เข้าสู่ระบบแชร์
EP:05 ข้อเสนอ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-06 09:06:44พอกลับมาถึงห้องไลลาก็ถูกเพื่อนซักถามอยู่ยาวนานเหมือนกัน ซึ่งเธอก็ไม่สามารถบอกได้ ว่าเมื่อคืนเธอไปเจออะไรมาบ้าง เธอไม่อยากให้เพื่อนต้องเป็นห่วง และก็ไม่ได้อยากโกหกอะไรเลย แต่สถานการณ์ของเธอในตอนนี้มันยังไม่พร้อมจริงๆ
"เมื่อคืนรู้ไหมว่ากูพยายามส่งข้อความพยายามติดต่อหามึง ดีแค่ไหนแล้วที่กูไม่บุกไปที่บริษัทที่เอามึงไปส่งไว้"
"ก็ดีแล้วที่ไม่ไป"
"....."
"ที่บริษัทนั้นตกกลางคืนแล้วเวรยามมันแน่นหนา เดี๋ยวจะเป็นปัญหากันเปล่าๆ ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ"
"อืมๆ รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงหมดแล้วมึงเนี่ย"
ไลลาทำตามที่เพื่อนของเธอบอก เธอรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะรู้สึกเหนียวตัวจนบอกไม่ถูก และตรงส่วนนั้นก็มีน้ำไหลเยิ้มออกมาจนเปื้อนกางเกงในไปหมดอีกด้วย
จากนั้นก็ขึ้นไปนอนบนเตียงและหลับปุ๋ยไป รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ตอนที่เพื่อนมาปลุก วันนี้เธอมีเรียนตอนบ่าย ปกติเธอไม่ได้มานอนหลับจนไม่รู้เวลาอย่างนี้เลย
เวลาผ่านไปจนกระทั่งเย็น
ก๊อกๆๆ ~
หญิงสาวเคาะประตูห้อง ถึงแม้จะเป็นห้องทำงานของเขา แต่เธอก็ไม่อยากเข้าไปเห็นภาพที่มันไม่ควรจะเห็น ถ้าหากเธอพรวดพราดเข้าไป แล้วเจอเขากำลังบรรเลงบทรักอยู่กับผู้หญิงคนอื่น มันคงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ เขาอาจจะไม่พอใจเธอได้
"เข้ามาสิ"
"วันนี้คุณเจย์จะให้หนูทำอะไรคะ?"
"ปกติเธอจะต้องคอยติดตามฉัน คอยอำนวยความสะดวกให้ฉัน ทั้งเสื้อผ้า ทั้งเรื่องการกิน เธอต้องตัวติดกับฉัน" หรือเรียกง่ายๆ ว่าเธอเป็นคนรับใช้ส่วนตัว แต่เธอทำแบบนั้นไม่ได้เนี่ยสิ เธอติดตามเขาไม่ได้ เธออยู่ตัวติดกับเขาไม่ได้
"ไม่เห็นมีใครบอกเลย แต่หนูต้องเรียน คงติดตามคุณเจย์ไม่ได้หรอกค่ะ" เธอบอกเหตุผล และถ้าต่อไปเขาจะไม่จ้างเธอเป็นพนักงานต่อเธอก็จะไม่มีปัญหา
"....."
"เอาอย่างนี้ไหมคะ เดี๋ยวพอเลิกเรียนทุกวันหนูจะไปที่คอนโดของคุณเจย์ จะเก็บเสื้อผ้าซักให้ แล้วจะเตรียมอาหารเย็นไว้ให้"
"ฉันไม่เอา วันนี้ไม่ต้องทำอะไร กลับไปเก็บเสื้อผ้า ฉันจะให้คนไปรอรับที่หอ"
"แต่ว่า..."
"หรือเธอจะให้ฉันบอกเรื่องของเรากับเพื่อนสนิทของเธอล่ะ?"
"คุณเจย์ขู่หนูเหรอคะ?"
