LOGINShare
EP:03 ตัวแทน NC+
Last Updated:
2025-02-06 09:05:11ไลลาได้รับมอบหมายไปให้รับคน ซึ่งน่าจะเป็นผู้หญิง ที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง พร้อมกับคนของเจย์เลอร์ พอมาถึงเธอก็เดินเข้าไปข้างใน ทุกคนที่ยืนอยู่หน้าประตูต่างพากันจับจ้องมองราวกับว่าเธอมันน่ากินอะไรอย่างนั้น
แต่พอเห็นว่าเธอมากับใคร ก็ไม่มีใครกล้ายุ่ง แม้กระทั่งจะพูดแซวก็ยังไม่กล้า
"สวัสดีค่ะคุณหยีใช่ไหมคะ?" เธอเดินเข้าไปทักทายหญิงสาวคนนึง ที่ดูเหมือนว่าจะยืนรอใครอยู่
"เธอเป็นใคร?" หญิงสาวเอ่ยถาม พร้อมกับไล่สายตามองเหมือนดูถูก ก็แหงล่ะเธอมาที่นี่ทั้งที่ยังใส่ชุดนักศึกษานี่นา
และสิ่งที่เธอทำก็ไม่ต่างอะไรจากแม้เล้าเลยสักนิด
"ฉันเป็นคนของคุณเจย์ค่ะ ฉันมารับคุณ" ไลลารีบแสดงตัว
"อะไรกัน นี่ให้เด็กเหลือขอมารับฉันงั้นเหรอ?" สายตาที่มองเหมือนดูถูกมันก็น่าโกรธแล้วนะ นี่ยังใช้คำพูดแบบนี้อีก โกรธแหละแต่ข่มอารมณ์ไว้อยู่ เธอเป็นคนนิสัยแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ได้ยอมคนขนาดนั้นสักหน่อย
"....." ไลลาไม่ได้ตอบ เธอได้แต่ท่องไว้ว่านี่คืองาน ข่มอารมณ์ และกัดฟันพูดประโยคต่อไป "เชิญขึ้นรถค่ะ"
"ฉันไม่ไป ให้เด็กแบบนี้เนี่ยนะมารับฉัน?"
"แล้วคุณหยีจะให้ทำยังไงคะ?"
"ให้เจย์มารับฉันเอง"
"เรื่องนี้คุณคงต้องไปคุยกับเจย์เองนะครับ แต่ผมคงให้คำตอบได้เลยว่าคุณคงถูกเฉดหัวทิ้ง ไม่ไปก็ตามใจครับ"
"....."
"ขอตัวนะครับ"
คนของเจย์เลอร์พาไลลากลับไป ไม่มีการง้อผู้หญิงที่หยิ่งยโสคนนั้น เธอแอบกลัวเหมือนกันนะ กลัวว่าจะทำให้เจ้านายไม่พอใจ เพราะเขาสั่งให้เธอมารับผู้หญิงของเขา แต่ตอนนี้กลับไม่ได้ผู้หญิงกลับมา
คอนโดแห่งหนึ่ง
"ทำไมเป็นเธอ?" ชายหนุ่มเอ่ยถาม เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วกลับไม่พบเด็กของเขา แต่กลับเป็นไลลาแทน
"เอ่อ...เกิดเรื่องนิดหน่อยค่ะ"
"เธอนี่นะ มาทำงานวันแรกก็วุ่นวายซะแล้ว มีเรื่องอะไรอีกล่ะ" เขาพูดอยางไม่สบอารมณ์ เหมือนไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้ดูโมโหอะไรขนาดนั้น
"คือว่าผู้หญิงที่คุณเจย์ให้ไปรับเธอไม่ยอมมาค่ะ เธอบอกว่าต้องให้คุณเจย์ไปรับเองเท่านั้น ถึงจะยอมมาค่ะ พี่ทอลเลยพาหนูกลับ แล้วให้หนูมารายงานกับคุณเจย์ตามตรงค่ะ"
"อืม..."
