เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 379
บทที่เกี่ยวข้อง
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 380
"แคร้ก!"อย่างไรก็ตามเมื่อหนิงชิงเสว่ตกลงสู่พื้นดิน เกิดเสียงกระดูกหักก็ดังมาจากเท้าขวา หลังจากนั้นเธอรู้สึกว่าร่างกายถูกกระแทกเข้าอย่างแรง ซึ่งทำให้เธอแทบจะหยุดหายใจไปเพราะด้วยความเจ็บปวดนี้วิสัยทัศน์ของหนิงชิงเสว่มืดลง และเธอก็หมดสติไปในที่สุด…………เวลาผ่านไปไม่นาน และในที่สุดหนิงชิงเสว่ก็ถูกปลุกให้ตื่นอีกครั้งด้วยสายฝนที่ตกลงมาสู่พื้นดินเมื่อเธอลืมตาขึ้น ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนพื้นโดยมีตะเกียงไฟที่ตกมาก่อนหน้านี้อยู่ข้างๆ ในขณะนี้ ความเจ็บปวดประทุขึ้นมาจากข้อเท้าขวาหนิงชิงเสว่ลุกขึ้นนั่ง ถลกขากางเกงขึ้นเพื่อตรวจสอบและพบว่าข้อเท้าบวมอย่างรุนแรง ซึ่งบ่งบอกถึงกระดูกแตกได้อย่างชัดเจนและเธอก็พบว่า ตอนนี้เหลือลูกปัดเพียงเม็ดเดียวบนหน้าอก ทำให้น้ำตาไหลอาบบนใบหน้าของเธออย่างควบคุมไม่ได้เธอต้องการช่วยน้องเสี่ยวสือโถวแต่น้องเสี่ยวสือโถวก็ได้ช่วยชีวิตเธอไว้อีกครั้งแล้วครั้งเล่า โดยที่เธอไม่รู้ตัวหนิงชิงเสว่ตระหนักดีว่า ถ้าไม่ใช่เพราะลูกปัดที่ระเบิดออกมาและช่วยชีวิตเธอเอาไว้นั้น อาการบาดเจ็บของเธอคงจะแย่ยิ่งกว่าข้อเท้าแตก เธออาจจะตายจากการร่วงลงมาไปแล้วเธอปาดน้ำตาอย่างไม่
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 381
เมื่อเห็นฉู่เฉินอีกครั้ง หนิงชิงเสว่รู้สึกตื้นตันมากจนน้ำตาไหลออกมาเธอไม่รู้ว่า เธอต้องต่อสู้อดทนกับความยากลำบากมามากเพียงใดระหว่างทางมาที่นี่ แม้ว่าจะวนเวียนอยู่บนปากเหวแห่งความตายมาหลายครั้งก็ตามแต่สุดท้ายก็โชคดีพอที่เธอได้พบน้องเสี่ยวสือโถวในที่สุดหนิงชิงเสว่ไม่มีเสียเวลามาคิดมากไปกว่านี้ และรีบกระโดดลงไปในน้ำทันทีโดยที่เธอไม่ได้คำนึงถึงความลึกของแม่น้ำใต้ดินนี้ด้วยซ้ำ หรือแม้แต่จะคิดว่ามีอันตรายใดๆ ซึ่งจะแอบแฝงอยู่ข้างล่างนั้นหรือไม่สิ่งที่เธอคิดอย่างเดียวคือ ต้องช่วยเหลือฉู่เฉินให้เร็วที่สุดน้ำเย็นมาก เย็นเข้าจนถึงกระดูก แต่โชคดีที่กระแสน้ำนั้นไม่แรงมากนักหนิงชิงเสว่ลากเท้าขวาที่หักและค่อย ๆ ลุยลงไปในน้ำที่ค่อยๆ ลึกไปถึงเอวและหน้าอกของเธอเธอตะเกียกตะกายย่างมาก เพราะรู้สึกเหมือนขาของเธอเต็มไปด้วยตะกั่วและถ่วงการเคลื่อนไหว ทำให้เคลื่อนไหวอย่างยากลำบากเธอว่ายน้ำไม่เป็น ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถว่ายข้ามไปได้โดยตรง เธอต้องรักษาสมดุลในขณะที่เคลื่อนตัวไปหาฉู่เฉินอย่างสิ้นหวังสิบเมตร...แปดเมตร...เจ็ดเมตร...เมื่อน้ำกำลังจะเกือบท่วมมิดศรีษะของเธอแล้วก็ได้มาถึง ใกล้กับ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 382
