Share
บทที่ 337
Related chapters
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 338
ป้าหลานตัวสั่นและรีบเอื้อมมือไปข้างหน้า เพื่อถกแขนเสื้อซ้ายของหนิงชิงเสว่ ทันใดนั้นก็พบว่าข้อมือของหนิงชิงเสว่มีปานสีแดงขนาดเท่าถั่วแดงอยู่ครู่ต่อมาเธอกอดหนิงชิงเสว่ไว้แน่น และสะอึกสะอื้นออกมาอย่างควบคุมไม่ได้: "ชิงเสว่นั่นคือเธอจริงๆ คือเธอจริงๆ ... "เป็นเด็กผู้หญิงคนนี้แน่!เธอจำไม่ผิดเพราะตอนที่ตัวเองได้เก็บเธอกลับมาจากอ่างไม้ริมทะเลสาบในปีนั้น ก็พบว่ามีปานสีแดงบนมือของเธอ"ป้าหลาน หนูขอโทษ เสี่ยวเสว่ช่างไร้ประโยชน์นัก หลายปีมานี้ตามหาป้าไม่เจอเลย...""เด็กน้อย ไม่ร้องไห้ ป้าหลานสบายดี แถมป้าหลานยังได้เจอเธออีก แค่นี้ก็ดีใจมากแล้ว"ทั้งสองกอดหัวร้องไห้อย่างหยุดไม่ได้ ทำให้ฉินปิงเยว่และเฉินเหม่ยหรูที่ได้ยินเสียงตามเข้ามาก็ตาแดงก่ำพี่หงซึ่งรับผิดชอบดูแลความปลอดภัยของฉู่เมิ่งเหยาได้ยินเสียงโกลาหลที่ชั้นล่างจึงออกมาถามว่า "เกิดอะไรขึ้น?"ป้าหลานกลับมาได้สติอีกครั้ง พยุงหนิงชิงเสว่ขึ้นพร้อมน้ำตาไหลอาบเต็มหน้า "เสี่ยวเสว่ เร็วเข้า... ไปหาพี่หกของเธอเร็ว เธอ... เธอใกล้ไม่ไหวแล้ว"หนิงชิงเสว่รีบขึ้นไปชั้นบน และแม้ว่าพี่หงอยากจะหยุดเธอ ป้าหลานก็ตามมาและพูดว่า "นังหนู เธอเป็นน้อ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 339
"ใช่""น้องเสี่ยวสือโถวแบกภาระคนเดียวไว้มากเกินไปแล้ว ฉัน... ฉันเลยอยากช่วยแบ่งเบาเขาบ้าง""และอาการป่วยของพี่หก คนที่เป็นน้องสาวอย่างฉันก็มีต้องหน้าที่ทําให้ดีที่สุดด้วย"หนิงชิงเสว่มีสีหน้ามุ่งมั้นฉินปิงเยว่ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า "แต่ฉันได้ยินมาว่าจิงโจวยุ่งเหยิงวุ่นวายใหญ่โตมาก และเธอเองก็ไม่รู้ที่อยู่ที่แน่นอนของคุณฉู่อีก แล้วเธอจะไปหาเขายังไง?""ยิ่งกว่านั้น เธอเป็นแค่ผู้หญิงอีก ถ้าตกอยู่ในอันตรายที่นั่นจะทํายังไง?"หนิงชิงเสว่พยักหน้า "ฉันรู้ ดัง... ดังนั้นฉันจึงอยากยืมสร้อยข้อมือบนข้อมือของเธอไง""เธอวางใจได้ ฉันจะคืนให้เธอทันทีเมื่อฉันกลับมา"เธอทําหน้าวิงวอนฉินปิงเยว่ลังเลเล็กน้อย และก้มหน้ามองสร้อยที่ข้อมือที่เหลือลูกปัดเพียงสามเม็ดเท่านั้น นี่เป็นของขวัญวันเกิดที่คุณฉู่มอบให้เธอ มันมีค่ามาก แถมยังช่วยชีวิตเธอเอาไว้ด้วยเธอไม่เต็มใจที่จะมอบมันให้คนอื่นจริง ๆเมื่อเห็นอย่างนั้น หนิงชิงเสว่ก็ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ "ในเมื่อเธอไม่เต็มใจ งั้นก็ช่างมันเถอะ"เธอหันหลังกลับเพื่อจะเดินจากไป“ชิงเสว่ เดี๋ยวก่อน”ฉินปิงเยว่หยุดเธอไว้ กัดริมฝีปากก่อน และจากนั้นจึงถอดสร้
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 340
