาะเว่ยซือยวี่

เพราะพวกเธอล้วนแต่เป็นหนึ่งในนางบำเรอของเจียงอี้ฟาน

พวกเธอยังคิดว่าตัวเองสำคัญมากในใจของเจียงอี้ฟาน แต่ที่น่าประหลาดใจคือพวกเธอเทียบไม่ได้กับฉู่เมิ่งเหยาเลยสักนิด

โดยเฉพาะเว่ยซือยวี่ แววตาเปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วยความริษยา

ฉู่เมิ่งเหยา!

นังตัวแสบ แกมีสิทธิ์อะไรที่จะเป็นหัวหน้านางบำเรอของนายน้อยเจียง?

ฉู่เมิ่งเหยาไม่คิดว่าเจียงอี้ฟานจะไร้ยางอายถึงขนาดนี้ ทำเรื่องบ้าอะไรนางบำรงบำเรออะไรกัน อีกทั้งเขายังอยากจะให้ตัวเองเป็นนางบำเรออีกด้วย

เธอถากถางทันทีและพูดว่า "นายน้อยเจียง ถ้าคุณมีความต้องการทางเพศมากนัก ทำไมคุณไม่ไปหาคนอื่นล่ะ ฉันรังเกียจ!"

“กล้าดียังไงมาปฏิเสธฉัน?” สายตาของเจียงอี้ฟานหรี่ลง

“ถ้าฉันปฏิเสธคุณจะทำไมล่ะ?”

ฉู่เฉินลุกขึ้นและพูดว่า "แกเป็นแค่ทายาทรุ่นที่สอง แต่แกแค่อาศัยกินบุญเก่าของบรรพบุรุษแก เพื่อมีอำนาจมากกว่าคนธรรมดาทั่วไป แกจะสร้างนางบำเรอแปดคนได้อย่างไร แกคิดว่าเป็นองค์ชายในสมัยโบราณเหรอ?”

“ในฉู่โจว ฉันคือองค์ชาย!” เจียงอี้ฟานหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ

“เสี่ยวเฉิน หยุดพูดเรื่องไร้สาระกับเขาได้แล้ว ไปกัน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status