เจซีขับรถเทสร่าสีขาวแล่นมายังโรงแรมหรูโดยมียูแอลนั่งเงียบๆ อยู่เบาะข้างคนขับด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉย เมื่อรถจอดสนิทหน้าทางเข้าโรงแรมคนรับรถก็เดินเข้ามาเปิดประตูให้เขาและเธอ ก่อนที่เจซีจะโยนกุญแจรถไปให้คนรับรถและหันมายื่นมือให้ยูแอลที่กำลังเดินขึ้นบันไดหน้าโรงแรม เธอเงยหน้ามองเขาด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์แต่ก็ยอมยื่นมือออกไปจับที่มือเขา ที่ทำเพราะแค่ไม่อยากให้คนตรงหน้าเสียหน้าก็เท่านั้น...ยังไงเธอก็ยังคิดว่าเขาเป็นรุ่นพี่จะให้ทำตัวไม่มีมารยาทก็ยังไงอยู่
“พี่อะไรเซอร์ไพร์สแอลด้วยนะคะ”
เจซีพูดด้วยรอยยิ้มพาเธอเดินไปที่ล็อบบี้ของโรงแรมและแจ้งชื่อให้พนักงานรู้ ยูแอลมองเขาอย่างระแวงไม่น้อย...คงไม่ได้คิดจะทำอะไรที่มันขืนใจเธอหรอกนะ เอาจริงๆ ...ที่ทำอยู่นี้เธอก็ไม่ได้เต็มใจนัก แต่เพราะเธอเองก็มีเรื่องที่ต้องคุยกับเขาเช่นกันถึงได้ยอมมา... ไม่ทันที่เธอจะได้คิดต่อ พนักงานสาวของโรงแรมก็เดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม พนักงานสาวผายมือให้เธอเดินตามไป ยูแอลหันไปมองเจซีที่ยังคงยืนยิ้มอยู่ที่เดิมก่อนที่เขาจะเดินมาใกล้ๆ เมื่อเห็นว่าเธอค่อนข้างสงสัย..
 
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง” เจซีพูดขึ้นหลังจากที่ทานอาหารและยื่นข้อเสนอให้เธอเรียบร้อย ยูแอลก็ไม่ได้ปฏิเสธเจซีจึงหันไปคว้ากุญแจรถจากคนรับรถที่ขับรถของเขามาส่งให้ ก่อนจะเดินไปเปิดประตูอีกฝั่งให้ยูแอล เธอหันมองหน้าเขาครู่หนึ่งก่อนจะยอมเข้าไปนั่งในรถโดยมีเจซีคอยปิดประตูให้...อะไรที่เขาไม่เคยทำเขาได้ทำแล้ว...แต่เธอกลับรู้สึกเฉยๆ เสียอย่างนั้น“ไปคอนโดเกรซใช่ไหมคะ?”“.......” ไม่ได้ตอบแต่แค่พยักหน้าเบาๆ เจซีจึงหันไปทางเธอและโน้มตัวเข้าใกล้ ยูแอลเห็นอย่างนั้นก็ถึงกับผงะเอนตัวหลบอย่างระแวง แต่เจซีกลับหันไปดึงที่คาดเบลล์คาดให้เธอแทนพร้อมกับมองเธอด้วยรอยยิ้ม...แปลก...ยูแอลคิดรถเทสร่าของเจซีแล่นไปตามทางที่คุ้นเคย เขาไปส่งเธอที่คอนโดเกรซจริงๆ ไม่ได้มีการวางแผนพาไปที่อื่นอย่างที่เธอคิดระแวงเอาไว้ บรรยากาศภายในรถเงียบกริบยูแอลหันหน้ามองออกไปด้านนอกรถเหมือนกำลังครุ่นคิดเรื่องบางอย่างอยู่ เจซีเองก็หันมองเธอเป็นระยะๆ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยพูดอะไรออกมา เขาแค่มองเธอแล้วยิ้ม...เพราะรู้ว่าเธอกำลังคิดเรื่องข้อเสนอของเขา