"หน้าตาอย่างฉัน คิดว่าพูดเล่นอยู่หรือไง" ชายหนุ่มทำหน้าจริงจัง จากที่ปกติเขาก็เป็นคนหน้านิ่งและจริงจังอยู่แล้ว พอมาพูดแบบนี้ มันทำเอาเธอทำตัวไม่ถูกเลย
"....." คนตัวเล็กยืนนิ่ง เม้มปากเข้าหากันแน่น ก่อนจะก้มหน้าลง เธอไม่รู้จะพูดอะไร ไม่ค่อยชอบสถานการณ์แบบนี้เลยแฮะ ปกติเธอเป็นคนสู้คน และเถียงกลับถ้าหากมันไม่ถูกต้อง แต่ทำไมตอนนี้เธอกลับไม่กล้าแม้แต่จะเถียงหรืออ้าปากตอบโต้เลย
"กลับไปเก็บเสื้อผ้า ของใช้ที่จำเป็น เสื้อผ้าเก่าๆ ไม่ต้องเอามา เดี๋ยวฉันจะพาไปซื้อใหม่ รวมถึงเสื้อในเก่าๆ ของเธอด้วย"
"คะ คุณเจย์!" ไลลามีท่าทีเขินอายพร้อมกับรีบเอามือปิดหน้าอกของตัวเอง
"ฉันเห็นมาหมดแล้ว จะอายอะไรอีก"
"ทะ ทำไมต้องมาบูลลี่เสื้อในกันด้วยเล่า! มันไม่ได้เก่าสักหน่อย มันยังใส่ได้" เจ้าตัวรีบเถียง มันยังไม่ยานสักหน่อย ยางยืดมันยังอยู่ดี แค่สีมันตกตอนซักก็เท่านั้นเอง มันก็เลยดูเก่า
"สีซีดขนาดนั้นเนี่ยนะ"
"....." เธอได้แต่ยืนทำหน้าบูดบึ้ง ไม่ได้ตอบกลับอะไรเขา
"รีบกลับไปเก็บเสื้อผ้าได้แล้ว คนของฉันจะพาไปส่งที่คอนโด หลังจากนี้อีกสามชั่วโมง ฉันจะกลับไป ทุกอย่างต้องเสร็จเรียบร้อย"
"คุณเจย์ จะเลี้ยงหนูเหรอ?" ไลลาถามออกไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ เธอเองก็พอจะรู้เรื่องนี้มาบ้างอยู่เหมือนกัน ในรั้วมหาวิทยาลัย มีหลายอย่างที่เธอรับรู้ บางอย่างก็ทำให้เธอตกใจ แต่บางอย่างเธอก็ชิน
"หมายถึง?"
"ก็หมายถึง เลี้ยงหนูไว้เป็นเด็กเสี่ยไง อะไรประมาณนั้นแหละ"
"ก็แล้วแต่เธอจะคิด"
"คุณเจย์..."
"รีบกลับไปเก็บเสื้อผ้าซะสิ จะมัวถามซักไซ้อะไรอยู่ได้ คืนนี้ได้คุยกันทั้งคืนแน่นอน"
"......"
สุดท้ายไลลาก็ต้องกลับไปเก็บเสื้อผ้าที่หอพักของเธอ ถึงแม้จะถูกซักไซ้จากเพื่อนสนิทไม่น้อย แต่ก็ห้ามเธอไม่ได้ ถึงเขาจะดูไม่น่าไว้ใจ แต่เขาก็ไม่ได้ดูเลวร้ายอะไรขนาดนั้น อย่างน้อยเธอก็ไว้ใจเขาได้มากกว่าคนในครอบครัว
ไม่นานไลลาก็มาถึงที่คอนโดของเจย์เลอร์ ครั้งแรกที่เธอได้เห็นคอนโดใหญ่กว่าบ้านขนาดนี้ มันทั้งกว้างและใหญ่มากๆ
"ห้องทุกห้อง สามารถเลือกอยู่ได้ ส่วนคุณเจย์อยู่ข้างบน ห้องครัวอยู่ทางโน้น ที่นี่จะมีแม่บ้านมาทำงานบ้านทุกอาทิตย์" คนที่พาเธอมาส่ง แนะนำให้เธอได้รู้จักกับคอนโด ที่แสนกว้างใหญ่นี้
"อ้าว...มีแม่บ้านแล้ว ทำไมถึงให้หนูมาทำงานที่นี่ล่ะ?"
