“เมื่อผู้หญิงเริ่มโมโหเพียงเพราะเรื่องแค่นี้ แต่ถ้าหากไม่อธิบายไม่ง้อ พวกเธอก็จะเอาเรื่องที่โมโหทั้งหมดในอดีตมารวมเข้าด้วยกัน ถึงตอนนั้นก็จะง้อยากมาก ๆ ”อะไรง้อยากง้อไม่ยาก เขาไม่ได้จะง้อสักหน่อยฮั่วเยี่ยนฉือไม่อยากฟังลู่เฉินหนานพูดไร้สาระ ถามอย่างเย็นชา “แผนธุรกิจทำเสร็จหรือยัง? ไปอธิบายให้ทุกคนฟ
“หลานนี่ฉลาดแกมโกงจริง ๆ ” คุณตาดีดหน้าผากของเธอทีหนึ่ง “ยังต้องระวังคุณลุงของหลานอีก”ไม่ระวังได้เหรอ คุณลุงเปลี่ยนผู้บุกเบิกรุ่นก่อนของบริษัทไปหมดคุณตาเองก็ไม่ใช่ไม่รู้ แต่ว่าก็หลับตาข้างหนึ่งเท่านั้นเฉียวสือเนี่ยนยิ้มหวานยอมรับ “หนูระวังทุกคนค่ะ ไม่ระวังแค่คุณตาเท่านั้น!”“ใช่แล้วค่ะคุณตา ดูเหม
เฉียวสือเนี่ยนรู้สึกอยู่ตลอดว่า สายตาของฮั่วเยี่ยนฉือแปลก ๆแน่นอนว่าเรื่องนี้ก็แปลกอยู่บ้างเหมือนกันเธอถอยหลังหนึ่งก้าวด้วยความหวาดระแวง “ฉันไปโกรธอะไรคุณ?”“ถ้าไม่ได้โกรธ แล้วทำไมเธอถึงไม่กลับบ้านเลย?”ไม่กลับบ้านเลยอะไรละนั่น พูดอย่างกับว่าเธอกับเขาเป็นคู่สามีภรรยาที่แยกจากกันไม่ได้แม้แต่วันเดีย
ฮั่วเยี่ยนฉือส่งรูปเจ้าปัญหาให้ป๋ายอีอี “อธิบายที ว่าไอ้รูปนี้มันอะไรกัน?”พอได้ยินแบบนั้น ไม่ใช่แค่ป๋ายอีอีคนเดียวที่ตกใจ เฉียวสือเนี่ยนก็ตกใจเหมือนกันฮั่วเยี่ยนฉือถามเอากับป๋ายอีอีตรง ๆ แบบนี้เลยเหรอ?ป๋ายอีอีในกล้องวิดีโอก็ชะงักเล็กน้อยตอนเห็นรูปถ่าย แล้วก็นึกออก “รูปนี้เป็นรูปที่ฉันลบออกไปจากอิ
“ฉันไม่ได้มีหน้าที่ไปทำเรื่องพวกนี้กับเธอหรอกนะ”เฉียวสือเนี่ยนวางสัมภาระของตนเองลงบนโซฟา “ถ้าจำไม่ผิด เธอเคยพูดไว้นี่ว่าจะไม่มาหาฉันอีก? กลับดี ๆ ล่ะ ฉันไม่ส่ง”ขณะที่เฉิงหว่านซินกำลังจะโมโหอยู่รอมร่อ จู่ ๆ เธอก็เห็นเข้ากับชุดราตรีที่เฉียวสือเนี่ยนซื้อมา กล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นทันที “ว้าว ชุดราตร
นี่กดรับสายไปอย่างนั้นเหรอ!!!ทางอีกฝั่งของโทรศัพท์ ดวงตาดำเข้มคู่หนึ่งกำลังจดจ้องเธอ ความล้ำลึกรุนแรงในแววตาไม่แปรเปลี่ยนสมองของเฉียวสือเนี่ยนมึนงงไปชั่วขณะนี่มันเรื่องอะไรกัน?เธอกดตัดสายทิ้งไปชัด ๆ แล้วทำไมถึงกลายเป็นรับสายวิดีโอคอลไปได้!เห็นสายตาของฮั่วเยี่ยนฉือที่กวาดมองตนเองตั้งแต่หัวจรดเท้
โจวเทียนเฉิงเดินเข้าไปหาฮั่วเยี่ยนฉือ ส่วนเฉียวสือเนี่ยนกับถูหย่าลี่ก็เดินไปทางบริเวณพักผ่อนสำหรับแขกที่อยู่ด้านหน้าพอเห็นถูหย่าลี่ หลายคนก็พากันซุบซิบ“นั่นคุณผู้หญิงเซี่ยจากหมิงเหมาไม่ใช่เหรอ เธอมาได้ยังไงน่ะ?”“คุณผู้หญิงเซี่ยอะไรกันเล่า คนเขาหย่ากันแล้ว ตอนนี้ต้องเป็นประธานถูต่างหาก!”“สงสัยวัน
ป๋ายอีอีรีบเดินเข้ามาตรงหน้าพวกเขา เธอพูดกับเฉียวสือเนี่ยนด้วยน้ำเสียงเป็นการเป็นงานทั้งยังมีมารยาท “ขอโทษนะคะคุณผู้หญิงฮั่ว ฉันต้องขอยืมตัวท่านประธานฮั่วสักสองสามนาทีหน่อยนะคะ”“จำเป็นต้องไปเจอประธานกัวสักครั้งค่ะ” ป๋ายอีอีกล่าวกับฮั่วเยี่ยนฉือฮั่วเยี่ยนฉือมองเฉียวสือเนี่ยน แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเบา