มหาวิทยาลัยตั้งแต่ที่ได้อยู่กับเจย์เลอร์ชีวิตของไลลาก็ดีขึ้นกว่าที่คิดเยอะเลย เพราะเธอไม่ต้องไปทำงานที่มันเสี่ยงอันตราย ถึงแม้การอยู่กับเขาจะไม่ปลอดภัยขนาดนั้นแต่เขาก็ไม่เคยทำอะไรรุนแรงกับเธอนอกจากเรื่องบนเตียง ที่สำคัญเธอมีเงินใช้จ่ายแบบไม่ขาดมือ ถึงขั้นได้ถือบัตรเครดิตที่ไม่จำกัดวงเงิน มันเป็นสิ่งที่เธอไม่คิดไม่ฝันเอาซะเลย"อีลัย สรุปมึงทำงานกับเขาคนนั้นแค่งานเดียวเหรอวะ?""อื้ม...""งาน...อะไร" เพื่อนสนิทถาม เพราะถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่าไลลาเพื่อนสนิททำงานอะไร"ก็คล้ายๆ แม่บ้านของเขา แต่ต้องทำมากกว่านั้น ต้องติดตามเขา คอยจัดการเรื่องต่างๆ ให้เขา""แต่มึงก็ไม่ได้ติดตามเขานี่""อื้ม เขาแค่ให้กูไปอยู่ด้วย แล้วก็จัดการงานบ้านแล้วก็เรื่องส่วนตัวให้เขา""มึง...ยังไม่มีอะไรกับเขาใช่ไหมวะ""มึงจะห่วงอะไรกับเรื่องแบบนี้เนี่ย มึงก็รู้ว่ากูเป็นคนแบบไหนอีเฟิร์น" ไลลาพูดติดตลก"เออกูรู้""กูโสดมาจนถึงทุกวันนี้ โดนจิ้มบ้างมันจะเป็นอะไรไปวะ กูไม่ได้เป็นเด็กแล้วนะ เรื่องแบบนี้มันก็ต้องมีประสบการณ์บ้างไม่ใช่หรือไง""เออกูรู้ แต่กูก็แค่เป็นห่วง กลัวมึงโดนหลอก แค่มีอะไรกันเฉยๆ แบบไม่คิดอะไรกูก็ไม่
มหาวิทยาลัย"ไลลาๆ""ห๊ะ? ว่าไง?" หญิงสาวหันไปตอบกลับเพื่อน ซึ่งเป็นเพื่อนที่เรียนอยู่คณะเดียวกัน พอจะรู้ชื่อและรู้จักกันแต่ก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น"มีคนมาหาอ่ะ เขารออยู่ที่หน้ามหาลัย""ใครเหรอ?""เขาไม่ได้บอกอ่ะ เขาแค่ให้มาบอกเธอว่าให้ออกไปหา เดี๋ยวนี้เลย""ผู้หญิงหรือผู้ชาย?" เฟิร์นถาม"ผู้ชาย""โอเค ขอบใจมากนะที่มาบอก""จ้ะ"สิ่งที่ไลลาคิดตอนนี้ก็คือ ไม่พ่อของเธอก็คงจะเป็นทอลคนสนิทของเจย์เลอร์ แต่เธอกำลังคิดว่าน่าจะเป็นพ่อของเธอมากกว่า ซึ่งจะมีบ่อยครั้งที่พ่อของเธอมายุ่งกับเธอหลังจากที่หมดเงินใช้แล้วเพราะแบบนี้แหละไลลาถึงได้ไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมสักที พอจะมีเงินเข้าหน่อยก็ถูกพ่อเค้นเอาไปจนได้"อีลัยมึงจะไปจริงเหรอ?""อืม ไม่ไปก็ไม่ได้ดิ ถ้าเขาอาละวาดในมหาลัยขึ้นมาจะทำไง กูไม่อยากมีปัญหา" ไลลาตอบกลับ ก่อนจะคว้ากระเป๋าสะพายและลุกเดินออกไป ซึ่งเพื่อนสนิทก็เดินตามมาติดๆ เพราะเป็นห่วง กลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีเข้า และถ้ามีอะไรขึ้นมาก็จะได้ช่วยเพื่อนสนิทได้ทันและเป็นพยานให้ได้ไลลาเดินออกมาตามที่เพื่อนคนนั้นมาบอก เธอเห็นคนที่มารอเจอเธอจริงๆ และเธอก็คิดไม่ผิดเลย"พ่อ...""มาแล้วเหรอ ขอตังค์