"แม่บ้านเขาทำงานบ้าน เขาไม่ได้ตัวติดกับคุณเจย์สักหน่อย"
"อ๋อ...."
"เอาเสื้อผ้าไปเก็บในห้อง แล้วก็ทำตามคำสั่งของคุณเจย์ อีกหนึ่งชั่วโมงเขาก็จะกลับมาแล้ว"
"พี่..."
"หืม?"
"ทำไม จู่ๆ คุณเจย์ถึงรับหนูเข้าทำงานล่ะ?"
"ไม่รู้สิ ปกติคุณเจย์ไม่ชอบของแปลก สงสัยถูกใจหมูแคระเข้าให้แล้ว"
"พี่อ่ะ!" เจ้านายกับลูกน้อง เหมือนกันเป๊ะเลย ชอบ bully หุ่นคนอื่น อย่าให้ถึงคราวบ้างเถอะ ตอนนี้ก็บูลลี่ได้อยู่นะ พ่อเสาไม้ยูคา คนอะไรตั้งตรงตระหง่านเชียว แถมตัวขาวอีกต่างหาก นี่ถ้าผมเขียวอีกสักหน่อย ใช่เลยล่ะ
"เท่าที่อยู่กับคุณเจย์มา ผู้หญิงส่วนใหญ่จะชอบตามใจ ชอบเอาใจ เพื่อให้คุณเจย์ถูกใจ แต่เราเป็นคนแรก ที่กล้าเถียง"
"เถียงเหรอ?" เธอทำหน้างง ไปเถียงอะไรตอนไหน ที่ผ่านมาก็ไม่ได้เถียงอะไรกับเขาเลย นอกซะจากขัดคอเขาอยู่บ้าง "แบบนั้นไม่เรียกเถียงนะคะ เรียกว่าอธิบาย"
"แบบนั้นก็ไม่มีใครกล้าไง"
"เจ้านายพี่น่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอคะ?"
"มีอะไรที่เรายังไม่รู้อีกตั้งเยอะ แบบนี้ก็ดีอยู่แล้วแหละ แต่อย่าทำให้คุณเจย์โมโห"
"กลับบ้านตอนนี้ได้ไหมอ่ะ หนูไม่ทำแล้ว พี่พูดให้หนูกลัวนะเนี่ย หน้าตาเจ้านายของพี่ก็น่ากลัวอยู่แล้ว"
"เอาเสื้อผ้าไปเก็บ แล้วก็ทำงานของตัวเองต่อซะ พี่ต้องกลับแล้ว"
"พี่ทอล"
"หืม"
"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"
"อื้ม"
บทที่เกี่ยวข้อง
เจย์เลอร์ Jay Z EP:01 เจ้านายปากหมา
บริษัทแห่งหนึ่งหญิงสาวในชุดนักศึกษา อายุราวๆ 20 ปีต้นๆ ได้ กำลังเดินเข้าไปในออฟฟิศ ซึ่งติดป้ายประกาศรับสมัครพนักงานช่วยงานหนึ่งตำแหน่ง ไม่รู้หรอกว่าตำแหน่งอะไร แต่สำหรับงานพาร์ทไทม์ที่ได้เงินเดือนดีขนาดนี้ มันก็ควรจะคว้าไว้ไม่ใช่เหรอแค่งานพาร์ทไทม์ แต่เงินเดือนกลับมากกว่างานประจำของพนักงานบางคนอีกใครจะว่าเธอหน้าเงินก็ช่าง จะว่ายังไงก็แล้วแต่ เพราะสิ่งที่ขับเคลื่อนชีวิตของเธอได้ก็คือเงินเท่านั้น มีเงินก็เท่ากับไม่อดตายร่างบางเดินตามผู้จัดการเข้าไปด้านใน ซึ่งเขาบอกว่าเธอต้องเข้าไปดีลกับเจ้านายของเขาอีกที นั่นมันก็น่าแปลกอยู่นะ ทำอย่างกับว่าเธอมาสมัครเป็นเด็กเสี่ยงั้นแหละ"รออยู่นี่ก่อน เดี๋ยวพี่ไปบอกเจ้านาย ถ้าเขาอนุญาตแล้วค่อยเข้าไป""ค่ะ" หญิงสาวพยักหน้าตอบรับหงึกๆ มองดูคนที่พาเธอเดินมาทิ้งไว้หน้าห้องห้องนึง สักพักเขาก็เดินออกมา"เข้าไปได้เลยนะ""เดี๋ยวสิคะ แล้วพี่ล่ะ?" เธอรีบทัดทาน จู่ๆ ก็บอกให้เธอเข้าไป แต่ตัวเองจะเดินออกไปเนี่ยนะ เขาต้องเป็นคนพาเธอไปไม่ใช่เหรอ"หมดหน้าที่แล้ว จะอยู่ทำไม?""