LOGINShare
เข้าเมืองอีกครั้ง 1
Last Updated:
2025-03-13 22:48:19
Related chapters
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เข้าเมืองอีกครั้ง 2
“ฮูหยินเชิญทางนี้ขอรับ” เสี่ยวเอ้อมาต้อนรับอย่างดี ที่นี่เป็นโรงเตี๊ยมสองชั้น ชั้นหนึ่งสำหรับลูกค้าธรรมดาที่ไม่ค่อยมีเงินมากนัก ส่วนชั้นสองจะเป็นลูกค้าที่มีหน้ามีตา อย่างเช่นพวกบุตรหลานนายอำเภอ หรือคนที่มีเงินจ่ายหนัก ฟางเหนียงเลือกชั้นสองเพราะไม่ค่อยวุ่นวายนัก และนางอยากให้ลูกมีเวลากินของอร่อย แม้ชั้นสองจะไม่มีห้องแยกส่วนตัวแต่ก็มีความสงบมากกว่าชั้นล่าง “ฮูหยินรับอะไรดีขอรับ” เสี่ยวเอ้อเอ่ยถามหลังจากที่พวกเขานั่งลงแล้ว ฟางเหนียงให้เด็ก ๆ นั่งข้างนางคนละฝั่งจะได้สะดวกเวลาดูแลเจ้าก้อนแป้ง ซึ่งเด็กน้อยก็นั่งอย่างเรียบร้อยและเชื่อฟัง ดวงตากลมโตสอดส่องมองไปรอบร้านอย่างอยากรู้อยากเห็น เมื่อเห็นลูกชายนั่งเรียบร้อยแล้วจึงได้เงยหน้าไปมองเสี่ยวเอ้อที่รอให้บริการอยู่“ที่นี่มีอาหารอะไรขึ้นชื่อ”“มีหลายรายการขอรับ อย่างเช่นผัดปูม้าขอรับเป็นอาหารที่ทางร้านมีเพียงห้าจานต่อหนึ่งวันเท่านั้นขอรับในราคาเพียงสิบตำลึงเงินขอรับ” ฟางเหนียงเงยหน้ามองเสี่ยวเอ้อที่แนะนำอาหารให้นางอย่างอึ้ง ๆ ราคาแพงมากแต่เมื่อนึกถึงที่มาของปูม้าก็ได้แต่ถอนหายใจเพราะมันอยู่ทางทิศใต้ในแคว้นเป่ยหนาน“แล้วมีรายการอาหารทะเลอื
Last Updated : 2025-03-13เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เข้าเมืองอีกครั้ง 3
นางลูบศีรษะปลอบโยนเจ้าก้อนแป้งน้อยที่ตัวสั่นอย่างโกรธเคืองที่มีคนจะแย่งมารดาตนไป แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากกอดมารดาตนไว้แน่นจิตสังหารที่แผ่ออกมานั้น คมกริบราวกับใบมีดที่มองไม่เห็น บาดลึกลงไปในหัวใจของหวังเล่อที่ยืนตัวแข็งทื่ออย่างหวาดกลัว คำพูดหยุดลงอย่างกะทันหัน ดวงตาที่คอยล่อกแล่กมองสบกับดวงตาที่มืดมิดอย่างเลื่อนลอย“ไสหัวไปซะอย่าให้ข้าได้เห็นเจ้าอีก” ฟางเหนียงกล่าวอย่างเย็นชา แม้จะมีรอยยิ้มบนใบหน้าแต่แววตากลับทำให้ผู้คนหวาดกลัว แม้กระทั่งบุรุษสองคนที่อยู่ห่างออกไปยังต้องลุกขึ้นยืนมองอย่างระวัง ดวงตาของทั้งคู่มองสบตากันโดยไม่ต้องพูดก็รู้ความหมายว่า สตรีตรงหน้ามีวรยุทธ์หวังเล่อได้ยินเช่นนั้น ก็เดินออกจากร้านไปด้วยท่าทางแข็งทื่อและดวงตาเลื่อนลอย แม้กระทั่งสหายสองคนที่มาด้วยก็เร่งรีบเดินตามออกมา และร้องเรียกก็ไม่ได้มีการตอบโต้ ภายในโรงเตี๊ยมชั้นสองต่างหันไปมองสตรีที่ดูธรรมดาอย่างสับสน ทว่าบุรุษสองคนที่สวมใส่อาภรณ์เหมือนกันราวกับอยู่สำนักเดียวกันต่างมองสตรีตรงหน้าอย่างระมัดระวังทว่าฟางเหนียงไม่ได้สนใจใครอีก เมื่อครู่นางใช้วิชาสะกดจิตที่เรียนมาอย่างยากลำบาก หากไม่มีจิตสังหารที่ทำให้หวัง