"ขอตัวนะคะ"
"เดี๋ยวสิ..."
"คะ?"
"เธอทำให้เด็กของฉันไม่มา เธอต้องรับผิดชอบสิ"
"รับผิดชอบ?"
"เธอต้องทำหน้าที่นั้นแทน"
"ดะ เดี๋ยว แต่นี่มันไม่ได้อยู่ในข้อตกลงนะคะ!" การที่เด็กของเขาไม่ยอมมามันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอเลยสักนิดนะ มันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยล่ะ
"ฉันให้คนของฉันไปสืบมา เธอต้องรีบใช้เงินไม่ใช่เหรอ ถ้าเธอยอมทำ ฉันจะให้เงินเธอ ไม่รวมกับเงินเดือน รับรองว่ามันมากพอที่เธอจะสบายไปอีกนาน"
"....." จะว่าเธอเห็นแก่เงินก็ได้ แต่ในสถานการณ์นี้เธอต้องการเงินจริงๆ และข้อเสนอของเขามันก็น่าสนใจไม่น้อย
เธอไม่ใช่ผู้หญิงหัวโบราณที่จะรักนวลสงวนตัวเป็นผ้าที่พับไว้เรียบร้อยขนาดนั้น นี่มันยุคไหนแล้ว มันหมดยุคที่ผู้หญิงถูกมองว่าต่ำกว่าผู้ชายแล้ว ตอนนี้ทุกคนเท่าเทียมกันหมด
"หนึ่งแสน ถ้าเธอยอม"
"ได้ค่ะ"
"ง่ายขนาดนั้นเลย?"
"เงินดีขนาดนี้ จะเล่นตัวไปทำไมล่ะคะ" เธอปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของตัวเองออก เพื่อเตรียมพร้อมอุ่นเตียงกับเขา
"....." เจย์เลอร์ยกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ เขาไม่คิดว่าเธอจะตกลงแบบไม่ปฏิเสธอะไรเลยอย่างนี้
มันดีกว่าที่คิดไว้อีกนะ
"เธอจะทำก่อน หรือให้ฉันทำ?"
"....." พอได้ยินอย่างนั้นเธอก็ชะงักไป ลืมไปเลยว่านี่เป็นครั้งแรก เธอไม่มีประสบการณ์มาก่อน แล้วจะทำแบบนั้นได้ยังไง แม้กระทั่งจะจูบเธอก็ยังทำไม่เป็นเลย "เอ่อ..."
"คิดลังเลอะไรอีก บอกไว้ก่อนนะ มาหยุดตอนนี้มันไม่ทันแล้ว" พูดจบชายหนุ่มก็ดึงผ้าขนหนูที่ห่อพันช่วงเอวของตัวเองอยู่ออกไป เผยให้เห็นความเป็นชายแสนใหญ่โตมโหฬารตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าของเธอ
อะไรมันจะใหญ่ขนาดนั้น ตอนแม่เขาแพ้ท้องกินไม้เบสบอลเข้าไปหรือไง นี่มันเกินมาตรฐานไปไกลแล้วนะ ยิ่งแข็งมันยิ่งใหญ่ เหมือนข่มเธอยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็สมส่วนกับตัวของเขาแหละ สูงใหญ่บึกบึนก็ไม่แปลกที่ตรงนั้นจะใหญ่ตามด้วย
"มะ มันเป็นครั้งแรกของหนู คุณเจย์...ทำได้ไหมคะ"
"หึ! ไม่อยากจะเชื่อ" สีหน้าของเขาดูพึงพอใจมากกว่าเดิม ไม่คิดว่าผู้หญิงที่ดูมั่นใจเหมือนคนชำนาญในเรื่องอย่างว่าจะไม่เคยผ่านมือผู้ชายมาก่อน
"ตะ แต่ว่า อย่าทำแรงได้ไหม"
"ฉันไม่รับปาก"
ร่างบางถูกผลักให้นอนลงกับเตียง ไม่นานนักเสื้อผ้าของเธอก็ถูกถอดออกไปจนหมด เธอเขินอายอยากจะปกปิดส่วนสงวนของตัวเอง แต่ก็ถูกเขาจับจ้องไปหมดทุกส่วนแล้ว ปิดไปมันก็เท่านั้นแหละ
ชายหนุ่มเล้าโลมอยู่ได้พักใหญ่ๆ เขาเอื้อมหยิบถุงยางพร้อมกับเจลหล่อลื่น บีบหยดมันลงไปบนนิ้วของตัวเอง และสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบของหญิงสาว
เธอสะดุ้งเพราะไม่เคยมีใครรุกล้ำเข้าไปถึงส่วนนั้นมาก่อนเลย แม้กระทั่งตัวเธอเองก็ไม่เคย
"จะ เจย์!"
