บทที่ 0115

“ได้เห็นเธอเขินอายแบบนี้ ยากเลยนะเนี่ย” โม่ซิวหย่วนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเอ้อระเหยลอยชาย

เฉียวสือเนี่ยนอดค้อนใส่เขาไม่ได้ “พอใจแล้วใช่ไหมคะ ประธานโม่?”

“ก็ใช้ได้!” โม่ซิวหย่วนลุกขึ้นยืน “ในเมื่อเสร็จธุระทางนี้แล้ว เธอก็ไปที่ที่หนึ่งกับฉันหน่อยสิ”

“ไปไหน?”

“ออกไปคุยข้างนอก”

โม่ซิวหย่วนจัดเสื้อคลุมให้เข