เวลาผ่านไปต่อจากนั้นอยู่หลายเดือนไลลาได้รับมอบหมายจากอาจารย์ที่ปรึกษา ให้พารุ่นน้องนักศึกษาใหม่ไปทำกิจกรรม เพราะมีผู้ใหญ่ใจดีให้ทุนและออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างให้ มีรุ่นพี่ไปด้วยอีกไม่กี่คน ซึ่งก็เรียนอยู่ในคณะเดียวกัน ตอนแรกเธอก็คิดว่าเจย์เลอร์จะไม่อนุญาตให้เธอไปซะอีก แต่กลับยอมให้ไปแบบไม่ขัดเลย "เด็กคุณเจย์ อย่ายุ่ง ถ้าไม่อยากโดนควักลูกตา"มันน่าแปลก เขามีแผนอะไรอีกหรือเปล่านะ หวังไว้อย่างเดียว หวังว่าเขาจะไม่ตามไป แล้วมีปัญหาทีหลังนั่นแหละ"อีลัยกูว่าคนที่ให้เงินเราได้ไปเที่ยวกัน แม่งโคตรใจป๋าสุดๆ""เที่ยวบ้าอะไร อาจารย์ก็บอกอยู่นี่ ว่าทำกิจกรรม""แล้วมันต่างอะไรจากเที่ยวล่ะ ครั้งก่อนตอนเป็นเฟรชชี่จำไม่ได้เหรอวะ ไม่เห็นได้ทำอะไรเลย นอกจากเดิน""เฮ้อ จะทำอะไรก็ตาม อย่าลืมว่ามึงกับกู มาเป็นรุ่นพี่นะจ๊ะ" ไลลาพูดย้ำ"จ้า~ เดี๋ยวกูหารุ่นน้องเอ๊าะๆ แอบแซ่บหน่อยดีกว่า""อีเฟิร์น!""เออๆ กูพูดเล่น จริงจังไปได้""มึงนี่มันชอบเล่นตลอด เล่นได้ทุกสถานการณ์""....." เฟิร์นไม่ได้สนใจหลังจากนั้นไม่นานก็มาถึงยังสถานที่ปลายทาง ไลลาและเฟิร์น รวมถึงกลุ่มน้องๆ เฟรชชี่ก็พากันขนของเข้าห้องพักของตัวเอง ห้อ
วันถัดมา"คะ คุณเจย์!" ไลลาร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ ขณะที่กำลังเดินกลับห้องพัก ก็ได้เจอกับเจย์เลอร์ เธอตกใจมากไม่คิดว่าจะเห็นเขาอยู่ที่นี่ตาไม่ฝาดแน่ๆ ล่ะ เขาตัวเป็นๆ เลย กำลังยืนหน้าบึ้งอยู่ตรงหน้าของเธอด้วย"ทำไมใส่ชุดแบบนี้ สั้นจนจะเห็น..." คำพูดขาดหายไป แต่สายตาของเขามองต่ำลง แน่นอนอยู่แล้วล่ะว่าเขาหมายถึงอะไร"ก็หนูไปอาบน้ำมา จะให้ใส่ชุดไหนล่ะ""เถียง?" เอียงคอถามดุ"ปะ เปล่า ก็คุณเจย์ถาม หนูก็พูดความจริง""ชุดเธอนี่มันน่าจับเอาท์ดอร์ตรงนี้จริงๆ นะ""คะ คืออะไร?" ถามเพราะไม่เข้าใจจริงๆ ว่ามันคืออะไร"ก็เอานอกสถานที่ไง""คะ คุณเจย์" ไลลาร้องอุทาน พร้อมกับมองไปรอบๆ ตัวเอง ดีนะรุ่นน้องกลับกันหมดแล้ว ส่วนเพื่อนของเธอก็เดินนำหน้าไปก่อนแล้ว"ทำไม? เคยเอากันอยู่แท้ๆ แค่นี้ทำมาเป็นอาย" เขาพูดย้ำ เหมือนต้องการจะให้เธอรู้สึกอาย"ก็มันไม่ใช่ที่ที่ควรจะคุยเรื่องนี้กันนี่คะ"".....""ว่าแต่คุณเจย์มาทำอะไรที่นี่คะ?""ฉันต้องรายงานเธอด้วยเหรอ?""จิ๊! ไม่ถามแล้วก็ได้" ไลลารีบเดินหนีไป แต่แล้วคำพูดของเขาก็ทำให้เธอต้องหยุด"เธอคิดว่าใครเป็นคนออกงบประมาณให้นักศึกษาได้มาทำกิจกรรมกันล่ะ?""คุณเองเ
