เธอพยักหน้าอย่างแรง: "ใช่!"มันดีจริงๆที่ได้นั่งโต๊ะเดียวกันกับเขาเธอสามารถอ่านของเขาได้เมื่อเธอไม่มีข้อสอบเขาจะมอบขนมและขาไก่ให้เธอกินด้วยรอยยิ้มของเขาช่างงดงามราวกับแสงสว่างที่ส่องสว่างให้เธอตลอดเช้าอาจจะมีอาชีพมัธยมปลายที่ยาวนานรออยู่ข้างหน้า“ยังไงก็เถอะ เพื่อนร่วมชั้นตัวน้อย เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ?”ถ้าหลินโจวได้ยินถูกต้อง สิ่งที่เธอพูดควรจะเป็น "ถ้าคุณต้องการที่จะเปลี่ยนแปลง..."เพื่อนร่วมโต๊ะคิดว่าเขาต้องการเปลี่ยนสถานที่หรือไม่?"ไม่ ไม่มีอะไร"สู่เนี่ยนชู ฉายแววแห่งความตื่นตระหนก และเธอก็ก้มศีรษะลงอย่างรวดเร็วยุทธวิธีหลีกเลี่ยง“ไม่ได้พูดอะไรจริงๆ เหรอ?”“ฉัน ฉันบอกว่านายทำโจทย์คณิตศาสตร์ทั้งหมดนั้นได้ใช่ไหม”"ใช่.""ดีแล้ว"เมื่อเห็นว่า สู่เนี่ยนชู ปฏิเสธที่จะพูดมากกว่านี้ หลินโจว ก็ไม่ได้บังคับเธอ อย่างน้อยตอนนี้ เพื่อนร่วมโต๊ะของเขาก็เต็มใจที่จะคุยกับเขายิ่งไปกว่านั้น เมื่อดูจากรูปลักษณ์แล้ว ดูเหมือนว่า หลิ่วชิงเยี่ยน จะยอมแพ้เพราะเธอไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนตำแหน่งไม่เลวเลยจริงๆ!...ชั้นเรียนช่วงบ่ายเริ่มในไม่ช้าหลินโจวอุทิศตนเพื่อศึกษาอีกครั้ง
เมื่อหลินโจวได้ยินดังนั้น เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติฟ่านหยุนเจ๋อในชีวิตก่อนไม่มีการติดต่อกับเขาไอ้หมอนี่ชอบหยุนรั่วซี แต่กลัวว่าจะถูกทำโทษจากโรงเรียนเพราะมีความรักก่อนวัยอันควร ไม่เคยยอมรับอย่างลูกผู้ชาย ทำได้เพียงทำตัวแปลกๆ ต่อหน้าเขาไปมาเขาเตือน จางซูฉี ในเวลานี้ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่มีเจตนาดีราวกับว่ามันเป็นเป้าหมายเฉพาะที่เขาหลิวชื่อหมิง ที่อยู่ข้างๆ เขาเห็นจุดประสงค์ของ ฟ่านหยุนเจ๋อ อย่างชัดเจน และเขาก็สาปแช่งอย่างลับๆ:“ฟานหยุนเจ๋อ สุนัขตัวนี้!”บางทีเมื่อรู้ว่าสิ่งที่เขาพูดผิด หลิวชื่อหมิง จึงเปลี่ยนคำพูดอย่างรวดเร็ว:“อา พี่โจว สุนัขที่ฉันกำลังพูดถึงไม่ใช่สุนัขของพี่ เขาเป็นสุนัขตัวจริง!”หลินโจว:......คุณอาจจะอธิบายไม่ถูก!แต่มันก็สายเกินไปที่จะดุ หลิวชื่อหมิงบนโพเดียม จางซูฉี กางกระดาษทดสอบออกแล้วพูดว่า:“โอ้? จริงเหรอ? ยังไม่มีใครจ่ายเงินเลยเหรอ?”“คนที่อยู่ด้านหลัง เช่น หลินโจว และหลิวซือหมิง!”ฮิสส์~เขารู้แล้ว!“หลินโจว?”จางซูฉี ดันแว่นตาของเขาขึ้นวันนี้เขาประทับใจหลินโจวมากเกินไปสักพักฉันไม่ได้ยินชื่อใครอีกเลย“หลินโจว นายทำการบ้านเสร็จแ