Last Updated : 2025-03-13เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน มีหยกนั้นไม่ผิด แต่ผิดที่ไม่อาจรักษาไว้ได้ 1
ฟางเหนียงอมยิ้มก่อนจะกินข้าวตามเด็ก ๆ บ้าง มีเพียงปูเท่านั้นที่เด็กน้อยยังแกะไม่เป็น ส่วนอาหารจานอื่นเด็กน้อยก็คีบกินอย่างระมัดระวัง เพราะพวกเขาเคยอดอยากมาก่อนทำให้อาหารบนโต๊ะไม่มีหกเลยสักอย่างเนื้อปูที่ฟางเหนียงชิมดูไม่ได้สดใหม่ รสชาติค่อนข้างจืดชืดหมดแล้ว แต่เพราะเด็ก ๆ ไม่เคยกินอาหารประเภทนี้ทำให้ถูกปากไม่น้อย พวกเขากินข้าวกันไม่นานอาหารตรงหน้าก็พร่องไปเยอะพอควร แต่พวกเขาก็มองอาหารที่เหลือตรงหน้าอย่างเสียดาย ดวงตากลมโตมองมารดาอย่างเว้าวอน“ท่านแม่เราเอากลับบ้านได้หรือไม่ขอรับ”ฟางหรงเอ่ยถามอย่างนึกเสียดายอาหารตรงหน้าที่พวกเขาพยายามกินแล้วแต่กินไม่หมด เพราะเคยอดอยากมาก่อนเมื่อเห็นอาหารตรงหน้าที่เหลืออยู่จึงทำให้รู้สึกไม่มีความสุขนัก ที่จะกินทิ้งกินขว้างเช่นนี้“เดี๋ยวเย็นนี้แม่ทำอาหารอร่อย ๆ ให้พวกเจ้าได้กิน แต่หากห่อกลับเย็นนี้พวกเจ้าจะไม่กินข้าวฝีมือแม่นะ”ฟางเหนียงยิ้มรับ ก่อนจะเอ่ยบอกเด็ก ๆ ว่ากลับบ้านไปมารดาจะทำของอร่อยให้กิน ถ้าห่อกลับนางจะไม่ได้ทำอาหารเย็นซึ่งเด็ก ๆ ชอบฝีมือมารดาของตนมากกว่า จึงพยักหน้ายอมรับอย่า
Last Updated : 2025-03-14เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน มีหยกนั้นไม่ผิด แต่ผิดที่ไม่อาจรักษาไว้ได้ 2
“พวกเราจะเลี้ยงหมูกันหรือขอรับ”ฟางเหรินเอ่ยถามดวงตาเป็นประกาย พลางคิดว่าต่อไปนี้พวกเขาจะมีเนื้อหมูกินทุกวันจะไม่ได้อดอยากอีกแล้วเพียงคิดแค่นั้นดวงตาก็เป็นประกาย ขณะที่ฟางหรงตบมืออย่างตื่นเต้นหมายมั่นว่าจะเป็นคนให้อาหารหมูเอง“ใช่แล้วละ พวกเจ้าต้องช่วยแม่เลี้ยงหมูและเลี้ยงไก่”ฟางเหนียงเอ่ยบอกเด็ก ๆ ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพาเลือกซื้อหมูซึ่งนางไม่ได้ซื้อมาเยอะเพราะจะเป็นภาระหนักเกินไป ตอนนี้นางทำงานคนเดียวและมีเพียงเด็กเท่านั้น จึงซื้อมาเพียงแค่สองตัวเท่านั้น ซึ่งทางร้านจะนำไปส่งในหมู่บ้านเย่วซินให้นับว่าเป็นเรื่องดี เพราะชาวบ้านจะได้ไม่ต้องมาสงสัยว่าอยู่ ๆ มีหมูโผล่มาได้อย่างไรเมื่อจัดการส่วนนี้ได้แล้วฟางเหนียงจึงพาเด็ก ๆ เลือกซื้อเกวียนม้า ซึ่งราคาแพงถึงสองร้อยตำลึง ส่วนเกวียนวัวราคาร้อยตำลึง ฟางเหนียงเลือกซื้อม้าแทน เพราะการเดินทางจะได้สะดวกมากขึ้น ส่วนวัวนั้นนางก็อยากเลี้ยงไว้จะได้ช่วยงานด้วย แต่ตอนนี้นางเพิ่งจะเริ่มต้น คนเดียวกลัวจะดูแลไม่ทั่วถึงเพราะยังต้องดูแลเด็ก ๆ ด้วย
Last Updated : 2025-03-14เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน มีหยกนั้นไม่ผิด แต่ผิดที่ไม่อาจรักษาไว้ได้ 3
