Share

บทที่ 70

ร่างกายที่แข็งทื่อของสวี่เนี่ยนชูก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

หลินโจวบอกว่า พวกเขาเป็นเพื่อนกัน ดังนั้นอย่าต่อต้านพวกเขา

บางที เธออาจจะลองเป็นเพื่อนกับทุกคนได้จริงๆ

แม้ว่าคนเดียวที่เธออยากเป็นเพื่อนด้วยคือหลินโจวก็ตาม

เธอเลียนแบบท่าทางของผู้หญิงคนอื่น และถามด้วยความยากลำบากว่า:

“เก่ง… เก่งมากเลยเหรอ?”

"ใช่แล้วใช่แล้ว เมื่อวานเขาอยู่ที่ไทม์สแควร์..."

เฉียนกั๋วกั่วก็จ้อกแจ้กจอแจร้องเล่าเรื่องเมื่อวานแบบตีไข่ใส่สีให้ฟังไปหนึ่งรอบ

หลินโจวไม่ได้ห้ามเอาไว้

ให้เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยรู้ข้อดีของเขา ก็ดีเหมือนกัน

พอสวี่เนี่ยนชูฟังไปฟังมา นัยน์ตาก็สว่างขึ้นมาทันที

เฉียนกั๋วกั่วพูดจนปากแห้ง และเธอก็พูดตบท้ายว่า:

“เธอว่า เก่งกรือไม่เก่ง?”

สวี่เนี่ยนชูพยักหน้า: "อืม เก่งจริงๆเลย"

“ครั้งหน้า ครั้งหน้าพวกเราต้องเรียนรู้จากหลินโจวให้มากๆ สวี่เนี่ยนชู พอถึงตอนนั้นเธอก็มาด้วยนะ!”

“ได้สิ”

ขณะที่เฉียนกั๋วกั่วพูดอยู่นั้น สายตาก็มองไปที่ผ้าพันคอของสวี่เนี่ยนชู

“เอ๊ะ? สวี่เนี่ยนชู ทำไมเธอถึงพันผ้าพันคอล่ะ? วันนี้ดูเหมือนจะไม่หนาวมากนะ?”

หน้าเล็กๆของสวี่เนี่ยนชูก็แดงขึ้นมา

เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status