"ใครเป็นคนทำ!""คุณเจย์ หนูไม่เป็นอะไรจริงๆ ค่ะ" ไลลาไม่รู้จะบอกยังไงดีเหมือนกัน เธอจะกล้าบอกเขาได้ยังไงว่าคนที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้เป็นฝีมือของคนเป็นพ่อปัญหาเรื่องครอบครัวมันก็ยากที่จะให้คนนอกเข้าใจ และเธอก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ด้วยคนตัวโตขยับเข้ามาใกล้เธออีก มือหนาจับที่คางมนประคองให้เธอเงยหน้าขึ้นไป เขาออกแรงบีบเล็กน้อยแต่เธอก็รู้สึกได้ว่าเขากำลังโกรธสายตาของเจย์เลอร์มันน่ากลัว เขาน่ากลัวเอามากๆ จนเธอไม่อยากจะสบตาเลย แต่ตอนนี้เหมือนถูกล็อคทุกทาง"ตัดมือมันทิ้งเลยดีไหม ไลลา" น้ำเสียงเย็นยะเยือกนั้นเปล่งออกมา ทำเอาเธอขนลุกวาบไปทั้งตัว เพราะรู้ว่าเขาเอาจริงแน่ๆ ล่ะ ไม่ได้พูดเล่น"อยะ อย่านะคะ คุณเจย์อย่าทำ""ทำไม จะห่วงมันทำไม มันทำให้เธอต้องเจ็บนะ จะปล่อยไว้ให้มันกลับมาทำเธออีกหรือไง?" เขาถามกลับด้วยน้ำเสียงห้วนๆ"เปล่าค่ะ ที่ห้ามเพราะเขาเป็น...พ่อของหนูเอง""ว่าไงนะ" น้ำเสียงของเขาแผ่วลง ก่อนจะปล่อยมือที่จับคางของไลลาอยู่ออก มองหน้าของเธอเหมือนกำลังเค้นเอาคำตอบอีก เขารู้ว่าเธอยังพูดไม่หมด"พ่อของไลลาเป็นคนทำเองค่ะ"".....""ขอโทษนะคะ หนูไม่รู้จะบอกยังไงเหมือนกัน""เกิดอะไรขึ้น
วันต่อมาครืด ครืด ครืดเสียงโทรศัพท์ของไลลาดังเข้ามาไม่หยุด ขณะที่เธอนั้นกำลังรีบเดินเข้าไปเรียนแข่งกับเวลา ตอนแรกก็กะว่าจะไม่รับ เพราะคิดว่าเป็นเบอร์แปลกๆ โทรมา น้อยนักที่จะมีคนรู้จักเบอร์ของเธอ"อีลัย มึงรับดิ๊ กูรำคาญ!""จิ๊! ใครวะโทรมาเอาป่านนี้" หญิงสาวล้วงหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายออกมาอย่างหงุดหงิด มันเป็นเบอร์แปลกก็จริง แต่เป็นเบอร์แปลกที่โทรเข้ามาหลายสายแล้ว"ฮัลโหล เบอร์ใครเนี่ย โทรมาอยู่ได้ ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญนะ จะด่าแม่งให้!!" พอรับสายเธอก็กร่นด่าสาดใส่โดยที่ยังไม่รู้เลยว่าปลายสายนั้นเป็นใครแต่เล่นโทรเข้ามาถี่ๆ ในเวลาแบบนี้มันก็น่าหงุดหงิดแหละนะ( เธอกล้าด่าฉันหรือไง ยัยหมูแคระ! )"....." ร่างเล็กหยุดชะงัก จู่ๆ ขามันก็แข็ง ก้าวเดินต่อไม่ไหวเลย และนั่นก็ทำให้เพื่อนสนิทที่กำลังเดินตีคู่กันมาหยุดเดินไปด้วย"เป็นห่าอะไรอีลัย อีกห้านาทีจะได้เวลาเข้าเรียนแล้ว รีบเดินเหอะ!" เพื่อนสนิทรีบเร่ง( ออกไปไม่ยอมปลุกฉันเลยนะ )"ไว้ค่อยคุยกันนะคะ หนูรีบมาเรียน"( ตอนเย็นจะไปรับ )"ไม่เอา! หนูไปรถประจำทางดีกว่า" ไลลาคุยโทรศัพท์ไปด้วยและคุยกับคนปลายสายไปด้วย เธอเถียงกับเขา เพราะไม่อยากให้