ตกกลางคืนวันเดียวกันติ๊ง~โทรศัพท์ของไลลาสว่างวาบ เพราะมีข้อความเข้า เธอยื้อแขนไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียง พอได้เห็นว่าใครเป็นคนส่งมา และได้อ่านเนื้อหาของข้อความก็ทำเอาเธอตื่นเต้นจนมือสั่นไปหมดคุณเจย์ : รออยู่ที่รถ รีบมาหาฉัน ไลลา และยังไม่ทันที่เธอจะได้โต้ตอบอะไรกลับไป ข้อความต่อมาก็ถูกส่งอีกครั้งคุณเจย์ : ถ้าเธอไม่มา ฉันจะไปหาเธอเอง พอได้ยินอย่างนั้นไลลาก็รีบปิดโทรศัพท์ทันที เธอหันไปมองที่เพื่อนสนิท ซึ่งตอนนี้เพื่อนสนิทนอนหลับไปแล้ว ร่างบางค่อยๆ ลุกขึ้นและก้าวเดินออกไปอย่างช้าๆตอนนี้ทุกคนน่าจะนอนหลับกันไปหมดแล้ว ไลลาเดินฝ่าความมืดไปตามทาง ซึ่งมีเพียงไฟรายทางที่เจ้าของที่นี่เขาจัดเอาไว้เท่านั้นไม่นานเธอก็มาถึงรถตู้ที่เจย์เลอร์บอก ยังไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไร ประตูรถก็ถูกเปิด และมีแรงบางอย่างดึงเธอเข้าไปข้างใน"กว่าจะมาได้นะ" พูดกระซิบเสียงแผ่ว ในรถแอร์เย็นเจี๊ยบจนรู้สึกหนาววูบวาบ แต่ทว่าลมหายใจของเขากลับร้อนระอุเหมือนคนกำลังเป็นไข้"ก็มันมืดนี่คะ หนูต้องเดินระวังสิ โดนงูฉกขึ้นมาจะทำยังไง""ยังโกรธฉัน เรื่องวันนี้อยู่เหรอ?""หนูมีสิทธิ์ด้วยเหรอคะ?" เธอถามกลับ"ก็ไม่มี
เช้าวันถัดมา"อีลัย""หือ??""เมื่อคืนมึงไปไหนมา?""....." พอได้ยินอย่างนั้นไลลาก็ใจเต้นตึกตักรัวมาก เพราะไม่คิดว่าเพื่อนสนิทจะตื่นมากลางดึกแบบนี้ และเธอก็ดันกลับมาเอาตอนใกล้สว่างเช้าด้วย เมื่อคืนเธอนอนอยู่กับเจย์เลอร์บนรถทั้งคืนเลย "นอนไม่หลับน่ะ เลยออกไปนั่งเล่น""ไม่หนาวหรือไง ข้างนอกเย็นจะตาย""ไม่เท่าไหร่""กูตื่นมาไม่เจอมึงก็ตกใจ ส่งข้อความหาแต่มึงก็ไม่อ่าน""กูไม่ได้ยินหรอก ปิดเสียงไว้""เออๆ กูก็แค่สงสัย มึงหายไปไหนตอนดึก""อื้ม.."ไลลารู้สึกโล่งใจที่เพื่อนสนิทไม่ได้สงสัยและถามไถ่อะไรไปมากกว่านี้ เธอไม่ได้อยากโกหก ไม่ได้มองข้ามคำว่าเพื่อนที่เคยให้สัญญากันว่า ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรจะเอามาแชร์กันตลอด แต่ตอนนี้เธอยังไม่พร้อมจะพูดจริงๆ"น้องไลลาน้ำครับ""อ๋อ ขอบคุณค่ะ""พรุ่งนี้เราก็จะกลับกันแล้ว คืนนี้มีกิจกรรมรอบกองไฟ น้องไลลาจะมาไหมครับ?""เป็นรุ่นพี่ก็ต้องมาอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ?""แฮะๆ นั่นสิครับ พี่ไม่น่าถามเลยเนอะ"ถึงกิจกรรมนี้ครูจะไม่บังคับให้นักศึกษาต้องมา แต่หลายคนก็ไม่ปฏิเสธ เพราะแต่ละคนก็ชอบกิจกรรมแนวนี้เหมือนกัน แต่บางคนก็เหนื่อยจากการทำกิจกรรมช่วงตอนกลางวันและกลางคืนก