ชายโรคจิตหยิบโทรศัพท์ออกมาทันทีและโทรหาไปยังปลายสาย เพื่อสนทนาไม่ช้า หญิงวัยกลางคนที่เดินอย่างงุ่นง่ามก็มาพร้อมกับบุหรี่ชายโรคจิตกระซิบข้างหูเธอสองสามคํา และบางครั้งก็ชี้ไปที่หนิงชิงเสว่ที่อยู่ไกลออกไปหลังจากทั้งสองต่อรองราคากัน หญิงวัยกลางคนก็รับเงิน 5000 บาท ก่อนที่จะทิ้งก้นบุหรี่และเดินเข้าไปหาหนิงชิงเสว่หนิงชิงเสว่กําลังกินหมั่นโถวอยู่ ทันใดนั้นก็มีคนตบไหล่เธอจากด้านหลังเธอหันหน้ากลับไป ก็เห็นหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งยิ้มให้เธอ "เธอไม่ใช่นกนางแอ่นของบ้านชุนฮวาเหรอ?""สวัสดีค่ะ คุณคงจำคนผิดแล้ว" หนิงชิงเสว่ขมวดคิ้ว"ไม่ใช่มั้ง? ฉันเคยเห็นเธอ เธอชื่อสวี่ชุนเหยีนไม่ใช่เหรอ" หญิงวัยกลางคนกระซิบ"ขอโทษค่ะ คุณจําคนผิดแล้ว ฉันไม่ได้แซ่สวี่" หนิงชิงเสว่พูดอย่างเย็นชา"ฉันไม่เชื่อจนกว่าเธอจะเอาบัตรประชาชนออกมาให้ฉันดู" หญิงวัยกลางคนพูดอย่างไม่ย่อท้อหนิงชิงเสว่ระงับความโกรธเอาไว้ ยื่นบัตรประชาชนให้เธอดู แล้วก่อนดึงเอากลับมาพูดว่า "ตอนนี้คุณเชื่อแล้วใช่ไหม?"“เพี้ยะ!”ทันใดนั้น หญิงวัยกลางคนก็ตบหน้าเธอและด่า "ฉันจะตีคนหน้าด้านอย่างแกให้ตาย!""นี่คุณทําอะไร?" หนิงชิงเสว่กุมหน้
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 341
เช้าวันรุ่งขึ้นตอนเก้าโมงครึ่ง รถของหงว่านสุ้ยก็จอดอยู่ชั้นล่างของโรงแรมที่ฉู่เฉินพักอยู่ผู้คนที่เดินผ่านไปมา ก็ตกใจหลังจากเห็นของหงว่านสุ้ย แต่ส่วนใหญ่กลับให้ความสนใจว่าคนใหญ่โตอย่างเขานั้น ว่ากําลังรอใครบางคนอยู่ในไม่ช้าพวกเขาก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่แต่งตัวธรรมดา แต่ท่าทางไม่ธรรมดาเดินออกมาจากโรงแรม"ปรมาจารย์ฉู่!"หงว่านสุ้ยและคนของเขาก้มหัวลงเล็กน้อยในทันที และสีหน้าของพวกเขานั้นก็เต็มไปด้วยความกลัว"ไปเถอะ"ฉู่เฉินมองไปยังผู้คนที่สัญจรผ่านไปมาที่กำลังมีท่าทีไม่เชื่อสายตาตนเอง ก่อนจะยกเท้าขึ้นก็นั่งเข้าไปในรถของหงว่านสุ้ยหลังจากเห็นกลุ่มคนจากไป ไทยมุงบริเวณนั้นก็ระเบิดทันที"คุณพระ หงว่านสุ้ยผู้ยิ่งใหญ่แห่งจิงโจวมาต้อนรับชายหนุ่มคนหนึ่งด้วยตัวเอง""ไม่ใช่แค่นั้น ดูเหมือนว่าคุณหงจะเคารพชายหนุ่มคนนั้นมากอีกด้วย""ไม่น่าเชื่อ ไม่น่าเชื่อเลย..."“……”“……”ผู้คนที่สัญจรผ่านไปมา จับกลุ่มวิพากษ์วิจารณ์กันต่างๆนานา……รถเคลื่อนตัวได้อย่างราบรื่นบนท้องถนน รถหรูหราไม่น้อยต่างตกใจ และรีบพากันเปิดทางให้ หลังจากเห็นป้ายทะเบียนรถ 10000 สุดพิเศษของหงว่านสุ้ยในรถ หงว่านสุ้ยพู
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 342