ณ สถานที่แห่งนึง จะเป็นบริษัทก็ไม่ใช่ เหมือนจะเป็นสถานบันเทิงหรูๆ กาสิโนมากกว่า ด้านในมันหรูหรามาก สีทองอร่ามไปหมดเลย คนที่เป็นเจ้าของต้องรวยมากแน่ๆ"ฉันมีประชุม เธอรออยู่ข้างนอกล่ะ อย่าไปไหน""ค่ะคุณเจย์"เขาทิ้งให้เธออยู่กับคนสนิทของตัวเอง ก่อนจะเดินไปพร้อมกับบอดี้การ์ดคนอื่นๆ ที่เดินมาพร้อมกันด้วย"ที่นี่คืออะไรเหรอคะพี่ทอล?""กาสิโนน่ะ เจ้าของเป็นเพื่อนกับคุณเจย์""อ๋อ ใหญ่จัง หรูด้วย""เฮ้ยไอ้ทอล! มาด้วยเหรอวะ" จู่ๆ ก็มีคนเข้ามาทักทายกับชายหนุ่มที่ยืนอยู่กับไลลา ดูเหมือนว่าจะเป็นคนรู้จัก เขาหันมองเธอและยิ้มให้ด้วย ซึ่งไลลาเองก็ยิ้มตอบ"ใครวะ เด็กมึง หรือว่าเด็กใคร? น่ารักดี" เจ้าของประโยคไล่สายตามองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ คนรู้จักของตัวเอง สายตาคู่นั้นดูหื่นกามยังไงชอบกล ทำเอาเธอรู้สึกประหม่าไม่กล้าสบตาเลย ซ้ำยังขยับตัวหลบไปทางด้านหลังของทอลด้วย"เด็กคุณเจย์ อย่ายุ่ง ถ้าไม่อยากโดนควักลูกตา" ชายหนุ่มพูดขู่"อ๋อ...ขอโทษนะครับ""....." ไลลาไม่ได้ตอบกลับอะไร เพราะสายตาของเขาที่มองเธอ มันทำให้เธอรู้สึกกลัวไปแล้วยิ่งนึกได้ว่าที่นี่เป็นกาสิโน แหล่งรวมอบายมุขแล้ว เธอยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่"พ
"ทำไมคุณเจย์ยังไม่ออกมาอีกล่ะคะ" ไลลาถาม เธอนึกว่าเขาประชุมเสร็จแล้วซะอีก เพราะเห็นคนที่อยู่ในองค์กรออกมาแล้ว ทอลเป็นคนบอกเอง"น่าจะยังคุยกันอยู่มั้งครับ สักพักก็คงออกมา""เฮ้~ สาวน้อย เธอมาจากไหนเนี่ย" จู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนนึงเข้ามาทักทาย พอไลลาหันไปมองเธอก็ต้องตาค้างให้กับความสวยนั้น ทั้งสวย หุ่นดี ขาว อย่างกับนางแบบเลย แถมยังใส่ชุดเดรสเหมาะสมกับตัวเองด้วย สวยจนตาค้างเลยจริงๆ"สวยจัง..." ไลลาพึมพำกับตัวเอง"เฮ้~ ฟังฉันอยู่ไหมสาวน้อย""คะ คุณเป็นใครเหรอคะ?""ฉันสิควรถามเธอ เป็นใคร แล้วมาที่นี่ได้ยังไง เท่าที่ดูเธอไม่ใช่ลูกค้าของฉันหรอก ใช่ไหม?""คุณเป็น...คนของคุณเจย์เหรอคะ?" ไลลาถามหญิงสาวที่มาทักทายเธออย่างกล้าๆ กลัวๆ เพราะไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่นี่เป็นสเปกของเขาเลยนะ เพราะที่ผ่านมาก็เห็นแต่เขามีผู้หญิงแบบนี้ เธออาจจะใช่ แต่สวยกว่าเลยได้มาที่นี่ด้วย"ห๊ะ? ว่าใหม่อีกทีซิเด็กน้อย""คุณไลลาครับ นี่เป็น...""จุ๊ๆ ฉันคุยเอง""....." ทอลก้มหน้าลงอย่างห้ามไม่ได้"สาวน้อย เธอกำลังบอกว่า ฉันเป็นเด็กของไอ้หมอนั่นเหรอ?""อะ เอ๊า! มะ ไม่ใช่เหรอคะ""ก็ไม่ใช่น่ะสิ""หนูขอโทษค่ะ""ช่างเถอะ ฉันชอบเธอจัง
