แถวสุดท้าย หลิวซื่อหมิงหลิ่วตาให้หลินโจว แม้ว่าหลินโจวจะมองไม่เห็นก็ตาม“ผมเขียนเสร็จแล้วครับ ครูครับ ตอนที่สอบเข้ามหาวิทยาลัย เหมือนว่าจะสามารถส่งกระดาษคำตอบล่วงหน้าได้ไม่ใช่เหรอครับ?”หลินโจวพูดอย่างจนใจ“เขียนเสร็จแล้วเหรอ?”หลิวคั่วมีใบหน้าที่ตกใจ เขาลุกขึ้นยืน และเดินไปหาหลินโจว:“เขียนหมดแล้วเหรอ?”"ครับ"หลินโจวยื่นกระดาษคำตอบให้หลิวคั่ว:"ครูดูได้เลยครับ"หลิวคั่วรับกระดาษทดสอบมาด้วยความสงสัยจะดูหน่อยก็คงจะไม่เป็นไร แต่เขาถึงกับต้องตกตะลึงโจทย์แรกข้อแรก ตอบถูก!โจย์ข้อที่สอง ตอบถูก!…….คำถามสำคัญข้อสุดท้าย ก็ตอบถูกอีก!และคำตอบได้ละเอียดมาก"นี่...…"นักเรียนคนนี้คือใครกัน? นึกไม่ถึงว่าจะเก่งขนาดนี้?“ครูครับ ผมไปได้หรือยัง?”หลิวคั่วพยักหน้าอย่างกับเครื่องยนต์:"ได้ได้!""ขอบคุณครับครู"หลินโจวเก็บกล่องดินสอ ลุกขึ้นแล้วจากไปนักเรียนในห้องเรียนช็อกอีกครั้ง!เขียนเสร็จแล้วจริงๆเหรอ?ไม่ถูก!ไอ้คนนี้จะต้องเขียนมั่วแน่ๆ!ผู้คุมสอบจะต้องดูผิดไปแน่ๆ!ฟ่านอวิ๋นเจ๋อคิดเช่นนั้นยังไรเสีย วิชาคณิตศาสตร์เขาก็ติดหนึ่งในห้าอันดับแรกของชั้นปีการศึกษา และเพิ่
“อะไรนะ? สองเหรอ? ถูกต้องทั้งหมด เป็นไปได้ยังไง? ครูโจว คุณดูผิดหรือเปล่า?”สีหน้าของซุนหมิงฮวาดูไม่เชื่อครูที่เข้ามาแซ่โจวและมีหน้าที่รักษาวินัยของห้องสอบในครั้งนี้ก็คือการตระเวนไปทั่วเพื่อดูว่ามีครูคนไหนงีบหลับหรือนักเรียนทำการทุจริตข้อสอบหลังจากเดินไปรอบๆ เขาเห็นนักเรียนสองคนเดินออกมาจากห้องเรียนเด็กผู้ชายหนึ่งคนและเด็กผู้หญิงหนึ่งคนและทั้งสองชั้นเรียนก็อยู่ติดกันในฐานะครูรักษาวินัย เขาไม่สามารถควบคุมได้ว่านักเรียนจะส่งกาะดาษคำตอบหรือไม่ แต่เขาก็รู้สึกว่ายังเร็วไปหน่อยจึงใช้ประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงของตำแหน่งงานและเข้าไปในห้องสอบของพวกเขาเพื่อตรวจดูนี่ที่ดูไม่จริงจังกัน ทำเอาเขาตะลึงจนเดินออกมาจากห้องสอบเขายังคงสับสนอยู่นิดหน่อยดังนั้นเขาจึงตัดสินใจมาที่ห้องทำงานของครูเพื่อแจ้งข่าวนี้กับพวกเขาโดยไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะไม่เชื่อเลยครูโจวโกรธนิดหน่อย“ฉันเป็นครูรักษาวินัยของวันนี้ ฉันจะดูผิดได้ยังไง?”"นี่...…"ซุนหมิงฮวาและครูที่อยู่ข้างๆมองหน้ากันหลังจากนั้นครู่หนึ่ง ซุนหมิงฮวาก็หัวเราะออกมา“นั่นคงจะเป็นจ้าวไห่หยางและอวิ๋นรั่วซีใช่ไหม? ทั้งสองคนได้อันดับท