แม้ว่าเขาจะเป็นปรมาจารย์วรยุทธ แต่เขาไม่ได้เป็นอมตะและยังคงเป็นมนุษย์ที่มีเลือดและเนื้อฉู่เฉินยิ้มอย่างขมขื่น จากนั้นก้มศีรษะลงเพื่อตรวจสอบร่างกายตัวเอง พบว่าเสื้อผ้าและกางเกงของเขาขาดรุ่งริ่งหลายแห่ง นอกจากนี้ยังมีรอยแผลเป็นสดๆ บนร่างกายอีกด้วยสายตาของฉู่เฉินเป็นประกายวาวขึ้น ในขณะที่นึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้าที่เขาจะหมดสติไปหากจำไม่ผิด เขากำลังไล่ตามจินเทียนเซิงไปที่ขอบหลุมยักษ์ และจินเทียนเซิงถูกต้อนจนจนมุม เลยเลือกที่จะทำลายตัวเองการระเบิดจากปรมาจารย์วรยุทธที่ทำลายตัวเองนั้นเทียบได้กับแผ่นดินไหว ทำให้พื้นดินถล่มและฉู่เฉินก็ตกลงไปในหลุมนั้นฉู่เฉินปีนออกมาจากก้นหลุม ลากร่างที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสของเขา ไปถึงแม่น้ำใต้ดินและสลบไป“ไม่รอบคอบเสียเลย”เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ดังกล่าว ฉู่เฉินก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและส่ายหัวด้วยความผิดหวังเขาน่าจะคาดการณ์ถึงการระเบิดทำลายตัวเองของจินเทียนเซิงแต่คิดทบทวนอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะคาดการณ์ไว้แล้ว แต่มันก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย ตราบใดที่เขายังคงไล่ตามฆ่าจินเทียนเซิงอยู่ อีกฝ่ายก็สามารถที่จะระเบิดทำลายตัวเองไปพร้อมกับเขาได้ทุกเมื่อ“ด้วยอาการบาดเ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 383
สถานการณ์ที่เลวร้ายของฉู่เฉินทำให้หนิงชิงเสว่ใจเสียเป็นอย่างมากในขณะนี้เธอเริ่มสับสน แต่ยิ่งกว่านั้นเธอก็กลัวในที่สุดเธอก็พบน้องเสี่ยวสือโถวแล้ว เธอจะยอมรับว่าเขากำลังจะจากเธอไปได้อย่างไร"จะทํายังไงดี…..ทํายังไงดี"หนิงชิงเสว่กัดริมฝีปากแน่น ตื่นตระหนกและไม่แน่ใจว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปทันใดนั้น สัญญาณโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น ทำให้หนิงชิงเสว่กลับมามีสติอีกครั้ง ขณะที่เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยมือที่สั่นเทาแล้วพูดว่า "ใช่แล้วๆ ต้องโทรออกไป เพื่อขอความช่วยเหลือจากโลกภายนอก"เธอกดหมายเลข 110 โดยไม่ลังเล จากนั้นยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหูแต่ครู่ต่อมา สายก็ถูกตัดไปพร้อมกับเสียงบี๊บหนิงชิงเสว่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู และตระหนักว่าไม่มีสัญญาณแม้แต่ขีดเดียวเธอจําได้ทันทีว่านี่เป็นความลึกใต้ดิน 1 กิโลเมตรและสัญญาณโทรศัพท์ก็ไม่สามารถลงมาถึงได้เลยข่าวร้ายนี้เกือบจะทำให้เธอเป็นลมหมดสติ เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเดินไปเดินกะโผลกกะเผลกโดยหวังว่าจะมีสัญญาณแค่ขีดเดียว!เธอต้องการสัญญาณเพียงแค่ขีดเดียว แค่นั้นก็เพียงพอที่จะโทรออกได้หนิงชิงเสว่ยังคงอธิษฐานอยู่ในใจอาการบาดเจ็บของฉู่เฉ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 384