"ฉันแค่ใส่เจลหล่อลื่น ตอนใส่เข้าไปมันจะได้ไม่ฝืด เธอจะได้ไม่ต้องเจ็บมาก"
"......" หญิงสาวกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เธอเฝ้าจ้องมองการกระทำของเขาทุกทวงท่า ยิ่งได้เห็นส่วนนั้นของเขาขยับไปมา ทุกครั้งที่เขาขยับตัว มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกกลัว จนกระทั่งมาถึงช่วงเวลา ที่เขาจะสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาแล้วจริงๆ
"ถ้าไม่อยากเจ็บมากก็อ้าขาให้มันกว้างๆ และก็อย่าเกร็ง ถ้าฉันใส่เข้าไปแล้วเธอขัดขืน ฉันไม่รับรู้ด้วยนะ ถ้ามันเจ็บมากกว่าเดิม"
สวบ!
"......" ร่างบางเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ริมฝีปากอ้าพะงาบๆ รับรู้ถึงความรู้สึกเจ็บ รับรู้ถึงความใหญ่โตที่สอดใส่เข้าไป ข้างในท้องน้อยของเธอ มันรู้สึกเหมือนมีอะไรอัดแน่นอยู่ในนั้น
นี่สินะที่เขาเรียกว่า sex นี่สินะ คือรสชาติของความเจ็บปวด การถูกเปิดซิง
"แน่นฉิบหาย!"
"มะ มันใหญ่เกินไป"
"ใหญ่แบบนี้ อีกหน่อยเธอต้องชอบ"
"อยะ อย่าเพิ่งขยับ นะคะ หนูเจ็บ.."
"ยิ่งปล่อยเอาไว้นานต่างหากเล่าที่จะยิ่งทำให้เธอเจ็บ!"
"......"
"เธอนี่...ดีกว่าที่ฉันคิดไว้อีกนะ รูแน่น เนื้อเยอะ กระแทกมันส์ล่ะคราวนี้!"