“รนหาที่ตาย”ฟางเหนียงพูดอย่างเย็นชา ก่อนจะกระโดดลงจากรถม้าอย่างรวดเร็ว ร่างบอบบางพุ่งเข้าหาชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่หวาดกลัว ทันใดนั้นในมือของนางก็ปรากฏดาบเล่มยาวขึ้นอย่างน่าตกใจ สองร่างถอยหลบหนีอย่างตื่นตระหนก“นางมีของวิเศษ”ทั้งคู่พูดขึ้นพร้อมกัน แม้จะตกใจในคราแรกแต่เวลานี้กลับกระหายอยากได้ในสิ่งที่ไม่ใช่ของตนเอง หลังจากตั้งสติได้จึงร่วมมือกันพุ่งเข้าหาสตรีนั้นเต็มกำลัง อย่างไรวันนี้พวกเขาต้องได้ของวิเศษและคัมภีร์นั่นมาให้ได้ ร่างบอบบางเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว ขณะที่มือตวัดแกร่งเข้าหาศัตรูอย่างดุดัน ทุกการลงมือล้วนพุ่งเข้าจุดสำคัญของร่างกายเคร้ง เคร้ง เคร้ง!!!ฉัวะ!!!เปรี๊ยง!สามร่างพัวพันกันอย่างรวดเร็ว และเพียงไม่นานร่างบุรุษทั้งสองก็ถอยห่างออกไป ดวงตามีความตื่นตระหนกตกใจ ความกดดันและไอสังหารที่ส่งมาทำให้พวกเขาขยับตัวอย่างยากลำบาก และนั่นทำให้พวกเขาพลาดพลั้งหลายครั้งจนตอนนี้บาดแผลเริ่มเต็มร่างกาย ทว่าแม้มีบาดแผลหลายแห่งแต่ก็เป็นบาดแผลที่พวกเขาหลบหลีกจุดสำคัญของร่างกายแล้ว หากพวกเขาหลบไม่ทันก็
Last Updated : 2025-03-14เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน มีหยกนั้นไม่ผิด แต่ผิดที่ไม่อาจรักษาไว้ได้ 4
หลังจากที่เตรียมเสร็จแล้วจึงเริ่มลงมือก่อไฟและทำทันที นางนำซี่โครงหมูมาลวกกับน้ำในมิติสวรรค์เพื่อดับกลิ่นคาวจากนั้นจึงตักซี่โครงออกแล้วตั้งหม้อน้ำเปล่าต้ม โดยรอให้เดือด ก่อนจะไปขยับไฟให้อยู่ในระดับปานกลาง ขั้นตอนนี้ทำให้นางหงุดหงิดเล็กน้อย หากมีคนมาช่วยใส่ไฟและดูไฟให้คงดีไม่น้อย เมื่อน้ำเดือดก็รีบนำซี่โครงไปต้มทันทีตามด้วยขิงและต้นหอมที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้รอจนกระทั่งเนื้อหมูสุกจึงได้ตักออกอีกครั้ง และนำไปล้างน้ำเปล่าสามสี่รอบจนใส ส่วนขิงกับต้นหอมนั้นทิ้งไปเพราะนางใส่ไว้ไม่ให้มีกลิ่นคาวเท่านั้นจากนั้นจึงตั้งกระทะเทน้ำมันลงเล็กน้อยแล้วนำซี่โครงหมูไปผัดจนผิวเนื้อเริ่มตึง ๆ จึงใส่สวนผสมอื่น ๆ ฟางเหนียงเทน้ำในมิติที่เตรียมไว้เทใส่ในกระทะจากนั้นก็ปิดฝาตุ๋นไว้ประมาณครึ่งชั่วยาม กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วห้องครัวอีกครั้งระหว่างนั้นฟางเหนียงก็ทำต้มซุปปลาให้เด็ก ๆ กินเพื่อสุขภาพอีกอย่างหนึ่งปลานางจับมาจากในมิติที่เคยจับไปปล่อยเอาไว้ นางจัดการฆ่าและขอดเกล็ดปลาอย่างชำนาญ ปลาที่เลี้ยงในมิติสวรรค์ไม่มีกลิ่นคาวเหมือนปลาทั่วไปทำให้
Last Updated : 2025-03-14เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน คัมภีร์ฝึกปราณ 1
