Share

บทที่ 163

เมื่อได้ยินเสียงนั้น หวังซวี่และคนอื่นๆ ต่างก็ตกใจทันที พวกเขาคิดว่าคงเป็นเจ้าของโรลส์-รอยซ์แฟนธอมมา

แต่เมื่อพวกเขาหันหลังกลับไปมอง สิ่งที่เห็นตรงหน้าก็คือร่างที่คุ้นเคย

หลังจากที่เห็นเจ้าของร่างนี้ ความตื่นตระหนกบนใบหน้าของหวังซวี่ก็หายไปในทันที แทนที่ด้วยการดูถูกไม่รู้จบ “ที่แท้ก็เป็นนายบ้านนอกนี่เอง ทำให้ฉันตกใจซะแทบแย่”

“ไม่งั้นนายคิดว่าใครกันล่ะ” ฉู่เฉินเลิกคิ้วถาม

เฉินย่าพูดอย่างเย็นชาว่า “นายแซ่ฉู่ ฉันบอกให้นายไสหัวไปไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงยังหน้าด้านตามพวกเราลงมาอีก”

“เจ้าเด็กนี่สงสัยจะเสียดายเมื่อกี้ที่ปฏิเสธคุณชายหวังไปแน่ๆ เลยคิดจะมากราบขอขมาคุณชายหวัง”กัวรุ่ยพูดอย่างดูถูก

“ตอนนี้ถึงจะมานึกเสียดายหรอ สายไปแล้วล่ะ ฉันจะบอกนายให้นะ รอไว้พรุ่งนี้ให้ฉันไปบริษัทจะไล่นายออก” หวังซวี่พูดออกมาอย่างเย็นชา

พูดจบเขาก็ลงจากรถ แล้วล้วงเข้าไปในกระเป๋าหยิบเงินออกมาโยนให้ฉู่เฉินแบงค์นึง “ฉันให้ค่าแท็กซี่นาย 50 บาท รีบรับไปแล้วรีบไสหัวไปซะ”

เขากลัวว่าหากมัวเสียเวลาต่อปากต่อคำกับฉู่เฉินอยู่ อีกเดี๋ยวเจ้าของรถโรลส์-รอยซ์ก็จะมา เดี๋ยวพวกเขาก็หนีไม่ทันกันพอดี

ฉู่เฉินส่ายหัวไปมา เดินไปหน้ารถโรลส์-รอยซ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status