เวลาผ่านไปต่อจากนั้นอยู่หลายเดือนไลลาได้รับมอบหมายจากอาจารย์ที่ปรึกษา ให้พารุ่นน้องนักศึกษาใหม่ไปทำกิจกรรม เพราะมีผู้ใหญ่ใจดีให้ทุนและออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างให้ มีรุ่นพี่ไปด้วยอีกไม่กี่คน ซึ่งก็เรียนอยู่ในคณะเดียวกัน ตอนแรกเธอก็คิดว่าเจย์เลอร์จะไม่อนุญาตให้เธอไปซะอีก แต่กลับยอมให้ไปแบบไม่ขัดเลย "เด็กคุณเจย์ อย่ายุ่ง ถ้าไม่อยากโดนควักลูกตา"มันน่าแปลก เขามีแผนอะไรอีกหรือเปล่านะ หวังไว้อย่างเดียว หวังว่าเขาจะไม่ตามไป แล้วมีปัญหาทีหลังนั่นแหละ"อีลัยกูว่าคนที่ให้เงินเราได้ไปเที่ยวกัน แม่งโคตรใจป๋าสุดๆ""เที่ยวบ้าอะไร อาจารย์ก็บอกอยู่นี่ ว่าทำกิจกรรม""แล้วมันต่างอะไรจากเที่ยวล่ะ ครั้งก่อนตอนเป็นเฟรชชี่จำไม่ได้เหรอวะ ไม่เห็นได้ทำอะไรเลย นอกจากเดิน""เฮ้อ จะทำอะไรก็ตาม อย่าลืมว่ามึงกับกู มาเป็นรุ่นพี่นะจ๊ะ" ไลลาพูดย้ำ"จ้า~ เดี๋ยวกูหารุ่นน้องเอ๊าะๆ แอบแซ่บหน่อยดีกว่า""อีเฟิร์น!""เออๆ กูพูดเล่น จริงจังไปได้""มึงนี่มันชอบเล่นตลอด เล่นได้ทุกสถานการณ์""....." เฟิร์นไม่ได้สนใจหลังจากนั้นไม่นานก็มาถึงยังสถานที่ปลายทาง ไลลาและเฟิร์น รวมถึงกลุ่มน้องๆ เฟรชชี่ก็พากันขนของเข้าห้องพักของตัวเอง ห้อ
วันถัดมา"คะ คุณเจย์!" ไลลาร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ ขณะที่กำลังเดินกลับห้องพัก ก็ได้เจอกับเจย์เลอร์ เธอตกใจมากไม่คิดว่าจะเห็นเขาอยู่ที่นี่ตาไม่ฝาดแน่ๆ ล่ะ เขาตัวเป็นๆ เลย กำลังยืนหน้าบึ้งอยู่ตรงหน้าของเธอด้วย"ทำไมใส่ชุดแบบนี้ สั้นจนจะเห็น..." คำพูดขาดหายไป แต่สายตาของเขามองต่ำลง แน่นอนอยู่แล้วล่ะว่าเขาหมายถึงอะไร"ก็หนูไปอาบน้ำมา จะให้ใส่ชุดไหนล่ะ""เถียง?" เอียงคอถามดุ"ปะ เปล่า ก็คุณเจย์ถาม หนูก็พูดความจริง""ชุดเธอนี่มันน่าจับเอาท์ดอร์ตรงนี้จริงๆ นะ""คะ คืออะไร?" ถามเพราะไม่เข้าใจจริงๆ ว่ามันคืออะไร"ก็เอานอกสถานที่ไง""คะ คุณเจย์" ไลลาร้องอุทาน พร้อมกับมองไปรอบๆ ตัวเอง ดีนะรุ่นน้องกลับกันหมดแล้ว ส่วนเพื่อนของเธอก็เดินนำหน้าไปก่อนแล้ว"ทำไม? เคยเอากันอยู่แท้ๆ แค่นี้ทำมาเป็นอาย" เขาพูดย้ำ เหมือนต้องการจะให้เธอรู้สึกอาย"ก็มันไม่ใช่ที่ที่ควรจะคุยเรื่องนี้กันนี่คะ"".....""ว่าแต่คุณเจย์มาทำอะไรที่นี่คะ?""ฉันต้องรายงานเธอด้วยเหรอ?""จิ๊! ไม่ถามแล้วก็ได้" ไลลารีบเดินหนีไป แต่แล้วคำพูดของเขาก็ทำให้เธอต้องหยุด"เธอคิดว่าใครเป็นคนออกงบประมาณให้นักศึกษาได้มาทำกิจกรรมกันล่ะ?""คุณเองเ
คอนโดหรูของเจย์เลอร์ติ๊ด~ไลลาใช้คีย์การ์ดแตะที่ประตูแล้วเดินเข้ามาตามปกติเหมือนอย่างเคย รองเท้าคู่สีดำที่จอดอยู่บนชั้นมันทำให้เธอรู้ว่าเจย์เลอร์กลับมาก่อนแล้ว"วันนี้ทำไมกลับเร็วคะ ปกติกลับค่ำๆ" เสียงของเธอทักทายเขาก่อนที่เธอจะเดินไปถึงตัวของเขาก่อนอีกต่างหาก"ไม่มีประชุมน่ะ""แล้วนี่กินอะไรมาหรือยังคะ""รอเธอทำให้กินไงไลลา""งั้นรอสักพักนะคะ เดี๋ยวหนูทำอะไรให้กิน"ไลลาไม่ได้เกี่ยงเรื่องงานตรงนี้ เพราะการตอบแทนเขาแค่นี้มันยังไม่ได้ครึ่งที่เขาทำให้เธอด้วยซ้ำ อีกอย่างต่อให้เธอจะอ้างว่าเรียนมาเหนื่อย แต่เขาก็ไม่ต่างจากเธอ เพราะเขาทำงานเธอถึงได้มีกินมีใช้และไม่ต้องดิ้นรนหาเงินเองอย่างทุกวันนี้ห้องครัว...