ฟางเหนียงซึ่งอยู่ในร้านเซี่ยโหย่วเอ่ยถามเซี่ยอวี้เสียงเรียบ แม้สีหน้าจะไม่เปลี่ยนไป แต่ในใจตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน แม้นางจะหาเงินมาได้มากในหนึ่งเดือนมานี้แต่หากใช้จ่ายแบบนี้ครอบครัวของพวกเขาจะต้องกลับมายากจนอีกครั้ง “ฮูหยินฟางท่านฟังไม่ผิดหรอก คัมภีร์พวกนี้ใช่ว่าจะมีขายง่าย ๆ จะมีก็จะเป็นของปลอมหากฝึกตามอาจจะเกิดธาตุไฟเข้าแทรก แต่ท่านเองก็มีวรยุทธ์เหตุใดต้องหาคัมภีร์เริ่มต้นด้วย” เซี่ยอวี้เอ่ยถามอย่างสงสัย มองสตรีตรงหน้าที่วันนี้งดงามมีน้ำมีนวลมากกว่าเดิม หากนางไม่ทำทรงผมว่าเป็นสตรีแต่งงานแล้วคงมีคนมาเกี้ยวพาราสีมากมาย และมาวันนี้นางสวมหมวกปีกสานปิดบังใบหน้าไว้อย่างมิดชิด แต่ก็ไม่อาจมองข้ามความงามไปได้ เสียดายคนที่งดงามและมากความสามารถเช่นนี้แต่งงานแล้ว ไม่รู้ว่าบุรุษผู้โชคดีคนนั้นเป็นใคร“ข้าต้องการหนึ่งเล่ม” ฟางเหนียงไม่ได้ตอบคำถามของเซี่ยอวี้ แต่บอกความต้องการของตนเอง พร้อมหยิบตั๋วเงินหนึ่งตำลึงทองให้อีกฝ่ายอย่างจนใจ แม้ราคาจะแพงจนน้ำตานางแทบไหล แต่เพื่ออนาคตจึงต้องยินยอมใจจ่าย อีกทั้งตัวนางเองก็สนใจพวกวรยุทธ์เช่นกัน นางจำได้ว่าเข้าเมืองครั้งที่แล้วมีคนหมายเอาชีวิตเพราะวิชาสะ
Last Updated : 2025-03-16เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน คัมภีร์ฝึกปราณ 2
ทว่าทันทีที่มาถึงบ้านฟางเหนียงก็ได้รับข่าวจากคนในหมู่บ้านว่าลู่หลิ่งบ้านตระกูลลู่ถูกสัตว์ร้ายฆ่าตาย อีกฝ่ายหนีออกจากป่าลึกมาได้ ชาวบ้านจึงได้ให้การช่วยเหลือ แต่เนื่องจากอาการบาดเจ็บสาหัสทำให้เสียชีวิตในเวลาต่อมา ฟางเหนียงเม้มปากแน่น นางรู้ว่าทำไมพวกเขาเข้าไปในป่าลึกเพราะพวกนั้นหวังจะเจอสมุนไพรและร่ำรวยชั่วข้ามคืนเช่นเดียวกับนาง และทั้งตอนนี้ตระกูลฝั่งมารดาของนางก็มีบ้านหลังใหญ่ให้คนอื่นอิจฉาเช่นกัน จึงทำให้มีบุรุษหลายคนเข้าป่าตามคำสั่งภรรยา นางจำคนชื่อลู่หลิ่งได้เนื่องจากเคยมาช่วยนางสร้างบ้านมาก่อนในโลกนี้ฟางเหนียงไม่รู้ว่าเวลาคนเสียชีวิตต้องทำอย่างไร แต่นางก็ให้ซองเงินช่วยเหลือไปหนึ่งตำลึง เพื่อจะได้ซื้อโลงศพดี ๆ และซื้ออาหารเลี้ยงแขกด้วย ซึ่งลู่ชิงภรรยาอีกฝ่ายแม้จะรับเงินไป แต่ก็มองนางราวกับนางเป็นต้นเหตุการณ์ตายของสามี จากนั้นนางจึงไม่ไปปรากฏตัวในงานอีกเพราะนางก็ได้ช่วยเหลือตามสมควรแล้ว ต่อไปนี้จะเป็นอย่างไรก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกันอีก และนางไม่ได้เป็นคนบอกให้ขึ้นเขาไปป่าลึกเพื่อหาสมุนไพรเสียหน่อย นั่นอยู่ที่ความโลภของพวกเขาเอง ขนาดตัวนางยังบาดเจ็บกลับมาแล้วคนที่ไม่เคยผ่านความเป็นคว
Last Updated : 2025-03-16
Latest chapter
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน คัมภีร์ฝึกปราณ 4
