Share

ชุ่ยชุ่ยคลอดแล้ว

last update Last Updated: 2024-11-13 11:36:53

หมู่บ้านเถาฮวา

ท่านอาถังเหมินไปได้สามเดือนแล้ว เขาส่งจดหมายมาตลอดเวลา เสี่ยวเล่อที่ตอนนี้ตั้งครรภ์ห้าเดือนแล้วจ้าหลานตั้งครรภ์ได้แปดเดือนจางลี่อินก็เช่นกัน ซุนเฟิงย่ากับหูไห่ถิงตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือน

ตอนนี้ในบ้านกำลังวุ่นวายเพราะชุ่ยชุ่ยเจ็บท้องมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว นางเอาแต่กรีดร้องจนหลี่เสี่ยวหรูต้องให้บรรดาพี่สาวไปอยู่อีกเรือนไม่เช่นนั้นพวกนางจะจิตตกกันหมด

"อื๊อออ เจ็บท่านอาหวงชุ่ยชุ่ยเจ็บท่านอยู่ที่ไหน ฮือๆๆ"

แม่นางชุ่ยชุ่ยเจ้าเบ่งหน่อยนะ ออกแรงอีกนิดเถอะ ใกล้แล้ว"

"ไม่ไหวแล้วท่านป้า อ๊ายยย ท่านอาเจ้าขาเมียเจ็บเหลือเกิน ฮือๆๆ พี่เสี่ยวหรูช่วยข้าที"

"ไม่เป็นไรๆเจ้าผ่อนคลายนะ จับมือพี่ไว้พี่อยู่ตรงนี้ นึกถึงวันที่พ่อของเขาจะมาหาสิ หากเขารู้ย่อมดีใจ เจ้าพยายามอีกนิดนะเด็กดีของพี่"

"ฮือๆๆ ฮึบบบ อ๊ะ อ๊ายยย กรี๊ดดด"

อูแว้ๆๆๆเสียงร้องไห้จ้าของเด็กน้อยดังออกมาจากด้านใน ปี้เฉาดีใจกระโดดกอดเย่เซียวฉางแน่นก่อนจะเอ่ย

"คลอดแล้วพี่ชุ่ยชุ่ยคลอดแล้ว"

เย่เซียวฉางถึงกับกลืนน้ำลาย ก็สองเต้าของนางเบียดต้นแขนเขาอยู่ นุ่มนิ่มเพียงนี้จะให้เขาทนไหวหรือก่อนจะเอ่ยเสียงพร่า

"ปะ ปี้เฉา เจ้าอย่ากะ กอดข้าแน่นสิ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   หวงจื่อหานเจ้ามันน่าสมเพช

    เมืองหลวงท้องพระโรงอ้ายเฟยหรงยืนอยู่คนละฝั่งกับหวงจื่อหาน ทั้งคู่สบตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร หวงจื่อหานเองก็ไม่ค่อยชอบใจไหวอ๋องเท่าไหร่นักเขาเป็นพวกใจแคบยิ่งกว่ารูเข็ม เดี๋ยวนะรูเข็มหรือเหมือนแม่ลูกวางน้อยของเขาก็ด่าเขาคำนี้เช่นกัน อ้ายเฟยหรงกล่าวรายงานหน้าพระพักตร์"ทูลฝ่าบาท ครั้งนี้จับกุมเกลือเถื่อนได้หลายต้านนักพ่ะย่ะค่ะ คนสมรู้ร่วมคิดคงตำแหน่งใหญ่โตไม่น้อย ถึงได้ไม่เกรงกลัวราชสำนักสักนิด""ท่านอ๋องกล่าวเช่นนี้ หรือทรงคิดว่ามีขุนนางร่วมด้วยหรือพ่ะย่ะค่ะ""อำมาตย์หวังคิดว่าอย่างไรเล่า ปลาซิวปลาสร้อยเช่นนั้นจะกล้าขนเกลือเถื่อนเยอะเพียงนี้เชียวหรือ"หวังเฮ่าไม่ตอบ เขาเสียหายหนักมาก ไหวอ๋องเคลื่อนไหวอย่างไรไม่มีใครรู้ได้ อยู่ๆคนของเขาก็ถูกจับกุมเกลือถูกยึดทั้งหมดหึตาเฒ่าคิดว่าเจ้าจะหลุดพ้นสายตาของข้าหรือ ยังมีสมรู้ร่วมคิดกับต่างแคว้นซื้อขายอาวุธอีก รอหนิงอ๋องกลับจากชายแดนก่อนเถอะ หวังกุ้ยเฟยบุตรสาวจิ้งจอกของเจ้าคงได้ไปร้องงิ้วที่ตำหนักเย็น จากนั้นฮ่องเต้ก็ตรัสกับไหวอ๋อง"ไหวอ๋อง เรื่องเกลือเถื่อนยกให้ท่านกับท่านราชครูหวงทำงานร่วมกันเถอะ วันนี้พอแค่นี้กวงกงกงเลิกประชุมเถอะ"กวงกงกงประ

