เฉียวสือเนี่ยนเอือมระอากับการกระทำของโม่ซิวหย่วนจริง ๆอยากเป็นศัตรูกับฮั่วเยี่ยนฉือ ทำไมไม่หาวิธีที่ดีกว่านี้?วิธีตลกร้ายที่แฝงไปด้วยความคิดเด็ก ๆ แบบนี้ ทำใจยอมรับไม่ได้จริง ๆฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้สนใจโม่ซิวหย่วน เขาหันมาพูดกับเฉียวสือเนี่ยนแทน “เธอไปที่ห้องอาหารเทียนจื้อหมายเลขหนึ่งกับฉัน”เฉียวสื
เฉียวสือเนี่ยนก้มหน้าลงและใช้น้ำลูบหลังมือให้เขาต่อ “ฉันเคยบอกไปแล้วว่าฉันไม่อยากให้คุณยุ่งกับธุรกิจของตระกูลเฉียว นี่ไม่ใช่การประชดด้วย”“ตอนนี้คุณลุงคุณป้ายังคงไม่เข้าใจความเป็นจริง แต่ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาก็จะรู้ว่ามีเพียงการพึ่งพาตัวเองเท่านั้นที่จะมั่นคงที่สุด”ท่าทาเพิกเฉยและเย็นชาของงเฉียวสือเนี
เมื่อได้ยินคำถามของฮั่วเยี่ยนฉือ เฉียวสือเนี่ยนก็สบตากับเขาผ่านกระจกมองหลังทันที“มีกฎข้อไหนบอกว่าห้ามให้ฉันไปกินข้าวกับเขาเหรอ?”เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของฮั่วเยี่ยนฉือก็เคร่งขรึมลง “เฉียวสือเนี่ยน พอเธอรู้ว่าฉันกับเขาไม่ลงรอยกันก็เลยจงใจไปอยู่กับเขาเพื่อประชดชันงั้นเหรอ?”เฉียวสือเนี่ยนหัวเราะ “
ถูหย่าลี่ดีใจเป็นอย่างมาก เธอเชิญคนในบริษัทรวมไปถึงเฉียวสือเนี่ยนให้มาร่วมฉลองด้วยกัน……ในที่สุดป๋ายอีอีก็ออกจากโรงพยาบาล เมื่อเห็นข่าวที่หมิงเหมาเซ็นสัญญากับหย่วนเจิง เธอก็ไม่พอใจเป็นอย่างมากเฉียวสือเนี่ยนสามารถฟื้นฟูหมิงเหมาและยังทำให้โม่ซิวหย่วนลงทุนอย่างได้อย่างราบรื่น ถ้าหากไม่มีลายเซ็นรับรอง
เมื่อสองวันก่อน ต่างหูที่เธอประกาศขายครึ่งราคาในเว็บไซต์ขายของมือสองนั้นเพราะตั้งราคาไว้ต่ำมากจึงทำให้มีคนซื้อไปในวันที่ลงขายตอนนี้ทำไมต่างหูคู่นั้นถึงมาอยู่ที่เฉียวเล่อเยียนได้ล่ะ?“ต่างหูคู่นี้ของเธอดูดีนะ ซื้อจากไหนเหรอ?” เฉียวสือเนี่ยนถามออกไปตามตรงสีหน้าของเฉียวเล่อเยียนแฝงไปด้วยความลำพองใจ
เฉียวสือเนี่ยนเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าฮั่วเยี่ยนฉือกำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะหนังสือขนาดใหญ่ ตรงหน้าเขามีคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งตั้งเอาไว้ ในตอนนี้เขากำลังพลิกเอกสารอ่านอยู่สีหน้าของเขาเคร่งเครียดและจริงจังมาก คิ้วคมเข้มขมวดเข้าหากัน บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความตึงเครียดจากการทำงานเขานึกว่าเป็นป้าหวังที่
ขนาดของกล่องไม่เหมือนกับกล่องอัญมณี มันเหมือนกับของประดับตกแต่งอะไรแบบนี้มากกว่าเฉียวสือเนี่ยนเดินเข้าไปเปิดกล่องออกดู ก่อนจะพบว่าด้านในคือโคมไฟรูปกระต่ายที่ประณีตสวยงามตัวกระต่ายทำมาจากแก้วคริสตัล ดวงตาของมันถูกประดับตกแต่งด้วยอัญมณีสีแดงสองเม็ด เมื่อเธอกดเปิดสวิตช์ รอบตัวเจ้ากระต่ายก็มีแสงสีขาวน
พูดจบ เธอก็หยิบเสื้อคลุมตัวยาวขึ้นมา ก่อนจะเดินจากไปในเวลานี้ท้องฟ้ามืดแล้ว โคมไฟทั่วทั้งสี่ทิศจึงส่องสว่างขึ้นมาพื้นที่สีเขียวของเขตคฤหาสน์ทำออกมาได้ดีทีเดียว ทุกที่เต็มไปด้วยหญ้าและต้นไม้นานาพรรณ ไม่ไกลยังมีทะเลสาบเล็ก ๆ อยู่ด้วยเฉียวสือเนี่ยนชมวิวทิวทัศน์พร้อมกับเดินย่อยอาหารไปด้วยในขณะที่เธอ