แก้มของเธอแดงระเรื่อขึ้นในทันทีท้ายที่สุดแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ใกล้ชิดกับผู้ชายมากขนาดนี้แต่เมื่อเธอคิดว่าชายตรงหน้าคนนี้เป็นน้องเสี่ยวสือโถว เธอก็รู้สึกถึงความสุขเข้าที่ถาโถมเข้ามาหนิงชิงเสว่แนบหูกับหน้าอกของฉู่เฉิน ฟังเสียงการเต้นของหัวใจของเขาอย่างเงียบ ๆ จากนั้นตรวจดูการหายใจ และพบว่าอาการของเขาดีขึ้นแล้วสิ่งนี้ทำให้เธอเต็มไปด้วยความสุขเป็นข้อพิสูจน์ให้เห็นว่าการกระทําที่ดูเหมือนเงอะงะและไม่น่าเชื่อถือก่อนหน้านี้ของเธอนั้นมีประโยชน์จริง ๆหนิงชิงเสว่จึงสังเกตเห็นว่าแสงรอบ ๆ ค่อนข้างสลัวแล้วแสงส่องเข้ามาจากรอยแตกบนหน้าผาเหนือหัวพวกเขา"ดูเหมือนว่าจะเริ่มมืดแล้ว"หนิงชิงเสว่มองไปรอบๆ ด้วยความกลัว จากนั้นจึงมองไปที่ฉู่เฉินและในที่สุดก็รวบรวมความกล้าที่จะเดินกะโผลกกะเผลกไปตามแม่น้ำใต้ดินเธอค้นพบเมื่อคืนก่อนหน้าว่าอุณหภูมิที่นี่ลดลงอย่างมากในเวลากลางคืนยิ่งไปกว่านั้น เสื้อผ้าของฉู่เฉินก็เปียกซึ่งไม่เอื้อต่อการสมานแผลของเขาดังนั้น หนิงชิงเสว่จึงต้องการใช้ประโยชน์จากทัศนวิสัยที่เหลือ เพื่อค้นหาฟืนใกล้ ๆ ที่เธอจะได้นำมาจุดไฟให้ฉู่เฉิน อบอุ่นร่างกายและให้แสงสว่าง
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 385
"ใคร?""นั่นใคร?"หนิงชิงเสว่จ้องมองไปในทิศทางที่เสียงนั้นดังขึ้น และเสียงของเธอสั่นเทาเล็กน้อยเธอกลัวความมืดมาโดยตลอดนอกจากนี้ สถานที่แห่งนี้ยังเป็นโลกใต้ดินที่ไม่มีใครรู้จัก ไม่มีใครรับประกันได้ว่ามีอะไรอยู่ข้างในตัวอย่างเช่น หลังจากที่เธอสะดุดและล้มลง เธอเห็นกระดูกมนุษย์บนทางที่ผ่านาอย่างไรก็ตาม หลังจากที่หนิงชิงเสว่ตึงเครียดมาสักพักก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ในความมืด เหมือนว่าเมื่อกี้เธอแค่หูแว่วไปเองหนิงชิงเสว่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกขณะที่เธอตัดสินใจหันหลังกลับไป จู่ๆ เสียงที่น่ากลัวก็ดังมาจากความมืด: "ฉันไม่คิดเลยว่าจะเจอคนที่ยังมีชีวิตสองคนอยู่ใต้หลุมใต้ดินแห่งนี้"ครู่ต่อมา เงาปรากฏขึ้นในช่วงการมองเห็นของหนิงชิงเสว่ ซึ่งเหมือนกับผี"อ๊าก!"หนิงชิงเสว่กรีดร้องออกมาและปกป้องฉู่เฉินตรงหน้าเอาไว้จากสัญชาตญาณ จากนั้นก็มองเงานั้นอย่างหวาดกลัวเป็นหญิงชราที่มีผมขาว อายุประมาณ 70 ปี เธอถือไม้เท้าอยู่ในมือ ใบหน้าเต็มไปด้วยจุดดำ ดวงตามืดมนเหมือนงูพิษ ทําให้ผู้คนหวาดกลัวจนไม่กล้ามองหนิงชิงเสว่ตัวสั่นรีบคว้าฟืนอย่างมารวดเร็ว ใบหน้าของเธอซีดขณะที่พูดว่า: "คุณเป็น... คนหร
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 386
