“เพราะงั้น เธอจะทำได้แค่หาวิธีอื่นมาจัดการเรื่องนี้ ทำให้ฮั่วเยี่ยนฉือเชื่อว่าเธอมีชู้ให้ได้แบบนี้ ถึงจะทำให้หมอนั่นรีบหย่าขาดกับเธอได้เร็วที่สุด”แม้ว่าสิ่งที่โม่ซิวหย่วนพูดมาจะไม่สมเหตุสมผล ทว่าคำพูดของเขาก็ทำให้เฉียวสือเนี่ยนเกิดความลังเลขึ้นมาฮั่วเยี่ยนฉือเป็นคนหยิ่งทระนงและถือดี ทั้งยังขี้หวงข
“คุณตาคะ!”เพิ่งเข้าไปถึงลานบ้าน เฉียวสือเนี่ยนก็ตะโกนเรียกด้วยความดีใจ“เนี่ยนเนี่ยน เธอเองก็มาด้วยเหรอ”ทว่าคนที่ตอบเธอกลับไม่ใช่คุณตา แต่เป็นเฉิงหว่านซิน!เห็นเฉิงหว่านซินถือผลไม้ที่ปอกเปลือกไปแล้วครึ่งหนึ่ง เคียวเรียวงามของเฉียวสือเนี่ยนก็ขมวดทันที “มาที่นี่ได้ยังไง?”เฉิงหว่านซินยิ้มแย้มพร้อมตอ
ที่ส่งเข้ามาเป็นภาพภาพหนึ่งในรูปนั้น เป็นรูปที่โม่ซิวหย่วนกำลังประคองแขนของเธอ พร้อมกับเดินเข้าไปด้านในโถงใหญ่ของโรงแรมส่วนคนที่ส่งภาพมาก็คือหยวนหงจื้อ[คุณเฉียว พี่ว่าถ้าสามีของพี่เห็นภาพนี้เข้า เขาจะมีท่าทียังไงกันนะ?] และหยวนหงจื้อยังส่งข้อความเป็นลายลักษณ์อักษรมาด้วยเฉียวสือเนี่ยนหัวเราะออกมา
หลังจากนั้น ทั้งสองคนก็พูดคุยกันต่ออีกสองสามคำ จึงเสร็จสิ้นการติดต่อเฉียวสือเนี่ยนขมวดคิ้วหลังวางสายถ้าเรื่องลักพาตัวมีคนคอยบงการอยู่เบื้องหลังจริง กลัวแต่ว่าป๋ายอีอีจะมีส่วนร่วมด้วยนี่น่ะสิเพราะถึงอย่างไรแล้ว คนที่มีความแค้นกับเธอก็มีแค่ป๋ายอีอีคนเดียวเมื่อคิดว่าเธอเกือบจะถูกทำให้เสียเกียรติแล้
ช่วงเช้าเมื่อวานเขาวางสายไปด้วยความโกรธ บอกว่ากลับมาจะหย่า ทั้งยังเตือนเธอว่าอย่ามาเสียใจทีหลังอีกด้วยตามหลักแล้ว ก่อนเขาจะกลับมา เธอกับเขาไม่น่าจะมีอะไรต้องให้ยุ่งเกี่ยวกันถึงจะถูก ทำไมเขายังติดต่อเธอมาอยู่อีก?เฉียวสือเนี่ยนรับสายแล้วกรอกเสียงทักทาย “ฮัลโหล” ทว่าอีกฟากของโทรศัพท์กลับเงียบงัน“ฮั่
เฉียวสือเนี่ยนถูกโจวหยางอิงพูดแหย่เล่นแล้ว ก็เลยโทรศัพท์ไปหาเขาเสียเลย“สรุปคือที่นายขยันหาเงินแบบนี้ ก็เพื่อจะได้รีบเอาเงินมาใช้หนี้ฉันเหรอ?”“ต้องไม่ใช่อยู่แล้ว!” โจวหยางอิงอธิบายด้วยความร้อนรน “ผมก็แค่...”อธิบายไปได้เพียงครึ่งทาง โจวหยางอิงก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรต่อดี เลยถือโอกาสเปลี่ยนเรื่องไปแ
หลังจากสิบกว่าชั่วโมง ในที่สุดเฉียวสือเนี่ยนก็เดินทางมาถึงสนามบินของเมือง M เสียทีโจวเทียนเฉิงน่าจะได้รับข่าวจากทางคุณย่าแล้ว เพราะตอนที่เธอลากกระเป๋าเดินออกมา โจวเทียนเฉิงก็มารอรับเธอแล้ว“เดินทางเหนื่อยหน่อยนะครับ คุณผู้หญิง”โจวเทียนเฉิงเอ่ยอย่างสำรวม “ประธานฮั่วไม่สบายเลยนอนพักอยู่ที่โรงแรม ผมก
เห็นท่าทางอ่อนระโหยโรยแรงของเขาแล้ว เฉียวสือเนี่ยนจึงไม่ได้ราดน้ำมันลงบนกองไฟอีก “ไม่สบายแล้วจะลุกขึ้นมาทำไม ไปนอนต่อได้แล้ว”“มาประคองฉันทีสิ” ฮั่วเยี่ยนฉือเอ่ยอย่างยากลำบากเฉียวสือเนี่ยนไม่ได้ปฏิเสธ เธอเดินเข้าไปประคองฮั่วเยี่ยนฉือ พยุงเขาให้กลับไปนอนลงบนเตียงอีกครั้งบนหัวนอนของเขามีคอมพิวเตอร์ท