ห้องสีน้ำเงินเข้มที่ยังไม่ทันได้เปิดไฟ สองร่างนัวเนียกันเข้ามาตั้งแต่หน้าประตูโดยที่เธอเป็นคนรุกเขาก่อน เธอจงใจมอบจูบที่แสนเร่าร้อนให้เขา แม้ว่าน้ำตาจะไหลอาบสองแก้มเนียนก็ตาม...จีเซลละจากจูบก่อนจะจ้องมองใบหน้าของเธอ มือหนึ่งเอื้อมมือไปเปิดไฟก็ถึงกับอึ้งเมื่อดวงตาคู่สวยเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา“ทำไมพี่ถึง....”ไม่ทันที่เขาจะได้ถามต่อ ริมฝีปากอวบอิ่มก็ป้อนจูบให้เขาอีกครั้ง จีเซลขมวดคิ้วเล็กน้อยตอบรับจูบนั้นแม้ในหัวยังคงตั้งคำถาม แต่ก็ถูกเธอช่วงชิงคำถามนั้นกลืนไปกับรอยจูบ มือหนาจับเอวเล็กไว้แน่นเดินดันร่างหญิงสาวเข้าห้องให้พ้นประตู ก่อนที่ทั้งสองแขนเรียวที่คล้องคอเขาอยู่จะดึงนำทางไปยังห้องนอนทั้งที่ปากยังคงละจากจูบไม่อาจจะต้านทานได้กับการรุกเร้าเขาอย่างหนักแบบนี้ เผลอไผลไปกับรสจูบของหญิงสาวตรงหน้าจนคิดอะไรไม่ออก สิ่งที่จะคุยก็ลืมไปเสียหมด เธอปรนเปรอเขาอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน จีเซลถูกแขนเรียวเล็กผลักลงบนเตียงอย่างง่ายดาย เธอก้าวขึ้นมาคร่อมร่างเขาอย่างยั่วยวนก่อนจะกดจูบรสหวานลงไปอีกครั้ง เลื่อนริมฝีปากอิ่มลงมายังซอกคอหนา มือเล็กเร
“เป็นไรอีก เดินเข้าบริษัทมาหน้าเป็นตูดเชียว” ซันชายน์เอ่ยทักเพื่อนรุ่นน้องในวงที่กำลังมีข่าวดราม่ามาแรงในตอนนี้ จีเซลหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ เพื่อนรุ่นพี่ที่พึ่งทักตนเมื่อครู่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง...แต่แววตาของเขากลับดูเศร้าจนเพื่อนในวงคนอื่นๆ ที่นั่งแต่งหน้าอยู่ต้องหันกลับมามองด้วยความสงสัย ตอนโดนประธานห้ามไม่ให้เจอยูแอลยังไม่เป็นขนาดนี้“แดกแอปเปิ้ลหน่อยไหม? เผื่อจะดีขึ้น” จีนส์ที่นั่งเคี้ยวแอปเปิ้ลตุ้ยๆ หันไปยื่นแอปเปิ้ลในมือให้จีเซล แต่เขาก็ยังคงนิ่งงันเหมือนคนไร้วิญญาณ จนดีนรู้สึกว่ามันผิดปกติมากๆ จีเซลจะไปออกรายการวาไรตี้ทั้งที่สภาพแบบนี้ได้ยังไง“เป็นไงไหนเล่า?” ดีนเอ่ยถามเอง จีเซลเหลือบตาขึ้นมองดีนแต่ก็ยังไม่พูดอะไร ดีนขยับแว่นที่ตัวเองใส่ก่อนจะเดินเข้าไปตบบ่าจีเซลเบาๆ“มีอะไรก็บอกพวกกูเถอะเพื่อน...เราจะได้ช่วยกันหาทางออก” วินซ์กล่าว“นั่นดิ มาถึงขนาดนี้แล้ว...ลงเรือลำเดียวกันแล้ว” ชาร์วีกล่าวเสริมจีเซลนั่งกุมขมับเอามือหนาปิดบังใบหน้าที่เคร่งเครียดของตัวเอง เ
รายการวาไรตี้ที่ออนแอร์แบบเรียลไทม์ที่จับคู่ไอดอลมาจับคู่เล่นเกมแข่งกัน โดยมีวิธีการเลือกคู่ที่ค่อนข้างจะเรียกคนเข้ามาดูมากพอสมควร การเลือกคู่เหมือนเลือกคู่เดท...โดยให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายเลือกก่อน ถ้าฝ่ายชายเลือกตอบก็ถือว่าการจับคู่สำเร็จ ยูจินเดินตรงไปยังจีเซลอย่างไม่มีความลังเลแต่จีเซลกลับไม่ได้ดูตกใจเลยและยังรับดอกไม้จากเธอ แต่ก็ไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวที่เลือกเขา...