บทที่ 329

ขณะที่จ้าวหยางยิงออกไป ฉินปิงเยว่ก็เตรียมพร้อมที่จะตายแล้ว

แต่ครู่ต่อมา เธอก็ได้ยินหนิงชิงเสว่ส่งเสียงอุทาน

ฉินปิงเยว่รีบลืมตาและเห็นภาพที่ทำให้เธอแทบไม่เชื่อสายตา

เธอเห็นบาเรียสีฟ้าปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอ บาเรียนั้นปิดกั้นกระสุนกลางอากาศทำให้มันไม่สามารถเคลื่อนที่ไปข้างหน้าได้

“ติ๊ง……”

กระสุนตกลงไปที่พื้นอย่างรวดเร็ว และม่านแสงสีฟ้าด้านหน้าฉินปิงเยว่ก็หายไป

“กึก...”

ในเวลานี้ เสียงที่คมชัดดังขึ้นบนข้อมือของเธอ

ฉินปิงเยว่มองลงโดยไม่รู้ตัวและพบว่าสร้อยข้อมือที่เธอสวมบนข้อมือมีเสียงดัง และหนึ่งไข่มุกเม็ดหนึ่งในหกเม็ดนั้นก็ระเบิดออก

“มันเป็นของขวัญวันเกิดของฉันที่คุณชายฉู่ให้มาค่ะ!”

ฉินปิงเยว่รู้สึกประหลาดใจและมีความสุข

เธอไม่คิดเลยว่า สร้อยข้อมือที่ฉู่เฉินมอบให้เธอจะสามารถช่วยชีวิตเธอได้ในช่วงเวลาวิกฤติจริง ๆ

จ้าวหยางตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้ และพูดด้วยความตื่นตระหนก: “เป็นไปได้ยังไง”

“ไม่ กูไม่เชื่อ!”

“ปังปัง...”

เขาคำรามและเหนี่ยวไกใส่ฉินปิงเยว่อีกครั้ง โดยยิงสองนัดติดต่อกัน

แน่นอนเมื่อกระสุนกำลังจะเข้าใกล้ฉินปิงเยว่ไข่มุกบนสร้อยข้อมือบนข้อมือเธอก็ระเบิดด้วยเช่