ตกตอนกลางคืนติ๊ด~ไลลามองไปที่หน้าประตู เพราะมีเสียงสแกนคีย์การ์ด ก่อนที่จะมีคนเดินเข้ามา นั่นก็คือเจย์เลอร์ ทั้งสองสบตากันอยู่ครู่นึง ก่อนที่เขาจะหันไปปลดกระดุมตรงแขนเสื้อเชิ้ตของตัวเอง และพันมันขึ้นสองสามตลบเพื่อให้มันทะมัดทะแมงมากขึ้น"ทำอะไร?""ทำรายงานค่ะ""วันนี้ไปซื้อของ ได้อะไรมาบ้าง?""ก็หลายอย่างค่ะ หนูเก็บใส่ตู้ให้หมดแล้ว ถ้าตอนกลางวันคุณเจย์อยากทำอะไรกินเอง ก็ทำได้เลยค่ะ หนูหั่นแยกไว้ให้แล้ว""ทำอาหารมันหน้าที่เธอไม่ใช่หรือไง""....." ไลลากำลังจะอ้าปากพูดต่อ พอเจอคำพูดนี้แล้วเธอก็ถึงกับต้องรีบหุบปากลงเลยทีเดียวเธอกำลังจะบอกว่า ถ้าวันไหนเขาอยู่คอนโดคนเดียว แล้วเธอต้องไปเรียน แค่นี้เองก็ทำเองก็ได้มั้ง คงไม่ต้องรอให้เธอมาทำให้หรอก มหาวิทยาลัยกับคอนโดก็ไม่ได้อยู่ใกล้กันขนาดนั้นสักหน่อย"เก็บของ แล้วขึ้นไปเตรียมอ่างอาบน้ำให้ที""ค่ะ"ไลลารีบเก็บของแม้ตัวเองจะยังทำงานอยู่ก็ตาม เธอขึ้นไปข้างบนโดยที่ไม่รู้เหมือนกันว่าเจย์เลอร์ไปที่ไหนเธอเตรียมน้ำอุ่นใส่อ่างอาบน้ำให้แก่เขา เสร็จแล้วก็เดินออกมา เตรียมจะนั่งทำงานของตัวเองต่อ"เปลี่ยนชุด แล้วเข้าไปพร้อมกัน""คะ? อาบน้ำ กับคุณเจย์?"
วันถัดมาไลลาตื่นตอนเช้าโดยที่ไม่ได้บอกเจย์เลอร์อีกแล้ว แต่ทว่าเขาตื่นมาไม่เจอเธอก็ไม่ได้อะไรมาก เพราะเขารู้ว่าตารางเรียนของเธอนั้นมีเรียนอยู่ตอนเช้าชายหนุ่มลุกออกจากเตียงและทำกิจวัตรประจำวันของตัวเองตามปกติ และออกไปทำงานพร้อมกับลูกน้องคนสนิทที่เอารถมาจอดรออยู่แล้วทางด้านของไลลามหาวิทยาลัยEE"อีลัย""....." เธอเหลือบตามองเพื่อนสนิท หน้าบูด คิ้วขมวดชนกัน จากคนที่ตั้งใจเรียนในคาบตอนนี้กลับไม่มีสมาธิเรียนเลย เธอเหมือนคนหมดแรงและมีเรื่องอะไรในใจ เพราะแบบนี้แหละเฟิร์นถึงรู้ว่าเพื่อนสนิทแปลกไป"มึงเป็นอะไร?""ตอนบ่าย เลิกเรียนไปช็อปกันมะ""ช็อป?" เพื่อนสนิทถามกลับ เพราะปกติไลลาไม่ได้ชวนไปช็อปแบบนี้เลย ถึงจะไปห้างก็แค่ไปเดินเล่นเท่านั้นอ่ะ"อือ ช็อปปิ้งไง""ไม่อยากจะเชื่อ มึงชวนกูไปช็อปปิ้ง อีลัยมึงสมองกลับหรือเปล่าเนี่ย" เฟิร์นพูดอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง"จะไปไหมเนี่ย ถามอยู่ได้""เออๆ ไปก็ไป เป็นห่าอะไรของมึงวะ"เพื่อนสนิทได้แต่นั่งพึมพำกับตัวเอง และหันกลับไปฟังอาจารย์ที่กำลังสอนต่อจนกระทั่งเลิกเรียน ทั้งสองพากันไปเดินห้าง คราวนี้ไลลาจะซื้อของที่ตัวเองไม่เคยคิดอยากจะซื้อ ของที่ตัวเองไม่คิ
ปึก! ปึก! ปึก!แรงกระแทกจากด้านหลังมันหนักหน่วง ทำให้หญิงสาวที่กำลังถูกกระทำร้องครางเสียงกระเส่า มือเล็กกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น หน้าของเธอฟุบลงไปกับที่นอน ส่วนก้นของเธอนั้นก็ถูกเขารั้งเอาไว้และกระแทกแก่นกายเข้าไปไม่หยุด"อ๊ะ อ๊ะ คุณเจย์ บะ เบาก่อน หนูจุก""ของฉันมันใหญ่ขนาดนี้ ก็ไม่แปลกที่จะจุก""อื้อ!