เพื่อนร่วมวงของยูจินเดินเข้ามาหาเขาเช่นกัน“เป็นปรากฏการเลยนะครับที่มีผู้ชายได้รับดอกไม้จากสาวๆ ถึงสามคน”พิธีกรรายการพูดพร้อมกับทำสีหน้าที่ดูตื่นเต้น จีเซลก็ยิ้มตอบรับหน้ากล้องอย่างเขินๆ และดูสดใสร่าเริง ยูจินเดินกลับมายืนข้างๆ เพื่อนๆ ในวงของเธอและมองเพื่อนสาวอีกคนที่เดินเอาดอกไม้ไปให้จีเซลเช่นเดียวกัน นอกจากวงของพวกเธอห้าคนก็ยังคงมีไอดอลสาววงอื่นอีกสามคนที่เข้าร่วมเพื่อที่จะได้จับคู่ได้คบทั้งหมดเจ็ดคนเท่าฝั่งหนุ่มๆ“ลนิล...ทำไมเธอถึงยื่นดอกไม้ให้พี่จีเซลล่ะ” ยูจินเอ่ยถามเพื่อนสนิทร่วมวงของเธอเสียงเรียบ“ฉะ..ฉันก็...ชอบพี่จีเ
“อื้ม....”ร่างสูงป้อนจูบที่แสนเร่าร้อนบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่ม สองแขนแกร่งกอดรัดร่างเล็กตั้งแต่หน้าประตูห้อง...ลิ้นเล็กไม่ยอมแพ้ยังคงหยอกล้อดูดดึงลิ้นหนาอย่างชำนาญ สองร่างกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันไปมาทั่วห้อง ทุกการย่างก้าวเข้าห้องเสื้อผ้าอาภรณ์ก็ถูกปลดเปลื้องเหวี่ยงไปคนละทิศละทางทั่วพื้น ข้าวของกระจัดกระจายในทุกๆ ที่ที่พวกเขาพักผ่าน ก่อนที่ร่างเล็กจะถูกอุ้มมาวางไว้บนเตียงนุ่มอย่างทะนุถนอมต่างจากการกระทำที่หิวกระหายโดยสิ้นเชิงร่างหนาเต็มไปด้วยมัดกล้ามเรียงสวยเข้าทาบทับหญิงสาวร่างเล็กในทันที รูปร่างที่พอดิบพอดีนั้นชวนให้หลงใหลเมื่อได้มอง... เขาป้อนจูบอย่างดูดดื่มให้เธออีกครั้ง และเธอเองก็ไม่คิดจะยอมแพ้จูบนั้นของเขาเลยสักครั้งผลัดรับผลัดสู้กันอยู่อย่างนั้น สองแขนเรียวเล็กโอบรั้งคอหนาของเขาด้วยอารมณ์ที่คลุกรุ่น กลิ่นแอลกอฮอล์คลุกเคล้าในโพรงปากของทั้งคู่...ทั้งหวานทั้งขม... ก่อนที่ร่างเล็กจะพลิกตัวขึ้นมาคร่อมร่างหนาของเขาไว้พร้อมกับพรมจูบไล่ลงไปยังกล้ามหน้าท้องและขบเม้มมันพอหยอกเย้าให้คนร่างหนาสะดุ้ง...ปากรูปกระจับครอบครองตัวตนใหญ่ยักษ์ของเขาทันที“ซี้ดดดดดส์
ในห้องที่มืดมิดมีเพียงแสงสลัวๆ เล็ดลอดผ่านม่านบานเกร็ดเข้ามาเพียงเล็กน้อย บนโซฟาสีน้ำตาลอ่อนเรียบหรูชายหนุ่มหน้าคมหล่อเหลานั่งเท้าแขนกุมขมับ ปลายนิ้วเรียวลูบไล้ที่ไรผมไปมา ผมดำขลับถูกเซ็ตอย่างดีไปด้านหลังจนหมดเผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาเด่นชัด อีกมือถือบุหรี่มวนใหญ่สายตาจ้องมองโต๊ะทำงานของตนอย่างเหม่อลอย“ยังไม่ไปตามเมียกลับมาอีกหรือวะไอ้เจซี...ถ้านั่งทำหน้าเครียดขนาดนี้”“........”“ปากบอกไม่รัก แต่ท่าทีของมึงมันไม่ใช่”ท็อปเปอร์พูดขึ้นกับเพื่อนรักของตนพร้อมกับยกไวน์แบรนด์ตัวเองขึ้นมาจิบ รอบกายรายล้อมด้วยหญิงสาวนุ่งน้อยห่มน้อยอัวเอียอยู่ข้างกาย เจซีปรายสายตามองท็อปเปอร์นิ่งก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่เอนตัวพิงพนักเก้าอี้ของตนเชิดหน้าขึ้นมองเพื่อนหนุ่มของเขาอีกครั้ง“เธอหนีไม่ไหนไม่รอดหรอก...เดี๋ยวก็กลับมา”“นี่มันจะหกเดือนแล้วนะเพื่อน”“.........”“กูว่าคงไม่กลับมาแล้วล่ะ...มึงเล่นทำกับเธอขนาดนั้น”&ldqu