ฉู่เฉินพูดอย่างไม่แยแส ความคับแค้นของชนชั้นสูงในจิงโจวนั้นไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขา เขาสนใจเพียงโสมโลหิตร้อยปีกับดอกเทียนหลิงเท่านั้นจู่ ๆ หงว่านสุ้ยก็พูดขึ้นมาว่า "ปรมาจารย์ฉู่ ผมได้รับข่าวว่าตระกูลจินจะแย่งชิงโสมโลหิตร้อยปีด้วย เส้นทางครั้งนี้ของคุณอาจไม่ราบรื่นนัก"เดิมทีเขาคิดว่าหลังจากฉู่เฉินฟังแล้ว อารมณ์อาจจะแปรปรวนไม่มากก็น้อยฉู่เฉินตอบอย่างไม่แยแสทันทีว่า "ไม่ต้องกังกล ถ้าหากตระกูลจินกล้าเป็นศัตรูกับฉัน ฉันก็แค่ทำลายล้างตระกูลจินให้สิ้นซากก็พอ"คําพูดของเขาเฉยชามาก ราวกับว่ากําลังพูดเรื่องธรรมดาเรื่องหนึ่งส่วนหงว่านสุ้ย ฟังแล้วก็อดไม่ได้ที่จะแอบส่ายหัวตระกูลจินเป็นตระกูลวรยุทธโบราณ สงสัยว่ามีปรมาจารย์วรยุทธอาศัยอยู่ด้วย ดังนั้นคําพูดของปรมาจารย์ฉู่นั้นพูดเกินจริงไปแน่นอนยี่สิบกว่านาทีต่อมา ทุกคนก็มาถึงประตูคฤหาสน์โบราณที่ครอบคลุมพื้นที่ใหญ่ตามคำบอกของหงว่านสุ้ย นี่คือที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ของโรงยาโบราณตอนนี้ทางเข้าโรงยาโบราณเต็มไปด้วยผู้คนที่แต่งตัวแปลกๆ มากมายสายตาของฉู่เฉินกวาดไปทั่ว และสังเกตเห็นว่าในหมู่พวกเขานั้นมีจอมยุทธหลายคน ส่วนคนอ่อนแอที่สุดอยู่ในระด
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 343
ฉู่เฉินหันไปทางต้นเสียง เห็นชายและหญิงเดินมาหาเขาด้วยสีหน้าประหลาดใจนั่นคืออู๋อวี่เหมิงและกัวไคนี่เองดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อเมื่อคืนที่คาราโอเกะอิมพิเรียล ฉู่เฉินได้ทุบตีหงเจียเชา ลูกชายของหงว่านสุ้ยในความคิดของอู๋อวี่เหมิงและกัวไค ฉู่เฉินนั้นได้ตายไปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงรีบออกไปก่อนโดยไม่คิดแต่สิ่งที่ทําให้ทั้งสองคาดไม่ถึงก็คือ ฉู่เฉินไม่เพียงแต่จะสบายดีเท่านั้น แต่ยังปรากฏตัวในโรงยาโบราณอีกด้วย"ฉู่เฉิน นะ... นายไม่เป็นอะไรเหรอ?" อู๋อวี่เหมิงกัดริมฝีปากและมีความไม่เชื่อปนอยู่ในน้ำเสียงนั้นเธอรู้สึกผิดเล็กน้อย เนื่องจากลูกพี่ลูกน้องของเธอมอบหมายให้เธอดูแลฉู่เฉิน แต่เธอกับกัวไคกลับหนีเอาตัวรอดไปก่อน"ฉันสบายดี ทําให้พวกคุณเป็นห่วงแล้ว" ฉู่เฉินตอบเบาๆอู๋อวี่เหมิงอดไม่ได้ที่จะพูด "ฉู่เฉิน นายบอกฉันได้ไหมว่าหงเจียเชาปล่อยนายไปได้ยังไง?""ไม่มีความคิดเห็น"ฉู่เฉินพูดจบ แล้วก็เดินไปอีกด้านหนึ่ง ด้วยท่าทางเหมือนไม่แยแสที่จะคุยกับคนทั้งสองอู๋อวี่เหมิงคิ้วขมวดและอดไม่ได้ที่จะไม่พอใจเล็กน้อยตอนแรกเธออยากจะสนใจฉู่เฉิน แต่ผู้ชายคนนี้เอาแน่เอานอนไม่ได้ช่างมัน
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 344
หงว่านสุ้ยขี้เกียจเกินกว่าที่จะสนใจจินเหวินเจี๋ย และหลังจากนั้นพยักหน้าให้ฉู่เฉิน ก่อนที่เขาก็หันไปพูดกับชายชราคนก่อนที่นั่งอยู่คนแรกว่า "“ผู้เฒ่ากู้ คนนี้คือปรมาจารย์ฉู่ที่ฉันเพิ่งแนะนําให้คุณ"ชายชรานั่งอยู่บนรถเข็น ใบหน้าของเขาซีดเซียวเล็กน้อย เหมือนว่าทุกลมหายใจของเขานั้นยากลําบากมากเขาเป็นปรมาจารย์ของโรงยาโบราณ กู้ไป่ชวน ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นราชาโอสถแห่งจิงโจว และเป็นผู้จัดการประมูลสมุนไพรในครั้งนี้กู้ไป่ชวนมองฉู่เฉินแล้วขมวดคิ้ว "นายแน่ใจเหรอว่า สหายคนนี้สามารถรักษาโรคของฉันให้หายขาดได้?"