หนิงชิงเสว่พยักหน้าด้วยความกลัว“ฉันไม่เชื่อแก นำทางไปสิ ไปดูกันให้เห็นกับตา”สีหน้าของเฒ่าอสรพิษเปลี่ยนไปนับครั้งไม่ถ้วน เธอคว้าไหล่ของหนิงชิงเสว่และเล็บจิกลึกเข้าไปในเนื้อของเธอโดยไม่สนใจเสียงร้องจากความเจ็บปวดของหนิงชิงเสว่ เธอจึงบังคับร่างของหนิงชิงเสว่และกระโดดออกไป ข้ามแม่น้ำใต้ดินกว้างกว่าสิบเมตร มุ่งหน้าตรงไปยังก้นหลุมในไม่ช้า หนิงชิงเสว่ก็พาเธอไปยังที่ที่เธอนั้นตกลงมา: "มัน... มันอยู่บนนั้น"ในขณะนี้ หนิงชิงเสว่รู้สึกสิ้นหวังอย่างยิ่งเธอตระหนักได้ว่าเฒ่าอสรพิษไม่ใช่คนธรรมดา ทักษะของเธอช่างน่าเกรงขามและเธอก็ไม่สามารถหลุดจากการควบคุมนี้ได้เลยเฒ่าอสรพิษมองขึ้นไปบนหน้าผาที่ดูเหมือนทอดยาวไปบนท้องฟ้า ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะสะบัดแขนเสื้อของเธอทันทีงูเขียวพุ่งออกมาจากแขนเสื้อของเธอ ตกลงบนพื้นและแยกเขี้ยวให้หนิงชิงเสว่ทันทีหนิงชิงเสว่กรีดร้องด้วยความหวาดกลัว"ขึ้นไปดูหน่อยสิ" เฒ่าอสรพิษสั่งงูเขียวงูเขียวขยับและปีนขึ้นไปบนหน้าผาอย่างง่ายดายจนกระทั่งหายลับสายตาไปหลังจากนั้นไม่นาน งูเขียวก็กลับมา กระโดดขึ้นไปบนไหล่ของเฒ่าอสรพิษและกระซิบบางอย่างตรงหู หลังจากฟังจบ ใบ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 387
เมื่อเห็นการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของทั้งสองคน สีหน้าประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่สิ้นหวังของหนิงชิงเสว่เฒ่าอสรพิษขมวดคิ้วและคว้าหนิงชิงเสว่ด้วยมือเดียว ถอยกลับอย่างรวดเร็วกว่าสิบเมตรในทันที"ปัง!"ในขณะนั้น เยว่ฟู่หลงก็ร่อนลงบนพื้นอย่างมั่นคงนับตั้งแต่หนิงชิงเสว่ลงมาข้างล่างนี้ พวกเขาก็รออยู่ด้านบนอย่างใจจดใจจ่อ และรู้สึกจุกอยู่ในอกหลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดพวกเขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปและรีบลงมาช่วยเหลือเขามองเฒ่าอสรพิษแล้วพูดว่า "ยัยแก่ ปล่อยคุณหนูหนิงไปซะ"“แล้วถ้าหญิงชราไม่ปล่อยเธอล่ะ?” เฒ่าอสรพิษเยาะเย้ยอย่างน่ากลัว“แกก็จะทำให้ฉันขุ่นเคือง”สายตาของเยว่ฟู่หลงมืดลง และเขาก็เริ่มโจมตีเธอท่าร่างของเขาราวกับเสือ ก้าวออกมาในก้าวเดียว ในขณะที่มือขวาของเขาราวกับกรงเล็บแหลมคม พุ่งตรงไปที่แขนของเฒ่าอสรพิษที่จับหนิงชิงเสว่เอาไว้"ไม่เจียมตัว!"เฒ่าอสรพิษสูดจมูกอย่างเย็นชา มือขวาที่เหี่ยวเฉาของเธอก็พุ่งออกไปทางเยว่ฟู่หลงเยว่ฟู่หลงรีบเปลี่ยนกรงเล็บเป็นฝ่ามือและปะทะกับเธออย่างดุเดือด"ปัง!"ด้วยการฟาดฝ่ามือเพียงครั้งเดียว ร่างของเยว่ฟู่หลงก็กระเด็นไปเป็นระยะทางกว่าสิ
บทล่าสุด
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1155
“ไสหัวไปซะ!” ฉู่เฉินขมวดคิ้วและตะโกน สายตาของเขาเย็นชา และเผยจิตสังหารออกมา“อะไร? แกกำลังไล่พวกเรางั้นเรอะ?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็ดูประหลาดใจและสงสัยว่าพวกเขาได้ยินผิด“ไอ้ขี้เหร่ แกกล้าอวดดีขนาดนั้นเลยเหรอ แกเชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแก”ทันใดนั้น ทุกคนก็โกรธฉู่เฉินอย่างมากแม้ว่านี่จะเป็นเมืองหลวง แต่พวกเขาก็เป็นสมาชิกของตระกูลหวัง พวกเขาข่มเหงผู้ที่อ่อนแอและข่มเหงคนหนุ่มสาวเป็นประจำทุกวัน จึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะหยิ่งผยองลำพองใจ พวกเขาคุ้นเคยกับแววตาหวาดกลัวและยอมจำนนของคนอื่น ๆ มาเป็นเวลานานคำพูดของฉู่เฉินทำให้พวกเขาโกรธมาก จนอยากจะถลกหนังเขาและหั่นเขาเป็นชิ้น ๆ!