“โผล่มาได้แล้วเหรอครับไอ้หน้าหล่อ”หนึ่งในสมาชิกของวงเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นจีเซลเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่ดูอารมณ์ดีมากผิดจากปกติ ซึ่งพวกเขาก็ไม่ได้แปลกใจเพราะช่วงสองเดือนมานี้ ตั้งแต่ที่รับนักเต้นอิสระกลุ่มหนึ่งเข้ามาพวกเขาก็พอจะรู้เรื่องจีเซลที่ตามขายขนมจีบให้แดนเซอร์คนสวยคนดังอยู่ ขนาดพวกเขาเองตอนที่เห็นเธอครั้งแรกยังคิดว่าเป็นไอดอลเกิร์ลกรุ๊ปเลยด้วยซ้ำ ไม่คิดว่าแฟนเก่าของรุ่นพี่ในวงการบันเทิงที่พวกเขาชื่นชอบจะสวยขนาดนี้ สวยกว่าในรูปเป็นไหนๆ แต่เพราะว่าจีเซลออกตัวแรงตั้งแต่วันแรกคนอื่นๆ ในวงจึงไม่ได้ยุ่งกับเธอคนนั้นเลย ถือว่าเพื่อนของเขาจองแล้วกัน...อีกอย่างพวกเขาไม่ชอบที่จะมีปัญหากันเองในวงด้วย“พูดเหมือนมึงไม่หล่อเนอะไอ้ชาย” จีเซลหันไปตอบกลับกวนๆ“ผมชื่อซันชายน์ครับไอ้จีเซล ขอร้องเถอะ...เรียกเต็มๆ ชื่ออ่ะ อีกอย่างกูพี่มึงนะ”ซันชายน์พูดตอบพร้อมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ที่เพื่อนของเขาชอบเรียกว่าไอ้ชาย (น์) มันดูเก่าแก่เข้มขลังเหมือนอยู่ในยุค80ยังไงอย่างนั้น เพื่อนคนอื่นๆ ต่างหัวเราะก
การซ้อมดำเนินไปอย่างต่อเนื่องหลายชั่วโมง แม้ยูแอลจะพยายามมองที่กระจกและตั้งใจซ้อมแค่ไหนแต่ก็ต้องสบตากับจีเซลผ่านกระจกทุกครั้ง หรือไม่ก็จีเซลตั้งใจหันมองเธอโดยที่เธอมองเห็นสายตาของเขาผ่านกระจกบานใหญ่นั้น และแน่นอนว่าคนอื่นๆ ก็เห็นเหมือนกันว่าจีเซลไม่ค่อยมีสมาธิซ้อมเท่าไหร่นัก“ผิดแล้ว!จีเซล!นายตั้งใจซ้อมหน่อยสิวะ!” ซันชายน์อดที่จะหันไปดุเพื่อนรุ่นน้องร่วมวงของเขาไม่ได้ ในขณะที่เขาสอนท่าเต้นอยู่แต่จีเซลกลับไม่ได้สนใจมองที่เขาสอนจนเต้นผิดไปหมด จีเซลเองก็ยืนหน้าสลดหลังจากโดนเพื่อนร่วมวงว่า...เขารู้ตัวดีว่าเขาไม่มีสมาธิเลยจริงนั่นแหละ“ขอโทษครับ...”“เอาล่ะๆ พักสักหน่อยเถอะ”ดีนเลือกที่จะตัดบท ถึงคนอื่นๆ ในวงจะไม่รู้ว่าจีเซลไปมีเรื่องอะไรมา แต่พวกเขาก็เลือกที่จะให้พักซ้อมเผื่อว่าอะไรๆ จะดีขึ้น เมื่อได้ยินอย่างนั้นคนอื่นๆ ก็ต่างพากันไปดื่มน้ำนั่งพัก ยูแอลเองก็ถูกซาซ่าและเกรซลากออกไปยังมุมห้องซ้อมเหมือนกัน“ยัยแอล!เกิดอะไรขึ้น? คนที่มาหาแกคือซีอีโอใช่ไหม?&rdq
รายการวาไรตี้ที่ออนแอร์แบบเรียลไทม์ที่จับคู่ไอดอลมาจับคู่เล่นเกมแข่งกัน โดยมีวิธีการเลือกคู่ที่ค่อนข้างจะเรียกคนเข้ามาดูมากพอสมควร การเลือกคู่เหมือนเลือกคู่เดท...โดยให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายเลือกก่อน ถ้าฝ่ายชายเลือกตอบก็ถือว่าการจับคู่สำเร็จ ยูจินเดินตรงไปยังจีเซลอย่างไม่มีความลังเลแต่จีเซลกลับไม่ได้ดูตกใจเลยและยังรับดอกไม้จากเธอ แต่ก็ไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวที่เลือกเขา...