~""จำใส่หัวของเธอไว้ไลลา ฉันไม่อนุญาตให้เธอเอาของที่ฉันให้ ไปให้คนอื่นด้วย""แต่เพื่อนหนูไม่ใช่คนอื่น เราสองคนสนิทกัน""อย่าเถียง!"พั่ก!เขากระแทกเน้นเหมือนไม่พอใจ มันจุกจนเธอร้องแทบไม่ออก ปลายหัวที่กระทุ้งเข้าไปมันชนเข้ากับบางอย่างในตัวของเธอ มันจุกมากจริงๆ"อะ อ๊า!!~""ฉันไม่ให้ ต่อให้เธอจะเอาไปให้คนสนิทก็ตาม"คนตัวเล็กถูกจับพลิกให้นอนหงาย ขาเรียวถูกจับยกขึ้นไปพาดบนบ่าของชายหนุ่ม ก่อนที่เขาจะใส่แก่นกายใหญ่ของตัวเองเข้ามาอีกครั้งสวบ!"เข้าใจไหม ไลลา?""จะ จุก อ๊ะ!""ฉันถาม!" ใช้เสียงเข้มดุคนตรงหน้า"ขะ เข้าใจแล้วค่ะ"เอวหนาเริ่มโยกขยับเมื่อเธอตอบรับอย่างนั้น เสียงครางทุ้มต่ำของเขามันเหมือนจะบ่งบอกว่าเขาพอใจในเรื่องนี้มาก ขณะที่กำลังกระแทก สายตาของชายหนุ่มก็หลุบต่ำมองหน้าอกอวบตรงหน้า ซึ่
มหาวิทยาลัยไลลากำลังเร่งเดินเข้าที่ตึกคณะของตัวเอง เธอไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้ตัวเองกำลังเป็นจุดสนใจของคนในคณะมากแค่ไหน จนกระทั่งเดินมาถึงตัวของเพื่อนสนิท"ดูอะไรอยู่ ใกล้จะได้เวลาเรียนแล้วนะ" ไลลาทัก เพราะเห็นเพื่อนสนิทเอาแต่ดูโทรศัพท์นิ่ง ไม่พูดไม่จา และดูไม่กระตือรือร้นตอนที่ได้เห็นเธอเลย มันแปลกไป"อีลัย เรื่องจริงไหม?"เพื่อนสนิทยื่นโทรศัพท์มือถือในมือให้กับเธอ ไลลามองหน้าที่บึ้งตึงนั้นอย่างสงสัยก่อนจะรับโทรศัพท์มาดูว่ามันคืออะไรนักศึกษา ปี2 คณะxxx ชื่อย่อ ลล. ที่พ่อชอบมาดักรอขอเงินที่หน้ามหาลัย ความจริงแล้วทำงานอย่างว่า เป็นเด็กเสี่ย ไลลาได้อ่านข้อความที่โพสต์อยู่บนเพจนึงก็ตกใจมาก เพราะนี่กำลังหมายถึงเธอ ชื่อย่อ คณะที่เรียน และอีกหลายอย่างที่ระบุมาถึงตัวเธอแบบตรงๆ เลยตอนนี้เธอกำลังตกใจ ตัวสั่น มือสั่น และใจสั่นมาก ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลยใครกันนะที่กล้าทำขนาดนี้ เธอไปทำอะไรให้ตอนไหน ทำไมต้องมาทำกันแบบนี้ เธอยังไม่เคยไปสร้างปัญหาให้ใครเลยนะต้องเกลียดกันขนาดไหนถึงมาทำแบบนี้การที่เธอเป็นแบบนั้นมันก็ไม่ได้ผิดตรงไหนนี่นา สมัยนี้ใครๆ ก็หาลู่หาทางให้ตัวเองได้สุขสบายอยู่แล้ว และ
คอนโดหรูของเจย์เลอร์ติ๊ด~ไลลาใช้คีย์การ์ดแตะที่ประตูแล้วเดินเข้ามาตามปกติเหมือนอย่างเคย รองเท้าคู่สีดำที่จอดอยู่บนชั้นมันทำให้เธอรู้ว่าเจย์เลอร์กลับมาก่อนแล้ว"วันนี้ทำไมกลับเร็วคะ ปกติกลับค่ำๆ" เสียงของเธอทักทายเขาก่อนที่เธอจะเดินไปถึงตัวของเขาก่อนอีกต่างหาก"ไม่มีประชุมน่ะ""แล้วนี่กินอะไรมาหรือยังคะ""รอเธอทำให้กินไงไลลา""งั้นรอสักพักนะคะ เดี๋ยวหนูทำอะไรให้กิน"ไลลาไม่ได้เกี่ยงเรื่องงานตรงนี้ เพราะการตอบแทนเขาแค่นี้มันยังไม่ได้ครึ่งที่เขาทำให้เธอด้วยซ้ำ อีกอย่างต่อให้เธอจะอ้างว่าเรียนมาเหนื่อย แต่เขาก็ไม่ต่างจากเธอ เพราะเขาทำงานเธอถึงได้มีกินมีใช้และไม่ต้องดิ้นรนหาเงินเองอย่างทุกวันนี้ห้องครัว...