LOGINShare
บทที่ 35 บทสรุปที่ลงตัว
Last Updated:
2025-04-15 18:30:14
Related chapters
ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 36 ความผิดเมื่อครั้งอดีต
“ คุณหนูเจ้าคะ น่าจะเข้าเขตเมืองหนิงโจวแล้ว คงอีกไม่นานแล้วเจ้าค่ะ ” เป่าเอ๋อสาวใช้ของหยวนฮุ่ยหลินหันมาพูดคุยกับคุณหนูของตนเอง หลังจากที่นางเปิดผ้าม่านของรถม้ามองออกที่ข้างทางด้านนอก ที่เริ่มมีบ้านคนเรียงรายห่างๆกันสลับกับทุ่งนาเขียวขจีและสวนผักหลากชนิดที่กำลังเขียวขจีเช่นกัน ฮุ่ยหลินหันมายิ้มให้กับสาวใช้ของนาง หลังจากที่นั่งอยู่ในภวังค์อยู่นาน เพราะความคิดคำนึงถึงคนผู้หนึ่งที่ไม่ได้เห็นหน้ากันมาร่วมห้าหนาวแล้ว เหตุเพราะเมื่อครั้งอดีตบิดานำนางมาฝากไว้กับฮูหยินฮั่วที่จวนของเจ้ากรมอาญาฮั่วที่เป็นหลานชายของนางที่สืบทอดตำแหน่งเจ้ากรมอาญามาจากบิดาของเขาที่หาชีวิตไม่แล้ว ครอบครัวของเจ้ากรมอาญาหนุ่มเหลือเพียงท่านย่าและท่านแม่เพียงเท่านั้น ส่วนเหตุที่หยวนฮุ่ยหลินจำต้องไปเป็นกาฝากในจวนของท่านเจ้ากรมอาญาก็เป็นเพราะว่า บิดาของนางท่านหมอหยวนเคยรักษาฮูหยินผู้เฒ่าให้หายจากโรคประหลาดเมื่อหลายปีมาแล้ว ทั้งที่ไม่มีหมอคนใดรักษาได้ พวกเขาตระเวณหาหมอรักษาฮูหยินผู้เฒ่าจนแทบจะพลิกแผ่นดิน จนกระทั่งสิ้นหวังแล้วด้วยซ้ำ จนได้พบท่านหมอเทวดาหยวนที่รักษาฮูหยินผู้เฒ่าจนหายขาด และนับจากนั้นท่านหมอหยว
Last Updated : 2025-04-15ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 37 หวนคืนมาอีกครา
หลังจากวันนั้น พ่อบ้านฮั่วก็ให้คนออกไปตามหาบิดาของนางว่าอยู่ที่เมืองใดกัน และเมื่อพบตัวเขาแล้วก็แจ้งข่าวนี้ให้เขารู้ ท่านหมอหยวนรีบเร่งกลับมายังจวนของสกุลฮั่ว เขาเองก็ตกใจมาก ไม่คิดว่าบุตรสาวจะทำอะไรแผลงๆเช่นนั้นไปได้ เขารีบขอโทษขอโพยทุกๆคน แล้วรีบพานางและเป่าเอ๋อสาวใช้ของนางกลับออกไปจากจวนสกุลฮั่วด้วยกัน แล้วพานางกลับไปยังบ้านเดิมของเขาที่เมืองฉางอันทันที เขาอยู่กับนางได้เพียงไม่นานนัก ก็จ้างหญิงวัยกลางคนในหมู่บ้านมาอยู่เป็นเพื่อนบุตรสาวกับสาวใช้ของนางที่บ้าน ให้เงินเอาไว้จำนวนหนึ่งและเขาก็เดินทางจากไป เพราะท่านหมอหยวนเป็นเช่นนี้มานานแล้ว เขาไม่เคยอยู่ที่บ้านของตนเองได้นานนัก ต้องออกเดินทางไกลเสมอๆ หลายปีผ่านไป ฮุ่ยหลินกับเป่าเอ๋อ ก็ยังคงพักอาศัยอยู่ในบ้านเล็กๆ ของบิดาที่นอกเมืองฉางอัน โดยมีหญิงชาวบ้านวัยกลางคนที่ใจดีกับนางมากเป็นผู้ใหญ่ที่คอยดูแลนาง จนกระทั่งวันหนึ่งฮุ่ยหลินก็ได้ข่าวร้าย หลังจากที่นางไม่ได้รับจดหมายและเงินทองที่บิดามักจะส่งมาให้เสมอระยะเวลาหนึ่งแล้ว นางได้รับแจ้งข่าวว่าบิดาสิ้นชีวิตแล้วที่ชายแดนแคว้นสู่และนางก็ไม่ได้เห็นร่างของบิดาอีกเลย เขาจากไ
Last Updated : 2025-04-15ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 38 รีบร้อนหมั้นไปทำไมกัน