Related chapters
เจย์เลอร์ Jay Z EP:04 ติดใจNC+
วันถัดมาไลลาลากร่างกายที่หนักอึ้งลุกออกจากเตียงกว้าง ก่อนจะมองไปที่ชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่ เมื่อคืนไม่รู้ว่าเสร็จกันไปกี่ยก เธอจำไม่ได้เลย รู้แต่ว่าเขาค่อนข้างหนักหน่วง เธอเจ็บและแสบตรงนั้นไปหมด แต่พอสมองนึกภาพของแก่นกายเท่าแขนแล้วไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแสบขนาดนี้"โอย ฉีกไปหมดแล้วมั้ง หอยเนี่ย!" หญิงสาวพึมพำขณะที่กำลังประคองสังขารของตนเองลงจากเตียงเธอรีบก้มหยิบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาใส่ แต่พอออกมาก็เห็นอีกฝ่ายนั้นตื่นแล้วเขากำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่บนเตียง พอเธอเดินออกมาก็ได้สบตากันพอดี สายตานั้นเย็นชา ไร้ความรู้สึก และก็เป็นครั้งแรก ที่ได้เห็นรอยสักของเขา แขนทั้งสองข้างและคอ ยกเว้นก็แต่หน้าอกที่ไม่เห็นมี แถมหุ่นดีใช่ย่อยเลยด้วยนะ"นะ หนูจะกลับแล้ว""เงินวางอยู่นั่น""....." ไลลามองไปที่โต๊ะ เธอเห็นเงินปึกนึงวางอยู่ ซึ่งก็เป็นปึกเงินแสนนั่นแหละ เขาให้เธอเป็นแสนเลยจริงๆ เหรอเนี่ย ใจป้ำสุดๆ เลยผู้ชายคนนี้"ฉันจะไปส่ง นั่งรอก่อน""แต่ว่า...""นั่งรอ" ชายหนุ่มพูดย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว มันเป็นการออกคำสั่งที่ไม่ต้องการให้เธอปฏิเสธหรือขัดใจไลลาจำเป็นต้องนั่งรอ จนกระท
Last Updated : 2025-02-06เจย์เลอร์ Jay Z EP:05 ข้อเสนอ
พอกลับมาถึงห้องไลลาก็ถูกเพื่อนซักถามอยู่ยาวนานเหมือนกัน ซึ่งเธอก็ไม่สามารถบอกได้ ว่าเมื่อคืนเธอไปเจออะไรมาบ้าง เธอไม่อยากให้เพื่อนต้องเป็นห่วง และก็ไม่ได้อยากโกหกอะไรเลย แต่สถานการณ์ของเธอในตอนนี้มันยังไม่พร้อมจริงๆ"เมื่อคืนรู้ไหมว่ากูพยายามส่งข้อความพยายามติดต่อหามึง ดีแค่ไหนแล้วที่กูไม่บุกไปที่บริษัทที่เอามึงไปส่งไว้""ก็ดีแล้วที่ไม่ไป"".....""ที่บริษัทนั้นตกกลางคืนแล้วเวรยามมันแน่นหนา เดี๋ยวจะเป็นปัญหากันเปล่าๆ ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ""อืมๆ รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงหมดแล้วมึงเนี่ย"ไลลาทำตามที่เพื่อนของเธอบอก เธอรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะรู้สึกเหนียวตัวจนบอกไม่ถูก และตรงส่วนนั้นก็มีน้ำไหลเยิ้มออกมาจนเปื้อนกางเกงในไปหมดอีกด้วยจากนั้นก็ขึ้นไปนอนบนเตียงและหลับปุ๋ยไป รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ตอนที่เพื่อนมาปลุก วันนี้เธอมีเรียนตอนบ่าย ปกติเธอไม่ได้มานอนหลับจนไม่รู้เวลาอย่างนี้เลยเวลาผ่านไปจนกระทั่งเย็นก๊อกๆๆ ~หญิงสาวเคาะประตูห้อง ถึงแม้จะเป็นห้องทำงานของเขา แต่เธอก็ไม่อยากเข้าไปเห็นภาพที่มันไม่ควรจะเห็น ถ้าหากเธอพรวดพราดเข้าไป แล้วเจอเขากำลังบรร