“จะให้เขาลองดูไหมล่ะ”เสียงของเพื่อนร่วมชั้นตัวน้อยของฉันเบาและอ่อนแอ แต่ทั้งชั้นกลับได้ยิน“บอกลากันดีกว่าไหม?”หลิวชื่อหมิง ซึ่งรู้ตัวว่ามีบางอย่างผิดปกติ รีบกระพริบตาไปที่ สู่เนี่ยนชูแม้ว่าพี่โจวจะบอกว่าเขาเติมข้อสอบแล้ว แต่เขาเขียนเพียงครั้งเดียว!เห็นได้ชัดเจนว่าคะแนนคณิตศาสตร์ของพี่โจวนั้นแย่ เขามักจะไม่ได้ 50 คะแนนด้วยซ้ำ ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหนเขาก็ไม่สามารถเรียนรู้ทั้งหมดได้ในคราวเดียว!หลิวชื่อหมิง กังวลมาก เขาไม่ต้องการให้ หลินโจว หลอกตัวเอง:“พี่โจว ไปคัดลอกคำถามด้วยกันเถอะ”ทันทีที่ หลิวชื่อหมิง พูดจบ เขาก็ได้ยิน ฟ่านหยุนเจ๋อด้วยความยินดี:“มันไปได้ยังไงล่ะ อาจารย์ แม้ว่าหลินโจวจะเรียนไม่เก่ง แต่ฉันคิดว่าสิ่งที่เพื่อนร่วมชั้นที่เพิ่งย้ายมาใหม่พูดก็สมเหตุสมผล ไม่อย่างนั้นก็ให้หลินโจวลองดูสิ แล้วถ้าเขาเขียนได้ล่ะ?”ฟ่านหยุนเจ๋อเป็นคนช่างสังเกตมากมาโดยตลอดในขณะนี้ เห็นได้ชัดว่าความคิดของ จางซูฉีเปลี่ยนไปในตอนแรกเขายังคงลังเล โดยรู้สึกว่าเพื่อนร่วมชั้นหญิงที่เพิ่งย้ายมาช่วยหลินโจวแต่เมื่อ หลิวชื่อหมิง พูดเช่นนี้ ฟ่านหยุนเจ๋อก็รู้สึกโล่งใจใช่.หลินโจวเรียนหนัง
“จะให้เขาลองดูไหมล่ะ”เสียงของเพื่อนร่วมชั้นตัวน้อยของฉันเบาและอ่อนแอ แต่ทั้งชั้นกลับได้ยิน“บอกลากันดีกว่าไหม?”หลิวชื่อหมิง ซึ่งรู้ตัวว่ามีบางอย่างผิดปกติ รีบกระพริบตาไปที่ สู่เนี่ยนชูแม้ว่าพี่โจวจะบอกว่าเขาเติมข้อสอบแล้ว แต่เขาเขียนเพียงครั้งเดียว!เห็นได้ชัดเจนว่าคะแนนคณิตศาสตร์ของพี่โจวนั้นแย่ เขามักจะไม่ได้ 50 คะแนนด้วยซ้ำ ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหนเขาก็ไม่สามารถเรียนรู้ทั้งหมดได้ในคราวเดียว!หลิวชื่อหมิง กังวลมาก เขาไม่ต้องการให้ หลินโจว หลอกตัวเอง:“พี่โจว ไปคัดลอกคำถามด้วยกันเถอะ”ทันทีที่ หลิวชื่อหมิง พูดจบ เขาก็ได้ยิน ฟ่านหยุนเจ๋อด้วยความยินดี:“มันไปได้ยังไงล่ะ อาจารย์ แม้ว่าหลินโจวจะเรียนไม่เก่ง แต่ฉันคิดว่าสิ่งที่เพื่อนร่วมชั้นที่เพิ่งย้ายมาใหม่พูดก็สมเหตุสมผล ไม่อย่างนั้นก็ให้หลินโจวลองดูสิ แล้วถ้าเขาเขียนได้ล่ะ?”ฟ่านหยุนเจ๋อเป็นคนช่างสังเกตมากมาโดยตลอดในขณะนี้ เห็นได้ชัดว่าความคิดของ จางซูฉีเปลี่ยนไปในตอนแรกเขายังคงลังเล โดยรู้สึกว่าเพื่อนร่วมชั้นหญิงที่เพิ่งย้ายมาช่วยหลินโจวแต่เมื่อ หลิวชื่อหมิง พูดเช่นนี้ ฟ่านหยุนเจ๋อก็รู้สึกโล่งใจใช่.หลินโจวเรียนหนัง