หมับ~"จะทำอะไรให้ฉันกินไลลา""ตามมาทำไมคะ เดี๋ยวเสื้อก็เหม็นหรอก""เหม็นก็ซักได้ ยากตรงไหน""อื้อคุณเจย์ อยู่นิ่งๆ สิคะ" ไลลาร้องท้วง เพราะแบบนี้ไงเธอถึงไม่อยากให้เขาตามเข้ามา เวลาเธอทำอะไรเขาชอบยุ่งชอบวอแวกับเธอจนมันหยิบจับอะไรยากไปหมด อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้วยังจะชอบทำอะไรเหมือนเด็กอีก"นมใหญ่จัง ตัวเท่านี้เอง เอามาทำไรนักหนา""ถามตัวเองก่อนเถอะค่ะ ตัวเท่านี้ เอามาทำไมเยอะแยะ""มันสม
เช้าวันถัดมา"เมื่อคืนคุณเจย์ ฝันร้ายเรื่องอะไรเหรอคะ?""เธอจะอยากรู้ไปทำไม?" เจ้าของประโยคชำเลืองตามองหญิงสาวที่กำลังจัดแจงอาหารเช้าให้อยู่ ดูเหมือนว่าคนห่ามๆ แบบเขาจะเผลอพูดรุนแรงไปอีกแล้วสินะ "ฉันหมายถึง...เธอจะรู้ไปทำไม เดี๋ยวจะไม่สบายใจเอาเปล่าๆ""ไม่อยากรู้แล้วค่ะ!" ตอบกระแทกเสียง"ไลลาฉันขอโทษ...""ไม่ต้องยุ่งกับหนูเลย กินข้าวคนเดียวนะคะ หนูจะไปเรียน!"เจย์เลอร์รีบเดินตามหลังของไลลาไป จู่ๆ เธอก็งอนฟึดฟัดขึ้นมา เธอกำลังจะเปิดประตูออกไปดีที่เขาคว้าเธอไว้ได้ทันก่อน"ไลลาหยุดก่อน!"".....""กลับมานั่งก่อน เดี๋ยวไปส่งเอง""หนูไม่อยากคุยกับคุณเจย์ค่ะ""ฟังก่อนสิ"".....""ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้น แต่ฉันไม่รู้จะต้องพูดแบบไหน""ตอนนี้หนูไม่อยากรู้แล้วค่ะ""แต่ฉันจะบอก""....."ไลลาถูกเจย์เลอร์รั้งให้นั่งลงบนตักของเขา และถูกกอดไว้แน่นชนิดที่ว่าเธอไม่สามารถลุกหนีออกไปได้"ฉันเคยบอกเธอใช่ไหม ว่าฉันเกลียดความรุนแรงในครอบครัว""ค่ะ""ฉันเคยเจอแบบนั้นมาก่อน""......""มันเป็นฝันร้ายสำหรับฉันในวัยเด็ก""....." ไลลานั่งเงียบ ที่ไม่พูดเพราะกำลังตั้งใจฟังที่เจย์เลอร์พูดอยู่ต่างหาก"ค
ณ บ้านหลังนึงเสียงเอะอะโวยวายดังลั่นของเด็กคนนึง ที่ซึ่งกำลังยืนกอดอกและกำลังถูกผู้เป็นพ่อใช้ไม้ขนาดสองนิ้วมือฟาดที่ก้นไม่หยุดหย่อน ไม่ได้สนใจว่าเด็กน้อยจะร้องไห้มากขนาดไหน ไม่สนใจว่าลูกชายจะร้องขอแค่ไหนเด็กน้อยพยายามหันไปมองที่คนเป็นแม่เพื่อร้องขอความช่วยเหลือ แต่สิ่งที่ได้กลับคืนมาคือความว่างเปล่า สายตาที่ว่างเปล่าของคนเป็นแม่ทำให้ลูกชายที่กำลังถูกตีร้องไห้หนักมากกว่าเดิม เพราะรู้ว่าตัวเองจะไม่ถูกช่วยเหลือแน่นอน"พ่อครับ ผมเจ็บฮึก...ฮือ""เจ็บแล้วมึงก็จำ ว่ามึงควรทำแบบไหน มึงทำให้กูเสียหน้าฉิบหายหมดแล้ว แบบนี้กูจะมองหน้าใครติด""ผมขอโทษครับพ่อ ฮื่อ~ ต่อไปผมจะทำให้ดีฮึก...""ต่อจากนี้มึงอย่าได้ออกไปไหน อยู่ห้องอ่านหนังสือ เทอมหน้าถ้าเกรดยังตก ทำให้กูเสียหน้า มึงโดนหนักกว่านี้แน่""ฮึกฮื่อ~!!"