เพื่อนร่วมวงของยูจินเดินเข้ามาหาเขาเช่นกัน“เป็นปรากฏการเลยนะครับที่มีผู้ชายได้รับดอกไม้จากสาวๆ ถึงสามคน”พิธีกรรายการพูดพร้อมกับทำสีหน้าที่ดูตื่นเต้น จีเซลก็ยิ้มตอบรับหน้ากล้องอย่างเขินๆ และดูสดใสร่าเริง ยูจินเดินกลับมายืนข้างๆ เพื่อนๆ ในวงของเธอและมองเพื่อนสาวอีกคนที่เดินเอาดอกไม้ไปให้จีเซลเช่นเดียวกัน นอกจากวงของพวกเธอห้าคนก็ยังคงมีไอดอลสาววงอื่นอีกสามคนที่เข้าร่วมเพื่อที่จะได้จับคู่ได้คบทั้งหมดเจ็ดคนเท่าฝั่งหนุ่มๆ“ลนิล...ทำไมเธอถึงยื่นดอกไม้ให้พี่จีเซลล่ะ” ยูจินเอ่ยถามเพื่อนสนิทร่วมวงของเธอเสียงเรียบ“ฉะ..ฉันก็...ชอบพี่จีเ
“เป็นไรอีก เดินเข้าบริษัทมาหน้าเป็นตูดเชียว” ซันชายน์เอ่ยทักเพื่อนรุ่นน้องในวงที่กำลังมีข่าวดราม่ามาแรงในตอนนี้ จีเซลหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ เพื่อนรุ่นพี่ที่พึ่งทักตนเมื่อครู่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง...แต่แววตาของเขากลับดูเศร้าจนเพื่อนในวงคนอื่นๆ ที่นั่งแต่งหน้าอยู่ต้องหันกลับมามองด้วยความสงสัย ตอนโดนประธานห้ามไม่ให้เจอยูแอลยังไม่เป็นขนาดนี้“แดกแอปเปิ้ลหน่อยไหม? เผื่อจะดีขึ้น” จีนส์ที่นั่งเคี้ยวแอปเปิ้ลตุ้ยๆ หันไปยื่นแอปเปิ้ลในมือให้จีเซล แต่เขาก็ยังคงนิ่งงันเหมือนคนไร้วิญญาณ จนดีนรู้สึกว่ามันผิดปกติมากๆ จีเซลจะไปออกรายการวาไรตี้ทั้งที่สภาพแบบนี้ได้ยังไง“เป็นไงไหนเล่า?” ดีนเอ่ยถามเอง จีเซลเหลือบตาขึ้นมองดีนแต่ก็ยังไม่พูดอะไร ดีนขยับแว่นที่ตัวเองใส่ก่อนจะเดินเข้าไปตบบ่าจีเซลเบาๆ“มีอะไรก็บอกพวกกูเถอะเพื่อน...เราจะได้ช่วยกันหาทางออก” วินซ์กล่าว“นั่นดิ มาถึงขนาดนี้แล้ว...ลงเรือลำเดียวกันแล้ว” ชาร์วีกล่าวเสริมจีเซลนั่งกุมขมับเอามือหนาปิดบังใบหน้าที่เคร่งเครียดของตัวเอง เ
ห้องสีน้ำเงินเข้มที่ยังไม่ทันได้เปิดไฟ สองร่างนัวเนียกันเข้ามาตั้งแต่หน้าประตูโดยที่เธอเป็นคนรุกเขาก่อน เธอจงใจมอบจูบที่แสนเร่าร้อนให้เขา แม้ว่าน้ำตาจะไหลอาบสองแก้มเนียนก็ตาม...จีเซลละจากจูบก่อนจะจ้องมองใบหน้าของเธอ มือหนึ่งเอื้อมมือไปเปิดไฟก็ถึงกับอึ้งเมื่อดวงตาคู่สวยเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา“ทำไมพี่ถึง....”ไม่ทันที่เขาจะได้ถามต่อ ริมฝีปากอวบอิ่มก็ป้อนจูบให้เขาอีกครั้ง จีเซลขมวดคิ้วเล็กน้อยตอบรับจูบนั้นแม้ในหัวยังคงตั้งคำถาม แต่ก็ถูกเธอช่วงชิงคำถามนั้นกลืนไปกับรอยจูบ มือหนาจับเอวเล็กไว้แน่นเดินดันร่างหญิงสาวเข้าห้องให้พ้นประตู ก่อนที่ทั้งสองแขนเรียวที่คล้องคอเขาอยู่จะดึงนำทางไปยังห้องนอนทั้งที่ปากยังคงละจากจูบไม่อาจจะต้านทานได้กับการรุกเร้าเขาอย่างหนักแบบนี้ เผลอไผลไปกับรสจูบของหญิงสาวตรงหน้าจนคิดอะไรไม่ออก สิ่งที่จะคุยก็ลืมไปเสียหมด เธอปรนเปรอเขาอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน จีเซลถูกแขนเรียวเล็กผลักลงบนเตียงอย่างง่ายดาย เธอก้าวขึ้นมาคร่อมร่างเขาอย่างยั่วยวนก่อนจะกดจูบรสหวานลงไปอีกครั้ง เลื่อนริมฝีปากอิ่มลงมายังซอกคอหนา มือเล็กเร