“ฉันจะพูดอีกครั้ง ไปให้พ้น! ไม่เช่นนั้นจะฆ่าอย่างไม่ปราณี!“ สายตาเย็นชาของฉู่เฉินกวาดไปทั่ว เต็มไปด้วยจิตสังหาร“ฆ่าอย่างไม่ปราณี?”“ฮ่า ๆ แกทำให้ฉันขำเป็นบ้า แกคิดว่าแกตัวเองคู่ต่อสู้ของพวกเราได้จริงเหรอ?”ชายหนุ่มหลายคนในชุดสูทมองขึ้นมาและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาของพวกเขาเยาะเย้ย ไม่สนใจเขาเลยฉู่เฉินส่ายหัวและถอนหายใจ คนพวกนี้มีสมองเอาไว้กั้นหูเท่านั้น เขาเพิ่งให้โอกาสพวกเขาไปเมื่อ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1154
……ภายในเมืองหลวงที่คึกคัก บนถนนที่กว้างและราบเรียบกลุ่มบุคคลที่โดดเด่นเดินไปมาในเมือง โดดเด่นเหมือนฝูงนกยูงรำแพนหาง และดึงดูดสายตาที่อยากรู้อยากเห็นมากมายอย่างไรก็ตาม เครื่องแต่งกายของพวกเขาแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง โดยที่เย่ชิงชานสวมชุดสีขาวล้วน ดูบอบบางและงดงามเฉียวหานอวี้สวมชุดยาวสีม่วงแดง แสดงออกถึงท่าทางที่กล้าหาญและมั่นใจหนิงชิงเสว่ที่ยังเยาว์วัยและสวยงามในชุดสีน้ำเงิน ฉู่เหมิงเหยาผู้บริสุทธิ์และสวยงาม อ่อนโยนและเงียบขรึมมีเพียงฉู่เฉินที่สูงใหญ่และสง่างามในชุดสีดำเท่านั้นที่โดดเด่นออกมา ใบหน้าที่คมคายและเฉียบคมของเขาส่งออร่าของความเฉยเมยที่ทำให้เขาดูไม่เข้ากับคนอื่น ๆ“หนุ่มหล่อคนนั้นเป็นใคร? ทำไมเขามากับผู้หญิงมากมายขนาดนั้น?” พฤติกรรมของทั้งกลุ่มดึงดูดความสนใจของบางคนได้อย่างชัดเจนคนเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นชายหนุ่มและหญิงสาว แต่งกายด้วยเสื้อผ้าหรูหราและเครื่องประดับสีสันสดใส บ่งบอกถึงภูมิหลังครอบครัวมีฐานะ“ผู้ชายคนนั้นดูอ่อนแอมาก แต่ผู้หญิงที่อยู่รอบ ๆ เขาแจ่มเป็นบ้า” คนที่รู้จักฉู่เฉินกระซิบเตือน ไม่เต็มใจที่จะก่อเรื่องฉู่เฉินเดินไปข้างหน้าคนเดียว โดยไม่สนใจคนร
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1153
“อืม พวกเราจะไม่ทอดทิ้งนายแน่นอน!”เสียงเจี๊ยวจ๊าวของกลุ่มสาว ๆ ทำให้ฉู่เฉินหมดหนทาง แต่ที่สำคัญกว่านั้น มันทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นมา“เสี่ยวซือโถว เมื่อเป็นอย่างนั้น พวกเรามาเตรียมพร้อมกันเถอะ ฉันอยู่เฉย ๆ มาหลายวันแล้ว”เฉียวหานอวี้ถูกำปั้น และกระตือรือร้นที่จะพยายามทำอะไรสักอย่างพี่สาวคนอื่น ๆ ก็ตื่นเต้นเช่นกัน ราวกับว่าพวกเธอเห็นภาพของคนหลายคนที่เข้ามาในเมืองหลวงเป็นกลุ่มสถานการณ์นี้ทำให้ฉู่เฉินตกตะลึง“พี่ ๆ ได้โปรดรอก่อน เรื่องนี้ต้องดำเนินการทีละขั้นตอน และฉันกำลังจะทำสำเร็จในไม่ช้า ยังไม่สายเกินไปที่จะดำเนินการเมื่อฉันทำสำเร็จ และอีกอย่าง... ฉันไม่ใช่พี่น้องร่วมสายเลือดของคุณจริง