ฮุ่ยหลินเอ่ยปากทักทายฮูหยินใหญ่ด้วยวาจานุ่มนวลว่า “ ฮุ่ยหลินคารวะฮูหยินใหญ่กับคุณชายฮั่วเจ้าค่ะ ” พร้อมกับย่อกายอย่างอ่อนช้อย โดยยิ้มน้อยๆให้กับฮูหยินใหญ่ แต่ไม่ได้มองใบหน้าของชายที่นั่งอยู่ข้างๆนางเลยแม้แต่น้อย เมื่อทำความเคารพทั้งสองคนแล้ว ท่านย่าก็เอ่ยขึ้นอีกอย่างอารมณ์ดีว่า “ ฮุ่ยหลิน ย่าจัดเรือนหลังที่อยู่ชิดกำแพงจวนให้กับเจ้านะ ท่ี่เรือนนั้นก็คล้ายๆกับเรือนเดิมที่เจ้าเคยอยู่ แต่ที่นั่นเป็นสัดส่วนกว่า มีบึงบัวเล็กๆอยู่ข้างๆ บรรยากาศดีมากเชียวล่ะ เหมาะกับสาวงามอย่างเจ้า เดี๋ยวลองไปดูสิ ว่าเจ้าชอบหรือไม่ มีอะไรขาดเหลือก็บอกย่าหรือพ่อบ้านฮั่วก็ได้นะ ให้เขาจัดการให้ ”หยินผู้เฒ่าพูดพร้อมกับยกน้ำชาขึ้นจิบ “ ย่าเสียใจเรื่องท่านพ่อของเจ้าด้วย เสียใจที่ไมได้พบกับเขาอีก แต่ก็นั่นแหละนะ คนเรามันก็เท่านี้ มีพบกันก็ต้องมีจากกัน ชะตาฟ้ากำหนดเอาไว้แล้ว ” ฮูหยินผู้เฒ่าเอ่ยถึงบิดาของฮุ่ยหลินแล้วถอนหายใจ ครู่หนึ่งฮุ่ยหลินก็ได้ยินเสียงกระแอมของฮูหยินใหญ่ นางจึงได้หันไปจ้องมอง แล้วก็พบว่าฮูหยินใหญ่กำลังจ้องบุตรชายของนางที่เอาแต่จับจ้องมองฮุ่ยหลินไม่คลาดสายตาอยู่ครู่หนึ่งมาแล้ว และเมื่อชา
Last Updated : 2025-04-15ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 39 นางฟ้าท่ามกลางแสงจันทร์
หลังจากนั้นฮูหยินใหญ่หรือมารดาของฮั่วฟู่เฉิงจะเพียรนำเสนอบุรุษคนใดก็ล้วนมีข้อตำหนิจากบุตรชายเสมอ แก่ไปบ้างล่ะ อ้วนไป ติดการพนันจะทำให้ครอบครัวมีปัญหาในภายหลังบ้างล่ะ ยากจนเกินไปสตรีนางนั้นจะลำบากในภายหน้า เจ้าชู้ เจ้าสำราญ ติดสุรา และเฉื่อยชาเกินไป ทำราชการไม่ก้าวหน้าบ้างล่ะ ปัญญาทึบไปบ้างล่ะ ขาสั้นยาวไม่เท่ากันบ้างล่ะ ข้อตำหนิของท่านเจ้ากรมอาญาหนุ่มนั้นมีหลากหลายที่เขาเอ่ยขัดมารดาของเขาแทบจะทุกครั้งไปจนมารดาของเขาส่ายหัวอย่างไม่เข้าใจบุตรชายของตนเอง เขาจะเรื่องมากไปทำไมกัน ตัวเองก็ไม่ได้เป็นคนแต่งงานเองสักหน่อย วุ่นวายเหมือนสตรีนางนั้นเป็นน้องสาวของเขาจริงๆ อย่างนั้นแหละ ทั้งๆที่สตรีนางนั้นก็แค่มาพำนักที่นี่เพียงชั่วคราว และนางมาพำนักก็เพื่อให้ท่านย่าหาคู่ครองที่เหมาะสมให้กับนาง แต่คนที่เรื่องมากกลับไม่ใช่ท่านย่า แต่กลับกลายเป็นเจ้ากรมหนุ่มที่เคยชิงชังรังเกียจนางไปเสีย ทำให้ดวงตาวิบวิบของท่านย่าชักจะเพ็งเล็งมาที่หลานชายคนโปรด ว่าเขาคิดอะไรอยู่กันแน่ และในวันหนึ่งขณะที่มารดาของเขาออกไปสังสรรค์กับสหายที่นอกจวน ท่านย่าที่อดใจเอาไว้หลายวันแล้วก็เอ่ยขึ้นว่า“ ฟู่เฉิง เจ้าอยาก
Last Updated : 2025-04-15ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 40 ไปออกงานกับบุรุษอื่น
