เธอสามารถซื้อได้แต่ถ้ากินไม่หมด ก็เก็บไว้นิดหน่อยเพื่อกินมื้อต่อไป“ได้เลย ทั้งหมดห้าบาท”เมื่อเสียงของเถ้าแก่ดังขึ้น สวี่เนี่ยนชูก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก:“ห๊า? ห้า ห้าบาท?”ข้าวหนึ่งถ้วยกับมันฝรั่งฝอยราคารวมกันก็สิบบาทแล้ว ถ้ารวมไข่กับหน่องไก่ จะยังไงก็ต้องจ่ายเงินสามสิบบาทขึ้นไปจะราคาห้าบาทได้ยังไง?“เถ้า เถ้าแก่ ฉันอยากได้ไข่หนึ่งฟองและน่องไก่หนึ่งชิ้นด้วย”“ฉันรู้แล้ว ไข่ไก่กับหน่องไก่ฟรี”"ห๊า?"“ทางโรงเรียนได้ขอทุนช่วยเหลือให้เธอแล้ว ต่อไปถ้าเธอมากินที่ร้านฉัน ก็จะได้ไข่และน่องไก่ฟรี ส่วนค่าใช้จ่ายอื่นๆ สาวน้อย อย่าลืมล่ะ”หลังจากที่เถ้าแก่อ้วนพูดจบ เขาก็หลิ่วตาให้หลินโจว และรีบตักอาหารให้สวี่เนี่ยนชูคำพูดหล่านี้วันนี้เขากับหลินโจวได้หารือกันเอาไว้แล้วถึงอย่างไรทางโรงเรียนก็ไม่มาตรวจอยู่ดีถ้ามาจริงๆ ก็แค่บอกว่าอยากช่วยเหลือนักเรียนที่ยากจนเอาไข่ไก่หน่องไก่ให้คนแค่คนเดียว แลกกับการค้าขายที่ดีขึ้นอย่างนี้ เถ้าแก่อ้วนรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากเขาตัดสินใจว่า อีกสักพักก็จะเพิ่มน่องไก่ให้กับหลินโจวเช่นกัน“เป็น…แบบนี้เหรอคะ?”“อืม รีบไปเถอะ ฉันยังต้องตักอาหารให้คนท
เมื่อมาถึงห้องเรียนแล้ว นักเรียนทุกคนต่างก็นั่งกันหมดแล้วหลิ่วชิงเหยียนยืนอยู่บนโพเดียมแล้วให้กำลังใจทุกคน:“นักเรียนทุกคน กลุ่มศึกษาเรียนรู้ได้ดำเนินการเกือบถึงสองสัปดาห์แล้ว การสอบจำลองครั้งนี้เป็นเวลาที่จะทดสอบผลลัพธ์ของทุกคน อย่ากั๊กมันเอาไว้ งัดเอาความสามารถที่แท้จริงของทุกคนออกมา!”หลังจากพูดคำเหล่านี้จบ หลิ่วชิงเหยียนก็มองไปที่หลินโจวและสวี่เนี่ยนชูอีกครั้ง:“ หลินโจว สวี่เนี่ยนชู พวกเธอสองคนมีความมั่นใจไหม?”"มีครับ""มีค่ะ"ฟ่านอวิ๋นเจ๋อ ที่้ไม่ถูกเรียกชื่อก็มองไปที่หลินโจวด้วยความเหยียดหยามผู้ชายคนนี้ พักนี้ดูเหมือนว่าจะขโมยจุดเด่นไปหมดเลยรูปร่างหน้าตาเขาเทียบไม่ได้ ทำการค้าขายเขาก็ทำไม่เป็นแต่ในเรื่องการเรียน เขาต้องดีกว่าหลินโจวแน่นอน!“ครูครับ วางใจได้เลยครับ ครั้งนี้ผมจะต้องพาห้องสองก้าวหน้าได้อย่างแน่นอน และจะสอบอันดับที่หนึ่งให้ครูดู”“สำหรับหลินโจว นายอย่าสอบได้ที่โหล่ก็พอแล้ว”เพื่อนนักเรียนทุกคนต่างก็สัมผัสได้ถึงความขัดแย้งในคำพูด และไม่รู้ว่าใครตะโกนขึ้นว่า:“ใช่แล้ว หลินโจวและฟ่านอวิ๋นเจ๋อกำลังแข่งขันคะแนนคณิตศาสตร์กัน ไม่รู้ว่าใครจะเป็นคนชนะ”“เ