อ่าว...ก็นึกว่าพี่จะเป็นคนนำหนูเข้าไป..." เธอพูดเสียงแผ่ว เพราะคิดแบบนั้นจริงๆ ถึงตอนนี้ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06เจย์เลอร์ Jay Z EP:02 ผู้หญิงของเจ้านาย
มหาวิทยาลัยEE"อีลัย"เป็นภาษาที่เพื่อนเรียก ( ซึ่งเอามาจากคำว่า บรรลัย ) เพราะไม่ว่าจะทำอะไรต้องมีเรื่องให้วุ่นวายตลอด แต่มันก็เป็นเพียงการเรียกในกลุ่มเพื่อนสนิทเท่านั้น"ว่า?""มึงได้งานแล้วจริงดิ?""เออ ได้แล้ว""งานอะไรวะ?""ยังไม่รู้""อีบ้า สมัครงานยังไงไม่รู้ว่างานอะไรวะ!" เพื่อนสนิทด่าเข้าให้"....." หญิงสาวนั่งเงียบ ไม่รู้จะพูดอะไร แต่มันก็สมควรแล้วแหละที่เพื่อนสนิทจะด่า เพราะเธอดันเป็นคนที่สะเพร่าเหมือนกัน ยิ่งอะไรที่ได้เงินแบบง่ายๆ เธอยิ่งไม่ทันได้คิดเลย หน้ามืดตามัวยอมรับแบบส่งๆ ก็มีก็ชีวิตของเธอมันเป็นแบบนี้นี่นา งานไหนที่ได้เงินง่ายเธอก็รับไว้หมดแหละ ยิ่งสถานการณ์ของเธอในตอนนี้อีก เธอรับงานนี้อย่างไม่ลังเลเลย งานพาร์ทไทม์ที่เคยทำเงินเดือนก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่ ยิ่งเจอผู้จัดการเผด็จการเอาเปรียบลูกน้องอีก ถ้าไม่รับงานนี้เธอถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยแน่ๆ เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมทั้งเก่าและใหม่"แล้วมึงไม่รู้เลยเหรอ ว่างานคร่าวๆ มันคืออะไร?""ขอแค่ไม่ผิดกฎหมาย ไม่ต้องขายตัว แค่นั้นก็พอแล้วไม่ใช่หรือไง" เห็นแรงๆ ดูร้ายๆ แบบนี้ เธอก็ยังเก็บซิงของเธอเอาไว้อยู่นะ ไม่ได้หวงตัวขนาดนั้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06เจย์เลอร์ Jay Z EP:03 ตัวแทน NC+
ไลลาได้รับมอบหมายไปให้รับคน ซึ่งน่าจะเป็นผู้หญิง ที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง พร้อมกับคนของเจย์เลอร์ พอมาถึงเธอก็เดินเข้าไปข้างใน ทุกคนที่ยืนอยู่หน้าประตูต่างพากันจับจ้องมองราวกับว่าเธอมันน่ากินอะไรอย่างนั้นแต่พอเห็นว่าเธอมากับใคร ก็ไม่มีใครกล้ายุ่ง