จางซูฉี ตัดสินใจให้โอกาส หลินโจวหลินโจวหันกลับมา ลบคำตอบของคำถามสองข้อเดิม และเริ่มเขียนคำถามคราวนี้เขาไม่หยุดหลังจากถามเพื่อนร่วมโต๊ะเกี่ยวกับคำถามสำคัญสุดท้ายนี้ในวันนี้ เขาก็เกิดความคิดใหม่ระหว่างคาบเรียน เขากำลังเขียนคำตอบบนแท็บเล็ต และผลลัพธ์ก็แสดงออกมาแล้วในฐานะที่เกิดใหม่ หลินโจวไม่ชอบเป็นคนมีชื่อเสียงแต่มีเด็กไร้ยางอายบางคนที่ยืนกรานจะสร้างปัญหาถ้าอย่างนั้นอย่าโทษเขาที่ตบหน้าคุณดังนั้นแล้วภายใต้การจ้องมองที่ตกตะลึงของทุกคน หลินโจวรีบเขียนและวาดบนกระดานดำหลังจากนั้นไม่นาน กระดานดำก็เต็มไปด้วยข้อความหลินโจวเขียนประโยคที่สมบูรณ์แบบไว้ที่มุมสุดท้ายของกระดานดำเพื่อจบคำถามหลังจากที่เขาหันกลับมา เขาพบว่า จางซูฉี ตกตะลึง"ครู?"จางซูฉี ตอบสนอง ยกมือขึ้นและเริ่มปรบมือ“มันน่าทึ่ง น่าทึ่งมาก! ครูไม่เคยคิดถึงแนวคิดในการแก้ปัญหานี้ด้วยซ้ำ! หลินโจว คุณเรียนรู้มันจากใคร?”"ฉันก็คิดไปเอง"“เยี่ยมมาก หลินโจว คุณซ่อนความแข็งแกร่งของคุณไว้หรือเปล่า? หากคุณสามารถรักษาระดับนี้ได้ คุณอาจสอบผ่านได้ อย่ายอมแพ้!”"ครับ"ปฏิกิริยาของ จางซูฉี กระทบถึง โจวซานซาน ซึ่งพร้อมที
หลินโจวคิดไม่ถึงว่า เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยจะไม่มีอารมณ์ขันล้อเธอเล่นหน่อยเดียว กลับนั่งลงไปเลยยัยนี่โง่จริงๆเชียวดีที่เขาสายตาดีเห็นเร็ว ยังจับเธอไว้ได้ในตอนที่แขนตกลงมาบนมือ หลินโจวในใจก็เจ็บปวดแขนเล็กๆ นี้ เล็กผอมเกินไปเพื่อนร่วมโต๊ะผอม ผอมมากไปจริงๆทนหิวมานานแค่ไหนแล้ว อีกหน่อยจะต้องเพิ่มอาหารให้เสียแล้วสู่เนี่ยนชูไม่พบว่าหลินโจวผิดแผกไป เธอจับโต๊ะอย่างระมัดระวัง แล้วรีบสลัดตัวเองออกมาจากหลินโจว"ขอบคุณ"เธอก้มหน้า ค่อยๆ บรรจงขยับไปด้านข้างเมื่อมั่นใจว่าตัวเองรักษาสมดูลได้แล้ว เธอก็ไม่ขยับอีกหลินโจวพบว่า เพื่อนร่วมโตีะตัวน้อยนั่งแบบเอาก้นครึ่งหนึ่งวางไว้นอกเก้าอี้แขนของเธอมีข้างนึงอยู่ด้านนอก อีกข้างหนึ่งวางไว้บนโต๊ะ พยายามจะรักษาความมั่นคงของร่างกายให้เร็วนี่เธอ...กำลังให้ที่กับเขาเธอคิดว่าที่เขาไม่พอนั่งเลยมานั่งเบียดเธอเหรอเมื่อคิดได้ถึงปัญหานี้ หลินโจวก็รู้สึกว่ามีอะไรมาจุกอยู่ในอกเขาขยับออกไปอีกด้าน ส่งซิกให้สู่เนี่ยนชู"ขยับเข้ามาหน่อย""หา"สู่เนี่ยนชูเงยหน้า มองเขาทีหนึ่งแล้วก็รีบก้มหน้าลงไป"ขอบ..ขอบคุณ"แม้ว่าจะขยับนั่งมาทางนี้ แต่ก็ยั