ๆ” ฉู่เฉินขมวดคิ้วและพูดความเกลียดชังของคน ๆ หนึ่งต้องได้รับการจัดการด้วยตัวเองในที่สุด และไม่ให้พี่ ๆ มาเกี่ยวข้องได้ เพราะพวกเธอไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยในเรื่องนี้“จะเป็นอะไรถ้านายไม่ใช่น้องของฉัน? นายเติบโตมาในสถานรับเลี้ยงเด็กกับพวกเราตั้งแต่ยังเด็ก และแม้ว่านายไม่ใช่น้องร่วมสายเลือดของฉัน แต่พวกเราก็ปฏิบัติกับนายเหมือนเป็นน้องชายของพวกเรา”เฉียวหานอวี้เอื้อมมือไปจับแขนเสื้อข
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1152
“ประสบการณ์ของฉันก็เรียบง่ายมาก ในกองไฟของสถานรับเลี้ยงเด็ก ฉันได้รับการช่วยเหลือจากชายชราคนหนึ่ง หลังจากนั้น ฉันก็ติดตามชายชราไปฝึกวรยุทธ หลังจากประสบความสำเร็จในการฝึกฝน ฉันก็ออกมาเพื่อล้างแค้นให้กับคุณปู่ผู้อำนวยการและทุก ๆ คน ฉันได้ติดตามเบาะแสทีละขั้นตอนไปจนถึงเมืองหลวง และนั่นคือทั้งหมด”ฉู่เฉินกางมือออกกว้าง แสดงให้เห็นว่าพูดจบแล้ว“แค่นั้นหรือ ไม่มีอะไรเลยเหรอ? เสี่ยวซือโถว นายปฏิบัติกับเราเหมือนคนนอกและปฏิเสธที่จะบอกความจริงกับเรา”เฉียวหานอวี้พูดขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนหน้านี้ เหล่าพี่สาวได้ใช้สายตากดดัน โดยหวังจะเกลี้ยกล่อมให้ฉู่เฉินเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติม แต่คิดไม่ถึงว่า ฉู่เฉินจะพูดเพียงไม่กี่คำพวกเธอรู้สึกเหมือนว่าแผนของพวกเธอล้มเหลว“เสี่ยวซือโถว ถ้านายไม่พูด พวกเราก็รู้กันดี แล้วก็รู้ว่าตระกูลฉู่ เป็นหนึ่งในแปดตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงในอดีต เป็นตระกูลเดิมของนาย นายตั้งใจไม่บอกความจริงกับพวกเรา เพราะไม่อยากทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนใช่ไหม? ”หลินอีนัวจ้องมองฉู่เฉินและพูด“ถ้าไม่เคยรู้มาก่อน ก็คงจะดีกว่า เพราะถ้ารู้แล้ว แต่ไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย และจะกลายเป็นภาระสำ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1151
ในคฤหาสน์หนานหวาง มีเสียงหัวเราะดังครึกครื้น พี่สาวทั้งห้าคนมารวมตัวกันและสนุกสนานกัน ฉู่เฉินก็สนุกเช่นกัน ในขณะนี้ คนทั้งหกคนอยู่ในลานบ้าน ชิมอาหารที่ฉู่เหมิงเหยานำมา และพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาเริ่มจากพี่สาม เฉียวหานอวี้ เธอได้พบกับหมอเทวดาหลี่ซ่างได้อย่างไร ทำไมถึงได้รับเป็นลูกศิษย์ได้ ทักษะทางการแพทย์ของเธอพัฒนาขึ้นอย่างไรหลังจากนั้น เธอช่วยเหลือผู้ป่วยได้อย่างไรบ้าง เธอได้พบกับฉู่เฉินตอนไหน แล้วอะไรทำให้จดจำกันได้ และพูดถึงทุกอย่างอย่างละเอียด“ดังนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะน้องเจ็ดความจำเสื่อม พี่สามคงจะไม่ได้เจอเรา”หลังจากฟัง หลินอีนัวก็ถอนหายใจ“ใช่แล้ว พูดได้แค่ว่าโชคชะตาเล่นตลกกับผู้คน โอเค ฉันพูดจบแล้ว ถึงตาเธอแล้วนะ น้องห้า”เฉียวหานอวี้ส่งต่อบทสนทนาไปยังหลินอีนัวหลินอีนัว ก็ไม่ได้ปิดบังอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ถูกตระกูลหลินพาตัวไป เข้าสู่วงการบันเทิงได้อย่างไร พบกับฉู่เฉินตอนไหน ทำไมถึงมาแสดงหนังร่วมกันอีก และสุดท้ายทำอีท่าไหนถึงเข้าร่วมนิกายเมียวหยินได้หลังจากที่หลินอีนัว พูดจบ พี่สาวหลายคนก็ถอนหายใจว่าประสบการณ์ของหลินอีนัวนั้นค่อนข้างทรหด จากนั้นพวกเธอก็
