แชร์

บทที่ 0036

ผู้เขียน: Myเหมยลี่
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-13 09:48:58
ท่านลุงจางเตรียมพร้อมในการออกเดินทางเป็นที่เรียบร้อย เมื่อเห็นเงาที่กำลังเดินมาว่าเป็นผู้ใด ท่านลุงจางก็ไม่รอช้า เขาเริ่มออกเดินทางพร้อมกับหรงหรงทันทีอย่างไม่รีรอ

"หรงเอ๋อร์...หากว่าเจ้าง่วง ก็นอนต่อได้เลยนะ อีกตั้งนานกว่าจะถึงในตัวเมือง ประเดี๋ยวพอใกล้ถึงตัวเมือง ลุงจะช่วยปลุกให้เจ้าตื่นเอง..."
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0037

    บุรุษตรงหน้ามองดูนางตั้งแต่หัวจรดเท้า สำรวจดูอยู่สักพัก "การจะพบกับเถ้าแก่เนี๊ยะ มิใช่ว่าใครจะมาพบได้ง่ายๆ แม่นางน้อย...ข้าไม่เคยเห็นหน้าค่าตาเจ้ามาก่อน เจ้ามีธุระสำคัญอันใด ถึงต้องการจะพบกับเถ้าแก่ของข้า....? ชายหนุ่มมองไปที่หญิงสาวตรงหน้าอย่างสงสัย "หากคุยกับพี่ชายเรื่องโสมพันปี ท่านให้คำตอบข้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0038

    "ได้สิเจ้าค่ะ...ขอบคุณนายท่านทั้งสาม เช่นนั้น...ข้าขอตัวลาก่อนเจ้าคะ..." เมื่อหรงหรงได่รับเงินมาเป็นที่เรียบร้อย นางจึงรีบขอตัวลา เพราะนางยังต้องทำเวลาในการซื้อของอย่างอื่นต่อ หรงหรงได้ถุงเงินก้อนใหญ่มาไว้ในครอบครอง และได้กลายเป็นเศรษฐีนีคนใหม่ขึ้นมาเพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว นางเดินฮัมเพลงตลอดทั้งทา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0039

    "หยุดนะ...ส่งสิ่งของมีค่าออกมาให้หมด หากไม่อยากตาย...เสียงเข้มเอ่ยขึ้นเพื่อเป็นการข่มขวัญคู่ต่อสู้ หรงหรงยืนบุ้ยปาก ถอนหายใจออกมาราวกับรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า ว่าจะมีเรื่องนี้เกิดขึ้นกับนาง นางมิได้มีท่าทีหวั่นวิตกแม้แต่นิดเดียว "วันนี้สวรรค์เข้าข้างพวกเราแล้ว พวกเจ้ารีบจัดการนางเสียให้ไว ในตัวแม่น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0040

    หรงหรงถือไม้ในมือฟาดไปที่หลังของขอทานทั้งสี่อย่างสุดแรง "เพลี้ยะ..." "โอ้ย.....แม่นางน้อย พวกข้ายอมแพ้แล้ว ไม่คาดคิดว่าเจ้าจะมีวรยุทธที่เก่งกาจถึงเพียงนี้...? ขอทานอีกคนกล่าว "หุบปาก พวกเจ้าไม่มีสิทธิ์พูด...? หรงหรงตะคอกใส่ขอทานทั้งสี่อย่างเกรี้ยวกราด ขอทานทั้งสี่ได้แต่ร้องโอดครวญเสียงเบา อย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0041

    เมื่อหรงหรงมองดูตราหมึกที่ประทับไว้ในโฉนดที่ดินอย่างชัดเจน นางจึงสันนิษฐานว่านี้คงเป็นโฉนดจริงแน่นอน แต่นางยังคงนึกแปลกใจ ในเมื่อราคาที่ดินไม่สูงมาก เหตุใดถึงไม่มีใครสนใจซื้อที่ดินแปลงนี้แม้แต่คนเดียว "เรื่องนี้ข้าก็ไม่ค่อยเเน่ใจ ที่ดินแปลงนี้ถูกขายให้กับนายท่านของข้า และมีคนมารับซื้อต่อถึงหกครั้ง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0042