แม้กระทั่งจะพูดแซวก็ยังไม่กล้า"สวัสดีค่ะคุณหยีใช่ไหมคะ?" เธอเดินเข้าไปทักทายหญิงสาวคนนึง ที่ดูเหมือนว่าจะยืนรอใครอยู่"เธอเป็นใคร?" หญิงสาวเอ่ยถาม พร้อมกับไล่สายตามองเหมือนดูถูก ก็แหงล่ะเธอมาที่นี่ทั้งที่ยังใส่ชุดนักศึกษานี่นาและสิ่งที่เธอทำก็ไม่ต่างอะไรจากแม้เล้าเลยสักนิด"ฉันเป็นคนของคุณเจย์ค่ะ ฉันมารับคุณ" ไลลารีบแสดงตัว"อะไรกัน นี่ให้เด็กเหลือขอมารับฉันงั้นเหรอ?" สายตาที่มองเหมือนดูถูกมันก็น่าโกรธแล้วนะ นี่ยังใช้คำพูดแบบนี้อีก โกรธแหละแต่ข่มอารมณ์ไว้อยู่ เธอเป็นคนนิสัยแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ได้ยอมคนขนาดนั้นสักหน่อย"....." ไลลาไม่ได้ตอบ เธอได้แต่ท่องไว้ว่านี่คืองาน ข่มอารมณ์ และกัดฟันพูดประโยคต่อไป "เชิญขึ้นรถค่ะ""ฉันไม่ไป ให้เด็กแบบนี้เนี่ยนะมารับฉัน?""แล้วคุณหยีจะให้ทำยังไงคะ?""ให้เจย์มารับฉันเอง""เรื่องนี้คุณคงต้องไปคุยกับเจย์เองนะครั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06เจย์เลอร์ Jay Z EP:04 ติดใจNC+
วันถัดมาไลลาลากร่างกายที่หนักอึ้งลุกออกจากเตียงกว้าง ก่อนจะมองไปที่ชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่ เมื่อคืนไม่รู้ว่าเสร็จกันไปกี่ยก เธอจำไม่ได้เลย รู้แต่ว่าเขาค่อนข้างหนักหน่วง เธอเจ็บและแสบตรงนั้นไปหมด แต่พอสมองนึกภาพของแก่นกายเท่าแขนแล้วไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแสบขนาดนี้"โอย ฉีกไปหมดแล้วมั้ง หอยเนี่ย!" หญิงสาวพึมพำขณะที่กำลังประคองสังขารของตนเองลงจากเตียงเธอรีบก้มหยิบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาใส่ แต่พอออกมาก็เห็นอีกฝ่ายนั้นตื่นแล้วเขากำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่บนเตียง พอเธอเดินออกมาก็ได้สบตากันพอดี สายตานั้นเย็นชา ไร้ความรู้สึก และก็เป็นครั้งแรก ที่ได้เห็นรอยสักของเขา แขนทั้งสองข้างและคอ ยกเว้นก็แต่หน้าอกที่ไม่เห็นมี แถมหุ่นดีใช่ย่อยเลยด้วยนะ"นะ หนูจะกลับแล้ว""เงินวางอยู่นั่น""....." ไลลามองไปที่โต๊ะ เธอเห็นเงินปึกนึงวางอยู่ ซึ่งก็เป็นปึกเงินแสนนั่นแหละ เขาให้เธอเป็นแสนเลยจริงๆ เหรอเนี่ย ใจป้ำสุดๆ เลยผู้ชายคนนี้"ฉันจะไปส่ง นั่งรอก่อน""แต่ว่า...""นั่งรอ" ชายหนุ่มพูดย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว มันเป็นการออกคำสั่งที่ไม่ต้องการให้เธอปฏิเสธหรือขัดใจไลลาจำเป็นต้องนั่งรอ จนกระท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06