    Last Updated : 2024-11-13
  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   ฟ้องเอาสินเดิมมารดาคืน1

    พวกเขาถกกันอยู่สักพักก็มีทหารยามของจวนอ๋องเข้ามารายงาน ถังฟั่นได้รับรายงานจึงเดินมาในห้องที่หกคนประชุมกันอยู่"ท่านราชครู มีคนจากบ้านท่านมาหาขอรับ""ใครกันรองเจ้ากรม""เหมือนจะเป็นบุตรชายพ่อบ้านท่านน่ะ มีเรื่องด่วนมาแจ้งขอรับ""ถังฟั่นเจ้าให้เขาเข้ามาเถอะ วุ่นวายจวนข้านักเหอะ"บุตรชายพ่อบ้านมาถึงก็ตรงมาหาหวงจื่อหานรายงานทันที"ใต้เท้าเกิดเรื่องแล้วขอรับ""มีเรื่องอะไรอาจื่อ""เอ่อ เศรษฐีเฟิงมาเมืองหลวงขอรับ ตอนนี้อยู่ที่ศาลแล้วขอรับ""เศรษฐีเฟิ่ง เฟิ่งอันหยูหรือ เขามาเมืองหลวงแล้วอย่างไรไหนว่าจะไม่เหยียบเมืองหลวงอีกตลอดชีวิต ตัดขาดสกุลหวงกับป๋อเหวินแล้วมิใช่หรือพี่จื่อหาน"หยางหมิงเช่อพอจะรู้ว่าหวงซานไห่พี่ชายหวงจื่อหานทะเลาะกันใหญ่โตกับเฟิ่งอันหยู เขาถามหลานชายว่าจะไปอยู่กับเขาไหมแต่หวงป๋อเหวินไม่ไปกลับปิดประตูจวนใส่หน้าเขาอีกด้วย ตอนนั้นหวงป๋อเหวินอายุเจ็ดขวบเท่านั้นเอง แล้วนี่พวกเขามาได้อย่างไร ยังมาที่ศาลอีกด้วย"อาจื่อ พูดให้ชัดเจน เฟิ่งอันหยูมาเมืองหลวงทำไม แล้วที่จวนเกิดเรื่องอันใด"บุตรชายพ่อบ้านอ้ำอึ้งๆหวงจื่อหานจึงเอ่ยเสียงเข้ม"พูด""เอ่อใต้เท้า คุณชายน้อยหวงป๋อเหวินเขียนคำ

    Last Updated : 2024-11-13
  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   ทวงเอาสินเดิมคืน2

