เมื่อได้ยินเสียงรอสายโทรศัพท์ หยวนหงจื้อก็รีบยื่นมือไปกดวางสายทันที“พี่เฉียว นี่พี่หมายความว่ายังไง?”เธอควรจะละอายใจกับเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงยังกล้าโทรศัพท์ไปบอกฮั่วเยี่ยนฉือ?เฉียวสือเนี่ยนพูดทีเล่นทีจริง “ไม่ได้อะไรมากหรอก ฉันก็แค่อยากใช้เรื่องนี้ทำให้สามีตื่นเต้นเล่น ๆ ลองใจเขาน่ะ”เมื่อได
เฉียวสือเนี่ยนหยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะเปิดหาเอกสารออกมาฉบับหนึ่ง “คุ้น ๆ ไหม?”โม่ซิวหย่วนเหลือบมอง “นี่มันสถาบันวิจัยยาที่ฮั่วเยี่ยนฉือลงทุนไม่ใช่เหรอ”เฉียวสือเนี่ยนถาม “ก่อนหน้านี้คุณจงใจพาฉันไปทำลายงานเลี้ยงระหว่างฮั่วเยี่ยนฉือและพวกเขา เพราะสนใจโปรเจกต์นี้ใช่ไหม?”โม่ซิวหย่วนหัวเราะ “คุณผู้หญิง
ฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้ป่วยใช่ไหม?ก่อนหน้านี้เขาเหมือนกับเป็นนักบวชที่ไม่กล้าแตะตัวสีกา แม้ว่าเธอจะเคยสวมเสื้อน้อยชิ้นต่อหน้าเขา แต่เขาก็ไม่ชายตามองเลยแม้แต่น้อยแต่ตอนนี้เขากลับพยุงเอวเธอไว้ แถมยังมีสายตาแบบนั้นอีกเฉียวสือเนี่ยนโมโหจนอยากจะสะบัดมือเขาออก ฮั่วเยี่ยนฉือราวกับสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของเธ
“...ฮั่วเยี่ยนฉือกลั้วหัวเราะ “เธอนี่คิดรอบคอบจริง ๆ”“แน่นอนสิ มีเงินทุนแต่ไม่ใช่งั้นเหรอ ฉันไม่ได้โง่นะ!”เฉียวสือเนี่ยนพูดออกมาอย่างเปิดเผย โดยที่ไม่กลัวว่าฮั่วเยี่ยนฉือจะชิงลงมือก่อนอย่างไรเป้าหมายสุดท้ายของเธอก็คือ ไม่ให้อำนาจผู้ดูแลแทนตกไปอยู่ในมือของหยวนหงจื้อและป๋ายอีอี ส่วนเรื่องอื่นไม่ได้
โทรศัพท์มาหาเธอเช้าขนาดนี้คงจะมีเรื่องอะไรสินะ?อาจจะโทรมาห้ามไม่ให้เธอไปหาศาสตราจารย์สวี่ หรืออาจจะโทรมาบอกให้เธอเข้าร่วมกิจกรรมกับทางฮั่วกรุ๊ปทั้งสองเรื่องนี้ไม่มีอะไรต้องคุยอีกแล้วเพราะฉะนั้น เฉียวสือเนี่ยนตัดสินใจเมินโทรศัพท์ของเขา เมื่อก่อนฮั่วเยี่ยนฉือก็มักจะไม่รับสายของเธอบ่อย ๆ งั้นก็ให้เข
ป๋ายอีอีอึ้งไปเธอรู้ดีว่าฮั่วเยี่ยนฉือไม่มีทางบอกเฉียวสือเนี่ยนว่าเธอเป็นคนซื้อต่างหูเองเพราะฉะนั้นเมื่อเฉียวสือเนี่ยนเห็นต่างหูที่เธอใส่จะต้องนึกถึงต่างหูของตัวเองอย่างแน่นอนเพียงแค่เธอบอกเป็นนัย ๆ ว่าต่างหูมาจากฮั่วเยี่ยนฉือ จากที่เฉียวสือเนี่ยนเคยดีใจจนเนื้อเต้น ก็จะเปลี่ยนเป็นเสียใจจนถึงที่สุ
เมื่อได้ยินดังนั้น ฮั่วเยี่ยนฉือจึงตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “เธอก็อยู่เหรอ?”ศาสตราจารย์สวี่ไม่คิดว่าจะได้ยินคำตอบแบบนี้ เขาอึ้งไปสักพักเฉียวสือเนี่ยนรู้ว่าศาสตราจารย์สวี่เข้าใจผิดเรื่องระหว่างเธอและฮั่วเยี่ยนฉือเพราะ ‘งานเลี้ยงแตงกวา’ ครั้งก่อนเขาคิดว่าพวกเธอกำลังเล่นเกม ‘เธอหนีฉันตาม’ อยู่
“...” ฮั่วเยี่ยนฉือ……เฉียวสือเนี่ยนเดินทางมาถึงบ้านคุณตาเมื่อเห็นคุณตากำลังยุ่งอยู่กับดอกไม้ใบหญ้าของตน เฉียวสือเนี่ยนก็รู้สึกอยากร้องไห้ดีจริง ๆ ที่ชีวิตนี้ยังสามารถได้อยู่กับคุณตา“เนี่ยนเนี่ยน ยืนอยู่ตรงนั้นทำไม ไม่เข้ามาล่ะ?” คุณตามองเธอเฉียวสือเนี่ยนเช็ดน้ำตาที่หางตาลวก ๆ “หนูเพิ่งมาถึง เห