บทล่าสุด
เจย์เลอร์ Jay Z EP:05 ข้อเสนอ
พอกลับมาถึงห้องไลลาก็ถูกเพื่อนซักถามอยู่ยาวนานเหมือนกัน ซึ่งเธอก็ไม่สามารถบอกได้ ว่าเมื่อคืนเธอไปเจออะไรมาบ้าง เธอไม่อยากให้เพื่อนต้องเป็นห่วง และก็ไม่ได้อยากโกหกอะไรเลย แต่สถานการณ์ของเธอในตอนนี้มันยังไม่พร้อมจริงๆ"เมื่อคืนรู้ไหมว่ากูพยายามส่งข้อความพยายามติดต่อหามึง ดีแค่ไหนแล้วที่กูไม่บุกไปที่บริษัทที่เอามึงไปส่งไว้""ก็ดีแล้วที่ไม่ไป"".....""ที่บริษัทนั้นตกกลางคืนแล้วเวรยามมันแน่นหนา เดี๋ยวจะเป็นปัญหากันเปล่าๆ ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ""อืมๆ รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงหมดแล้วมึงเนี่ย"ไลลาทำตามที่เพื่อนของเธอบอก เธอรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะรู้สึกเหนียวตัวจนบอกไม่ถูก และตรงส่วนนั้นก็มีน้ำไหลเยิ้มออกมาจนเปื้อนกางเกงในไปหมดอีกด้วยจากนั้นก็ขึ้นไปนอนบนเตียงและหลับปุ๋ยไป รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ตอนที่เพื่อนมาปลุก วันนี้เธอมีเรียนตอนบ่าย ปกติเธอไม่ได้มานอนหลับจนไม่รู้เวลาอย่างนี้เลยเวลาผ่านไปจนกระทั่งเย็นก๊อกๆๆ ~หญิงสาวเคาะประตูห้อง ถึงแม้จะเป็นห้องทำงานของเขา แต่เธอก็ไม่อยากเข้าไปเห็นภาพที่มันไม่ควรจะเห็น ถ้าหากเธอพรวดพราดเข้าไป แล้วเจอเขากำลังบรร
เจย์เลอร์ Jay Z EP:04 ติดใจNC+
วันถัดมาไลลาลากร่างกายที่หนักอึ้งลุกออกจากเตียงกว้าง ก่อนจะมองไปที่ชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่ เมื่อคืนไม่รู้ว่าเสร็จกันไปกี่ยก เธอจำไม่ได้เลย รู้แต่ว่าเขาค่อนข้างหนักหน่วง เธอเจ็บและแสบตรงนั้นไปหมด แต่พอสมองนึกภาพของแก่นกายเท่าแขนแล้วไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแสบขนาดนี้"โอย ฉีกไปหมดแล้วมั้ง หอยเนี่ย!" หญิงสาวพึมพำขณะที่กำลังประคองสังขารของตนเองลงจากเตียงเธอรีบก้มหยิบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาใส่ แต่พอออกมาก็เห็นอีกฝ่ายนั้นตื่นแล้วเขากำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่บนเตียง พอเธอเดินออกมาก็ได้สบตากันพอดี สายตานั้นเย็นชา ไร้ความรู้สึก และก็เป็นครั้งแรก ที่ได้เห็นรอยสักของเขา แขนทั้งสองข้างและคอ ยกเว้นก็แต่หน้าอกที่ไม่เห็นมี แถมหุ่นดีใช่ย่อยเลยด้วยนะ"นะ หนูจะกลับแล้ว""เงินวางอยู่นั่น""....." ไลลามองไปที่โต๊ะ เธอเห็นเงินปึกนึงวางอยู่ ซึ่งก็เป็นปึกเงินแสนนั่นแหละ เขาให้เธอเป็นแสนเลยจริงๆ เหรอเนี่ย ใจป้ำสุดๆ เลยผู้ชายคนนี้"ฉันจะไปส่ง นั่งรอก่อน""แต่ว่า...""นั่งรอ" ชายหนุ่มพูดย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว มันเป็นการออกคำสั่งที่ไม่ต้องการให้เธอปฏิเสธหรือขัดใจไลลาจำเป็นต้องนั่งรอ จนกระท
เจย์เลอร์ Jay Z EP:03 ตัวแทน NC+
ไลลาได้รับมอบหมายไปให้รับคน ซึ่งน่าจะเป็นผู้หญิง ที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง พร้อมกับคนของเจย์เลอร์ พอมาถึงเธอก็เดินเข้าไปข้างใน ทุกคนที่ยืนอยู่หน้าประตูต่างพากันจับจ้องมองราวกับว่าเธอมันน่ากินอะไรอย่างนั้นแต่พอเห็นว่าเธอมากับใคร ก็ไม่มีใครกล้ายุ่ง แม้กระทั่งจะพูดแซวก็ยังไม่กล้า"สวัสดีค่ะคุณหยีใช่ไหมคะ?" เธอเดินเข้าไปทักทายหญิงสาวคนนึง ที่ดูเหมือนว่าจะยืนรอใครอยู่"เธอเป็นใคร?" หญิงสาวเอ่ยถาม พร้อมกับไล่สายตามองเหมือนดูถูก ก็แหงล่ะเธอมาที่นี่ทั้งที่ยังใส่ชุดนักศึกษานี่นาและสิ่งที่เธอทำก็ไม่ต่างอะไรจากแม้เล้าเลยสักนิด"ฉันเป็นคนของคุณเจย์ค่ะ ฉันมารับคุณ" ไลลารีบแสดงตัว"อะไรกัน นี่ให้เด็กเหลือขอมารับฉันงั้นเหรอ?" สายตาที่มองเหมือนดูถูกมันก็น่าโกรธแล้วนะ นี่ยังใช้คำพูดแบบนี้อีก โกรธแหละแต่ข่มอารมณ์ไว้อยู่ เธอเป็นคนนิสัยแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ได้ยอมคนขนาดนั้นสักหน่อย"....." ไลลาไม่ได้ตอบ เธอได้แต่ท่องไว้ว่านี่คืองาน ข่มอารมณ์ และกัดฟันพูดประโยคต่อไป "เชิญขึ้นรถค่ะ""ฉันไม่ไป ให้เด็กแบบนี้เนี่ยนะมารับฉัน?""แล้วคุณหยีจะให้ทำยังไงคะ?""ให้เจย์มารับฉันเอง""เรื่องนี้คุณคงต้องไปคุยกับเจย์เองนะครั
เจย์เลอร์ Jay Z EP:02 ผู้หญิงของเจ้านาย