ฟ่านหยุนเจ๋อ เป็นตัวแทนของชั้นเรียนคณิตศาสตร์ และคณิตศาสตร์เป็นวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาเขาเป็นที่หนึ่งในชั้นเรียนมาโดยตลอดและเป็นหนึ่งในสิบอันดับแรกของชั้นเรียนเดิมทีโจวซานชานต้องการให้หลินโจวก้าวลงจากตำแหน่ง แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะพูดเรื่องนี้ด้วยตัวเองก่อนที่หลินโจวจะพูดได้ ฟ่านหยุนเจ๋อก็ลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธเขาหันกลับไปและกลอกตาไปที่หลินโจว แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า "เขาสมควรได้รับมัน" แล้วเดินออกจากห้องเรียนเมื่อเห็นสิ่งนี้ หลิวชื่อหมิง กำลังจะขึ้นไปเย็ด ฟ่านหยุนเจ๋อ แต่ถูก หลินโจว หยุดไว้หลิวชื่อหมิง ไม่พอใจเล็กน้อย:“พี่โจว อย่าห้ามผมนะ!”หลินโจว: "ฉันไม่ได้ห้ามนายนะ แต่เจ้าอ้วน ถ้าสุนัขกัด นายจะกัดกลับไหม?"หลิวชื่อหมิง: "อ่า หมายถึงอะไร?"ฉันไม่รู้ว่าใครตะโกน: "เขาด่าฟ่านหยุนเจ๋อว่าสุนัข"หลิวซื่อหมิง: "อา ฮ่า ฮ่า ฮ่า!"ฟ่านหยุนเจ๋อเดินไปที่ประตู หยุดชั่วคราว กำหมัดแน่นแล้วเดินออกไปรอยยิ้มของ หลิวชื่อหมิง ยิ่งพูดเกินจริง!หลินโจวรู้สึกว่าทั้งอาคารกำลังสั่นสะเทือนเพื่อป้องกันอุบัติเหตุ เขาจึงตัดสินใจตื่น... ไม่ ปลุกหลิวซือหมิง"เจ้าอ้วน!""หา"“
เงาร่างนั้นยังไม่ใกล้เข้ามา..หลินโจวได้ยินเสียงที่จู้จี้จุกจิกของเขา:“ครูจาง ครูจาง ฉันมาแล้ว!”“ฉันขอโทษนะคะครูจาง แต่เด็กเหลือขอของฉันคนนั้นทำให้นายเดือดร้อนอีกแล้ว!”“ครูจาง ฉันจะสอนบทเรียนให้เขาตอนนี้ คุณต้องไม่ไล่เขาออก! อย่างน้อยเขาก็ต้องสำเร็จการศึกษาระดับมัธยมปลาย ไม่เช่นนั้นฉันจะไม่สามารถเผชิญหน้ากับบรรพบุรุษของฉันได้!”หลินฉางเจิ้ง!ผู้ชายคนนี้อายุสี่สิบกว่าแล้ว และมีผมหงอกแล้วครึ่งหนึ่งบางทีอาจเป็นเพราะเขากังวล เขาจึงเดินเซเล็กน้อยขณะเดินเขาลืมเคาะประตู เปิดประตูห้องทำงานของ จางซูฉี และเริ่มโค้งคำนับและขอโทษ:“ฉันขอโทษ ฉันขอโทษจริงๆ อาจารย์จาง โปรดยกโทษให้หลินโจวด้วย ฉันสัญญาว่าจะไม่มีครั้งต่อไป”หลินโจวที่กำลังนั่งอยู่ จู่ๆ ก็รู้สึกเจ็บจมูกเขาทนไว้และไม่ปล่อยให้น้ำตาไหลเขาลุกขึ้นจากโซฟาโดยไม่รู้ตัว“เฒ่าหลิน”ด้วยการตะโกนเพียงครั้งเดียว หลินโจวรีบรีบไปหาหลินฉางเจิ้งยี่สิบปีแล้วที่เราพบกันครั้งสุดท้ายในชาติที่แล้ว หลินโจววัย 18 ปีตระหนักว่าหยุนรัวซีกำลังหลอกลวงเขาจากนั้นเขาก็เริ่มต้นชีวิตที่เสื่อมโทรมของเที่ยวคลับทั้งกลางวันและกลางคืนหลินฉางเจิ้ง