แชร์

บทที่ 84

เมื่อไม่สวมแว่นตา ใบหน้าของหญิงสาวก็เผยออกมาเต็มที่

หลินโจวมองดูจนลืมเวลา

“ฉันบอกว่ามันคงจะดีถ้าถ้าเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิต…”

สวี่เนี่ยนชูรู้สึกเหมือนบ้าไปแล้ว

ขณะที่มือของหลินโจวสัมผัสผมของเธอ เธอก็เริ่มกังวล

หลังจากนั้น.

ใบหน้าของเขาค่อยๆเข้ามาใกล้มากขึ้น และดูเหมือนเขาจะมองเธออย่างจริงจัง

ต่อมาเขายิ่งควบคุมไม่อยู่ที่จะถอดแว่นตาของเธอออก

แต่สวี่เนี่ยนชูก็ไม่รู้ว่าจะโต้ตอบอย่างไรเลย

ทุกๆวินาทีในขณะนี้ หัวของเธอยสับสนวุ่นวาย

เมื่อเขาพูด เธอก็สัมผัสได้ถึงลมหายใจของเขาด้วย

ตลอดชีวิต……

และตลอดชีวิต...

เขาอยากอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิตเหรอ?

แต่อย่างไรก็ตาม ตลอดชีวิตนั้นยาวนานมาก

เขาจะแน่ใจได้อย่างไร?

“หลิน หลินโจว...”

เมื่อสวี่เนี่ยนชูกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงตะโกนที่อยู่ไม่ไกล:

“นักเรียนหลินโจว นายคือนักเรียนหลินโจวใช่ไหม”

สวี่เนี่ยนชูรีบหยิบแว่นตามาสวม จากนั้นรวบผมหน้าม้าลงอย่างรวดเร็ว โดยปิดบังใบหน้าครึ่งหนึ่ง

หลังจากทำทั้งหมดนี้แล้ว เธอก็ก้าวถอยหลังอย่างประหม่าหนึ่งก้าว:

“มีคนเรียกหานาย”

หลินโจวหัวเราะเบาๆ:

“ฉันรู้ เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อย ไม่ต้องกลัว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status