บทที่ 349

เมื่อเห็นฉู่เฉินพุ่งมา เพื่อจะฆ่าตัวเองและคนอื่นๆ

เสือดาวหน้าผีเหงื่อตกทันทีแล้วรีบพูดว่า "ปรมาจารย์ฉู่ เรื่องนี้คงเข้าใจผิดกันแล้ว ฉันยินดีที่จะจากไปทันทีและสาบานว่าจะไม่เป็นศัตรูกับคุณอีกต่อไป..."

มีข่าวลือว่าปรมาจารย์ฉู่คนนี้เคยฆ่าผู้เชี่ยวชาญระดับทะลวงเส้นลมปราณ เสือดาวหน้าผีเป็นเพียงแค่ระดับชกตัดกระดูก เขาจะเทียบได้กับฉู่เฉินได้อย่างไร

ดังนั้นเขาจึงพูดยอมจำนน โดยหวังว่าฉู่เฉินจะให้โอกาสเขา

"มันสายไปแล้ว"

ฉู่เฉินพูดสองคำเบา ๆ เดินเข้ามาอย่างไม่หยุด เสื้อผ้ากระพือขึ้น ขณะที่รีบพุ่งตรงไปหาตัวเขาเอง

เสือดาวหน้าผีตกใจจนถอยหลังไปสองสามก้าว สีหน้ามืดมนพูดกับคนบ้าโม่และคนอื่น ๆ "ทุกคน ถ้าพวกเราไม่ร่วมมือกัน วันนี้ต้องตายอย่างอนาถแน่!"

"ได้!"

คนบ้าโม่มีหน้าเคร่งขรึม และเลิกดูถูกหลังจากรู้ตัวตนของฉู่เฉินแล้ว

"ลงมือพร้อมกัน ฆ่ามัน!"

นักสู้สามคนของตระกูลจินมีสายตาเย็นชา

"ตู้มๆ!"

เมื่อรัศมีอันทรงพลังมากมายปะทุขึ้น ทั้งกลุ่มก็ไม่ลังเลอีกต่อไป พวกเขาแต่ละคนแสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของตนและโจมตีฉู่เฉินจากทุกทิศทุกทางพร้อมกัน

คนบ้าโม่ยื่นมือออกมาและเล็งตรงไปที่หลังของฉู่เฉิน ฝ่า