เด็กน้อยทรุดตัวลงกับพื้น เจ็บตัวมากแค่ไหนคนเป็นแม่ก็ไม่เคยแยแส กลับไปสนใจพ่อที่กำลังโมโหมากกว่า ปล่อยให้เด็กชายนั่งอยู่คนเดียวตามลำพัง พร้อมกับร้องไห้จนสะอึกสะอื้นอย่างน่าเวทนาจนกระทั่งมีคนเดินเข้ามาโอบกอดจากทางด้านหลัง ฝ่ามือหยาบยานแต่ทว่าอบอุ่น ค่อยๆ โอบกอดเด็กน้อยที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่"โ
เวลาต่อมาไลลาถูกพากลับมาที่คอนโด และก็ให้เพื่อนสนิทคอยดูแล เพราะเขาต้องไปจัดการอะไรสักอย่าง จัดการคนที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้มาเฟียหนุ่มขับรถมุ่งหน้าไปยังบ้านของเธอ ถึงพอจะรู้คร่าวๆ ว่าที่ไหนและตอนนี้เป็นยังไงแต่เขาก็ไม่เคยเข้าไปเลยสักครั้งไม่นานนักเขาก็มาถึงบ้านหลังนึง ที่ภายนอกดูร่มรื่นดีไม่น้อย แต่เขารู้ดีว่าข้างในมันเป็นยังไงแกร๊ก~ทุกสายตาจ้องมองมาที่กลุ่มของเจย์เลอร์ เมื่อประตูถูกเปิดออกและกลุ่มชายฉกรรจ์ก็พากันกรูเดินเข้าไป"ที่นี่ใครชื่อลอง" ชื่อพ่อของไลลาเจย์เลอร์นั่งลงบนเก้าอี้ตัวนึงที่ว่างอยู่ ท่ามกลางสายตาของคนในนั้นที่ยังคงมอง เขาใจเย็นมากไม่นานนักก็มีหญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาต้อนรับอย่างกระตือรือร้น ดูก็รู้ว่ากำลังแสดงอยู่ รอยยิ้มนั้นมันจอมปลอมเอามากๆ"เอ่อ...คุณมาจากไหนคะ แล้วนี่มีอะไรกับสามีของฉัน""มีแน่ ไม่มีคงไม่มา ไปเรียกมันมา มันอยู่ไหน?""อะ เอ่อ...ตอนนี้ยังหลับอยู่ค่ะ""หลับอยู่ก็ไปปลุก อย่าต้องให้ไปลาก""เอ่อ...""....." เจย์เลอร์เบื่อความลีลากับเรื่องพวกนี้มาก เขาหันมองลูกน้องสองคน ก่อนที่ทั้งสองจะโน้มตัวเหมือนรับคำสั่งและเดินขึ้นไปบนบ้านทันที"ดะ เดี๋ยว นี่มัน
หัวค่ำวันเดียวกันเจย์เลอร์กลับมาที่คอนโดตามปกติเหมือนทุกวัน ซึ่งไลลาเองก็ออกไปต้อนรับเหมือนอย่างเคย เขามองสำรวจร่างกายของเธอเพื่อดูสิ่งผิดปกติ จนกระทั่งได้เห็นรอยแดงบนข้อมือของเธอ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันก่อนที่เขาจะจับแขนของเธอขึ้นมาดู และมันก็เห็นรอยชัดขึ้นมากกว่าเดิม"ไปโดนอะไรมา ใครทำอะไรเธอ?""บอกไป คุณเจย์อย่าโกรธนะคะ""บอกมาไลลา ใครมันทำเธอ""ระ รุ่นพี่ เขาเข้ามาถาม แต่เรามีปากเสียงกัน ก็เลย...""โดนทำร้าย?""ไม่เชิงค่ะ เขาหงุดหงิดที่เฟิร์นเข้ามาขวาง ก็เลยจะดึงหนูออกไปคุยที่อื่น แต่เขาจับแรง...ก็เลยเป็นแบบนี้""....." เจย์เลอร์ไม่ได้ตอบ เขาจับตรงรอยแดงของไลลาอย่างแผ่วมือ มันเบาจนเธอแทบไม่รู้สึกเลยว่าเขากำลังสัมผัส "ฉันควรทำกับมันยังไงดีไลลา?""คุณเจย์บอกแล้วนะคะ ว่าจะไม่โกรธ""ฉันบอกว่าจะไม่โกรธเธอ แต่ไม่ได้บอกว่าจะไม่โกรธมัน""ไลลาไม่อยากมีปัญหาอีกแล้ว" คนตัวเล็กจ้องมองคนตรงหน้า สายตานั้นอ้อนวอนเอามากๆ เธอไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่จนถูกใครๆ มองว่าเป็นตัวปัญหามีแต่เรื่องไม่หยุดหย่อน เธอแค่อยากเรียนแบบสงบๆ ไม่ต้องเป็นจุดเด่น ไม่ต้องวุ่นวายกับใคร"เฮ้อ...เธอนี่มันจริงๆ เลยนะไลลา"