    หวงป๋อเหวินตาแดงกำลังจะเอ่ยตอกกลับบิดาแต่ก็มีเสียงนุ่มเย็นเอ่ยออกมาก่อน"ป๋อเหวินมาหาย่าทวดสิ บอกย่าทวดสิเกิดอะไรขึ้น"หวงป๋อเหวินตาแดงก่อนจะเดินมาหาหญิงชรานั่งลงคุกเข่าแนบใบหน้ากับตักนางก่อนจะเอ่ยอย่างอัดอั้น"ท่านย่าทวด เดิมทีข้าไม่อยากทำเช่นนี้ แต่พวกเขาผลาญเงินทองมารดาข้า มิใช่ว่าข้าเสียดายแต่หลิวเย่วเอาไปปรนเปรอบุรุษ เอาเงินที่มารดาข้าเก็บไว้ให้ข้าเพื่อแต่งภรรยาไปให้บ้านเดิมนาง อุดรูรั่วสกุลหลิน อาจารย์ที่จ้างมาสอนข้ามิใช่บัณฑิตแต่อย่างใด แต่เป็นชายชู้ของนางขอรับ แซ่หวงข้าไม่อยากได้แล้ว ข้าจะกลับไปใช้แซ่เฟิ่งท่านแม่ขอท่านย่าทวดอนุญาตด้วย"หวงซานไห่มองหน้าบุตรชาย มองหน้าหลิวเย่วทันที เขามีคำถามมากมายหลิวเย่วทำเป็นเสียใจก่อนจะเอ่ยออกมา"ข้าถูกใส่ร้ายถึงเพียงนี้เช่นนั้นข้าขอตายอยู่ที่นี่เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของข้า ลาก่อนนายท่าน""เย่วเอ๋อร์ อย่านะข้าเชื่อเจ้า ไอ้ลูกเลวหวงป๋อเหวินเจ้ามันอกตัญญู"หลิวเย่ววิ่งมาจะชนเสาแต่นางไม่ได้ออกแรงเท่าไหร่ ใครจะรู้ว่าอยู่ๆก็มีแส้เส้นโตรัดข้อเท้านางเหวี่ยงไปที่เสาทันที หลิวเย่วตกใจร้องออกมา"อ๊ายยยข้าไม่ได้อยากตายจริง ช่วยข้าที"สิ้นคำของนางแส้

    Last Updated : 2024-11-13
  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   จัดการพระชายาเว่ยอ๋อง

    หลังจากเสร็จเรื่องเสร็จราวหวงจื่อหานก็มานั่งคุยจริงจังกับพ่อตาสักที"นี่นานเท่าไหร่แล้วครึ่งปีไม่ใช่สิแปดเดือนแล้วเจ้ายังหาบุตรสาวข้าไม่เจออีกหรือไงหวงจื่อหาน""ท่านอ๋อง มิใช่ไม่ตามหาแต่อยู่ถูกเรียกกลับมาทั้งที่ไม่จำเป็นต้องเรียกกระหม่อมสักนิด กระหม่อมกำลังสงสัยอนุชาพระองค์นะพ่ะย่ะค่ะ หรือว่าพระองค์มีส่วนในเรื่องนี้""เฟยหรงน่ะหรือ วันๆอยู่แต่ข้างนอกบ้านช่องไม่กลับเมืองหลวงไม่เหยียบ จะรู้เรื่องไห่ถังได้อย่างไรกัน""ไม่รู้จริงหรือพ่ะย่ะค่ะ เหตุใดเมื่อตอนเลิกประชุมที่หน้าประตูท้องพระโรงไหวอ๋องทรงตรัสว่า ให้เขาเป็นคนตามหาหลานให้ดีไหม ไหวอ๋องเพิ่งทราบว่าภรรยากระหม่อมหาย แต่ไม่มีใครบอกไหวอ๋องนะพ่ะย่ะค่ะว่านางคือบุตรสาวพระองค์ ไหวอ๋องก็เพิ่งกลับเมืองหลวงพร้อมกระหม่อม"อ้ายฉีเองก็คิดตาม น้องชายเขาคนนี้ฉลาดนัก หรือว่าไอ้เด็กบ้านี่เจอบุตรสาวเขาแล้วจริงๆ และสืบจนรู้แล้วว่านางเป็นใครเลยเอาคืนหวงจื่อหาน ไม่ได้ต้องไปถามอ้ายเฟยหรงให้รู้เรื่อง"ข้าจะไปถามให้รู้เรื่อง ว่าเขาเคยเจอไห่ถังหรือเปล่า""จะทรงไปถามจริงๆหรือพ่ะย่ะค่ะ หากเขาซ่อนจริงๆแล้วพระองค์ไปถามจะไม่ยิ่งพานางไปซ่อนที่อื่นอีกหรือ ไหวอ๋องไม