"อืม ได้สิ"สวี่เนี่ยนชูพยักหน้าทั้งสองคนไปที่ห้องอ่านหนังสือชั่วคราวด้วยกันในขณะนี้หลิ่วชิงเหยียนก็มาถึงด้วยเเมื่อเห็นหลินโจว เธอขมวดคิ้ว:“ หลินโจว?”“ครูหลิว ทำไมคุณถึงมาที่นี่ล่ะ?”“เธอส่งกระดาษคำตอบแล้วเหรอ?”หลิ่วชิงเหยียนก็คาดไม่ถึงว่าจะเป็นหลินโจวที่ส่งกระดาษคำตอบก่อน"ใช่ครับ"หลินโจวพยักหน้าหลิ่วชิงเหยียนรู้สึกสับสนอยู่นิดหน่อยเธอมองไปที่หลินโจว จากนั้นก็มองไปที่สวี่เนี่ยนชูที่ก้มหน้าอยู่ และมีความรู้สึกเหมือนมีรางไม่ดีบางอย่าง“เขียนเสร็จแล้วน่ะเหรอ?”หลินโจวพยักหน้าอีกครั้ง: "ใช่ครับ"เธอไม่ได้โกหกฉันหรอกนะ?”“ผมไม่ได้โกหกครูแน่นอน”แม้ว่าเมื่อกี้ครูโจวจะพูดไปแล้ว แต่หลิ่วชิงเหยียนก็ยังคงไม่เชื่อ“หลินโจว เธอจำสิ่งที่ครูเคยพูดได้ไหม สิ่งที่จะทำให้ฉันจะไม่เข้าไปก้าวก่ายพวกเธอคือ เธอห้ามทำตัวเหลวไหล!”“ผมไม่ได้ทำตัวเหลวไหลนะ ถ้าครูหลิวไม่เชื่อล่ะก็ สามารถไปตรวจดูข้อสอบของผมได้เลย”“งั้นก็ได้ พวกเธอไปทบทวนบทเรียนก่อน แต่หลินโจว ถ้าครั้งนี้เธอทำข้อสอบได้ไม่ดี สิ่งที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้จะถือว่าเป็นโมฆะนะ!”ก่อนหน้านี้หลิ่วชิงเหยียนเคยบอกว่า ตราบใดที่ห
ห้องประเมินผลสอบนี้ ก่อตั้งขึ้นโดยโรงเรียนมัธยมต้นทุกแห่งในเมืองเจียงโจวสำหรับการสอบขนาดใหญ่เช่นYimo ก็จะมีครูประเมินคะแนนโดยเฉพาะครูเหล่านี้จะไม่มีส่วนร่วมในการควบคุมการสอบหลังจากทำข้อสอบแล้วกระดาษข้อสอบจะถูกส่งไปยังพวกเขาอย่างรวดเร็วผลลัพธ์ทั้งหมดจะประกาศในวันรุ่งขึ้นหลังจากหลังจากการสอบYimoสิ้นสุดลงโดยไม่ทำให้การประเมินล่าช้า ข้อบกพร่องของนักเรียนจะพบได้รวดเร็วยิ่งขึ้น และสามารถดำเนินการทบทวนบทเรียนขั้นต่อไปได้ระหว่างทำข้อสอบคณิตในตอนเช้า พวกเขาจะกินข้าวกลางวัน รอการสอบสิ้นสุดลง และเริ่มทำงานทันทีหลังจากผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง คงตรวจแก้ข้อสอบออกมาหลายฉบับ“หรือว่าข้อสอบของเราจะมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”จางซูฉีควบคุมความโกรธไม่อยู่ และรีบรับโทรศัพท์เขากดเปิดสปีกเกอร์โฟนดังนั้น หลิ่วชิงเหยียนอยู่ฟังกับจางซูฉี และได้ยินครูที่อยู่ตรงข้ามอุทาน:“ครูประจำชั้นจาง โรงเรียนของคุณมีคนได้คะแนนเต็มจริงๆ!”“มันน่าทึ่งมาก ครูของฝั่งเราเพิ่งตรวจแก้ข้อสอบของพวกคุณและเราได้พูดคุยเรื่องนี้กันแล้ว”“คะแนนเต็ม?”จางซูฉีตกตะลึง“ใช่น่ะสิ และมีสองคน สองคนล่ะ! เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็น