Last Updated : 2025-02-06เจย์เลอร์ Jay Z EP:01 เจ้านายปากหมา
บริษัทแห่งหนึ่งหญิงสาวในชุดนักศึกษา อายุราวๆ 20 ปีต้นๆ ได้ กำลังเดินเข้าไปในออฟฟิศ ซึ่งติดป้ายประกาศรับสมัครพนักงานช่วยงานหนึ่งตำแหน่ง ไม่รู้หรอกว่าตำแหน่งอะไร แต่สำหรับงานพาร์ทไทม์ที่ได้เงินเดือนดีขนาดนี้ มันก็ควรจะคว้าไว้ไม่ใช่เหรอแค่งานพาร์ทไทม์ แต่เงินเดือนกลับมากกว่างานประจำของพนักงานบางคนอีกใครจะว่าเธอหน้าเงินก็ช่าง จะว่ายังไงก็แล้วแต่ เพราะสิ่งที่ขับเคลื่อนชีวิตของเธอได้ก็คือเงินเท่านั้น มีเงินก็เท่ากับไม่อดตายร่างบางเดินตามผู้จัดการเข้าไปด้านใน ซึ่งเขาบอกว่าเธอต้องเข้าไปดีลกับเจ้านายของเขาอีกที นั่นมันก็น่าแปลกอยู่นะ ทำอย่างกับว่าเธอมาสมัครเป็นเด็กเสี่ยงั้นแหละ"รออยู่นี่ก่อน เดี๋ยวพี่ไปบอกเจ้านาย ถ้าเขาอนุญาตแล้วค่อยเข้าไป""ค่ะ" หญิงสาวพยักหน้าตอบรับหงึกๆ มองดูคนที่พาเธอเดินมาทิ้งไว้หน้าห้องห้องนึง สักพักเขาก็เดินออกมา"เข้าไปได้เลยนะ""เดี๋ยวสิคะ แล้วพี่ล่ะ?" เธอรีบทัดทาน จู่ๆ ก็บอกให้เธอเข้าไป แต่ตัวเองจะเดินออกไปเนี่ยนะ เขาต้องเป็นคนพาเธอไปไม่ใช่เหรอ"หมดหน้าที่แล้ว จะอยู่ทำไม?""อ่าว...ก็นึกว่าพี่จะเป็นคนนำหนูเข้าไป..." เธอพูดเสียงแผ่ว เพราะคิดแบบนั้นจริงๆ ถึงตอนนี้ก
Last Updated : 2025-02-06เจย์เลอร์ Jay Z EP:02 ผู้หญิงของเจ้านาย
มหาวิทยาลัยEE"อีลัย"เป็นภาษาที่เพื่อนเรียก ( ซึ่งเอามาจากคำว่า บรรลัย ) เพราะไม่ว่าจะทำอะไรต้องมีเรื่องให้วุ่นวายตลอด แต่มันก็เป็นเพียงการเรียกในกลุ่มเพื่อนสนิทเท่านั้น"ว่า?""มึงได้งานแล้วจริงดิ?""เออ ได้แล้ว""งานอะไรวะ?""ยังไม่รู้""อีบ้า สมัครงานยังไงไม่รู้ว่างานอะไรวะ!" เพื่อนสนิทด่าเข้าให้"....." หญิงสาวนั่งเงียบ ไม่รู้จะพูดอะไร แต่มันก็สมควรแล้วแหละที่เพื่อนสนิทจะด่า เพราะเธอดันเป็นคนที่สะเพร่าเหมือนกัน ยิ่งอะไรที่ได้เงินแบบง่ายๆ เธอยิ่งไม่ทันได้คิดเลย หน้ามืดตามัวยอมรับแบบส่งๆ ก็มีก็ชีวิตของเธอมันเป็นแบบนี้นี่นา งานไหนที่ได้เงินง่ายเธอก็รับไว้หมดแหละ ยิ่งสถานการณ์ของเธอในตอนนี้อีก