อีกสามวันต่อมา เจ้ารองแม่ทัพเหลีียงก็มาถึงจวนของเขา เพื่อมารับสตรีนางนัั้นไปออกงานที่จวนของเขาที่กำลังจัดงานเลี้ยงวันเกิดบิดาของรองแม่ทัพหนุ่ม เจ้ารองแม่ทัพหนุ่มเข้ามาคารวะท่านย่ากับท่านแม่ของเขา และขออนุญาติรับตัวสตรีนางนั้นไปงานเลี้ยงด้วยกัน “ ไปกันเถอะ หนุ่มๆสาวๆ ป้ากับท่านย่าแก่แล้ว ค่ำลงก็อยากจะนอนพักผ่อน ป้าฝากน้องด้วยนะจงฮั่น ” ฮูหยินใหญ่มารดาของท่านเจ้ากรมหนุ่มบอกเขาอย่างอารมณ์ดีนัก หลังจากปฏิเสธคำชวนของเขาที่ชวนไปงานเลี้ยงวันเกิดของบิดาของเขาที่จวน ฮูหยินใหญ่มารดาของท่านเจ้ากรมรูปงามอารมณ์ดีนัก เพราะวันนี้สิ่งที่นางเพียรพยายามมาหลายวันเริ่มจะเห็นเป็นรูปร่าง เมื่อรองแม่ทัพหนุ่มพบสตรีนางนั้นเป็นครั้งแรกก็พึงใจหนักหนา รบเร้าให้มารดามมาขอหมั้นหมายให้กับเขา แต่ฮูหยินฮั่วบอกให้เขามารับนางไปงานเลี้ยงด้วยกัน และให้คบหากันระยะหนึ่งก่อน หากท่านย่าพึงใจถึงจะอนุญาตให้หมั้นหมายกันและวันนี้เมื่อมีงานเลี้ยงที่จวนของเขา รองแม่ทัพเหลียงจึงเห็นเป็นโอกาสที่จะได้ใกล้ชิดกับสตรีในดวงใจที่เพียงพบกันครั้งแรกเขาก็หลงรักนางเข้าแล้ว “ ได้ขอรับ ข้าจะดูแล น้องฮุ่ยหลินให้ดีที่สุดขอรับ และจะพ
Last Updated : 2025-04-15ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 41หึงแทบบ้า nc
เขาจะคิดทบต้นทบดอกกับนางอย่างขั้นเด็ดขาดจนนางไปหาบุรุษที่ไหนอีกไม่ได้เลย เมื่อนางเดินมาถึงที่บริเวณเขาซุ่มรอนางอยู่นั้น อ้อมแขนแกร่งก็เข้ารัดนางเอาไว้จนแน่น แล้วลากนางไปที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่มีพุ่มไม้เลื้อยขึ้นบดบังการมองเห็นของคนที่อาจผ่านไปมานั้นได้อย่างมิดชิด “ เป็นเช่นไรสนุกไหม หว่านเสน่ห์บุรุษไปทั่วจับได้กี่คนแล้วล่ะ ” ฮุ่ยหลินอ้าปากค้าง ตกตะลึงกับวาจาของเขานัก ไม่ต้องหันไปมองคนด้านหลังที่รัดนางเอาไว้แน่น ก็รู้ว่าเป็นผู้ใด “ ท่านเจ้ากรม ท่านพูดบ้าอะไรกัน ข้าไม่ได้หว่านเสน่ห์ชายอย่างที่ท่านว่าเสียหน่อย ” ขุนนางหนุ่มยิ้มเหยียด “ ไม่ได้หว่านเสน่ห์บุรุษเช่นนั้นหรือ แล้วชุดนี่มันอะไรกันเล่า มันเปิดเผยจนแทบจะเห็นเต้านมของเจ้าอยู่แล้ว ” เขาจ้องมองชุดฮั่นฟุ่ที่นางสวมที่มันเผยร่องอกขาวผ่องนิดๆ อย่างไม่พอใจนัก แล้วดึงมันอย่างแรงจนสาปเสื้อหลุดจากไหล่มนนั้น “ ท่านเจ้ากรม ท่าน อย่านะ อ๊าย !! ” นางร้องหวีดขึ้นอย่างตกใจ แต่ขุนนางไม่ได้สนใจเสียงร้องอย่างตกใจของนาง เพราะเขามัวแต่จับจ้องมองทรวงอกอวบใหญ่ที่มีผลอิงเถาสองผลชูชันออกมาเหมือนล่อลวงเขา เพราะสาปเสื้อที่ทำจากเนื้อผ้า
Last Updated : 2025-04-15ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 42 หญิงอุ่นเตียงยังว่าง