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1150
“เอาล่ะ ไปกันเถอะ” เย่ชิงชาน หลินอีนัว และเฉียวหานอวี้ขึ้นรถคันที่สองไปแล้วด้วยความมึนงงชั่วขณะเมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงชิงเสว่จึงรีบเข้าไปดึงฉู่เฉินอย่างสบาย ๆ“เสี่ยวซือโถว มานั่งด้วยกันเถอะ”“อืม”ฉู่เฉินตอบกลับ แล้วขึ้นรถที่อยู่ข้างหน้าเขา“ไปกันได้แล้ว” เมื่อมองไปที่เยว่ฟู่หลงที่ยังคงจ้องมองเขาอย่างซื่อบื้อ ฉู่เฉินก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูด“โอเค อาจารย์”เยว่ฟู่หลงเหยียบคันเร่งและรถออฟโรดสีดำ ก็พุ่งออกไปเหมือนสัตว์ร้ายที่คำรามภายในสนามบินเมืองหลวงฉู่เหมิงเหยาลงจากเครื่องบิน หยิบสัมภาระของเธอ และเห็นฉู่เฉินรออยู่ที่นั่น ยืนอยู่ข้าง ๆ ฉู่เฉินคือผู้หญิงที่สวยงามสี่คน“พี่หก ทางนี้”ก่อนที่ฉู่เฉินจะพูด หนิงชิงเสว่ก็ตะโกนออกไปอันที่จริง แม้ว่าหนิงชิงเสว่จะไม่ตะโกน แต่ฉู่เหมิงเหยาก็คงจะเห็นแล้วเธอก้าวเท้าและเดินไปข้างหน้าเมื่อรู้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับพี่สาวคนอื่น ๆ ฉู่เฉินกังวลว่าอาจจะเกิดความอึดอัด ฉู่เฉินจึงรีบแนะนำทุกคนทันที“พี่หก นี่คือพี่สาม เฉียวหานอวี้ ศิษย์โดยตรงของหมอเทวดา หลี่ซ่าง นี่คือพี่สี่ หลินอี้นัว ศิษย์สายตรงของหัวหน้านิกายเมียวห
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1149
“แกเป็นใคร?” จ้าวฟางเซียงถามโดยไม่รู้ตัว“ฉันชื่อฉู่เฉิน”เดิมทีฉู่เฉินคิดว่าในฐานะสมาชิกตระกูลจ้าวในเมืองหลวง จ้าวฟางเซียงต้องเคยได้ยินชื่อเขามาบ้าง และเมื่อรู้ว่าเป็นเขา อีกฝ่ายก็จะยับยั้งชั่งใจตัวเองได้บ้างโดยไม่คาดคิด หลังจากพูดชื่อของเขา จ้าวฟางเซียงก็หัวเราะออกมา“ฉันไม่สนใจว่าแกเป็นใคร ก็แค่ไอ้หน้าอ่อน แกยังกล้าประกาศชื่อของแกต่อหน้าฉัน มั่นหน้ามั่นโหนกจริง ๆ แต่น่าเสียดาย เมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน จ้าวฟางเซียง แกไม่ได้มีโอกาสที่จะหยิ่งยโส แก….”จ้าวฟางเซียงยังคงพูดไม่หยุดเขาไม่ได้สังเกตเลยว่าชายชราที่ยืนอยู่ข้างหลังจ้าวฟางเซียงในตอนแรก มีสีหน้าหวาดกลัวเมื่อได้ยินชื่อของฉู่เฉินจริง ๆ แล้วเขาคือฉู่เฉิน ฉู่เฉินผู้ทำลายล้างตระกูลฉินเพียงลำพัง!ในบรรดาตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง ฉู่เฉินกลายเป็นสิ่งต้องห้าม โดยเฉพาะในหมู่ผู้ที่มีความสัมพันธ์ไม่ดีกับตระกูลฉู่ชายชราเดินไปหาจ้าวฟางเซียงด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ขัดจังหวะการพูดของเขา และกระซิบที่หูของเขา“นายน้อย เขาคือฉู่ซวนหวู่ ฉู่ซวนหวู่ที่ฆ่าล้างบางตระกูลฉิน!”เมื่อได้ยินแล้วจ้าวฟางเซียงก็รู้ว่าฉู่เฉินเป็นใครไม่น่าแปลกใจ ที่จะฟังดู