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง” เจซีพูดขึ้นหลังจากที่ทานอาหารและยื่นข้อเสนอให้เธอเรียบร้อย ยูแอลก็ไม่ได้ปฏิเสธเจซีจึงหันไปคว้ากุญแจรถจากคนรับรถที่ขับรถของเขามาส่งให้ ก่อนจะเดินไปเปิดประตูอีกฝั่งให้ยูแอล เธอหันมองหน้าเขาครู่หนึ่งก่อนจะยอมเข้าไปนั่งในรถโดยมีเจซีคอยปิดประตูให้...อะไรที่เขาไม่เคยทำเขาได้ทำแล้ว...แต่เธอกลับรู้สึกเฉยๆ เสียอย่างนั้น“ไปคอนโดเกรซใช่ไหมคะ?”“.......” ไม่ได้ตอบแต่แค่พยักหน้าเบาๆ เจซีจึงหันไปทางเธอและโน้มตัวเข้าใกล้ ยูแอลเห็นอย่างนั้นก็ถึงกับผงะเอนตัวหลบอย่างระแวง แต่เจซีกลับหันไปดึงที่คาดเบลล์คาดให้เธอแทนพร้อมกับมองเธอด้วยรอยยิ้ม...แปลก...ยูแอลคิดรถเทสร่าของเจซีแล่นไปตามทางที่คุ้นเคย เขาไปส่งเธอที่คอนโดเกรซจริงๆ ไม่ได้มีการวางแผนพาไปที่อื่นอย่างที่เธอคิดระแวงเอาไว้ บรรยากาศภายในรถเงียบกริบยูแอลหันหน้ามองออกไปด้านนอกรถเหมือนกำลังครุ่นคิดเรื่องบางอย่างอยู่ เจซีเองก็หันมองเธอเป็นระยะๆ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยพูดอะไรออกมา เขาแค่มองเธอแล้วยิ้ม...เพราะรู้ว่าเธอกำลังคิดเรื่องข้อเสนอของเขา
เจซีขับรถเทสร่าสีขาวแล่นมายังโรงแรมหรูโดยมียูแอลนั่งเงียบๆ อยู่เบาะข้างคนขับด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉย เมื่อรถจอดสนิทหน้าทางเข้าโรงแรมคนรับรถก็เดินเข้ามาเปิดประตูให้เขาและเธอ ก่อนที่เจซีจะโยนกุญแจรถไปให้คนรับรถและหันมายื่นมือให้ยูแอลที่กำลังเดินขึ้นบันไดหน้าโรงแรม เธอเงยหน้ามองเขาด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์แต่ก็ยอมยื่นมือออกไปจับที่มือเขา ที่ทำเพราะแค่ไม่อยากให้คนตรงหน้าเสียหน้าก็เท่านั้น...ยังไงเธอก็ยังคิดว่าเขาเป็นรุ่นพี่จะให้ทำตัวไม่มีมารยาทก็ยังไงอยู่“พี่อะไรเซอร์ไพร์สแอลด้วยนะคะ”เจซีพูดด้วยรอยยิ้มพาเธอเดินไปที่ล็อบบี้ของโรงแรมและแจ้งชื่อให้พนักงานรู้ ยูแอลมองเขาอย่างระแวงไม่น้อย...คงไม่ได้คิดจะทำอะไรที่มันขืนใจเธอหรอกนะ เอาจริงๆ ...ที่ทำอยู่นี้เธอก็ไม่ได้เต็มใจนัก แต่เพราะเธอเองก็มีเรื่องที่ต้องคุยกับเขาเช่นกันถึงได้ยอมมา... ไม่ทันที่เธอจะได้คิดต่อ พนักงานสาวของโรงแรมก็เดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม พนักงานสาวผายมือให้เธอเดินตามไป ยูแอลหันไปมองเจซีที่ยังคงยืนยิ้มอยู่ที่เดิมก่อนที่เขาจะเดินมาใกล้ๆ เมื่อเห็นว่าเธอค่อนข้างสงสัย.. 
