เมื่อหลายวันก่อนเฉียวสือเนี่ยนเห็นชายหนุ่มถูกฟ่านซู่ฉินสั่งสอนว่าไม่ควรซื้อนาฬิกาแบรนด์เนม อยู่ที่ห้างสรรพสินค้าเขตเฉิงเป่ย ดูจากรูปลักษณ์ของเขารวมทั้งน้ำเสียงที่พูดกับฟ่านซู่ฉิน มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นลูกชายของฟ่านซู่ฉินเมื่อนึกถึงคำพูดที่เขาพูดกับฟ่านซู่ฉินว่า “ครอบครัวของผู้หญิงคนนั้นรวยมาก
หยวนหงจื้อรีบอธิบาย “ผมไม่ได้มีเจตนาอื่น เพราะพี่เป็นลูกผู้พี่ของเล่อเยียน ผมก็เลยมาหาพี่เพื่ออยากรู้เกี่ยวกับเรื่องของเธอเพิ่มขึ้นหน่อยได้ไหม จะได้เข้ากับสังคมของเธอได้ดีขึ้น”เฉียวสือเนี่ยนถามด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เธออยากตามจีบเฉียวเล่อเยียน?”หยวนหงจื้อยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “ใช่ครับ ถึงแม้ว่าผมกับเ
ไม่น่าแปลกที่ฮั่วเยี่ยนฉือปลีกตัวไปไม่ได้ ที่แท้ก็กำลังยุ่งอยู่กับการปฏิบัติกับทุกคนอย่างเท่าเทียมและเป็นกลางนี่เองลำบากเขาจริง ๆ เลย วัน ๆ ต้องจัดการงานหลวงมากมาย แล้วก็ยังต้องปลีกตัวไปทำงานราษฎร์อีก“คุณผู้หญิงฮั่ว” ป๋ายอีอีเห็นเฉียวสือเนี่ยน ร้องเรียกอย่างมีมารยาททีหนึ่งแล้วก็หันกลับไปพูดกับฮั่
“เมื่อผู้หญิงเริ่มโมโหเพียงเพราะเรื่องแค่นี้ แต่ถ้าหากไม่อธิบายไม่ง้อ พวกเธอก็จะเอาเรื่องที่โมโหทั้งหมดในอดีตมารวมเข้าด้วยกัน ถึงตอนนั้นก็จะง้อยากมาก ๆ ”อะไรง้อยากง้อไม่ยาก เขาไม่ได้จะง้อสักหน่อยฮั่วเยี่ยนฉือไม่อยากฟังลู่เฉินหนานพูดไร้สาระ ถามอย่างเย็นชา “แผนธุรกิจทำเสร็จหรือยัง? ไปอธิบายให้ทุกคนฟ
“หลานนี่ฉลาดแกมโกงจริง ๆ ” คุณตาดีดหน้าผากของเธอทีหนึ่ง “ยังต้องระวังคุณลุงของหลานอีก”ไม่ระวังได้เหรอ คุณลุงเปลี่ยนผู้บุกเบิกรุ่นก่อนของบริษัทไปหมดคุณตาเองก็ไม่ใช่ไม่รู้ แต่ว่าก็หลับตาข้างหนึ่งเท่านั้นเฉียวสือเนี่ยนยิ้มหวานยอมรับ “หนูระวังทุกคนค่ะ ไม่ระวังแค่คุณตาเท่านั้น!”“ใช่แล้วค่ะคุณตา ดูเหม
เฉียวสือเนี่ยนรู้สึกอยู่ตลอดว่า สายตาของฮั่วเยี่ยนฉือแปลก ๆแน่นอนว่าเรื่องนี้ก็แปลกอยู่บ้างเหมือนกันเธอถอยหลังหนึ่งก้าวด้วยความหวาดระแวง “ฉันไปโกรธอะไรคุณ?”“ถ้าไม่ได้โกรธ แล้วทำไมเธอถึงไม่กลับบ้านเลย?”ไม่กลับบ้านเลยอะไรละนั่น พูดอย่างกับว่าเธอกับเขาเป็นคู่สามีภรรยาที่แยกจากกันไม่ได้แม้แต่วันเดีย
ฮั่วเยี่ยนฉือส่งรูปเจ้าปัญหาให้ป๋ายอีอี “อธิบายที ว่าไอ้รูปนี้มันอะไรกัน?”พอได้ยินแบบนั้น ไม่ใช่แค่ป๋ายอีอีคนเดียวที่ตกใจ เฉียวสือเนี่ยนก็ตกใจเหมือนกันฮั่วเยี่ยนฉือถามเอากับป๋ายอีอีตรง ๆ แบบนี้เลยเหรอ?ป๋ายอีอีในกล้องวิดีโอก็ชะงักเล็กน้อยตอนเห็นรูปถ่าย แล้วก็นึกออก “รูปนี้เป็นรูปที่ฉันลบออกไปจากอิ
“ฉันไม่ได้มีหน้าที่ไปทำเรื่องพวกนี้กับเธอหรอกนะ”เฉียวสือเนี่ยนวางสัมภาระของตนเองลงบนโซฟา “ถ้าจำไม่ผิด เธอเคยพูดไว้นี่ว่าจะไม่มาหาฉันอีก? กลับดี ๆ ล่ะ ฉันไม่ส่ง”ขณะที่เฉิงหว่านซินกำลังจะโมโหอยู่รอมร่อ จู่ ๆ เธอก็เห็นเข้ากับชุดราตรีที่เฉียวสือเนี่ยนซื้อมา กล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นทันที “ว้าว ชุดราตร