คืนนั้นเจ้ากรมอาญาหนุ่มนอนค้างกับฮุ่ยหลินทั้งคืน เขาโยกขย่มนางแทบจะจมเตียง ฮุ่ยหลินรู้ดีว่ามิควรยอมเขาเช่นนี้ แต่นางทำอะไรมิได้ และนางก็หลงรักเขามานาน จนมันเอ่อล้นเต็มหัวใจ ความรักและผูกพันที่มีต่อเขามันยังประทับแน่นอยู่ในใจ แม้จะรู้ว่าเขานั้นแสนชิงชังและรังเกียจนางมากเพียงใด แต่ในส่วนลึกของหัวใจก็ยังมีเพียงเขา จึงยอมเป็นของเขาอย่างเต็มใจ คืนนั้นทั้งคืนท่านเจ้ากรมอาญาหนุ่มสุขสมยิ่งนัก ยิ่งกว่าที่เคยกับหญิงคณิกาที่เขาเคยผ่านมา เขาจะเก็บฮุ่ยหลินไว้เป็นเมียบำเรอลับ ๆ ของเขา ฮุ่ยหลินในวันนี้กับครั้งอดีตต่างกันมาก เพียงเขาสบตากับนางเพียงครั้งเดียวเมื่อยามนางหวนกลับมาครั้งนี้หัวใจของเขาก็หลุดลอยไปหานางแล้ว แม้ปากจะบอกว่ายังคงชิงชังรังเกียจ แต่ก็คอยมองหาเขาไม่เว้นวาย และเมื่อรวบรัดให้นางตกเป็นเมียของเขาแล้วเช่นนี้ เขาจะมิยอมเสียนางให้กับบุรุษหน้าไหนทั้งสิ้น เมื่อเสพสุขกับนางจนหมดแรงเขาล้มลงนอนข้างๆ โอบกอดนางไว้แนบอกแกร่งของเขาทั้งคืน ฮุ่ยหลินแม้เจ็บระบบไปทั้งกายแต่นางก็สุขล้ำที่ได้ตกเป็นเมียของท่านพี่ที่นางหลงรักเขาข้างเดียวมานานหลายปี ล่วงเข้ายามซื่อ (เก้าโมงเช้า ) ท่าน
Last Updated : 2025-04-15ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 43 ไม่รักแต่ไม่พัก
ระหว่างที่นางร้องไห้จนนำ้ตามันเริ่มเหือดแห้งไป แล้วเมื่อครุ่นคิดหาทางออกให้กับตนเองได้แล้ว นางก็สบายใจขึ้น คิดว่าเสียว่านางซื้อความโง่ของตนเอง ขณะนั้นเป่าเอ๋อเปิดประตูเดินเข้ามาในห้องนอนน้อยนั้น เพราะนางเข้าไปในเรือนแล้วหาคุณหนูไม่พบ แต่เมื่อยามสายๆ นางเห็นท่านเจ้ากรมหนุ่มเดินหน้าตาบึ้งตึงออกมาจากเรือนรับรองที่ไม่มีคนพำนักมันเป็นเรือนว่างเปล่า แต่นางก็เกิดสงสัยขึ้นมาจึงได้เปิดประตูเข้าไปดู หลังจากลับร่างของเจ้ากรมอาญานั่นแล้ว และสิ่งที่นางกังวลมาตลอดช่วงเช้าก็เป็นจริง นางเห็นร่างของคุณหนูที่ผ้าผ่อนหลุดลุ่ย นั่งอยู่บนฟูกหนานุ่มกลางเตียงในห้องนอนน้อยที่อยู่ในเรือนรับรอง เป่าเอ๋อเพ่งพิศดูใบหน้านวลของคุณหนูชัดๆ นางมองดวงตาที่บวมช้ำดังเช่นคนที่ผ่านการร้องไห้อย่างหนักมา นางตะลึงงันแล้วรีบตรงเข้าไปสอบถามเรื่องราวของคุณหนู “ คุณหนูเป็นอะไรเจ้าคะ ทำไมตาของคุณหนูบวมช้ำมากเช่นนั้นเจ้าคะ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ หรือท่านเจ้ากรมอาญารังแกคุณหนูอีกแล้วหรือเจ้าคะ ” ฮุ่ยหลินยิ้มเศร้าๆให้อิงเอ๋อ “ เขารังแกข้าไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ต่อไปนี้ข้าจะไม่ยอมให้เขามารังแกข้าฝ่ายเดียวอีกแล้ว สิ่งที่ข้าทำกับเขาเ
Last Updated : 2025-04-15
Latest chapter
ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 58 ตอนจบที่สุขสันต์
หลังจากเป่าเอ๋อลงมาจากรถม้าของว่าที่สามี แล้วนางก็ยืนรอส่งเขาจนรถม้าแล่นลับตาไป ในอกของนางพองฟูและเบ่งบานไปด้วยความสุขความสมหวัง นางไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่านางจะได้เป็นสตรีที่ชายที่มีฐานะสูงส่งกว่านางจะหันมามอง นางแทบไม่เคยคิดว่านางจะเป็นหญิงที่ร้องครวญครางอยู่บนตักของเขาอย่างเมื่อครู่ที่ในรถม้า เมื่อถูกเขาจูบมัดจำและฟอนเฟ้นร่างงามของนาง