    Last Updated : 2024-11-13
  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   จัดการกบฎสกุลหวัง

    ตอนเช้าเมื่อรับอาหารเช้าเรียบร้อยหวังซู่ซู่ก็เดินเล่นในจวนเพื่อรอสวามีตื่น ยามซื่อนางเดินมาก็เห็นว่ามีขบวนรถม้าเตรียมพร้อมเอาไว้ มีทหารกว่าห้าร้อยคนยืนประจำที่รอคำสั่ง หวังซู่ซู่ที่เดินมาถึงหน้าลานบ้านก็แปลกใจ หรือท่านอ๋องรู้ว่านางต้องการสิ่งใดจึงเตรียมไว้ให้ หวังซู่ซู่เดินไปหายอบกายทำความเคารพ"อาซู่ถวายพระพรท่านอ๋อง เหตุใดวันนี้คนมากนัก จะทรงไปที่ใดหรือเพคะ""พวกเขาจะไปส่งเจ้าน่ะ""ท่านอ๋องทรงตรัสล้อเล่นอันใดกัน ไปส่งหม่อมฉัน ส่งไปไหนกันเพคะ"อ้ายเว่ยหันมายิ้มให้นางก่อนจะเอ่ยกับทหารที่ยืนรอรับคำสั่ง"พวกเจ้าดูแลพระชายาให้ดีจนกว่าจะถึงวันหานรั่ว พระชายาจะไปสวดมนต์ขอพรให้ข้ากับท่านหญิงเป็นเวลาสามปีไม่กลับเมืองหลวง"หวังซู่ซู่ร้องโวยวายทันที"ท่านอ๋องหมายความว่าอย่างไรเพคะ ให้หม่อมฉันไปไหน พระองค์ท่านอ๋อง ๆๆๆ"หวังซู่ซู่ร้องจนไร้เสียง นางถูกองครักษ์จับขึ้นรถม้าจากนั้นรถม้าก็ควบออกไปทันที อ้ายเซียงเซียงวิ่งไปหามาหามารดาก่อนจะถูกองครักษ์จับตัวไว้อ้ายเว่ยเอ่ยแก่บุตรสาวเสียงเย็น"หัดทำตัวให้ดีๆ ไม่เช่นนั้นข้าจะส่งเจ้าไปสวดมนต์กินเจเป็นเพื่อนมารดาเจ้า"ทางด้านสกุลหวังที่ตอนนี้ใกล้ถึงเวลาส่ง

    Last Updated : 2024-11-13
  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   หากมิรักมิสู้ปล่อยนางไป