มหาวิทยาลัยEE หลังจากที่หนีไปพักใจอยู่ได้พักใหญ่ๆ ไลลาก็กลับมาเรียนตามเดิม ระหว่างนั้นเธอไม่ได้ออกไปไหนเลย อยู่กับเขาที่เพนท์เฮ้าส์สุดหรูนั้น กิน นอน และมีเซ็กซ์ เท่านั้นจริงๆ แต่ก็ยังดีที่เขาไม่ได้ห้ามให้เธอติดต่อหาเพื่อนสนิท เพราะแบบนั้นไลลาจึงไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่ ได้รู้เรื่องราว รู้ข่าวของตอนนี้ ซึ่งมันก็จบไปแล้วแต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้ไลลาเปลี่ยนตัวเองใหม่ การแต่งตัว แต่งหน้าอ่อนๆ และกระเป๋าแบรนด์เนมที่ซื้อมาเพราะงอนที่เจย์เลอร์พูดไม่ดีใส่ ถูกเขาบังคับให้เอามาใช้ จนเธอปฏิเสธไม่ได้เลยเว้นแต่รองเท้าเพราะเธอใส่ส้นสูงไม่ได้ มันไม่ถนัด และตรงนี้เธอคงไม่สามารถเปลี่ยนได้"คนมองเต็มเลยว่ะอีลัย" เฟิร์นกระซิบพูด ขณะที่สองสาวกำลังเดินตีคู่ไปด้วยกันอยู่ เป็นเพราะไลลาแต่งตัวใหม่ หรือเป็นเพราะข่าวมันยังคงถูกจดจำอยู่ในสมองของทุกคนก็ไม่รู้ เธอและเพื่อนถึงได้เป็นจุดเด่นในสายตาของใครต่อใครแบบนี้"อย่าไปสนใจเลย คนมีตาเขาก็มองสิ" ไลลาบอก"ใช่ ไปเรียนกันดีกว่า"ไลลามีความมั่นใจมากกว่าเดิม เพราะอย่างน้อยข่าวที่แพร่ออกไปมันก็ไม่เป็นความจริง เธอไม่ได้เป็นเด็กเสี่ย แต่เป็นคนสำคัญของเจย์
ภายในห้องน้ำ....ปึก! ปึก! ปึก!พั่ก~ พั่ก~ พั่ก~เสียงกระแทกภายในห้องน้ำดังระงม และถูกกลบด้วยเสียงน้ำจากฝักบัวที่เปิดและปล่อยให้ไหลผ่านร่างกายขณะที่กำลังมีเซ็กซ์กันอยู่ในห้องน้ำไลลายืนหันหน้าเข้ากับผนังที่แสนจะเย็นเฉียบของห้องน้ำ และกำลังถูกคนด้านหลังกระแทกตัวตนความเป็นชายเข้ามาไม่หยุดเลย"คุณเจย์ หนะ หนูรู้สึกเหมือน...ฉี่จะแตก อึก... หยุดก่อน อ๊ะ..""มันไม่ใช่ฉี่หรอก ลองปล่อยมันออกมาสิ มันจะทำให้เธอรู้สึกดีมากนะไลลา""มะ ไม่เอา" เธอปฏิเสธด้วยความเขินอาย จะขัดขืนก็ไร้เรี่ยวจะสู้คนอย่างเขาแก่นกายใหญ่กระแทกกระทั้นเข้ามาไม่หยุด มันเสียดสีกับภายในช่องทางรักของเธอ เหมือนมันถูกกับอะไรบางอย่างในตัวของเธอ มันกระตุ้นไม่หยุด ร่างกายของเธอเหมือนมันซาบซ่านมีกระแสไฟฟ้าวิ่งอยู่ทั่วรอบร่างกาย ก่อนที่จะมีบางอย่างพุ่งออกมา ไหลย้อยเต็มเรียวขาของเธอ"ฮึก...หนูบอกว่าพอไง หนูฉี่แตกแล้วเนี่ย เห็นไหม!" หญิงสาวพูดกระแทกเสียง ตัวของเธอทรุดนั่งลงกับพื้นเพราะหมดแรง มือเล็กๆ ปาดน้ำตาที่ไหลออกมาอยู่อย่างนั้นไม่หยุด มันอาย มันเขิน ทำอะไรไม่ถูกจนต้องร้องไห้ก็แหงล่ะ เธอเล่นฉี่แตกต่อหน้าผู้ชายเลยนี่"ไลลาเธอร้องไ