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1148
เมื่อได้ยินเยว่ฟู่หลงกับเว่ยอิงลั่ว เรียกตัวเองเช่นนี้สำหรับหนิงชิงเสว่นั้นไม่เป็นไร เพราะยังไงฉันก็เคยได้ยินคำพูดที่สนิทสนมกว่านี้มาก่อนคนที่เหลืออีกสามคน ไม่ว่าจะเป็นเย่ชิงชาน หลินอีนัว หรือเฉียวหานอวี้ต่างก็หน้าแดงแจ๋ฉู่เฉินพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว“พี่สาว อย่าไปสนใจพวกเขา พวกเขาเคยพูดจาไร้สาระ ไปคุยกันต่อบนรถดีกว่า”“อืม”ทั้งสามคนไม่คัดค้าน แต่ทุกคนรีบวิ่งไปที่รถที่อยู่ข้างหลังพวกเขา“หยุด!”เสียงเย็นชาดังขึ้น ทำให้ฉู่เฉินหยุดชะงัก ร่างหนึ่งก้าวมาข้างหน้าเฉียวหานหยู่ ขวางทางของเธอฉู่เฉินเดินเข้าไปและมองไปที่ชายคนนั้น“พี่สาม คุณรู้จักเขาไหม?”“ไม่รู้จักเลย” เฉียวหานอวี้ตอบพร้อมเอียงหัวอย่างไม่ใส่ใจ“งั้นก็อย่าไปยุ่งกับเขาเลย ขึ้นรถกันเถอะ”ฉู่เฉินจับมือเธอเบา ๆ ช่วยประคองเธอขึ้นรถ ขณะที่เขาเปิดประตูค้างไว้การเห็นตัวเองถูกเมินอย่างซึ่ง ๆ หน้า ถือเป็นฟางเส้นสุดท้ายสำหรับจ้าวฟางเซียง เขาไม่เพียงแต่เคยคิดจะใช้เงินห้าสิบล้านหยวนเพื่อเอาชนะใจเธอเท่านั้น แต่ตอนนี้เขากลับถูกเมินอย่างสิ้นเชิง และที่แย่ไปกว่านั้น ชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าและหล่อกว่าคนนี้ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาอี
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1147
“คุณหนูเฉียว คุณจะไปไหน ฉันจะพาคุณไปส่งเอง”จ้าวฟางเซียงไม่รู้ว่า มั่นหน้ามั่นโหนกมาจากไหน จึงเอื้อมมือไปหามือหยกอันบอบบางของเฉียวหานอวี้ เพื่อจับมือเธอเฉียวหานอวี้เบี่ยงตัวและหลบไป“นายจะทำอะไร?”“เฮ้ ๆ ทำอะไรอยู่ เป็นเรื่องปกติที่ฉันจะไปส่งคุณกลับบ้าน ไม่ใช่แค่คุณเท่านั้น แต่รวมถึงพวกคุณทุกคนด้วย”เมื่อเห็นว่าเฉียวหานอวี้สามารถหลบมือของตัวเอง ได้อย่างง่ายดายจ้าวฟางเซียงไม่ได้สนใจ และยื่นมือเของเขาออกไปอีกครั้ง“นายบ้าไปแล้วหรือไง ตอนกลางวันแสก ๆ ฉันสามารถแจ้งความอนาจารนายได้!”เฉียวหานอวี้หลบอีกครั้งและพูดจาเย็นชา“บอกฉันสิ? ดูเหมือนว่าคุณยังไม่เข้าใจน้ำหนักของคำว่าตระกูลจ้าวแห่งเมืองหลวง ใครในเมืองนี้ที่กล้าเข้ามายุ่งกับฉัน จ้าวฟางเซียง!”จ้าวฟางเซียงพูดจาเย่อหยิ่งเมื่อเห็นว่าเฉียวหานอวี้หลบได้อีกครั้ง จ้าวฟางเซียงก็รู้ว่า แม้เขาจะโง่แต่ผู้หญิงคนนี้คือวรยุทธ ถึงจะไม่สามารถรับรู้ระดับวรยุทธของผู้หญิงคนนี้ได้ แต่ระดับวรยุทธของเธอก็อาจจะเท่ากับเขา คาดว่าผู้หญิงคนนี้ได้ฝึกฝนวิชามาเหมือนกัน ดังนั้นเธอจึงหลบเลี่ยงเขาได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลังจากเข้าใจแล้ว จ้าวฟางเซียงก็พูดอย่