หมับ~"จะทำอะไรให้ฉันกินไลลา""ตามมาทำไมคะ เดี๋ยวเสื้อก็เหม็นหรอก""เหม็นก็ซักได้ ยากตรงไหน""อื้อคุณเจย์ อยู่นิ่งๆ สิคะ" ไลลาร้องท้วง เพราะแบบนี้ไงเธอถึงไม่อยากให้เขาตามเข้ามา เวลาเธอทำอะไรเขาชอบยุ่งชอบวอแวกับเธอจนมันหยิบจับอะไรยากไปหมด อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้วยังจะชอบทำอะไรเหมือนเด็กอีก"นมใหญ่จัง ตัวเท่านี้เอง เอามาทำไรนักหนา""ถามตัวเองก่อนเถอะค่ะ ตัวเท่านี้ เอามาทำไมเยอะแยะ""มันสม
เช้าวันถัดมา"เมื่อคืนคุณเจย์ ฝันร้ายเรื่องอะไรเหรอคะ?""เธอจะอยากรู้ไปทำไม?" เจ้าของประโยคชำเลืองตามองหญิงสาวที่กำลังจัดแจงอาหารเช้าให้อยู่ ดูเหมือนว่าคนห่ามๆ แบบเขาจะเผลอพูดรุนแรงไปอีกแล้วสินะ "ฉันหมายถึง...เธอจะรู้ไปทำไม เดี๋ยวจะไม่สบายใจเอาเปล่าๆ""ไม่อยากรู้แล้วค่ะ!" ตอบกระแทกเสียง"ไลลาฉันขอโทษ...""ไม่ต้องยุ่งกับหนูเลย กินข้าวคนเดียวนะคะ หนูจะไปเรียน!"เจย์เลอร์รีบเดินตามหลังของไลลาไป จู่ๆ เธอก็งอนฟึดฟัดขึ้นมา เธอกำลังจะเปิดประตูออกไปดีที่เขาคว้าเธอไว้ได้ทันก่อน"ไลลาหยุดก่อน!"".....""กลับมานั่งก่อน เดี๋ยวไปส่งเอง""หนูไม่อยากคุยกับคุณเจย์ค่ะ""ฟังก่อนสิ"".....""ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้น แต่ฉันไม่รู้จะต้องพูดแบบไหน""ตอนนี้หนูไม่อยากรู้แล้วค่ะ""แต่ฉันจะบอก""....."ไลลาถูกเจย์เลอร์รั้งให้นั่งลงบนตักของเขา และถูกกอดไว้แน่นชนิดที่ว่าเธอไม่สามารถลุกหนีออกไปได้"ฉันเคยบอกเธอใช่ไหม ว่าฉันเกลียดความรุนแรงในครอบครัว""ค่ะ""ฉันเคยเจอแบบนั้นมาก่อน""......""มันเป็นฝันร้ายสำหรับฉันในวัยเด็ก""....." ไลลานั่งเงียบ ที่ไม่พูดเพราะกำลังตั้งใจฟังที่เจย์เลอร์พูดอยู่ต่างหาก"ค
ณ บ้านหลังนึงเสียงเอะอะโวยวายดังลั่นของเด็กคนนึง ที่ซึ่งกำลังยืนกอดอกและกำลังถูกผู้เป็นพ่อใช้ไม้ขนาดสองนิ้วมือฟาดที่ก้นไม่หยุดหย่อน ไม่ได้สนใจว่าเด็กน้อยจะร้องไห้มากขนาดไหน ไม่สนใจว่าลูกชายจะร้องขอแค่ไหนเด็กน้อยพยายามหันไปมองที่คนเป็นแม่เพื่อร้องขอความช่วยเหลือ แต่สิ่งที่ได้กลับคืนมาคือความว่างเปล่า สายตาที่ว่างเปล่าของคนเป็นแม่ทำให้ลูกชายที่กำลังถูกตีร้องไห้หนักมากกว่าเดิม เพราะรู้ว่าตัวเองจะไม่ถูกช่วยเหลือแน่นอน"พ่อครับ ผมเจ็บฮึก...ฮือ""เจ็บแล้วมึงก็จำ ว่ามึงควรทำแบบไหน มึงทำให้กูเสียหน้าฉิบหายหมดแล้ว แบบนี้กูจะมองหน้าใครติด""ผมขอโทษครับพ่อ ฮื่อ~ ต่อไปผมจะทำให้ดีฮึก...""