หงว่านสุ้ยก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ แต่ก็ยังพูดอย่างหนักแน่น "ผู้เฒ่ากู้ ปรมาจารย์ฉู่พอมีความรู้ด้านการแพทย์อยู่บ้าง ทำไมไม่ให้เขาลองดูสักหน่อยครับ"จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าพูดกับฉู่เฉิน: “ปรมาจารย์ฉู่ คุณน่าจะทราบถึงอาการของผู้เฒ่ากู้มาบ้าง คุณมั่นใจไหมครับ?”ก่อนที่ฉู่เฉินจะอ้าปากพูด จินเหวินเจี๋ยที่อยู่ด้านข้างก็เยาะเย้ย: "“ผู้เฒ่ากู้ เด็กคนนี้ไม่มีหนวดเคราด้วยซ้ำ เขาจะรู้เทคนิคทางการแพทย์ได้ยังไง อย่าปล่อยให้เขาหลอกลวงคุณเลย""นายน้อยจินพูดได้ดี สมัยนี้มีนักต้มตุ๋นปลอมตัวเป็นปรม
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 345
ฉู่เฉินตบไปฉาบหนึ่ง กู้ไป่ชวนรู้สึกเพียงว่าสมองคํารามไม่หยุด เหมือนถูกฟ้าฝ่าอย่างรุนแรงชั่วครู่หนึ่ง เหมือนเขาก็ถูกหลอกให้โดนตบแต่เมื่อแรงตบของฉู่เฉินมาปะทะลง ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็ตกตะลึงไปพร้อมกันให้ตายเถอะ เด็กคนนี้บ้าไปแล้วงั้นเหรอ?แทนที่จะรักษาอาการป่วย เขากลับตบกู้ไป่ชวนเหรอ?คนแรกที่มีสติกลับมาคือหงว่านสุ้ย ตัวสั่น และใบหน้าก็ซีดลงทันทีต้องรู้กันว่า กู้ไป่ชวนนั้นเป็นเจ้าของโรงยาโบราณแห่งนี้ และยังได้รับการยกย่องให้เป็นราชาโอสถแห่งจิงโจว มีผู้ยิ่งใหญ่ระดับแนวหน้านับไม่ถ้วนที่เป็นหนี้บุญคุณเขาอีก หรือแม้แต่ตระกูลจินยังต้องให้เกียรติเขาการกระทำของปรมาจารย์ฉู่ครั้งนี้ถือว่าสร้างความขุ่นเคืองกับกู้ไป่ชวนเป็นอย่างมากไม่เพียงเท่านั้น เกรงว่าแม้แต่ตัวของหงว่านสุ้ยเอง ก็ต้องโชคร้ายตามไปด้วยในที่สุด ลูกน้องคนหนึ่งของกู้ไป่ชวนก็ได้สติและตะโกนเสียงดัง "เจ้าหนู แกทำอะไร?"ฉู่เฉินทำราวกับว่าเขาไม่ได้ยิน ยกมือขึ้นอีกครั้งแล้วตบหน้าผากของกู้ไป่ชวนอีกครั้ง"เพี๊ยะ!"การตบครั้งนี้รุนแรงกว่าครั้งแรก เสียงดังฟังชัดบัดซบ!อีกครั้ง!หงว่านสุ้ยเกือบจะร้องไห้ออกมาปรมาจารย์ฉู่
Latest chapter
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1065
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1064
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1063
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1062
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1061
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1060
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1059
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1058
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1057