    "สิบตำลึง...ถือว่าเป็นราคาที่ไม่เลว งั้นตกลงตามนี้เจ้าคะ ฝากขอบคุณนายท่านของคุณชายมู๋ด้วยนะเจ้าคะ..." พอตกลงได้ราคาตามที่หรงหรงต้องการ นางจึงนั่งอ่านหนังสือสัญญาในการซื้อขาย และลงลายนิ้วมือประทับตรา พร้อมทั้งจ่ายเงินให้แก่คุณชายมู๋เต็มจำนวน การซื้อขายก็เป็นอันเสร็จสิ้น หลังจากนั้นไม่นาน หรงหรง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0043

    ทางด้านนางเมิง.... หญิงชราจัดเตรียมหุงหาอาหารให้คนงานอย่างรู้หน้าที่ ส่วนช่างไม้ฉู่กับคนงานอีกสี่คน ได้เริ่มทำการรื้อถอนบ้านออกเป็นที่เรียบร้อยในเวลาเพียงไม่นาน จากนั้นจึงได้ทำการมุงเพิงเล็กๆข้างลานบ้าน เพื่อให้นางเมิงและบุตรสาว ได้เอาไว้พักอาศัยไปก่อนชั่วคราว หลังจากรื้อเรือนและนำเศษไม้ออกไปทิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0044

    "นี้เจ้าหนุ่ม....ในเมื่อเจ้ามีนางหนูหรงเป็นว่าที่ภรรยา เจ้าก็ต้องถนอมรักษาน้ำใจนางเอาไว้ให้ดีๆเชียว สตรีเช่นนาง...ทั้งชีวิตนี้ เจ้าคงหาจากที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว...." ช่างไม้เหลี่ยงหันไปบอกโม่เฉินด้วยความหวังดี ภายในใจก็นึกเสียดายลูกสะใภ้คนนี้อยู่ไม่น้อย "ขอรับท่านลุง" โม่เฉินตอบรับทันที *.....*

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18

บทล่าสุด

  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0094

    "เชิญท่านหมอและน้องชายทั้งสามตามสบาย...อาหารทุกอย่างถูกจัดวางเอาไว้เรียบร้อย ประเดี๋ยวข้าจะกลับมาใหม่ในภายหลัง.." กล่าวจบอู่ถงก็ขอตัวลาอย่างรู้หน้าที่ และยังกำชับสาวใช้ให้คอยบริการพวกเขา อย่างได้ขาดตกบกพร่อง หรงหรงไม่ได้ตอบกลับ นางเพียงเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ พร้อมกับจิบน้ำชาที่สาวใช้พึ่งจะเทให้นาง

  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0093

    ยังไม่ทันที่พวกเขาสี่คนจะเก็บสัมภาระเสร็จ กลับมีบุรุษสูงวัยคนหนึ่งแต่งตัวดูมีภูมิฐาน กำลังยืนประจันหน้ากับพวกเขาทั้งสี่คนอยู่ ด้านหลังบุรุษสูงวัยยังมีข้ารับใช้อีกสามคนร่างกายกำยำยืนประกบอยู่ด้วย "พวกเจ้าในที่นี้.....ใครที่คือท่านหมอ...? เสียงบุรุษสูงวัยกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสุภาพ หรงหรงฟังจากน

  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0092

    "ขอบคุณท่านหมอกับพ่อหนุ่มทั้งสามมากเจ้าคะ.." ยายเฒ่ารีบขอบคุณอย่างจริงใจ ก่อนจะเดินจากไป "คนต่อไป..." น้ำเสียงเจ้าหนึ่งดูกระตือรือร้นดูตั้งอกตั้งใจทำหน้าที่เป็นอย่างมาก นี้เป็นครั้งแรกที่เขาถือว่าตัวเองทำตัวมีประโยชน์ขึ้นมา "เสียงไอสั่นและมีกลิ่นสาบ เสมหะข้นมาก น่าจะเป็นไข้หวัดร้อนชื้น เอายากลับไ