วันเดียวกันไลลากำลังนั่งมองบรรยากาศยามเย็น ซึ่งมันเป็นครั้งแรกจริงๆ สำหรับเธอ เพราะไม่เคยมีโอกาสได้มานั่งแบบนี้เลย ความรวยพอได้สัมผัสแล้วจริงๆ มันเป็นอย่างนี้เองสินะ"มองอะไรอยู่ได้ มีอะไรน่ามอง" เจย์เลอร์ทักขึ้น"มองบรรยากาศไงคะ สวยนะคุณเจย์ไม่ชอบเหรอ?""ไม่เท่าไหร่""แล้วคุณเจย์ชอบอะไรเหรอคะ?""ชอบเอา""บะ บ้า พูดอะไรแบบนั้น""ยังไม่ต้องกลับไปเรียนนะ""คุณเจย์จะให้หนูอยู่แบบนี้เหรอคะ?""อยู่แบบนี้แล้วมันเป็นอะไร?""เปล่าค่ะ ก็แค่..."ไลลาไม่รู้จะพูดยังไงดีเหมือนกัน ชีวิตของเธอมันไม่รู้ทิศทางตั้งแต่แม่จากไปแล้ว ก่อนหน้าจะมีเขาเธอก็คิดแค่ว่าทำงานและเรียนให้จบ หางานทำเลี้ยงตัวเอง หลีกหนีจากความวุ่นวายของครอบครัว เธอคิดเท่านั้นจริงๆ แต่พอมีเจย์เลอร์ก็เหมือนช้างเท้าหน้าที่เป็นคนพาเธอเดินต่อ เหมือนคนนำชีวิตที่ไม่รู้จุดหมายปลายทางได้ไปต่อ"รอให้เรื่องทุกอย่างจบ แล้วค่อยกลับไป""ขอบคุณนะคะ ที่จัดการให้""ฉันแค่ห่วงธุรกิจของตัวเองต่างหาก""เหรอคะ ถึงขั้นพาหนีมาอยู่นี่ เพราะธุรกิจ สุดยอดค่ะพ่อนักธุรกิจ""รู้ไหมว่าไม่เคยมีใคร ทำแบบนี้กับฉันเลย""ทำแบบไหนคะ?""แบบที่เธอทำไง""ทำไมคะ เขากลัวเหร
ขณะที่ไลลากำลังเดินเล่นอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีรถขับเข้ามาจอก เธอไม่ทันได้มองว่าเป็นรถของใครก็ถูกคนในรถดึงเข้าไปซะแล้ว"กรี๊ด!""ไลลา!" พอได้ยินเสียงเธอก็เงียบทันที มันเป็นเสียงของเจย์เลอร์ แม้ในรถมันจะถูกปกคลุมไปด้วยความมืด แต่แค่น้ำเสียงเธอก็จำได้แล้ว"คะ คุณเจย์ จับหนูมาทำไม""ออกรถ!""ครับ""ดะ เดี๋ยว คุณเจย์จะพาหนูไปไหน""เลิกถามซะไลลา เธอยังต้องเคลียร์กับฉันอีกเยอะ""....." พอได้ยินแบบนั้นเธอก็หน้าบูดบึ้งในทันที รถกำลังแล่นออกไปอย่างรวดเร็ว และที่สำคัญรถไม่ได้มุ่งหน้ากลับไปที่คอนโด เหมือนจะไปไหนสักที่นึงซึ่งมันอยู่ไกลเอามากๆหมับ!~"อ๊ะ คุณเจย์..." เธอร้องออกมาเสียงแผ่ว จู่ๆ ก็ถูกเขาอุ้มขึ้นไปนั่งบนตัก และนั่งหันหน้าเข้าหาเขาด้วย หน้าอกของเธอชนเข้ากับแผงอกของเขา และถูกกอดรัดไว้แน่นเกินกว่าที่คนตัวเล็กๆ อย่างเธอจะขัดขืนได้"อยู่นิ่งๆ ถ้าของฉันแข็ง ฉันเอาเธอในรถแน่!" เจย์เลอร์พูดกระซิบ แน่นอนว่าเขาไม่ได้แค่ขู่ แค่นั่งทับกันอยู่อย่างนี้เธอยังรู้สึกได้ถึงตัวตนของเขาที่มีอยู่ มันใหญ่มากไลลานั่งนิ่งไม่กล้าขยับ เพราะกลัวว่าจะถูกทำในรถจริงๆ ตรงนี้มีแค่เธอกับเขาก็จริง แต่ด้านหน้าก็ยังมีคนสนิท