เมื่อไม่สวมแว่นตา ใบหน้าของหญิงสาวก็เผยออกมาเต็มที่หลินโจวมองดูจนลืมเวลา“ฉันบอกว่ามันคงจะดีถ้าถ้าเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิต…”สวี่เนี่ยนชูรู้สึกเหมือนบ้าไปแล้วขณะที่มือของหลินโจวสัมผัสผมของเธอ เธอก็เริ่มกังวลหลังจากนั้น.ใบหน้าของเขาค่อยๆเข้ามาใกล้มากขึ้น และดูเหมือนเขาจะมองเธออย่างจริงจังต่อมาเขายิ่งควบคุมไม่อยู่ที่จะถอดแว่นตาของเธอออกแต่สวี่เนี่ยนชูก็ไม่รู้ว่าจะโต้ตอบอย่างไรเลยทุกๆวินาทีในขณะนี้ หัวของเธอยสับสนวุ่นวายเมื่อเขาพูด เธอก็สัมผัสได้ถึงลมหายใจของเขาด้วยตลอดชีวิต……และตลอดชีวิต...เขาอยากอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิตเหรอ?แต่อย่างไรก็ตาม ตลอดชีวิตนั้นยาวนานมากเขาจะแน่ใจได้อย่างไร?“หลิน หลินโจว...”เมื่อสวี่เนี่ยนชูกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงตะโกนที่อยู่ไม่ไกล:“นักเรียนหลินโจว นายคือนักเรียนหลินโจวใช่ไหม”สวี่เนี่ยนชูรีบหยิบแว่นตามาสวม จากนั้นรวบผมหน้าม้าลงอย่างรวดเร็ว โดยปิดบังใบหน้าครึ่งหนึ่งหลังจากทำทั้งหมดนี้แล้ว เธอก็ก้าวถอยหลังอย่างประหม่าหนึ่งก้าว:“มีคนเรียกหานาย”หลินโจวหัวเราะเบาๆ:“ฉันรู้ เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อย ไม่ต้องกลัว
ฉินซู่หลานพยักหน้า: "ใช่ ฉันเอามาเยอะมาก เสี่ยวโจวคนเดียวกินไม่หมดหรอก เสี่ยวโจวเรียกเพื่อนของเธอด้วยมาสิ!"หลินโจวมองไปที่สวี่เนี่ยนชูอย่างตลก:“ดูสิ ฉันบอกแล้วว่าที่บ้านของฉันเตรียมอาหารให้ฉันค่อนข้างเยอะ ไปกันเถอะ คุณป้าเรียกเธอน่ะ”สวี่เนี่ยนชูไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพยักหน้า และติดตามหลินโจวอย่างระมัดระวังฉินซู่หลาน พูดบ่นขณะหยิบกล่องอาหารกลางวันออกจากถุง:“นี่หมูตุ๋น พ่อเธอบอกว่าเธอชอบกิน”หลินโจวเอื้อมมือไปรับมัน แต่ฉินซู่หลานตบมือของเขา แล้วยื่นกล่องอาหารกลางวันให้กับสวี่เนี่ยนชู:"นี่ สาวน้อย หยิบไปเถอะ"สวี่เนี่ยนชูตกใจเล็กน้อย: "ให้ ให้หนูเหรอคะ?"“ใช่น่ะสิ ให้เธอ เธอผอมเกินไปแล้วนะ!”“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันเอามาพอให้พวกเธอสองคนกินอิ่ม”สวี่เนี่ยนชูมองไปที่หลินโจวอย่างเกรงใจเล็กน้อย:"แต่ว่า……"“เลิกแต่ได้แล้ว ส่งหนังสือของเธอมาให้ฉัน”หลินโจวหยิบหนังสือจากมือสวี่เนี่ยนชูมา"กินข้าวกันเถอะ"สวี่เนี่ยนชูไม่มีทางเลือกนอกจากยื่นมือออกไปรับมันฉินซู่หลานรู้สึกสับสนเล็กน้อย: "วันนี้มีสอบไม่ใช่เหรอ? พวกเธอพกหนังสือเรียนทำไมล่ะ?"“ยังมีเวลาอีกมากสำหรับการสอบช่วงบ่าย