ว่าที่สามีจากไปพร้อมกับคำสัญญาว่าอีกสามวันเราจะได้อยู่ด้วยกันอย่างที่ปรารถนาแล้วหลังจากนั้นฮุ่ยหลินก็ต้องเป็นฝ่ายมาส่งเจ้าสาวขึ้นเกี้ยวในอีกสามวันต่อมา และไปร่วมพิธีแต่งงานเล็กๆที่จวนของรองแม่ทัพหนุ่มกับสามี เพราะท่านเจ้ากรมไม่มีทางปล่อยให้ภรรยาไปที่จวนของรองแม่ทัพเหลียงโดยที่ไม่มีเขาไปด้วยอยู่แล้ว หลังจากนั้นก็เป็นอันว่าเป่าเอ๋ออดีตสาวใช้ของฮุ่ยหลินก็กลายเป็นอนุของรองแม่ทัพเหลียงอย่างเต็มตัวแล้ว และเขามีทีท่าว่าทั้งรักและหลงไหลนางมาก ถึงขนาดให้มาอยู่ที่เรือนเล็กข้างๆเรือนหลักของเขา ฮุ่ยหลินก็หวังว่าต่อไปชีวิตของเป่าเอ๋อจะราบรื่นสมหวังและมีความสุขกับชายที่นางรักเช่นนี้ตลอดไปหนึ่งปีต่อมา ฮุ่ยหลินคลอดบุตรชายที่เป็นแก้วตาดวงใจของจวนสกุลฮั่ว เขาตัว
ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 57 ครองคู่สมใจ nc
ท่านเจ้ากรมหนุ่มค่อยๆ ขยับเอวสอบของตนเองช้าๆ แล้วค่อยๆเร่งจังหวะ “ อื้อ… อะ อะ อ๊าาย อื้อ อู๊ยยย อู๊ยย อู๊ยยย….” แล้วค่อยๆ โยกขย่มนางอย่างรุนแรงจนกลายรัวบั้นเอวถี่ยิบ โถมเข้าไปในกายของนางอย่างรุนแรง ฮุ่ยหลินหอบหายใจกระชั้น นางเสียว เสียวเหลือเกิน แอ่นสะโพกอวบให้เขาทิ่มแทงเข้ามาอย่างไม่ยั้ง “ อ๊าา อู๊ยยย อู๊ยยย อาาา ซี๊ด … อู๊ยยย ” เสียงครางกระเส่าของนางยิ่งทำให้คนบนร่างแทบจะคลั่ง เขากัดฟันเอาไว้แน่น เพื่อห้ามตัวเองไม่ให้หลั่งออกมา เพราะร่องอวบของนางตอดรัดเขาอย่างบ้าคลั่งรุนแรง ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ คุณชายหนุ่มก้มลงดูดผลอิงเถาของนางอีกครั้ง ขณะที่รัวบั้นเอวไม่ยั้งใส่ร่องรักของนาง แทงเข้าแทงออกอย่างรุนแรง เขาทั้งงัดทั้งเสย เข้าออกจนกระทั่งฮุ่ยหลินกระตุกเกร็งหลายๆครั้ง แล้วเสร็จสมไปก่อน นางหายใจแรงๆ หอบเหนื่อยยิ่งนักขณะที่เจ้าบ่าวหมาดๆ ยิ่งโหมกระหน่ำกระแทกร่องสวาทของนางอย่างรุนแรง ด้วยจังหวะกระชั้นชิด เหงื่อไหลโทรมกาย ก่อนที่ทั้งสองจะกอดรัดกันแล้วร่องสวาทของฮุ่ยหลินก็ตอดรัดดูดกลื่นน้ำรักอุ่นของสามีของนางจนหมดสิ้นทุกหยาดหยดที่เขามี เจ้ากรมหนุ่มล้มตัวลงบนอกอวบของนางแล้วหายใจหอบอย่า
ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 56 ในห้องหอที่อุ่นจนร้อน nc
ยิ่งนางดิ้นรนและกรีดร้องบอกเขาว่าไม่อยากจะเป็นของเขา ฟู่เฉิงยิ่งออกแรงดูดผลอิงเถาของนางแรงยิ่งขึ้นส่งผลให้ฮุ่ยหลินเสียวซ่าน เสียวขึ้นมาอย่างรวดเร็วอย่างห้ามเอาไว้ไม่ได้ ” อ๊าย อ๊าา อื้อ..อื้อ…" ฮุ่ยหลินครางเสียงสั่นระรัว นางรู้สึกวาบหวามอย่างห้ามตนเองเอาไว้ไม่ได้ นางรับรู้ว่าบัดนี้น้ำรักในร่องอวบของนางนั้นไหลออกมาจนเปรอะเปื้อนตามง่ามขา ช่าง….น่าอาย น่าอับอายเหลือเกิน ไม่นะ นี่ร่างกายของข้า มันสยบยอมเขาอีกแล้ว ไม่นะ ไม่….