บทที่ 342

ฉู่เฉินพูดอย่างไม่แยแส ความคับแค้นของชนชั้นสูงในจิงโจวนั้นไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขา เขาสนใจเพียงโสมโลหิตร้อยปีกับดอกเทียนหลิงเท่านั้น

จู่ ๆ หงว่านสุ้ยก็พูดขึ้นมาว่า "ปรมาจารย์ฉู่ ผมได้รับข่าวว่าตระกูลจินจะแย่งชิงโสมโลหิตร้อยปีด้วย เส้นทางครั้งนี้ของคุณอาจไม่ราบรื่นนัก"

เดิมทีเขาคิดว่าหลังจากฉู่เฉินฟังแล้ว อารมณ์อาจจะแปรปรวนไม่มากก็น้อย

ฉู่เฉินตอบอย่างไม่แยแสทันทีว่า "ไม่ต้องกังกล ถ้าหากตระกูลจินกล้าเป็นศัตรูกับฉัน ฉันก็แค่ทำลายล้างตระกูลจินให้สิ้นซากก็พอ"

คําพูดของเขาเฉยชามาก ราวกับว่ากําลังพูดเรื่องธรรมดาเรื่องหนึ่ง

ส่วนหงว่านสุ้ย ฟังแล้วก็อดไม่ได้ที่จะแอบส่ายหัว

ตระกูลจินเป็นตระกูลวรยุทธโบราณ สงสัยว่ามีปรมาจารย์วรยุทธอาศัยอยู่ด้วย ดังนั้นคําพูดของปรมาจารย์ฉู่นั้นพูดเกินจริงไปแน่นอน

ยี่สิบกว่านาทีต่อมา ทุกคนก็มาถึงประตูคฤหาสน์โบราณที่ครอบคลุมพื้นที่ใหญ่

ตามคำบอกของหงว่านสุ้ย นี่คือที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ของโรงยาโบราณ

ตอนนี้ทางเข้าโรงยาโบราณเต็มไปด้วยผู้คนที่แต่งตัวแปลกๆ มากมาย

สายตาของฉู่เฉินกวาดไปทั่ว และสังเกตเห็นว่าในหมู่พวกเขานั้นมีจอมยุทธหลายคน ส่วนคนอ่อนแอที่สุดอยู่ในระด