ต่อจากนี้มึงอย่าได้ออกไปไหน อยู่ห้องอ่านหนังสือ เทอมหน้าถ้าเกรดยังตก ทำให้กูเสียหน้า มึงโดนหนักกว่านี้แน่""ฮึกฮื่อ~!!"เด็กน้อยทรุดตัวลงกับพื้น เจ็บตัวมากแค่ไหนคนเป็นแม่ก็ไม่เคยแยแส กลับไปสนใจพ่อที่กำลังโมโหมากกว่า ปล่อยให้เด็กชายนั่งอยู่คนเดียวตามลำพัง พร้อมกับร้องไห้จนสะอึกสะอื้นอย่างน่าเวทนาจนกระทั่งมีคนเดินเข้ามาโอบกอดจากทางด้านหลัง ฝ่ามือหยาบยานแต่ทว่าอบอุ่น ค่อยๆ โอบกอดเด็กน้อยที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่"โ
เวลาต่อมาไลลาถูกพากลับมาที่คอนโด และก็ให้เพื่อนสนิทคอยดูแล เพราะเขาต้องไปจัดการอะไรสักอย่าง จัดการคนที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้มาเฟียหนุ่มขับรถมุ่งหน้าไปยังบ้านของเธอ ถึงพอจะรู้คร่าวๆ ว่าที่ไหนและตอนนี้เป็นยังไงแต่เขาก็ไม่เคยเข้าไปเลยสักครั้งไม่นานนักเขาก็มาถึงบ้านหลังนึง ที่ภายนอกดูร่มรื่นดีไม่น้อย แต่เขารู้ดีว่าข้างในมันเป็นยังไงแกร๊ก~ทุกสายตาจ้องมองมาที่กลุ่มของเจย์เลอร์ เมื่อประตูถูกเปิดออกและกลุ่มชายฉกรรจ์ก็พากันกรูเดินเข้าไป"ที่นี่ใครชื่อลอง" ชื่อพ่อของไลลาเจย์เลอร์นั่งลงบนเก้าอี้ตัวนึงที่ว่างอยู่ ท่ามกลางสายตาของคนในนั้นที่ยังคงมอง เขาใจเย็นมากไม่นานนักก็มีหญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาต้อนรับอย่างกระตือรือร้น ดูก็รู้ว่ากำลังแสดงอยู่ รอยยิ้มนั้นมันจอมปลอมเอามากๆ"เอ่อ...คุณมาจากไหนคะ แล้วนี่มีอะไรกับสามีของฉัน""มีแน่ ไม่มีคงไม่มา ไปเรียกมันมา มันอยู่ไหน?""อะ เอ่อ...ตอนนี้ยังหลับอยู่ค่ะ""หลับอยู่ก็ไปปลุก อย่าต้องให้ไปลาก""เอ่อ...""....." เจย์เลอร์เบื่อความลีลากับเรื่องพวกนี้มาก เขาหันมองลูกน้องสองคน ก่อนที่ทั้งสองจะโน้มตัวเหมือนรับคำสั่งและเดินขึ้นไปบนบ้านทันที"ดะ เดี๋ยว นี่มัน
หัวค่ำวันเดียวกันเจย์เลอร์กลับมาที่คอนโดตามปกติเหมือนทุกวัน ซึ่งไลลาเองก็ออกไปต้อนรับเหมือนอย่างเคย เขามองสำรวจร่างกายของเธอเพื่อดูสิ่งผิดปกติ จนกระทั่งได้เห็นรอยแดงบนข้อมือของเธอ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันก่อนที่เขาจะจับแขนของเธอขึ้นมาดู และมันก็เห็นรอยชัดขึ้นมากกว่าเดิม"ไปโดนอะไรมา ใครทำอะไรเธอ?""บอกไป คุณเจย์อย่าโกรธนะคะ""บอกมาไลลา ใครมันทำเธอ""ระ รุ่นพี่ เขาเข้ามาถาม แต่เรามีปากเสียงกัน ก็เลย...""โดนทำร้าย?""ไม่เชิงค่ะ เขาหงุดหงิดที่เฟิร์นเข้ามาขวาง ก็เลยจะดึงหนูออกไปคุยที่อื่น แต่เขาจับแรง...ก็เลยเป็นแบบนี้""....." เจย์เลอร์ไม่ได้ตอบ เขาจับตรงรอยแดงของไลลาอย่างแผ่วมือ มันเบาจนเธอแทบไม่รู้สึกเลยว่าเขากำลังสัมผัส "ฉันควรทำกับมันยังไงดีไลลา?""