ฟางเหนียงให้เด็ก ๆ หัดเล่นหมากล้อมขาวดำ ซึ่งนางซื้อมาเมื่อครั้งเข้าเมืองล่าสุดนี้ นางสอนวิธีเล่นและอธิบายการเล่นหมากล้อมอย่างใจเย็น นางไม่รู้ว่าพวกเขาเข้าใจมากน้อยแค่ไหนแต่พยายามอธิบายแบบง่าย ๆ ให้ฟัง นางใช้เวลาสอนเล่นเพียงครึ่งชั่วยาม ซึ่งฟางเหรินแฝดพี่จะเข้าใจง่ายกว่าคนน้อง แม้คนน้องจะหัวร้อนกว่าแต่ก็พอเล่นไปได้ เมื่อถึงยามซวีจึงพาเด็ก ๆ เข้านอน ห้องนอนตอนนี้กว้างและเตียงนอนขนาดใหญ่ซึ่งเด็ก ๆ นอนกลิ้งได้อย่างสบาย ๆ นางเหน็บผ้าห่มให้ทั้งคู่อย่างเงียบ ๆ เมื่อทั้งสองหลับไปแล้วจึงได้ออกจากห้องไปยังห้องนอนใหญ่อีกห้องหนึ่งซึ่งนางเตรียมไว้ให้ ฟางเหยียนอวี้ ข้าวของที่ซื้อมาก็จัดเก็บไว้ในตู้เรียบร้อยแล้ว มีเพียงผ้าพับที่ยังอยู่ห้องของนางเพราะต้องวัดขนาดของเจ้าตัวก่อนจะตัดเย็บให้ ฟางเหนียงนั่งลงบนเตียงนอนที่มาปัดเช็ดถูอยู่บ่อยครั้ง ผ้าห่มชุดนี้ยังไม่เคยใช้งานแต่ก็ถูกเตรียมไว้รอคนกลับบ้าน นางครุ่นคิดถึงคนในความทรงจำของร่างเดิม ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะบาดเจ็บสาหัสเพียงใด และนางยังสามารถช่วยเหลือได้หรือไม่ สงครามไม่ใช่สนามเด็กเล่นแค่รอดกลับมาได้ก็นับว่าดีมากแล้วฟางเหนียงสงบใจ ก่อนจะเริ่มอ่านคั
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน คัมภีร์ฝึกปราณ 3
นางนำผงถ่านมาผสมกับน้ำมันหมูขั้นตอนการทำค่อนข้างยุ่งยาก เพราะไม่มีN70 หรือ N8000 ในยุคปัจจุบันที่ทำให้สบู่มีฟอง จึงต้องใช้ไขมันหมูทดแทน สบู่นี้สามารถเก็บไว้ได้นานแต่จะมีฟองน้อย หากมีน้ำมันมะกอกจะทำให้มีฟองมากกว่านี้ และยังทำให้ผิวนุ่มชุ่มชื้นมากกว่าอีกด้วยส่วนน้ำหอมนางใช้ดอกกุกลาบที่ปลูกไว้ข้างบ้านมาคั้นน้ำผสม ความรู้ส่วนนี้ได้มาจากญาติผู้พี่ที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่วัน ๆ อยู่กับห้องแล็บในวันสิ้นโลก มีช่วงหนึ่งสบู่ขาดแคลนเจ้าตัวก็สอนวิธีโบราณกับคนอื่น ๆ จึงพอถู ๆ ไถ ๆ ไปได้ ตั้งแต่มาที่นี่ฟางเหนียงได้ทดลองทำหลายอย่าง นางไม่ได้เชี่ยวชาญมากนัก ส่วนมากจะจำได้ตอนที่ญาติผู้พี่เล่าให้ฟังเท่านั้น ทว่าตั้งแต่ญาติผู้พี่ถูกพวกทางการเชิญตัวไปทดลองทำยาต้านเชื้อไวรัสนางก็ไม่ค่อยได้พบบ่อยหนักหลังจากที่เด็ก ๆ ไปอาบน้ำฟางเหนียงก็ทำอาหารเย็นวันนี้นางทำไก่ตุ๋นเกาลัดและไข่ตุ๋นอย่างง่ายอีกหนึ่งอย่าง นางเริ่มก่อไฟหุงข้าวไว้ก่อนจะไปลงมือเชือดไก่ในมิติอีกหนึ่งตัว นางลงมือทำอย่างคล่องแคล่วใช้เวลาเพียงไม่นานไก่ก็ถูกทำความสะอาดจนเรียบร้อย จากนั้นจึงได้เตรียมส่วนผสมอื่น ๆ ซึ่งมีเกาลัดหรือที่นี่เรียกว่าลี่จึเป
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน คัมภีร์ฝึกปราณ 2
ทว่าทันทีที่มาถึงบ้านฟางเหนียงก็ได้รับข่าวจากคนในหมู่บ้านว่าลู่หลิ่งบ้านตระกูลลู่ถูกสัตว์ร้ายฆ่าตาย อีกฝ่ายหนีออกจากป่าลึกมาได้ ชาวบ้านจึงได้ให้การช่วยเหลือ แต่เนื่องจากอาการบาดเจ็บสาหัสทำให้เสียชีวิตในเวลาต่อมา ฟางเหนียงเม้มปากแน่น นางรู้ว่าทำไมพวกเขาเข้าไปในป่าลึกเพราะพวกนั้นหวังจะเจอสมุนไพรและร่ำรวยชั่วข้ามคืนเช่นเดียวกับนาง และทั้งตอนนี้ตระกูลฝั่งมารดาของนางก็มีบ้านหลังใหญ่ให้คนอื่นอิจฉาเช่นกัน จึงทำให้มีบุรุษหลายคนเข้าป่าตามคำสั่งภรรยา