แชร์

บทที่ 72

"เข้าใจ ฉันเข้าใจ ถ้าข้อเสนอแนะของนายสามารถทำให้ค้าขายของฉันดีได้จริงๆ ฉันจะให้เงินนาย"

หลินโจวส่ายหัว: "ผมไม่ต้องการเงิน ผมแค่อยากจะให้คุณช่วยผมสักอย่าง ถ้าคุณเต็มใจช่วยผม ต่อไปทุกวันที่ผมทานข้าวเสร็จ ผมจะบอกคุณว่าอาหารในวันนั้นมีปัญหาอะไร วันต่อมาคุณปรับปรุงก็ได้แล้ว "

"ช่วยอะไร?"

หลินโจวส่งสัญญาณให้เถ้าแก่อ้วนเข้ามา แล้วกระซิบพูดที่ข้างหูสองสามประโยค

เถ้าแก่อ้วนมีใบหน้าที่ตกใจ:

“มัน.....ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?”

"อืม ง่ายขนาดนี้เลยแหละ"

“ได้ ตกลง!”

“โอเค”

หลังจากคุยเสร็จ หลินโจวก็ขอกระดาษแผ่นหนึ่งจากเถ้าแก่ และเขียนปัญหาเกี่ยวกับอาหารในช่วงสองวันนี้ออกมา

จากนั้นเขาก็หยิบไข่ใบหนึ่งขึ้นมา แล้วเดินออกไป

เถ้าแก่อ้วนต้องตกใจเมื่อเห็นการปรับปรุงสูตรอย่างละเอียดที่อยู่ในมือของเขา และหัวเราะเหอะๆขึ้นมาอย่างร่าเริง:

“เพื่อนร่วมชั้นหลิน สาวน้อยที่ชื่อสวี่เนี่ยนชูเป็นแฟนของนายใช่ไหม?”

"ยังไม่ใช่!"

“ไม่ใช่เหรอ?ฮ่าฮ่า นายพยายามทุกวิถีทางที่จะมาหลอกล่อฉัน เพราะทำเพื่อเธองั้นเหรอ?”

หลินโจวหันกลับมา และยิ้ม:

“มันไม่ใช่การหลอกล่อ เรียกว่าต่างฝ่ายต่างได้ผลประโยชน์วินวินกันทั้งคู่!”

“อีกอย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status