คุณเจย์บอกแล้วนะคะ ว่าจะไม่โกรธ""ฉันบอกว่าจะไม่โกรธเธอ แต่ไม่ได้บอกว่าจะไม่โกรธมัน""ไลลาไม่อยากมีปัญหาอีกแล้ว" คนตัวเล็กจ้องมองคนตรงหน้า สายตานั้นอ้อนวอนเอามากๆ เธอไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่จนถูกใครๆ มองว่าเป็นตัวปัญหามีแต่เรื่องไม่หยุดหย่อน เธอแค่อยากเรียนแบบสงบๆ ไม่ต้องเป็นจุดเด่น ไม่ต้องวุ่นวายกับใคร"เฮ้อ...เธอนี่มันจริงๆ เลยนะไลลา"
มหาวิทยาลัยEE หลังจากที่หนีไปพักใจอยู่ได้พักใหญ่ๆ ไลลาก็กลับมาเรียนตามเดิม ระหว่างนั้นเธอไม่ได้ออกไปไหนเลย อยู่กับเขาที่เพนท์เฮ้าส์สุดหรูนั้น กิน นอน และมีเซ็กซ์ เท่านั้นจริงๆ แต่ก็ยังดีที่เขาไม่ได้ห้ามให้เธอติดต่อหาเพื่อนสนิท เพราะแบบนั้นไลลาจึงไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่ ได้รู้เรื่องราว รู้ข่าวของตอนนี้ ซึ่งมันก็จบไปแล้วแต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้ไลลาเปลี่ยนตัวเองใหม่ การแต่งตัว แต่งหน้าอ่อนๆ และกระเป๋าแบรนด์เนมที่ซื้อมาเพราะงอนที่เจย์เลอร์พูดไม่ดีใส่ ถูกเขาบังคับให้เอามาใช้ จนเธอปฏิเสธไม่ได้เลยเว้นแต่รองเท้าเพราะเธอใส่ส้นสูงไม่ได้ มันไม่ถนัด และตรงนี้เธอคงไม่สามารถเปลี่ยนได้"คนมองเต็มเลยว่ะอีลัย" เฟิร์นกระซิบพูด ขณะที่สองสาวกำลังเดินตีคู่ไปด้วยกันอยู่ เป็นเพราะไลลาแต่งตัวใหม่ หรือเป็นเพราะข่าวมันยังคงถูกจดจำอยู่ในสมองของทุกคนก็ไม่รู้ เธอและเพื่อนถึงได้เป็นจุดเด่นในสายตาของใครต่อใครแบบนี้"อย่าไปสนใจเลย คนมีตาเขาก็มองสิ" ไลลาบอก"ใช่ ไปเรียนกันดีกว่า"ไลลามีความมั่นใจมากกว่าเดิม เพราะอย่างน้อยข่าวที่แพร่ออกไปมันก็ไม่เป็นความจริง เธอไม่ได้เป็นเด็กเสี่ย แต่เป็นคนสำคัญของเจย์
ภายในห้องน้ำ....ปึก! ปึก! ปึก!พั่ก~ พั่ก~ พั่ก~เสียงกระแทกภายในห้องน้ำดังระงม และถูกกลบด้วยเสียงน้ำจากฝักบัวที่เปิดและปล่อยให้ไหลผ่านร่างกายขณะที่กำลังมีเซ็กซ์กันอยู่ในห้องน้ำไลลายืนหันหน้าเข้ากับผนังที่แสนจะเย็นเฉียบของห้องน้ำ และกำลังถูกคนด้านหลังกระแทกตัวตนความเป็นชายเข้ามาไม่หยุดเลย"คุณเจย์ หนะ หนูรู้สึกเหมือน...ฉี่จะแตก อึก... หยุดก่อน อ๊ะ..""มันไม่ใช่ฉี่หรอก ลองปล่อยมันออกมาสิ มันจะทำให้เธอรู้สึกดีมากนะไลลา""มะ ไม่เอา" เธอปฏิเสธด้วยความเขินอาย จะขัดขืนก็ไร้เรี่ยวจะสู้คนอย่างเขาแก่นกายใหญ่กระแทกกระทั้นเข้ามาไม่หยุด มันเสียดสีกับภายในช่องทางรักของเธอ เหมือนมันถูกกับอะไรบางอย่างในตัวของเธอ มันกระตุ้นไม่หยุด ร่างกายของเธอเหมือนมันซาบซ่านมีกระแสไฟฟ้าวิ่งอยู่ทั่วรอบร่างกาย ก่อนที่จะมีบางอย่างพุ่งออกมา ไหลย้อยเต็มเรียวขาของเธอ"ฮึก...หนูบอกว่าพอไง หนูฉี่แตกแล้วเนี่ย เห็นไหม!" หญิงสาวพูดกระแทกเสียง ตัวของเธอทรุดนั่งลงกับพื้นเพราะหมดแรง มือเล็กๆ ปาดน้ำตาที่ไหลออกมาอยู่อย่างนั้นไม่หยุด มันอาย มันเขิน ทำอะไรไม่ถูกจนต้องร้องไห้ก็แหงล่ะ เธอเล่นฉี่แตกต่อหน้าผู้ชายเลยนี่"ไลลาเธอร้องไ