มหาวิทยาลัยEE"อีลัย"เป็นภาษาที่เพื่อนเรียก ( ซึ่งเอามาจากคำว่า บรรลัย ) เพราะไม่ว่าจะทำอะไรต้องมีเรื่องให้วุ่นวายตลอด แต่มันก็เป็นเพียงการเรียกในกลุ่มเพื่อนสนิทเท่านั้น"ว่า?""มึงได้งานแล้วจริงดิ?""เออ ได้แล้ว""งานอะไรวะ?""ยังไม่รู้""อีบ้า สมัครงานยังไงไม่รู้ว่างานอะไรวะ!" เพื่อนสนิทด่าเข้าให้"....." หญิงสาวนั่งเงียบ ไม่รู้จะพูดอะไร แต่มันก็สมควรแล้วแหละที่เพื่อนสนิทจะด่า เพราะเธอดันเป็นคนที่สะเพร่าเหมือนกัน ยิ่งอะไรที่ได้เงินแบบง่ายๆ เธอยิ่งไม่ทันได้คิดเลย หน้ามืดตามัวยอมรับแบบส่งๆ ก็มีก็ชีวิตของเธอมันเป็นแบบนี้นี่นา งานไหนที่ได้เงินง่ายเธอก็รับไว้หมดแหละ ยิ่งสถานการณ์ของเธอในตอนนี้อีก เธอรับงานนี้อย่างไม่ลังเลเลย งานพาร์ทไทม์ที่เคยทำเงินเดือนก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่ ยิ่งเจอผู้จัดการเผด็จการเอาเปรียบลูกน้องอีก ถ้าไม่รับงานนี้เธอถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยแน่ๆ เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมทั้งเก่าและใหม่"แล้วมึงไม่รู้เลยเหรอ ว่างานคร่าวๆ มันคืออะไร?""ขอแค่ไม่ผิดกฎหมาย ไม่ต้องขายตัว แค่นั้นก็พอแล้วไม่ใช่หรือไง" เห็นแรงๆ ดูร้ายๆ แบบนี้ เธอก็ยังเก็บซิงของเธอเอาไว้อยู่นะ ไม่ได้หวงตัวขนาดนั้น
เจย์เลอร์ Jay Z EP:01 เจ้านายปากหมา
บริษัทแห่งหนึ่งหญิงสาวในชุดนักศึกษา อายุราวๆ 20 ปีต้นๆ ได้ กำลังเดินเข้าไปในออฟฟิศ ซึ่งติดป้ายประกาศรับสมัครพนักงานช่วยงานหนึ่งตำแหน่ง ไม่รู้หรอกว่าตำแหน่งอะไร แต่สำหรับงานพาร์ทไทม์ที่ได้เงินเดือนดีขนาดนี้ มันก็ควรจะคว้าไว้ไม่ใช่เหรอแค่งานพาร์ทไทม์ แต่เงินเดือนกลับมากกว่างานประจำของพนักงานบางคนอีกใครจะว่าเธอหน้าเงินก็ช่าง จะว่ายังไงก็แล้วแต่ เพราะสิ่งที่ขับเคลื่อนชีวิตของเธอได้ก็คือเงินเท่านั้น มีเงินก็เท่ากับไม่อดตายร่างบางเดินตามผู้จัดการเข้าไปด้านใน ซึ่งเขาบอกว่าเธอต้องเข้าไปดีลกับเจ้านายของเขาอีกที นั่นมันก็น่าแปลกอยู่นะ ทำอย่างกับว่าเธอมาสมัครเป็นเด็กเสี่ยงั้นแหละ"รออยู่นี่ก่อน เดี๋ยวพี่ไปบอกเจ้านาย ถ้าเขาอนุญาตแล้วค่อยเข้าไป""ค่ะ" หญิงสาวพยักหน้าตอบรับหงึกๆ มองดูคนที่พาเธอเดินมาทิ้งไว้หน้าห้องห้องนึง สักพักเขาก็เดินออกมา"เข้าไปได้เลยนะ""เดี๋ยวสิคะ แล้วพี่ล่ะ?" เธอรีบทัดทาน จู่ๆ ก็บอกให้เธอเข้าไป แต่ตัวเองจะเดินออกไปเนี่ยนะ เขาต้องเป็นคนพาเธอไปไม่ใช่เหรอ"หมดหน้าที่แล้ว จะอยู่ทำไม?""อ่าว...ก็นึกว่าพี่จะเป็นคนนำหนูเข้าไป..." เธอพูดเสียงแผ่ว เพราะคิดแบบนั้นจริงๆ ถึงตอนนี้ก