ทันทีที่พูดจบ จู่ๆอวิ๋นรั่วซีก็หัวเราะอย่างมีความสุข:"หลินโจว! นายก็จะไปสอบเหรอ? ดูเหมือนพวกเราจะอยู่ห้องสอบเดียวกันนะ"หลังจากที่หลินโจวเปลี่ยนทรงผมแล้วหล่อขึ้น ก็เกือบจะกลายเป็นจุดสนใจของโรงเรียนแต่เขากลับไม่เคยมาหาเธอเลย อวิ๋นรั่วซีจึงรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยตั้งแต่การปฏิญาณตนร้อยวันครั้งที่แล้ว ทุกครั้งที่หลินโจวพบตนเอง ก็จะปฏิเสธทุกครั้งเขาจะต้องโกรธมากแน่ๆจึงอยากใช้วิธีนี้เพื่อดึงดูดความสนใจของตนเองแม้ว่าเขาจะไม่อยากยอมรับ แต่หลินโจวก็ทำสำเร็จ!อวิ๋นรั่วซีจึงตัดสินใจให้โอกาสหลินโจวเล็กน้อยการสอบจำลองในวันนี้ พวกเขาถูกจัดให้อยู่ห้องสอบเดียวกันอวิ๋นรั่วซีรู้ว่า โอกาสมาถึงแล้วเธอจึงแต่งตัวสวยเป็นพิเศษเพื่อให้ดูดีขึ้นมาหน่อย และก็เปลี่ยนทรงผมใหม่ด้วยก็เพื่อรอหลินโจวหลินโจวบอกว่า เธอดูดีที่สุดตอนรวบผมหางม้าเธอคิดว่า หากตนเองปรากฏตัวต่อหน้าหลินโจวเช่นนี้ หลินโจวจะต้องรีบวิ่งมาที่ข้างเธอเหมือนเมื่อก่อน และไปสอบกับเธออย่างมีความสุขพอนึกถึงหลินโจวสุดหล่อติดตามเธอทุกวัน อวิ๋นรั่วซีก็รู้สึกมีความสุขคิดไม่ถึงว่า เธอยังพูดไม่จบ ก็เห็นหลินโจวทำราวกับว่าไม่เห็นเธอ พ
สวี่เนี่ยนชูเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ โบกมือด้วยความลนลาน น้ำเสียงสั่นเทา:“ไม่ไม่ไม่ เป็นไปไม่ได้ จะเป็นไปได้ยังไง?เฉียนกั๋วกั่ว เธออย่ามาพูดมั่วๆนะ! ถึงเวลาสอบแล้ว พวกเรา พวกเรารีบไปกันเถอะ…”"คือว่า รอด้วย"ยังไม่ได้คำตอบ เฉียนกั๋วกั่วรู้สึกไม่ยอมเล็กน้อย“ สวี่เนี่ยนชู ไม่ได้ชอบจริงๆเหรอ? เธอไม่รู้สึกเลยเหรอ?”"ไม่ ไม่รู้สึก!"“แต่ฉันคิดว่า หลินโจวใส่ใจเธอมาตลอดเลยนะ”ร่างกายของสวี่เนี่ยนชูแข็งทื่อ“นั่นเป็น นั่นเป็นเพราะว่าพวกเราเป็นเพื่อนกัน...”หลินโจวเคยบอกว่า พวกเขาเป็นเพื่อนกันเพื่อนดูแลกันเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ?“เพื่อนเหรอ? เพื่อนไม่ห่วงใยกันมากขนาดนี้ ดูฉันสิ ฉันเป็นเพื่อนของเธอด้วย ตอนที่อยู่ด้วยกันกับพวกเราเหมือนกันกับหลินโจวไหม? ผ้าพันคอของเธอผืนนั้นหลินโจวเป็นคนให้ใช่ไหม? ดูสิหลินโจวเคยให้หลิวซื่อหมิงกับฉันหรือเปล่า?”เมื่อได้ยินดังนี้ สวี่เนี่ยนชูก็ตกตะลึงอีกครั้ง เธอมองไปที่เฉียนกั๋วกั่วอย่างมึนงง“ไม่ ไม่เหมือนกันเหรอ?”"ไม่เหมือนกัน!"เฉียนกั๋วกั่วพยักหน้าอย่างจริงจัง“ไม่ เป็นไปไม่ได้ เธอจะต้องเข้าใจผิดแน่ๆ เหมือนกันนั่นแหละ”สวี่เนี่ยนชูอธิบายด้
“ เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อย จะกอดอีกนานไหม? อีกสักพักก็จะเริ่มสอบแล้วนะ!”"อ้อ!"สวี่เนี่ยนชูที่ตอบสนองได้ ก็รีบกระโดดออกจากอ้อมแขนของหลินโจวอย่างรวดเร็วเธอมองไปรอบๆอย่างประหม่า จู่ๆหน้าของเธอก็เริ่มรู้สึกร้อนทันทีให้ตายเถอะ!เธอทำอะไรลงไปเนี่ย?ไปมึนงงในตอนนั้นได้ยังไงกันสวี่เนี่ยนชูอายแทบจะมุดแผ่นดินหนีเธอก้มหน้าลง และไม่กล้ามองไปที่หลินโจวอีกเลย:“ฉัน เมื่อกี้ฉัน...”อยากจะอธิบายอะไรบางอย่าง แต่ก็รู้สึกว่าจะอธิบายยังไงก็ฟังไม่ขึ้นอยู่ดีด้วยความร้อนใจ สวี่เนี่ยนชูจึงพูดไปหนึ่งประโยคโดยที่ไม่รู้ตัวว่า:“ฉันก็แค่อยากมาดูว่า นายยังตามฉันมาอยู่หรือเปล่า”"......"หลินโจวอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยน่ารักจริงๆควรทำยังไงดี? อยากกอดเอาไว้สักพักจริงๆพอสวี่เนี่ยนชูตระหนักได้ว่าตนเองพูดอะไรไป ก็แทบจะกัดลิ้นของตนเองบ้าฉะมัด!เธอกำลังพูดอะไรกันแน่?ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ!เสวี่เนี่ยนชูที่พูดไม่เก่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็หันกลับมา และเดินไปที่ห้องสอบ:“คือว่า ฉันเข้าห้องสอบก่อนนะ”"เดี๋ยวก่อน"หลินโจวเรียกเธอสวี่เนี่ยนชูไม่กล้ามองย้อนกลับไป จึงหยุดเดินอย่าง
“นี่ใครกัน?หล่อมากเลย! หล่อยิ่งกว่าฟ่านอวิ๋นเจ๋ออีก!”"จู่ๆฉันก็รู้สึกว่าคนคนนี้คู่ควรกับนางฟ้าอวิ๋นรั่วซีมาก... "แม้ว่าสองสามวันนี้หลินโจวจะมีชื่อเสียงมาก แต่ที่โรงเรียนมีนักเรียนเป็นจำนวนมาก จึงยังมีอีกหลายคนที่ไม่รู้จักเขาเขาไม่สนใจคนเหล่านี้เลย และมองไปที่ที่นั่งของตนเองเมื่อเห็นเช่นนี้ ก็พูดอะไรไม่ออกอยู่พักหนึ่งเห็นแต่ อวิ๋นรั่วซีกำลังนั่งอยู่ด้านหลังที่นั่งของตนส่วนฟ่านอวิ๋นเจ๋อก็นั่งอยู่ห่างจากพวกเขาสองทางเดินการจัดที่นั่งนี้ ช่างน้ำเน่ามากจริงๆหลินโจวส่ายหัว และเดินไปอย่างพูดไม่ออกเมื่อเห็นเขา อวิ๋นรั่วซีก็ยืนขึ้นอย่างมีความสุข“ หลินโจว ทำไมนายเพิ่งมาล่ะ? การสอบกำลังจะเริ่มขึ้นแล้วนะ”ทันทีที่พูดเหล่านี้ออกไป ทั้งห้องเรียนก็คึกคักขึ้นมา“อะไรนะ? หลินโจว?”“คนคนนี้คือหลินโจว?”“ไม่ใช่ ทำไมดาวโรงเรียนอวิ๋นถึงได้พูดกับหลินโจวอย่างเกรงใจขนาดนี้?”“นึกไม่ถึงว่าเธอจะเริ่มคุยกับหลินโจวก่อน?”มีแต่ฟ่านอวิ๋นเจ๋อเท่านั้นที่มีสีหน้าที่น่าเกลียดมาก“มีธุระระหว่างทางนิดหน่อย จึงล่าช้าไป”อวิ๋นรั่วซีและฟ่านอวิ๋นเจ๋อขึ้นมาทางบันไดอีกด้านหนึ่งของอาคารการเรียนการสอน