เธอรับงานนี้อย่างไม่ลังเลเลย งานพาร์ทไทม์ที่เคยทำเงินเดือนก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่ ยิ่งเจอผู้จัดการเผด็จการเอาเปรียบลูกน้องอีก ถ้าไม่รับงานนี้เธอถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยแน่ๆ เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมทั้งเก่าและใหม่"แล้วมึงไม่รู้เลยเหรอ ว่างานคร่าวๆ มันคืออะไร?""ขอแค่ไม่ผิดกฎหมาย ไม่ต้องขายตัว แค่นั้นก็พอแล้วไม่ใช่หรือไง" เห็นแรงๆ ดูร้ายๆ แบบนี้ เธอก็ยังเก็บซิงของเธอเอาไว้อยู่นะ ไม่ได้หวงตัวขนาดนั้น
Last Updated : 2025-02-06
Latest chapter
เจย์เลอร์ Jay Z EP:05 ข้อเสนอ
พอกลับมาถึงห้องไลลาก็ถูกเพื่อนซักถามอยู่ยาวนานเหมือนกัน ซึ่งเธอก็ไม่สามารถบอกได้ ว่าเมื่อคืนเธอไปเจออะไรมาบ้าง เธอไม่อยากให้เพื่อนต้องเป็นห่วง และก็ไม่ได้อยากโกหกอะไรเลย แต่สถานการณ์ของเธอในตอนนี้มันยังไม่พร้อมจริงๆ"เมื่อคืนรู้ไหมว่ากูพยายามส่งข้อความพยายามติดต่อหามึง ดีแค่ไหนแล้วที่กูไม่บุกไปที่บริษัทที่เอามึงไปส่งไว้""ก็ดีแล้วที่ไม่ไป"".....""ที่บริษัทนั้นตกกลางคืนแล้วเวรยามมันแน่นหนา เดี๋ยวจะเป็นปัญหากันเปล่าๆ ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ""อืมๆ รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงหมดแล้วมึงเนี่ย"ไลลาทำตามที่เพื่อนของเธอบอก เธอรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะรู้สึกเหนียวตัวจนบอกไม่ถูก และตรงส่วนนั้นก็มีน้ำไหลเยิ้มออกมาจนเปื้อนกางเกงในไปหมดอีกด้วยจากนั้นก็ขึ้นไปนอนบนเตียงและหลับปุ๋ยไป รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ตอนที่เพื่อนมาปลุก วันนี้เธอมีเรียนตอนบ่าย ปกติเธอไม่ได้มานอนหลับจนไม่รู้เวลาอย่างนี้เลยเวลาผ่านไปจนกระทั่งเย็นก๊อกๆๆ ~หญิงสาวเคาะประตูห้อง ถึงแม้จะเป็นห้องทำงานของเขา แต่เธอก็ไม่อยากเข้าไปเห็นภาพที่มันไม่ควรจะเห็น ถ้าหากเธอพรวดพราดเข้าไป แล้วเจอเขากำลังบรร
เจย์เลอร์ Jay Z EP:04 ติดใจNC+
วันถัดมาไลลาลากร่างกายที่หนักอึ้งลุกออกจากเตียงกว้าง ก่อนจะมองไปที่ชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่ เมื่อคืนไม่รู้ว่าเสร็จกันไปกี่ยก เธอจำไม่ได้เลย รู้แต่ว่าเขาค่อนข้างหนักหน่วง เธอเจ็บและแสบตรงนั้นไปหมด แต่พอสมองนึกภาพของแก่นกายเท่าแขนแล้วไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแสบขนาดนี้"โอย ฉีกไปหมดแล้วมั้ง