บนเวทีที่มีดาวเด่นอย่างวงบอยแบรนด์ที่ดังที่สุดในตอนนี้กำลังทำการแสดงที่ดีที่สุดให้เหล่าแฟนคลับที่ตั้งตารอพวกเขาอยู่ โดยมีพร็อพคือแดนเซอร์ที่เต้นร่วมกับพวกเขาในเพลงแรกได้จบไป ก่อนจะเริ่มเข้าเพลงที่สองต่อทันทีเนื่องจากมีเวลาจำกัดที่สถานีโทรทัศน์ได้กำหนดไว้ และแน่นอนว่าวงพวกเขานั้นได้สิทธิ์ยืดเวลามากกว่าวงอื่นๆเพลงที่สองที่มีความหมายเหมือนเฝ้าคิดถึงหรือเสพติดใครสักคนเหมือนแชมเปญใส่ยาพิษ ดีนและไลก้าที่ร่วมกันแต่งเพลงนี้ขึ้นเพื่อที่จะจีบแฟนคลับของตัวเอง...แต่มันดันมีความหมายที่ตรงกับชีวิตรักของสมาชิกในวงอย่างจีเซลเสียจริงๆ ท่อนโซโล่ที่รอคอยก็ได้มาถึง ในระหว่างที่เธอเต้นอยู่ตั้งแต่เพลงแรก ยูแอลเหลือบไปเห็นเจซีที่นั่งมองเธอด้วยรอยยิ้มพร้อมกับยกมือขึ้นเป็นสัญลักษณ์บอกให้เธอสู้ๆ แต่เธอไม่ได้สนใจท่อนโซโล่ของจีเซลในท่าที่เธอต้องปิดตาเขาจากด้านหลังเมื่อเขาคุกเข่าลงแล้วร้องเพลง ตามที่ซ้อมเขาต้องสะบัดมือเธอออก แต่จีเซลกลับจับมือของเธอไว้เลื่อนมันออกมายังริมฝีปากก่อนจะจูบลงที่ฝ่ามือของเธอจนเสียงจูบนั้นดังผ่านไมค์เรียกเสียงโห่ร้องจากแฟนคลับไม่น้อย ยูแอลตกใจไม่น้อยแต่ก็ยังต้องแสดงในท
ปึ้ง !“แม่งเอ้ย!” เจซีโยนแท็ปแล็ตลงบนโต๊ะทำงานอย่างแรงก่อนจะยืนหันหลังเอามือหนาเท้าสะเอวข้างหนึ่งกุมขมับข้างหนึ่งอย่างหัวเสีย เลขาหนุ่มยืนก้มหน้าเงียบๆ อยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของเจซีโดยไม่กล้าที่เอ่ยปากพูดอะไร รอจนเจซีหันใบหน้าที่ยังคงมีรอยฟกช้ำกลับมามองเขาอย่างตั้งคำถาม“ใครมันเล่นข่าวนี้?”“ยังไม่ทราบครับ...ไฟล์ภาพมันถูกส่งต่อกันไปทั่วว่อนเน็ตและชาวเน็ตก็ได้เอาไปให้นักข่าวเองครับ”เลขาหนุ่มกล่าวอย่างเกร็งๆ การลงข่าวทางอินเนอร์เน็ตมันยากที่จะจับหาตัวคนปล่อยภาพเจอ เจซีดูหัวเสียไม่น้อยที่เห็นข่าว เขาไม่ได้อยากให้เธอรับผลกระทบแบบนี้เพราะเขารู้ดีว่าแฟนคลับนั้นน่ากลัวแค่ไหน ถึงแฟนคลับจะเป็นคนที่หนุนหลังให้เหล่าดารานักร้องประสบความสำเร็จแต่ก็สามารถทำให้อนาคตของคนเหล่านั้นจบลงได้เหมือนกัน ไม่ใช่แฟนคลับทุกคนที่จะรักศิลปินอย่างมีสติ ตัวเขาเองก็เคยเห็นเรื่องแบบนี้จากคนในวงเมื่อก่อน การที่แฟนสาวของเพื่อนร่วมวงถูกคุกคามไปถึงบ้านก๊อกๆ แอ๊ดดด...“โอ้...ยังไม่เตรียมตัวไ