นางจำคนชื่อลู่หลิ่งได้เนื่องจากเคยมาช่วยนางสร้างบ้านมาก่อนในโลกนี้ฟางเหนียงไม่รู้ว่าเวลาคนเสียชีวิตต้องทำอย่างไร แต่นางก็ให้ซองเงินช่วยเหลือไปหนึ่งตำลึง เพื่อจะได้ซื้อโลงศพดี ๆ และซื้ออาหารเลี้ยงแขกด้วย ซึ่งลู่ชิงภรรยาอีกฝ่ายแม้จะรับเงินไป แต่ก็มองนางราวกับนางเป็นต้นเหตุการณ์ตายของสามี จากนั้นนางจึงไม่ไปปรากฏตัวในงานอีกเพราะนางก็ได้ช่วยเหลือตามสมควรแล้ว ต่อไปนี้จะเป็นอย่างไรก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกันอีก และนางไม่ได้เป็นคนบอกให้ขึ้นเขาไปป่าลึกเพื่อหาสมุนไพรเสียหน่อย นั่นอยู่ที่ความโลภของพวกเขาเอง ขนาดตัวนางยังบาดเจ็บกลับมาแล้วคนที่ไม่เคยผ่านความเป็นคว
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน คัมภีร์ฝึกปราณ 1
ฟางเหนียงซึ่งอยู่ในร้านเซี่ยโหย่วเอ่ยถามเซี่ยอวี้เสียงเรียบ แม้สีหน้าจะไม่เปลี่ยนไป แต่ในใจตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน แม้นางจะหาเงินมาได้มากในหนึ่งเดือนมานี้แต่หากใช้จ่ายแบบนี้ครอบครัวของพวกเขาจะต้องกลับมายากจนอีกครั้ง “ฮูหยินฟางท่านฟังไม่ผิดหรอก คัมภีร์พวกนี้ใช่ว่าจะมีขายง่าย ๆ จะมีก็จะเป็นของปลอมหากฝึกตามอาจจะเกิดธาตุไฟเข้าแทรก แต่ท่านเองก็มีวรยุทธ์เหตุใดต้องหาคัมภีร์เริ่มต้นด้วย” เซี่ยอวี้เอ่ยถามอย่างสงสัย มองสตรีตรงหน้าที่วันนี้งดงามมีน้ำมีนวลมากกว่าเดิม หากนางไม่ทำทรงผมว่าเป็นสตรีแต่งงานแล้วคงมีคนมาเกี้ยวพาราสีมากมาย และมาวันนี้นางสวมหมวกปีกสานปิดบังใบหน้าไว้อย่างมิดชิด แต่ก็ไม่อาจมองข้ามความงามไปได้ เสียดายคนที่งดงามและมากความสามารถเช่นนี้แต่งงานแล้ว ไม่รู้ว่าบุรุษผู้โชคดีคนนั้นเป็นใคร“ข้าต้องการหนึ่งเล่ม” ฟางเหนียงไม่ได้ตอบคำถามของเซี่ยอวี้ แต่บอกความต้องการของตนเอง พร้อมหยิบตั๋วเงินหนึ่งตำลึงทองให้อีกฝ่ายอย่างจนใจ แม้ราคาจะแพงจนน้ำตานางแทบไหล แต่เพื่ออนาคตจึงต้องยินยอมใจจ่าย อีกทั้งตัวนางเองก็สนใจพวกวรยุทธ์เช่นกัน นางจำได้ว่าเข้าเมืองครั้งที่แล้วมีคนหมายเอาชีวิตเพราะวิชาสะ
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน มีหยกนั้นไม่ผิด แต่ผิดที่ไม่อาจรักษาไว้ได้ 4
หลังจากที่เตรียมเสร็จแล้วจึงเริ่มลงมือก่อไฟและทำทันที นางนำซี่โครงหมูมาลวกกับน้ำในมิติสวรรค์เพื่อดับกลิ่นคาวจากนั้นจึงตักซี่โครงออกแล้วตั้งหม้อน้ำเปล่าต้ม โดยรอให้เดือด ก่อนจะไปขยับไฟให้อยู่ในระดับปานกลาง ขั้นตอนนี้ทำให้นางหงุดหงิดเล็กน้อย หากมีคนมาช่วยใส่ไฟและดูไฟให้คงดีไม่น้อย เมื่อน้ำเดือดก็รีบนำซี่โครงไปต้มทันทีตามด้วยขิงและต้นหอมที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้รอจนกระทั่งเนื้อหมูสุกจึงได้ตักออกอีกครั้ง และนำไปล้างน้ำเปล่าสามสี่รอบจนใส ส่วนขิงกับต้นหอมนั้นทิ้งไปเพราะนางใส่ไว้ไม่ให้มีกลิ่นคาวเท่านั้นจากนั้นจึงตั้งกระทะเทน้ำมันลงเล็กน้อยแล้วนำซี่โครงหมูไปผัดจนผิวเนื้อเริ่มตึง