  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0091

    หรงหรงเริ่มจัดเเจงกับห่อยาสมุนไพร แยกออกเป็นหมวดหมู่ เพื่อให้หยิบจับได้ง่ายเวลาแจกจ่ายยา นี้ถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของนาง ตั้งแต่ได้ข้ามภพมา ลุงหมิ่งพึ่งจะกลับมาจากจ่ายตลาด เขาเดินถือของพะรุงพะรังเข้ามาในเรือน เมื่อสายตาพลันเหลือบไปเห็นหรงหรงกำลังจัดเตรียมสิ่งของอยู่ เขาจึงรีบเอ่ยถามอย่างดีใจ

  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0090

    "เจ้าหนึ่ง...เจ้าน่าจะอายุมากสุด ต่อไปเรื่องการซื้อจ่ายอาหารการกิน รวมถึงสิ่งของทุกอย่างต้องผ่านมือเจ้าเป็นคนแรก และรวมไปถึงค่าใช้จ่ายทุกอย่างภายในเรือน เจ้าต้องเป็นคนดูแลเองทั้งหมด" หรงหรงเอ่ยออกไปเมื่อคิดขึ้นมาได้ "แต่....ข้า.....ไม่รู้หนังสือ..." เจ้าหนึ่งพูดจาตะกุกตะกักขึ้น "เรื่องนั่นมิใช่ป

  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0089

    แสงแดดเริ่มสาดส่องในยามสาย บรรยากาศยังคงเย็นอยู่ไม่จางหาย ไม่นานเกวียนรถก็มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูเมืองอีกครั้ง "นางหนู....ตื่นได้แล้ว พวกเรามาถึงหน้าประตูแล้ว" ลุงจางตะโกนปลุกหรงหรงทันที่เมื่อจอดเทียบเกวียน "หือ.....ฮ้าววว.....ถึงแล้วรึเจ้าค่ะท่านลุง...? หรงหรงตื่นขึ้นมานั่งก่อน นางหาวออกมาสองสาม

  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0088

    "โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง" เสี่ยวเพ้ารีบเห่าขึ้นมา ท่าทีมันเหมือนกำลังตอบโต้กลับ ยิงทำให้หรงหรงรู้สึกขบขัน "พวกท่านทำราวกับเป็นคู่กัดกันมาแต่ชาติปางก่อน.." "เจ้าไม่เห็นมันทำท่าขู่ข้าหรอกหรือ ข้าก็เป็นเจ้านายมันครึ่งหนึ่งเหมือนกัน แต่ดูมันทำกับข้าสิ ทำราวกับข้าเป็นโจรผู้ร้าย ที่กำลังจะมาลักพาตัวเจ้าไป..."

  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0087

    เมื่อได้ยินบุตรสาวเอ่ยคำขอร้อง มารดาจึงยอมรับปากแต่โดยดี ก่อนจะเอ่ยบอกกับบุตรสาวขึ้นต่อ "หรงเอ๋อร์....ลูกนำเอาบุรุษที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าที่ไหนก็ไม่รู้ เข้ามาอยู่ในเรือนของเรา แม่ก็ว่าแย่แล้ว แต่นี้ยังจะเอาตัวอันตรายเข้ามาอยู่ในเรือนเพิ่ม เจ้าอยากจะเห็นแม่ตายก่อนวัยอันควรไปก่อนอย่างนั้นหรือ...

  • เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน   บทที่ 0086

    "เจ้าจะเอานมวัวไปทำอะไร...? ลุงเหย้ามองมาที่นาง ด้วยแววตาที่สงสัย "ข้าจะเอาไปให้ลูกแมวป่าที่พึ่งเกิดใหม่นะเจ้าคะ พอดีว่าแม่มันพึ่งจะตายจากไป จึงไม่มีนมให้ลูกแมวป่ากิน... " หรงหรงพูดออกไปด้วยท่าทีที่น่าสงสาร "ถ้าเช่นนั้น เจ้ารอลุงสักประเดี๋ยว" ลุงเหย้ารีบเดินหายไปจากทางหลังบ้าน ไม่นานเขาเดินกลับม

DMCA.com Protection Status