หอยเนี่ย!" หญิงสาวพึมพำขณะที่กำลังประคองสังขารของตนเองลงจากเตียงเธอรีบก้มหยิบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาใส่ แต่พอออกมาก็เห็นอีกฝ่ายนั้นตื่นแล้วเขากำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่บนเตียง พอเธอเดินออกมาก็ได้สบตากันพอดี สายตานั้นเย็นชา ไร้ความรู้สึก และก็เป็นครั้งแรก ที่ได้เห็นรอยสักของเขา แขนทั้งสองข้างและคอ ยกเว้นก็แต่หน้าอกที่ไม่เห็นมี แถมหุ่นดีใช่ย่อยเลยด้วยนะ"นะ หนูจะกลับแล้ว""เงินวางอยู่นั่น""....." ไลลามองไปที่โต๊ะ เธอเห็นเงินปึกนึงวางอยู่ ซึ่งก็เป็นปึกเงินแสนนั่นแหละ เขาให้เธอเป็นแสนเลยจริงๆ เหรอเนี่ย ใจป้ำสุดๆ เลยผู้ชายคนนี้"ฉันจะไปส่ง นั่งรอก่อน""แต่ว่า...""นั่งรอ" ชายหนุ่มพูดย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว มันเป็นการออกคำสั่งที่ไม่ต้องการให้เธอปฏิเสธหรือขัดใจไลลาจำเป็นต้องนั่งรอ จนกระท
เจย์เลอร์ Jay Z EP:03 ตัวแทน NC+
ไลลาได้รับมอบหมายไปให้รับคน ซึ่งน่าจะเป็นผู้หญิง ที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง พร้อมกับคนของเจย์เลอร์ พอมาถึงเธอก็เดินเข้าไปข้างใน ทุกคนที่ยืนอยู่หน้าประตูต่างพากันจับจ้องมองราวกับว่าเธอมันน่ากินอะไรอย่างนั้นแต่พอเห็นว่าเธอมากับใคร ก็ไม่มีใครกล้ายุ่ง แม้กระทั่งจะพูดแซวก็ยังไม่กล้า"สวัสดีค่ะคุณหยีใช่ไหมคะ?" เธอเดินเข้าไปทักทายหญิงสาวคนนึง ที่ดูเหมือนว่าจะยืนรอใครอยู่"เธอเป็นใคร?" หญิงสาวเอ่ยถาม พร้อมกับไล่สายตามองเหมือนดูถูก ก็แหงล่ะเธอมาที่นี่ทั้งที่ยังใส่ชุดนักศึกษานี่นาและสิ่งที่เธอทำก็ไม่ต่างอะไรจากแม้เล้าเลยสักนิด"ฉันเป็นคนของคุณเจย์ค่ะ ฉันมารับคุณ" ไลลารีบแสดงตัว"อะไรกัน นี่ให้เด็กเหลือขอมารับฉันงั้นเหรอ?" สายตาที่มองเหมือนดูถูกมันก็น่าโกรธแล้วนะ นี่ยังใช้คำพูดแบบนี้อีก โกรธแหละแต่ข่มอารมณ์ไว้อยู่ เธอเป็นคนนิสัยแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ได้ยอมคนขนาดนั้นสักหน่อย"....." ไลลาไม่ได้ตอบ เธอได้แต่ท่องไว้ว่านี่คืองาน ข่มอารมณ์ และกัดฟันพูดประโยคต่อไป "เชิญขึ้นรถค่ะ""ฉันไม่ไป ให้เด็กแบบนี้เนี่ยนะมารับฉัน?""แล้วคุณหยีจะให้ทำยังไงคะ?""ให้เจย์มารับฉันเอง""เรื่องนี้คุณคงต้องไปคุยกับเจย์เองนะครั
เจย์เลอร์ Jay Z EP:02 ผู้หญิงของเจ้านาย
มหาวิทยาลัยEE"อีลัย"เป็นภาษาที่เพื่อนเรียก ( ซึ่งเอามาจากคำว่า บรรลัย ) เพราะไม่ว่าจะทำอะไรต้องมีเรื่องให้วุ่นวายตลอด แต่มันก็เป็นเพียงการเรียกในกลุ่มเพื่อนสนิทเท่านั้น"ว่า?""มึงได้งานแล้วจริงดิ?""เออ ได้แล้ว""งานอะไรวะ?""ยังไม่รู้""อีบ้า สมัครงานยังไงไม่รู้ว่างานอะไรวะ!" เพื่อนสนิทด่าเข้าให้"....." หญิงสาวนั่งเงียบ ไม่รู้จะพูดอะไร แต่มันก็สมควรแล้วแหละที่เพื่อนสนิทจะด่า เพราะเธอดันเป็นคนที่สะเพร่าเหมือนกัน ยิ่งอะไรที่ได้เงินแบบง่ายๆ เธอยิ่งไม่ทันได้คิดเลย หน้ามืดตามัวยอมรับแบบส่งๆ ก็มีก็ชีวิตของเธอมันเป็นแบบนี้นี่นา งานไหนที่ได้เงินง่ายเธอก็รับไว้หมดแหละ ยิ่งสถานการณ์ของเธอในตอนนี้อีก เธอรับงานนี้อย่างไม่ลังเลเลย งานพาร์ทไทม์ที่เคยทำเงินเดือนก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่ ยิ่งเจอผู้จัดการเผด็จการเอาเปรียบลูกน้องอีก ถ้าไม่รับงานนี้เธอถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยแน่ๆ เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมทั้งเก่าและใหม่"แล้วมึงไม่รู้เลยเหรอ ว่างานคร่าวๆ มันคืออะไร?""ขอแค่ไม่ผิดกฎหมาย ไม่ต้องขายตัว แค่นั้นก็พอแล้วไม่ใช่หรือไง" เห็นแรงๆ ดูร้ายๆ แบบนี้ เธอก็ยังเก็บซิงของเธอเอาไว้อยู่นะ ไม่ได้หวงตัวขนาดนั้น
เจย์เลอร์ Jay Z EP:01 เจ้านายปากหมา
บริษัทแห่งหนึ่งหญิงสาวในชุดนักศึกษา อายุราวๆ 20 ปีต้นๆ ได้ กำลังเดินเข้าไปในออฟฟิศ ซึ่งติดป้ายประกาศรับสมัครพนักงานช่วยงานหนึ่งตำแหน่ง ไม่รู้หรอกว่าตำแหน่งอะไร แต่สำหรับงานพาร์ทไทม์ที่ได้เงินเดือนดีขนาดนี้ มันก็ควรจะคว้าไว้ไม่ใช่เหรอแค่งานพาร์ทไทม์ แต่เงินเดือนกลับมากกว่างานประจำของพนักงานบางคนอีกใครจะว่าเธอหน้าเงินก็ช่าง จะว่ายังไงก็แล้วแต่ เพราะสิ่งที่ขับเคลื่อนชีวิตของเธอได้ก็คือเงินเท่านั้น มีเงินก็เท่ากับไม่อดตายร่างบางเดินตามผู้จัดการเข้าไปด้านใน ซึ่งเขาบอกว่าเธอต้องเข้าไปดีลกับเจ้านายของเขาอีกที นั่นมันก็น่าแปลกอยู่นะ ทำอย่างกับว่าเธอมาสมัครเป็นเด็กเสี่ยงั้นแหละ"รออยู่นี่ก่อน เดี๋ยวพี่ไปบอกเจ้านาย ถ้าเขาอนุญาตแล้วค่อยเข้าไป""ค่ะ" หญิงสาวพยักหน้าตอบรับหงึกๆ มองดูคนที่พาเธอเดินมาทิ้งไว้หน้าห้องห้องนึง สักพักเขาก็เดินออกมา"เข้าไปได้เลยนะ""เดี๋ยวสิคะ แล้วพี่ล่ะ?" เธอรีบทัดทาน จู่ๆ ก็บอกให้เธอเข้าไป แต่ตัวเองจะเดินออกไปเนี่ยนะ เขาต้องเป็นคนพาเธอไปไม่ใช่เหรอ"หมดหน้าที่แล้ว จะอยู่ทำไม?""อ่าว...ก็นึกว่าพี่จะเป็นคนนำหนูเข้าไป..." เธอพูดเสียงแผ่ว เพราะคิดแบบนั้นจริงๆ ถึงตอนนี้ก