ๆ จึงใส่สวนผสมอื่น ๆ ฟางเหนียงเทน้ำในมิติที่เตรียมไว้เทใส่ในกระทะจากนั้นก็ปิดฝาตุ๋นไว้ประมาณครึ่งชั่วยาม กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วห้องครัวอีกครั้งระหว่างนั้นฟางเหนียงก็ทำต้มซุปปลาให้เด็ก ๆ กินเพื่อสุขภาพอีกอย่างหนึ่งปลานางจับมาจากในมิติที่เคยจับไปปล่อยเอาไว้ นางจัดการฆ่าและขอดเกล็ดปลาอย่างชำนาญ ปลาที่เลี้ยงในมิติสวรรค์ไม่มีกลิ่นคาวเหมือนปลาทั่วไปทำให้
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน มีหยกนั้นไม่ผิด แต่ผิดที่ไม่อาจรักษาไว้ได้ 3
“รนหาที่ตาย”ฟางเหนียงพูดอย่างเย็นชา ก่อนจะกระโดดลงจากรถม้าอย่างรวดเร็ว ร่างบอบบางพุ่งเข้าหาชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่หวาดกลัว ทันใดนั้นในมือของนางก็ปรากฏดาบเล่มยาวขึ้นอย่างน่าตกใจ สองร่างถอยหลบหนีอย่างตื่นตระหนก“นางมีของวิเศษ”ทั้งคู่พูดขึ้นพร้อมกัน แม้จะตกใจในคราแรกแต่เวลานี้กลับกระหายอยากได้ในสิ่งที่ไม่ใช่ของตนเอง หลังจากตั้งสติได้จึงร่วมมือกันพุ่งเข้าหาสตรีนั้นเต็มกำลัง อย่างไรวันนี้พวกเขาต้องได้ของวิเศษและคัมภีร์นั่นมาให้ได้ ร่างบอบบางเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว ขณะที่มือตวัดแกร่งเข้าหาศัตรูอย่างดุดัน ทุกการลงมือล้วนพุ่งเข้าจุดสำคัญของร่างกายเคร้ง เคร้ง เคร้ง!!!ฉัวะ!!!เปรี๊ยง!สามร่างพัวพันกันอย่างรวดเร็ว และเพียงไม่นานร่างบุรุษทั้งสองก็ถอยห่างออกไป ดวงตามีความตื่นตระหนกตกใจ ความกดดันและไอสังหารที่ส่งมาทำให้พวกเขาขยับตัวอย่างยากลำบาก และนั่นทำให้พวกเขาพลาดพลั้งหลายครั้งจนตอนนี้บาดแผลเริ่มเต็มร่างกาย ทว่าแม้มีบาดแผลหลายแห่งแต่ก็เป็นบาดแผลที่พวกเขาหลบหลีกจุดสำคัญของร่างกายแล้ว หากพวกเขาหลบไม่ทันก็
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน มีหยกนั้นไม่ผิด แต่ผิดที่ไม่อาจรักษาไว้ได้ 2
“พวกเราจะเลี้ยงหมูกันหรือขอรับ”ฟางเหรินเอ่ยถามดวงตาเป็นประกาย พลางคิดว่าต่อไปนี้พวกเขาจะมีเนื้อหมูกินทุกวันจะไม่ได้อดอยากอีกแล้วเพียงคิดแค่นั้นดวงตาก็เป็นประกาย ขณะที่ฟางหรงตบมืออย่างตื่นเต้นหมายมั่นว่าจะเป็นคนให้อาหารหมูเอง“ใช่แล้วละ พวกเจ้าต้องช่วยแม่เลี้ยงหมูและเลี้ยงไก่”ฟางเหนียงเอ่ยบอกเด็ก ๆ ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพาเลือกซื้อหมูซึ่งนางไม่ได้ซื้อมาเยอะเพราะจะเป็นภาระหนักเกินไป ตอนนี้นางทำงานคนเดียวและมีเพียงเด็กเท่านั้น จึงซื้อมาเพียงแค่สองตัวเท่านั้น ซึ่งทางร้านจะนำไปส่งในหมู่บ้านเย่วซินให้นับว่าเป็นเรื่องดี เพราะชาวบ้านจะได้ไม่ต้องมาสงสัยว่าอยู่ ๆ มีหมูโผล่มาได้อย่างไรเมื่อจัดการส่วนนี้ได้แล้วฟางเหนียงจึงพาเด็ก ๆ เลือกซื้อเกวียนม้า ซึ่งราคาแพงถึงสองร้อยตำลึง ส่วนเกวียนวัวราคาร้อยตำลึง ฟางเหนียงเลือกซื้อม้าแทน เพราะการเดินทางจะได้สะดวกมากขึ้น ส่วนวัวนั้นนางก็อยากเลี้ยงไว้จะได้ช่วยงานด้วย แต่ตอนนี้นางเพิ่งจะเริ่มต้น คนเดียวกลัวจะดูแลไม่ทั่วถึงเพราะยังต้องดูแลเด็ก ๆ ด้วย