“ไม่ๆๆๆ ไม่มีอะไรค่ะยาย เมื่อกี้หนูเปิดตู้เสื้อผ้าสงสัย...ประตูมันลั่นเพราะปิดไม่สนิท แฮะๆ”แม้จะฟังไม่ขึ้นแต่ก็พูดไปก่อนพร้อมกับส่งยิ้มให้ยายตน นั่นยิ่งทำให้ยายตัวเองสงสัยไปกันใหญ่ชะเง้อคอมองตู้เสื้อผ้าของเธอนิ่งอยู่นาน ยูแอลแทบจะหายใจหายคอไม่ทั่วท้องแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร“เอาล่ะๆ จะกินอะไรก่อนไปไหม? เดี๋ยวยายทำให้”“ไม่เป็นไรจ้ะ นี่ก็สายแล้วเดี๋ยวหนูขอแต่งตัวก่อน”“งั้น...ยายไม่กวนแล้ว”หญิงชราพูดจบก็หันหลังกลับเดินออกจากห้องไปแต่โดยดี ยูแอลเดินตามไปส่งหน้าห้องเมื่อเห็นยายของตนเดินลงบันไดไปแล้วก็รีบปิดประตูล็อคกลอนถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นเห็นจีเซลยืดกอดอกพิงประตูตู้เสื้อผ้าหันมองเธอด้วยสีหน้าที่ดูเอาเรื่องไม่น้อย“เอ่อ...แฮ่ๆ ไม่อาบน้ำ...ก่อนเหรอ?”“ไม่ต้องมาแฮ่ๆ เลย...มีที่ไหนซ่อนแฟนตัวเองจากครอบครัวไว้ในตู้เสื้อผ้า”“โธ่ ก็ฉันกลัวยายตีหลังลายนี่...”“พี่ก็ไม
จีเซลค่อนข้างอึ้งกับการกระทำของเธอ เขาสูดลมหายใจเข้าลึกเงยหน้าขึ้นอย่างข่มใจ...ก่อนจะยอมหันกลับไปประจันหน้ากับเธอ เขาจับไหล่เพรียวนั้นจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ดูดุดันมันแตกต่างจากที่เธอเคยเห็น สายตาของเขาดูน่ากลัว...นี่สินะที่เขาบอกว่าคนอ่อนโยนอารมณ์ดียิ้มเก่งเวลาโกรธจะน่ากลัว เพราะสายตานั้นทำให้เธอถึงกับพูดไม่ออก“พี่มั่นใจในคำพูดของตัวเองใช่ไหม?”“อะ...เอ่อ...อือ...”“พี่มั่นใจใช่ไหมที่จะไม่ให้ผมกลับ? ...มั่นใจใช่ไหมว่ารับความโกรธของผมไหว?”“...อือ...ขอแค่ทำให้นายหายโกรธ”ตอบออกไปแม้ภายในใจจะรู้สึกหวั่นใจไม่น้อย กลัวว่าเขาจะทำอะไรรุนแรงที่เธอคาดไม่ถึง...เพราะเธอพึ่งเคยเห็นเขาโกรธไม่รู้เลยว่าเขาจะเป็นคนยังไง ไม่ทันได้คาดคิดต่อจีเซลคว้าเอวอุ้มเธอด้วยมือข้างเดียวและพาเธอไปยังเตียงห้าฟุตสีขาวลายตารางหมากรุกของเธอ เขาโยนเธอลงบนเตียงนั้นก่อนจะเข้าไปคร่อมทับร่างเธอไว้“ตรงไหน!ตรงไหนที่มันแตะต้องพี่...ปาก...!!”“จะ..จีเซล...อื้ม!!”