"ได้สิ"……13.00 น.ตระกูลหลินหลินฉางเจิงเดินวนอยู่หน้าบ้านของเขามาสักพักหนึ่งแล้วตั้งแต่ฉินซู่หลานจากไป ทำให้เขาเป็นกังวลอย่างมากถึงแม้ว่าหลินโจวจะมารับฉินซูหลันมาทำอาหารที่บ้าน แต่ทั้งสองคนก็ยังไม่คุ้นชินกันหลินฉางเจิงไม่สามารถรับประกันได้ว่าหลินโจวจะเคารพนับถือฉินซู่หลานหรือไม่เมื่อเขาเห็นฉินซูหลันกลับมาเขาก็รีบเข้าไปทักทายเขาในทันที“ซู่หลาน คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”ใบหน้าของฉินซู่หลานดูไม่ค่อยสู้ดีสักเท่าไหร่หลินฉางเจิงตกใจ: "เด็กคนนั้นทำอะไรคุณมาเหรอ? รอก่อนฉันจะจัดการกับมันซะตอนนี้"“เห้ย? หยุดก่อน อย่าเพิ่ง! เธอคนนี้ไม่ได้ทำอะไรฉัน”“ห้ะ? นั่นเป็นเพราะผู้หญิงที่เขารู้จักไม่ดีพอเหรอ?”“ไม่ ผู้หญิงคนนั้นค่อนข้างดี เธอดูอ่อนโยนและเป็นคนเรียบร้อย แถมยังพาเสี่ยวโจวไปเรียนกับเธอด้วย พี่หลิน คุณจะต้องชอบเธอแน่นอน”"อย่างงั้นก็ดีสิ!"หลินฉางเจิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกและหลังจากนั้ยอีกไม่กี่นาทีต่อมาเขาก็เริ่มหงุดหงิดอีกครั้ง:“แล้วทำไมคุณถึงดูไม่ค่อยมีความสุขล่ะ”ฉินซู่หลานสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเขาเดินกลับเข้าไปในบ้าน เดินตรงไปที่ห้องนอนใหญ่ โดยไม่แม้แต่จะสนใจหลินฉางเ
วันนี้หลินโจวมาที่ห้องเรียนแต่เช้า เขายื่นขนมที่เขานำมาใหสวี่เนี่ยนชู และรอให้อาจารย์มาถึงพูดตามตรง เขายังอยากรู้ว่าเขาได้คะแนนเท่าไหร่เพื่อนร่วมชั้นก็พูดถึงเรื่องนี้ด้วย“ข้อสอบนี้ยากมากจนเขียนไม่ได้เลย”“ใช่ ถูกต้อง โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์ ฉันไม่เข้าใจคำถามเลยฉันคิดว่าฉันต้องสอบตกแน่เลย ฉันควรทำอย่างไรดี”ในเวลานี้ หวังจื่อเฉินรีบเข้ามาจากด้านนอกเขาดูมีความสุข“สอบตกเหรอ ไม่มีทางเหรอ ฉันได้ยินมาว่ามีคนในโรงเรียนของเราได้คะแนนเต็มในการสอบครั้งนี้!”แค่เดินผ่านห้องทำงานของครูก็ได้ยินครูพูดกันว่า แต่ไม่ได้ตั้งใจฟังขนาดนนั้นนะ ฉันยังไม่รู้ว่าคราวนี้สองคนที่ได้คะแนนเต็มคือใคร“อะไรนะ คะแนนเต็มเหรอ ใคร?”“ฉันไม่รู้ แต่ฉันได้ยินมาว่าคะแนนสูงแบบนี้อยู่ในห้องเรียนของพวกเรา! พวกนายคิดว่านอกจากฉันแล้ว พี่ฟ่านจะมีใครได้อีกล่ะ?”“ให้ตายเถอะ! ไอ้สารเลวฟ่านอวิ๋นเจ๋อ หลินโจวจะแซงหน้าเขาไปได้อย่างไร?”ตามการรับรู้ของนักเรียนชั้นสอง นอกเหนือจากฟ่านอวิ๋นเจ๋อแล้วเป็นไปไม่ได้ที่จะได้คะแนนในวิชาคณิตศาสตร์เต็มในเวลานี้ ทุกคนต่างมองดู หลินโจวอย่างเห็นอกเห็นใจฟ่านอวิ๋นเจ๋อ ก็มองดูด้วยรอยย