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน มีหยกนั้นไม่ผิด แต่ผิดที่ไม่อาจรักษาไว้ได้ 1
ฟางเหนียงอมยิ้มก่อนจะกินข้าวตามเด็ก ๆ บ้าง มีเพียงปูเท่านั้นที่เด็กน้อยยังแกะไม่เป็น ส่วนอาหารจานอื่นเด็กน้อยก็คีบกินอย่างระมัดระวัง เพราะพวกเขาเคยอดอยากมาก่อนทำให้อาหารบนโต๊ะไม่มีหกเลยสักอย่างเนื้อปูที่ฟางเหนียงชิมดูไม่ได้สดใหม่ รสชาติค่อนข้างจืดชืดหมดแล้ว แต่เพราะเด็ก ๆ ไม่เคยกินอาหารประเภทนี้ทำให้ถูกปากไม่น้อย พวกเขากินข้าวกันไม่นานอาหารตรงหน้าก็พร่องไปเยอะพอควร แต่พวกเขาก็มองอาหารที่เหลือตรงหน้าอย่างเสียดาย ดวงตากลมโตมองมารดาอย่างเว้าวอน“ท่านแม่เราเอากลับบ้านได้หรือไม่ขอรับ”ฟางหรงเอ่ยถามอย่างนึกเสียดายอาหารตรงหน้าที่พวกเขาพยายามกินแล้วแต่กินไม่หมด เพราะเคยอดอยากมาก่อนเมื่อเห็นอาหารตรงหน้าที่เหลืออยู่จึงทำให้รู้สึกไม่มีความสุขนัก ที่จะกินทิ้งกินขว้างเช่นนี้“เดี๋ยวเย็นนี้แม่ทำอาหารอร่อย ๆ ให้พวกเจ้าได้กิน แต่หากห่อกลับเย็นนี้พวกเจ้าจะไม่กินข้าวฝีมือแม่นะ”ฟางเหนียงยิ้มรับ ก่อนจะเอ่ยบอกเด็ก ๆ ว่ากลับบ้านไปมารดาจะทำของอร่อยให้กิน ถ้าห่อกลับนางจะไม่ได้ทำอาหารเย็นซึ่งเด็ก ๆ ชอบฝีมือมารดาของตนมากกว่า จึงพยักหน้ายอมรับอย่า
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เข้าเมืองอีกครั้ง 3
นางลูบศีรษะปลอบโยนเจ้าก้อนแป้งน้อยที่ตัวสั่นอย่างโกรธเคืองที่มีคนจะแย่งมารดาตนไป แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากกอดมารดาตนไว้แน่นจิตสังหารที่แผ่ออกมานั้น คมกริบราวกับใบมีดที่มองไม่เห็น บาดลึกลงไปในหัวใจของหวังเล่อที่ยืนตัวแข็งทื่ออย่างหวาดกลัว คำพูดหยุดลงอย่างกะทันหัน ดวงตาที่คอยล่อกแล่กมองสบกับดวงตาที่มืดมิดอย่างเลื่อนลอย“ไสหัวไปซะอย่าให้ข้าได้เห็นเจ้าอีก” ฟางเหนียงกล่าวอย่างเย็นชา แม้จะมีรอยยิ้มบนใบหน้าแต่แววตากลับทำให้ผู้คนหวาดกลัว แม้กระทั่งบุรุษสองคนที่อยู่ห่างออกไปยังต้องลุกขึ้นยืนมองอย่างระวัง ดวงตาของทั้งคู่มองสบตากันโดยไม่ต้องพูดก็รู้ความหมายว่า สตรีตรงหน้ามีวรยุทธ์หวังเล่อได้ยินเช่นนั้น ก็เดินออกจากร้านไปด้วยท่าทางแข็งทื่อและดวงตาเลื่อนลอย แม้กระทั่งสหายสองคนที่มาด้วยก็เร่งรีบเดินตามออกมา และร้องเรียกก็ไม่ได้มีการตอบโต้ ภายในโรงเตี๊ยมชั้นสองต่างหันไปมองสตรีที่ดูธรรมดาอย่างสับสน ทว่าบุรุษสองคนที่สวมใส่อาภรณ์เหมือนกันราวกับอยู่สำนักเดียวกันต่างมองสตรีตรงหน้าอย่างระมัดระวังทว่าฟางเหนียงไม่ได้สนใจใครอีก เมื่อครู่นางใช้วิชาสะกดจิตที่เรียนมาอย่างยากลำบาก หากไม่มีจิตสังหารที่ทำให้หวัง
