บทที่ 481

ครั้งนี้ซูซิวฉีไม่ได้มาสืบสาวอย่างลับๆ ตัวตนของเพ่ยจี้ก็เปิดเผยให้เห็นนานแล้ว เฉินฝานถงเซิงรากหญ้าคนหนึ่ง มีการคุ้มกันที่แน่นหนา

จางเจิ้งห้าวที่เห็นสภาพการณ์เช่นนี้ครั้งแรก สูดหายใจเข้าลึกๆ

จะว่าไปแล้ว หากไม่ใช่เฉินฝาน เขาทุ่มเททั้งชีวิต เกรงว่าคงจะไม่ได้เห็นสภาพการณ์เช่นนี้

เฉินฝานช่างเป็นดาวดวงใหญ่แห่งโชคลาภของเขาและหลูเฉิงกวงจริงๆ

จางเจิ้งห้าวจัดชุดขุนนางของตัวเอง และถามคนข้างกาย หลังจากที่ยืนยันได้ว่าเสื้อผ้าหน้าผมของตนไม่มีปัญหาแล้ว จึงกล้าเดินเข้าไปในลานบ้านเฉินฝาน

ตอนที่เข้าไปในลานบ้าน จางเจิ้งห้าวไม่เห็นซูซิวฉี เห็นเพียงเฉินฝานนั่งจิบชาอ่านหนังสืออยู่ที่ศาลา

จางเจิ้งห้าววิ่งเหยาะๆเข้าไปหา

เมื่อเห็นจางเจิ้งห้าว เฉินฝานลุกขึ้นเตรียมที่จะทำความเคารพให้เขา

“อย่าเลย!” จางเจิ้งห้าวรีบร้อนรุดหน้าห้ามปราม

ตำแหน่งนายอำเภอของเขานี้ เป็นการพึ่งพาจึงได้มา ถ้าหากไม่ใช่มีเหล่าคนใช้และองครักษ์อยู่ เขายังอยากจะทำความเคารพให้กับเฉินฝานเลยล่ะ

“ใต้เท้า ดื่มชา!”

เฉินฝานชงชาให้จางเจิ้งห้าวหนึ่งแก้ว

“เสี่ยวฝาน ท่านอัครเสนาบดีกับท่านนายพลล่ะ?” จางเจิ้งห้าวรับแก้วชาด้วยสองมือ ตามองไป