วันเดียวกันไลลากำลังนั่งมองบรรยากาศยามเย็น ซึ่งมันเป็นครั้งแรกจริงๆ สำหรับเธอ เพราะไม่เคยมีโอกาสได้มานั่งแบบนี้เลย ความรวยพอได้สัมผัสแล้วจริงๆ มันเป็นอย่างนี้เองสินะ"มองอะไรอยู่ได้ มีอะไรน่ามอง" เจย์เลอร์ทักขึ้น"มองบรรยากาศไงคะ สวยนะคุณเจย์ไม่ชอบเหรอ?""ไม่เท่าไหร่""แล้วคุณเจย์ชอบอะไรเหรอคะ?""ชอบเอา""บะ บ้า พูดอะไรแบบนั้น""ยังไม่ต้องกลับไปเรียนนะ""คุณเจย์จะให้หนูอยู่แบบนี้เหรอคะ?""อยู่แบบนี้แล้วมันเป็นอะไร?""เปล่าค่ะ ก็แค่..."ไลลาไม่รู้จะพูดยังไงดีเหมือนกัน ชีวิตของเธอมันไม่รู้ทิศทางตั้งแต่แม่จากไปแล้ว ก่อนหน้าจะมีเขาเธอก็คิดแค่ว่าทำงานและเรียนให้จบ หางานทำเลี้ยงตัวเอง หลีกหนีจากความวุ่นวายของครอบครัว เธอคิดเท่านั้นจริงๆ แต่พอมีเจย์เลอร์ก็เหมือนช้างเท้าหน้าที่เป็นคนพาเธอเดินต่อ เหมือนคนนำชีวิตที่ไม่รู้จุดหมายปลายทางได้ไปต่อ"รอให้เรื่องทุกอย่างจบ แล้วค่อยกลับไป""ขอบคุณนะคะ ที่จัดการให้""ฉันแค่ห่วงธุรกิจของตัวเองต่างหาก""เหรอคะ ถึงขั้นพาหนีมาอยู่นี่ เพราะธุรกิจ สุดยอดค่ะพ่อนักธุรกิจ""รู้ไหมว่าไม่เคยมีใคร ทำแบบนี้กับฉันเลย""ทำแบบไหนคะ?""แบบที่เธอทำไง""ทำไมคะ เขากลัวเหร
ขณะที่ไลลากำลังเดินเล่นอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีรถขับเข้ามาจอก เธอไม่ทันได้มองว่าเป็นรถของใครก็ถูกคนในรถดึงเข้าไปซะแล้ว"กรี๊ด!""ไลลา!" พอได้ยินเสียงเธอก็เงียบทันที มันเป็นเสียงของเจย์เลอร์ แม้ในรถมันจะถูกปกคลุมไปด้วยความมืด แต่แค่น้ำเสียงเธอก็จำได้แล้ว"คะ คุณเจย์ จับหนูมาทำไม""ออกรถ!""ครับ""ดะ เดี๋ยว คุณเจย์จะพาหนูไปไหน""เลิกถามซะไลลา เธอยังต้องเคลียร์กับฉันอีกเยอะ""....." พอได้ยินแบบนั้นเธอก็หน้าบูดบึ้งในทันที รถกำลังแล่นออกไปอย่างรวดเร็ว และที่สำคัญรถไม่ได้มุ่งหน้ากลับไปที่คอนโด เหมือนจะไปไหนสักที่นึงซึ่งมันอยู่ไกลเอามากๆหมับ!~"อ๊ะ คุณเจย์..." เธอร้องออกมาเสียงแผ่ว จู่ๆ ก็ถูกเขาอุ้มขึ้นไปนั่งบนตัก และนั่งหันหน้าเข้าหาเขาด้วย หน้าอกของเธอชนเข้ากับแผงอกของเขา และถูกกอดรัดไว้แน่นเกินกว่าที่คนตัวเล็กๆ อย่างเธอจะขัดขืนได้"อยู่นิ่งๆ ถ้าของฉันแข็ง ฉันเอาเธอในรถแน่!" เจย์เลอร์พูดกระซิบ แน่นอนว่าเขาไม่ได้แค่ขู่ แค่นั่งทับกันอยู่อย่างนี้เธอยังรู้สึกได้ถึงตัวตนของเขาที่มีอยู่ มันใหญ่มากไลลานั่งนิ่งไม่กล้าขยับ เพราะกลัวว่าจะถูกทำในรถจริงๆ ตรงนี้มีแค่เธอกับเขาก็จริง แต่ด้านหน้าก็ยังมีคนสนิท