    จวนราชครูผ้าแพรสีแดง กระดาษอักษรมงคล โคมไฟประดับประดาไปทั่วทั้งจวน หวงจื่อหานเดินเข้ามาก่อนจะทักทายหวงจางเหว่ย"ท่านพ่อ ท่านแม่เล่าขอรับ""นางกำลังเตรียมงานวันเกิดท่านย่าเจ้าอยู่ หานเอ๋อร์เสร็จจากเรื่องนี้จะไปตามหานางใช่หรือไม่""ขอรับท่านพ่อ เดิมทีพอระแคะระคายมาบ้างว่านางไปทางใด แต่เพราะต้องกลับมาจัดการสกุลหวังกับสายลับแคว้นอี้ อีกทั้งเรื่องเกลือเถื่อนทำให้เบาะแสที่ได้แต่แรกเริ่มขาดๆหายๆอีกครั้ง"หวงจื่อหานพูดคุยกับบิดา ไม่นานมารดาก็เดินมาถึงก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบเฉยกับเขา"หากเป็นแม่ต่อให้เจอก็คงไม่กลับมา เจ้าไม่รู้ตัวเลยหรือว่าทำสิ่งใดลงไป ทั้งปล่อยให้บ่าวไพร่รังแกนาง ทั้งปล่อยให้คนนอกมาวุ่นวาย หานเอ๋องร์นางมาตัวเปล่า มาคนเดียวไร้ที่พึ่งพา เจ้าเป็นสามีก็คือที่พึ่งพาเดียวของนาง ในเมื่อแม้แต่เจ้ายังพึ่งไม่ได้แล้วจะให้นางหันหน้าไปพึ่งพาผู้ใด คุณชายทั้งสี่คนนั้นเล่า เหตุผลกล่าวอ้างสารพัดเพื่อที่จะปัดความผิดไปให้พวกนาง ซุนเฟิงยาก็ดีเรื่องพี่ชายนางๆยังเด็กแต่กลับถูกโจวจื่อหมิงใช้เล่ห์เหลี่ยมหลอกแต่งนางเข้ามา ไห่ถิงก็ถูกคนวางแผน จ้าวหลานก็ต้องแต่งแทนพี่สาว ลี่อินก็ถูกเฉินอี้รังเกียจมาแต่แร

    Last Updated : 2024-11-13
  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   ตาเฒ่าหัวงู

    หลี่เสี่ยวหรูที่ตอนนี้นั่งเท้าคางมองบรรดาพี่เลี้ยงกับแม่นมทั้งหลายดูหลานๆ ของนางอยู่ ปี้เฉาเดินมาหาพร้อมกับนั่งลงข้างเอ่ยด้วยน้ำเสียงหดหู่"พี่เสี่ยวหรู ไม่มีใครเล่นด้วยเลยข้าเหงา""เด็กคนนี้เจ้าอายุสิบห้าเลยมากหกเดือนแล้วยังห่วงเล่นอีกหรือไง""ก็ข้าไม่มีเจ้าตัวน้อยให้เล่นเหมือนพวกพี่ๆ นี่นา พี่เสี่ยวเล่อเองก็เดินไม่ไหวแล้ว แต่นางอยากกินขนมงา ข้าว่าจะไปซื้อมาสักสิบชิ้นให้นางน่ะเจ้าค่ะ""หืม...ปี้เฉ่าอ่า...พี่เสี่ยวหรูจำได้ว่าพี่เสี่ยวเล่อของเจ้าชอบกินเผือกหิมะที่สุดส่วนคนที่ชอบขนมงาดูเหมือนจะเป็นเจ้ามากกว่านะ ตัวแค่นี้หัดเจ้าเล่ห์แล้วหรือ""โอ่....พี่เสี่ยวหรูอาเฉาอยากไปตลาดในหมู่บ้าน ไปด้วยกันนะเจ้าคะ""เจ้าเนี่ยนะ อยากไปก็ไปเถอะ อย่าไปเถลไถลเล่า นี่ปลายยามเซินแล้ว อากาศเริ่มเย็นย่อมมืดเร็ว พี่จะเตรียมมื้อคำเดี๋ยวจะได้กลับมากินข้าวกัน"เด็กสาวพยักหน้า ปี้เฉาวิ่งมาถึงประตูรั้วก็เห็นเย่เซียวฉางยืนมองอี้จูที่กำลังอุ้มจ้าวเหิงเดินเล่นอยู่ โดยมีพี่จ้าวหลานนั่งปักผ้าลายที่หลี่เสี่ยวหรูออกแบบให้ ปี้เฉาเอ่ยลอยