3

เหตุการณ์ก่อนหน้า 

เมืองโยว ห่างจากเมืองหลวงห้าร้อยลี้

        เกี้ยวเจ้าสาวเข้ามาในคฤหาสน์สกุลเซียวอย่างทุลักทุเล แรกเริ่มก็น่าฉงน เพราะให้เข้าทางประตูด้านข้าง สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ฟ่านอวี้เหยาประหลาดใจ ทว่านางมาถึงคฤหาสน์ชายคนรัก หากให้กลับคืนในยามนี้ก็มิใช่สิ่งที่ถูกต้อง

        แม้หญิงสาวสังหรณ์ใจในแง่ร้ายตั้งแต่ลงเรือ คนของนางที่บิดาจ้างมาให้อารักขาถูกจับกุมตัวไว้ ไม่ให้เข้าด้านในเมืองโยว อันเป็นคำสั่งใหม่ในการตรวจคนเข้าออกที่ปู้หว่านถิงผู้เป็นแม่ทัพฝ่ายเหนือส่งหนังสือมาถึงเจ้าเมือง ด้วยสถานการณ์ยามนี้ อาจมีคนมุ่งหมายรวบรวมกำลังเพื่อก่อกบฏแย่งชิงบัลลังก์จากฮ่องเต้ เนื่องจากฝ่ายนั้นกำลังประชวร และยังไม่มียารักษาอาการให้หายได้

        ดวงตากลมโตกวาดมองสำรวจ พื้นที่ซึ่งนางถูกแม่บ้านถานไล่ต้อนเข้ามา เรือนหลังดังกล่าว มองอย่างไรก็ไม่ต่างจากที่เก็บฟืน แม้ดูสะอาดสะอ้าน ทว่านางมีศักดิ์ศรี หาใช่สตรีไร้หัวนอนปลายเท้า

        ฟ่านอวี้เหยาถอนหายใจเฮือกใหญ่ นางคิดผิดหรือไม่ที่เดินทางไกลเพื่อมาเป็นภรรยาของคนแซ่เซียว อีกทั้งขณะที่นั่งเรือมายังเมืองโยว นางได้ยินข่าวไม่สู้ดีหลายอย่าง โดยเฉพาะสิ่งเกี่ยวกับการก่อกบฏของเหล่าขุนนางกังฉินฝ่ายเจียงโม่ ซึ่งดูเหมือนว่าเกี่ยวพันกับสกุลของเจ้าบ่าวนางด้วย เจียงโม่มีศักดิ์เป็นลุงของเซียวเจี้ยนอี้ ชายคนรักของฟ่านอวี้เหยา

        “คุณหนู ยามนี้ สามสกุลใหญ่กำลังถูกเพ่งเล็ง… บ่าวไม่แน่ชัดว่าเป็นสกุลใดบ้าง แต่มีการสืบสวนอย่างหนัก คนที่ท้ายเรือพูดกันอย่างสนุกปากเลยเจ้าค่ะ และนี่คงเป็นเหตุให้เรายุ่งยากสักหน่อยกว่าจะเข้าเมืองโยวได้”

        “เอ เกี่ยวข้องกับพี่อี้ของข้าหรือไม่ สกุลเซียวขึ้นชื่อว่า ทำการค้าขายกับต่างแคว้น ดูแลทั้งเรื่องเสบียงกองทัพ และอาวุธในการศึก”

        จิ่งหรูผู้เป็นสาวใช้ที่ติดตามมาด้วย ยากจะรู้ทุกสิ่งแน่ชัด และนางถูกฝึกอย่างหนักให้หูไวตาไว คอยช่วยเหลือตามสืบเรื่องต่างๆ ให้เจ้านายเท่านั้น

        “คุณชายรองเป็นคนดี อีกอย่างเขากำลังจะเข้ารับหน้าที่สำคัญในเมืองทางตะวันออก เป็นถึงผู้ตรวจการระดับห้า รองก็แค่เจ้าเมืองเท่านั้น ไฉนจะทำเรื่องที่ผิดศีลธรรมและกฎหมายได้ ส่วนสกุลเซียว ค้าขายมานาน คงไม่คบค้ากับขุนนางกังฉินหรอกเจ้าค่ะ”

        ได้ยินจิ่งหรูกล่าวเช่นนั้น ฟ่านอวี้เหยาจึงโล่งใจได้เปลาะหนึ่ง แต่ยามนั้นดูเหมือนที่ท่าเรือมีหลายสิ่งให้น่าตื่นตระหนก เนื่องจากทหารส่งเสียงกระโชกโฮกฮาก ทั้งมีการตวาดใส่ชาวบ้าน และสั่งให้บุรุษหลายคนถอดเสื้อออกเพื่อค้นหาอาวุธ หรือสิ่งของที่อาจลักลอบนำเข้าเมือง

        ขณะเดียวกัน พวกเขามีรูปภาพในมือเพื่อดูว่ามีคนที่ต้องสงสัยหรือไม่ หลายคนที่มีใบหน้าคล้ายคนร้ายจึงถูกลากตัวไปด้านหลัง ดูแล้วเหมือนบ้านป่าเมืองเถื่อน พลอยให้ใจคอฟ่านอวี้เหยาไม่สู้ดี

        “พวกสตรี ไปยืนรวมกันตรงหัวมุมถนน และทุกคนที่เข้าเมืองโยว ต้องทำตามคำสั่งใหม่ของแม่ทัพปู้อย่างเคร่งครัด”

        ไม่รู้เหตุใด เมื่อได้ยินชื่อบุรุษคนดังกล่าว ฟ่านอวี้เหยาก็หายใจไม่ออกขึ้นมาเสียอย่างนั้น

        นางเพิ่งมาจากเมืองหลวง ไฉนจะไม่รู้จักชื่อเสียงปู้หว่านถิง อีกฝ่ายคือแม่่ทัพใหญ่ที่กอบกู้บ้านเมือง กรำศึกหนักมาหลายหน ทว่าเขาเป็นคนประเภทที่ผีเห็นยังหวั่น เทพเซียนไม่อยากเข้าใกล้ นั่นคงเพราะกลัวถูกกลืนกินปราณที่บำเพ็ญมาหลายร้อยปีจนสูญสิ้น ให้ดีหน่อยคงเป็นจอมมารเท่านั้นที่อยากคบค้าสมาคมกับแม่ทัพปู้ เพราะมีความอำมหิต และชั่วช้าพอกัน

        กระทั่ง ทหารกลุ่มหนึ่งสืบเท้าเข้ามาใกล้ๆ และหมายกระชากแขนเรียวของฟ่านอวี้เหยาที่ยืนหันซ้ายหันขวาด้วยทำตัวไม่ถูก อีกทั้งคนมารับนางก็ช้าเหลือเกิน ผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วยามยังไม่โผล่หัวมาบริเวณท่าเรือ

        เมื่อเห็นทหารจะเข้าใกล้เจ้านาย จิ่งหรูเลยปรี่มาขวางไว้

        “เจ้าคิดว่าเป็นผู้ใด คำสั่งแม่ทัพปู้ ย่อมยึดถือเป็นที่ตั้ง รีบถอยไป”

        “ตะ แต่คุณหนูข้าต้องไปเป็นเจ้าสาว เดินทางมาเพื่อเข้าพิธีการสำคัญ มิสมควร ให้ชายอื่นใกล้ชิด มันเป็นเรื่องไม่เหมาะสม”

        “ฮ่ะๆ ๆ งานมงคลอันใด เมืองโยว ถูกสั่งห้ามไม่ให้จัดงานรื่นเริง ยามนี้ทุกคนต้องถือศีลกินเจ เพื่อร่วมใจขอพรให้

ฮ่่องเต้หายประชวรโดยเร็ว แม่นางผู้นี้ หากยากเป็นเจ้าสาวนัก พวกข้าทุกคนก็ยินดี เป็นเจ้าบ่าวให้เอง”

        ทหารผู้นั้นกล่าว และหมายเอื้อมมือมาถึงผ้าคลุมหน้าตาข่ายของฟ่่านอวี้เหยาออก แต่เป็นนางที่เองที่ใช้พัดในมือปกป้องตน ทว่าสตรีที่เดินทางมาไกล ทั้งยังแพ้อาหารหลายอย่างเพราะไม่ชินกับการนั่งเรือนนานๆ ไฉนจะมีแรงต่อกรกับทหารตัวโตนิสัยเลวทราม