แถวสุดท้าย หลิวซื่อหมิงหลิ่วตาให้หลินโจว แม้ว่าหลินโจวจะมองไม่เห็นก็ตาม“ผมเขียนเสร็จแล้วครับ ครูครับ ตอนที่สอบเข้ามหาวิทยาลัย เหมือนว่าจะสามารถส่งกระดาษคำตอบล่วงหน้าได้ไม่ใช่เหรอครับ?”หลินโจวพูดอย่างจนใจ“เขียนเสร็จแล้วเหรอ?”หลิวคั่วมีใบหน้าที่ตกใจ เขาลุกขึ้นยืน และเดินไปหาหลินโจว:“เขียนหมดแล้วเหรอ?”"ครับ"หลินโจวยื่นกระดาษคำตอบให้หลิวคั่ว:"ครูดูได้เลยครับ"หลิวคั่วรับกระดาษทดสอบมาด้วยความสงสัยจะดูหน่อยก็คงจะไม่เป็นไร แต่เขาถึงกับต้องตกตะลึงโจทย์แรกข้อแรก ตอบถูก!โจย์ข้อที่สอง ตอบถูก!…….คำถามสำคัญข้อสุดท้าย ก็ตอบถูกอีก!และคำตอบได้ละเอียดมาก"นี่...…"นักเรียนคนนี้คือใครกัน? นึกไม่ถึงว่าจะเก่งขนาดนี้?“ครูครับ ผมไปได้หรือยัง?”หลิวคั่วพยักหน้าอย่างกับเครื่องยนต์:"ได้ได้!""ขอบคุณครับครู"หลินโจวเก็บกล่องดินสอ ลุกขึ้นแล้วจากไปนักเรียนในห้องเรียนช็อกอีกครั้ง!เขียนเสร็จแล้วจริงๆเหรอ?ไม่ถูก!ไอ้คนนี้จะต้องเขียนมั่วแน่ๆ!ผู้คุมสอบจะต้องดูผิดไปแน่ๆ!ฟ่านอวิ๋นเจ๋อคิดเช่นนั้นยังไรเสีย วิชาคณิตศาสตร์เขาก็ติดหนึ่งในห้าอันดับแรกของชั้นปีการศึกษา และเพิ่
“อะไรนะ? สองเหรอ? ถูกต้องทั้งหมด เป็นไปได้ยังไง? ครูโจว คุณดูผิดหรือเปล่า?”สีหน้าของซุนหมิงฮวาดูไม่เชื่อครูที่เข้ามาแซ่โจวและมีหน้าที่รักษาวินัยของห้องสอบในครั้งนี้ก็คือการตระเวนไปทั่วเพื่อดูว่ามีครูคนไหนงีบหลับหรือนักเรียนทำการทุจริตข้อสอบหลังจากเดินไปรอบๆ เขาเห็นนักเรียนสองคนเดินออกมาจากห้องเรียนเด็กผู้ชายหนึ่งคนและเด็กผู้หญิงหนึ่งคนและทั้งสองชั้นเรียนก็อยู่ติดกันในฐานะครูรักษาวินัย เขาไม่สามารถควบคุมได้ว่านักเรียนจะส่งกาะดาษคำตอบหรือไม่ แต่เขาก็รู้สึกว่ายังเร็วไปหน่อยจึงใช้ประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงของตำแหน่งงานและเข้าไปในห้องสอบของพวกเขาเพื่อตรวจดูนี่ที่ดูไม่จริงจังกัน ทำเอาเขาตะลึงจนเดินออกมาจากห้องสอบเขายังคงสับสนอยู่นิดหน่อยดังนั้นเขาจึงตัดสินใจมาที่ห้องทำงานของครูเพื่อแจ้งข่าวนี้กับพวกเขาโดยไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะไม่เชื่อเลยครูโจวโกรธนิดหน่อย“ฉันเป็นครูรักษาวินัยของวันนี้ ฉันจะดูผิดได้ยังไง?”"นี่...…"ซุนหมิงฮวาและครูที่อยู่ข้างๆมองหน้ากันหลังจากนั้นครู่หนึ่ง ซุนหมิงฮวาก็หัวเราะออกมา“นั่นคงจะเป็นจ้าวไห่หยางและอวิ๋นรั่วซีใช่ไหม? ทั้งสองคนได้อันดับท