ท่านเจ้ากรมหนุ่มเงยหน้าขึ้นจากอกอวบของนาง เขาจ้องมองนางด้วยดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความต้องการอย่างมากมาย จนเจ้าสาวหมาดๆ เบือนหน้าหลบสายตาคมนั้น เจ้ากรมหนุ่มถอดอาภรณ์ของตนเองทีละชิ้นขณะที่ตาก็จ้องมองใบหน้าหวานที่เริ่มแดงระเรื่อ แก้มนวลของนางน่าจูบยิ่งนัก เมื่อกายล่ำสันที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามหนั่นแน่นไปทั้งตัวเปลือยเปล่า เขาก็เบียดต้นขาแข็งแกร่งนั้นแทรกผ่านเรียวขาขาวอวบทั้งสองข้างของนาง แล้วถูไถเสียดสีโหนกบุปผาไปมา แค่เพียงเท่านี้ก็ส่งผลให้ฮุ่ยหลินร้องครวญครางอย่างบ้าคลั่งแล้ว นางบิดกายไปมาเพราะความเสียวที่เพิ่มขึ้นอย่างมากมาย ไม่ใช่การดิ้นรนหนีไปจากคนบนร่างอีกแล้ว ป
ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 55 อนุของรองแม่ทัพ nc
รองแม่ทัพหนุ่มหลงลืมฮุ่ยหลินไปจนหมดสิ้นเมื่อพบสตรีบริสุทธิ์ผุดผ่องที่แม้อ่อนหัดแต่นางเรียนรู้ได้รวดเร็วนัก แม้นางยังใหม่ในเกมรัก และนางก็มีทุกอย่างที่สตรีควรจะมี ผิวพรรณผุดผาดหน้าอกอวบใหญ่และสะโพกที่ผายกำลังดี เขาคิดว่าหากนางได้สวมอาภรณ์ชั้นดี นางก็คงไม่ต่างกับคุณหนูในห้องหอทั้งหลายในเมืองนี้ แม้นางไม่งามเท่าฮุ่ยหลินแต่นางกล้าและเร่าร้อนกว่ามาก นางกล้าทำทุกอย่างตามใจเขา นางไม่เขินอายยามเริงรัก ปล่อยใจและกายให้กับเขาอย่างเต็มที่ ทั้งสองพากันไปโยกขย่มกันในถังน้ำในห้องนอนของอดีตคุณหนูของนางที่บัดนี้ไม่ได้ใช้งานแล้ว เรือนนี้เป็นเรือนว่างที่ปิดเอาไว้ ไม่มีใครมาที่นี่อีก เพราะเก็บข้าวของไปหมดแล้ว ตลอดคืนเรือนหลังน้อยนี้กลายเป็นเรือนรักของรองแม่ทัพเหลียงและเป่าเอ๋ออนุหมาดๆของเขาที่ต่างก็หลงไหลในกันและกัน จนบทรักที่เร่าร้อนดำเนินไปตลอดค่ำคืน เพราะต่างก็ยังไม่อิ่มเอมในกันและกัน คนสนิทของรองแม่ทัพหนุ่มทั้งสองคนที่ติดตามมางานเลี้ยงในวันนี้ นั่งเฝ้าอยู่หน้าเรือนเพราะนายของเขายังอยู่ข้างใน เสียงเริงรักของทั้งสองได้ยินออกมาเป็นระยะตลอดทั้งคืน ทหารคนสนิทต่างยักคิ้วให้แก่กันอย่างร
ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 54 ห้องนอนน้อยที่เร่าร้อน nc
นายท่านหนุ่มก้มลงชิมน้ำหวานจากร่องอวบของนางจนเหือดแห้ง เขาดื่มมันอย่างเอร็ดอร่อย แล้วอยู่ๆเขาก็จับร่างอวบพลิกคว่ำลงฟูกนอนหนานุ่มนั้น พร้อมกับดึงบั้นท้ายอวบอัดของนางขึ้นให้มันลอยสูงพอที่เขาจะสอดเจ้าลูกชายที่แข็งขึงไปหมดของเขาจ่อเข้ากับร่องอวบของนางจากทางด้านหลัง “ อ๊าาา อ๊าาย นายท่านเจ้าคะ สอดมันเข้ามา ได้โปรดเจ้าค่ะ กระแทกข้าเสียที อ๊าา อ๊าา อ๊ายยย “ สาวใช้คนงามแอ่นก้นงามงอนของนางส่ายไปมาเพื่อยั่วยวนเขาอย่างถึงที่สุด ไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อน แต่ทนไม่ไหวแล้ว นางร่าน ร่านเหลือเกินแล้ว และนางต้องการเขา ชายที่เป็นสามีของนาง ในใจของเป่าอันมันแอบมีเขาซุกซ่อนเอาไว้ ตั้งแต่พบเขาคราวแรกพร้อมกับคุณหนู แต่นางมิกล้าอาจเอื้อมได้แต่แอบเมียงมอง และเก็บเอาเขาไปฝันตามภาษาสาวรุ่นที่ต้องการไออุ่นจากคนรัก นางคิดว่าความรักครั้งนี้มัันไม่มีทางจะเป็นไปได้ เพราะชายที่นางบังอาจแอบรัก เป็นคนรักของคุณหนูของนาง ” เป๋าเอ๋อ เจ้าร่านชายเช่นนี้ ถูกใจข้ายิ่งนัก ข้าจะกระแทกเจ้าแล้ว กระแทกเจ้าให้มิดด้าม ขย่มแรงๆ ให้เจ้าเดินไม่ได้เลยคอยดู “ รองแม่ทัพหนุ่มที่บัดนี้อารมณ์รักพุ่งขึ้นสูงมาก จนพร่ำพูดคำ
ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 53 ของชดเชยที่หวานนัก nc
สาวใช้ตัวน้อยครวญครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหวอีกต่อไป จำต้องปล่อยเสียครางดังแมวที่ขู่ฟ่อเบาๆ แต่มันก็เบาบางมากจนคนใต้ร่างแทบไม่รู้สึกอะไร และยิ่งครางยิ่งถูกเขาบดจูบอีกครั้งอย่างเร่าร้อน ลิ้นสากหนาของเขานั้นเข้าเกี่ยวพันลิ้นเล็กของเป่าเอ๋ออย่างดูดดื่ม เขาดื่มกินความหอมหวานราวกับน้ำผึ้งนั้นอย่างมัวเมา รู้สึกติดใจนัก นางเป็นเพียงสาวใช้แต่นางสดใหม่และหวานหอมยิ่งนัก ทำเอารองแม่ทัพหนุ่มติดใจนางเข้าแล้วส่วนหัวใจดวงน้อยของเป่าอันที่มันเคยแอบหลงรักเขา และแอบมองเขา แต่ไม่กล้าคิดเกินเลย บัดนี้มันรู้สึกวูบโหวงในใจอย่างที่ไม่เคยมาก่อน เรี่ยวแรงที่ควรจะมีเอาไว้ขัดขืนเขากลับเหือดหายไปที่ใดไม่รู้ได้ มือที่ควรจะผลักร่างหนาของเขาออกไป กลับไม่ยอมเคลื่อนไหวทำตามหน้าที่ของมันราวกับยอมให้เขาลงทัณฑ์บนเรือนกายของนาง แต่นางผิดอันใดเล่า เขาพร่ำบอกว่าเขาต้องการให้นางชดเชยให้เขา แต่ไม่ได้บอกว่าผิดอะไร แต่เขาดูแค้นเคืองมาก หรือเขาจะผิดหวังจากคุณหนูของนางเสียก็ไม่รู้ได้ จึงได้มาลงที่นางเช่นนี้ เป๋าเอ๋อครุ่นคิด ดวงตาของเขาที่จ้องมองที่นางในคราวแรกมันจึงเต็มไปด้วยไม่พอใจ แต่บัดนีี้คนที่ดูโกรธแค้นเหล
ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 52 ของชดเชยที่พึงใจ nc
ร่างบางถูกกระชากจนนางเซหลุนๆตามแรงของบุรุษที่นางคลับคล้ายคลับคลาว่าเขาคือท่านรองแม่ทัพเหลียงจงฮั่นนั่นเอง เป่าเอ๋อปลิวลงไปนั่งอยู่บนเตียงสี่เสาหลังใหญ่ในห้องนอนของคุณหนูของนางที่บัดนี้ข้าวของถูกขนย้ายไปหมดแล้วเหลือเพียงเครื่องเรือนที่ไม่จำเป็นต้องขนไปเพราะที่เรือนใหญ่ก็มีอยู่แล้ว จึงได้ทิ้งเอาไว้ที่เรือนหลังนี้เตียงสี่เสานั้นก็ไม่ได้ถูกยกไปเช่นกัน เมื่อร่างของสาวใช้ที่ก็มีความงามไม่น้อยของอดีตสตรีที่เขาหลงรักปักใจลงไปกองอยู่บนฟูกแล้ว “ เอาละถอดอาภรณ์ออกให้หมด ” รองแม่ทัพหนุ่มเอ่ยขึ้น ดวงตาคมดุจเหยี่ยวจ้องมองเป่าเอ๋ออย่างบีบบังคับ เป่าเอ๋อไม่เคยเห็นท่าทางดุดันของรองแม่ทัพหนุ่มมาก่อน วันนี้เขาเปลี่ยนไปอย่างมาก นางเคยแต่เห็นเขาสุภาพ และนุ่มนวลกับคุณหนูของนาง แต่วันนี้เขาดูดุดันและดูกรุ่นโกรธอย่างมาก เป่าเอ๋อเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลานั้น “ ทำไมข้าจะต้องถอดด้วย ท่านเป็นอะไรไปเจ้าคะ ” เป่าเอ๋อก็ยังอดที่จะต่อว่าเขาไม่ได้แม้จะรู้ว่าตัวเองไม่มีทางสู้ใดๆ เลย “ จะถอดดีๆ หรือว่าจะให้ข้าเรียกคนสนิทของข้าเข้ามาเป็นผัวของเจ้าด้วย จะยอมเป็นเมียข้าเพียงแค่คนเดียวหรืออยากจะได้ผัวทีเดียวห
ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 51 แต่งงานกับพี่เขาเสีย
“ แต่ท่านป้าเจ้าคะ ฮุ่ยหลินไม่ได้ตั้งครรภ์นะเจ้าคะ หากท่านเจ้ากรมฯต้องการรับผิดชอบฮุ่ยหลิน คงไม่จำเป็นหรอกเจ้าค่ะ ฮุ่ยหลินบอกกับเขาไปแล้วว่าให้เลิกแล้วต่อกัน ฮุ่ยหลินไม่ได้ติดใจอะไรอีก แต่ต่อไปท่านเจ้ากรมไม่ควรจะมายุ่งเกี่ยวกับฮุ่ยหลินอีก ” นางรีบเอ่ยคัดค้าน เพราะไม่อยากจะแต่งงานกับคนปากร้ายผู้นี้แล้ว “ จะได้อย่างไรกันเล่า ท่านพี่ของเจ้ากับเจ้าได้เสียกันแล้ว บ่าวไพร่รู้กันไปทั้งจวน พ่อบ้านฮั่วเพิ่งมาบอกกับย่าว่าบ่าวไพร่มันซุบซิบกันไปทั้งจวนแล้ว เจ้าไม่อายหรือ แต่งงานกับพี่เขาเสีย อย่าขัดคำท่านป้าของเจ้าเลย ” เมื่อท่านย่าออกโรงอีกคนฮุ่ยหลินจึงไม่กล้าปฏิเสธ ได้ก้มหน้านิ่งเงียบยอมจำนนแต่โดยดี ส่วนคนที่นั่งส่งสายตาวิบวับนั่นยกยิ้มอย่างสมใจหลังจากนั้นฮูหยินใหญ่ก็เริ่มวางแผนการจัดงานแต่งงานของบุตรชายอย่างวุ่นวาย และสั่งให้้ช่างจากร้้านขึ้นชื่อของเมืองมาวัดตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวถึงจวน สั่งให้ตัดชุดที่ปราณีตและงดงามที่สุด เรื่องราคาไม่เกี่ย'อยู่แล้ว เพราะเป็นการแต่งงานของท่านเจ้ากรมอาญาบุตรชายคนเดียวของจวน ส่วนคนตัวโตที่นับจากแน่ใจว่าเขาจะได้เมียรักมาครอบครองอย่างถูกต้องแน่แล้ว ใบหน้าเ
ฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ บทที่ 50 สารภาพความจริง
“ ไม่เห็นจะเป็นไร เขากำลังจะหมั้นหมายจะแต่งงานกันแล้ว ผู้ใหญ่ก็พูดคุยตกลงกันแล้ว อีกไม่นานนางก็จะกลายเป็นฮูหยินของเขา พวกเขาออกไปด้วยกันคงจะอยากหาเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง ให้ได้มีเวลาพลอดรักกันบ้าง คนกำลังจะหมั้นหมายกัน และรองแม่ทัพเหลียงก็ดูจะหลงไหลฮุ่ยหลินอย่างกับอะไร ช่างพวกเขาเถอะ ไม่ใช่เรื่องของลูก ” แล้วมารดาของท่านเจ้ากรมก็จะออกเดินต่อไปยังเรือนของท่านย่า แต่แล้วก็จำต้องชะงักเท้าที่กำลังจะก้าวเดินอีกครั้ง “ ไม่ใช่เรื่องของข้าอย่างไรขอรับท่านแม่ นางเป็นเมียของข้า เป็นมาหลายครั้งแล้ว ป่านนี้ลูกของข้าก็อาจจะอยู่ในท้องของนางแล้วก็ได้ แล้วท่่านแม่จะให้นางแต่งงานออกไปกับชายอื่นได้ลงคอหรือขอรับ ข้าปลุกปล้ำนางที่สวนเพราะหึงหวงที่นางออกไปกับชายอื่น และไปนอนกับนางแทบจะทุกค่ำคืนหลังจากนั้นที่เรือนเล็ก ลูกย่องไปหานางและสั่งไม่ให้นางกับสาวใช้ของนางบอกใครในเรื่องนี้ และเมื่อตอนที่ท่านย่ากับท่านแม่ไม่อยู่ที่จวน ลูกก็หลอกนางว่าป่วย นางจึงได้ขึ้นมาดูอาการของลูกที่บนเรือน แล้วลูกก็ปล้ำนางอีก และนอนอยู่ด้วยกันในห้องของลูกมาตลอดจนถึงเมื่อคืนนี้ขอรับท่านแม่ นางเป็นเมียของลูกแล้ว ไ
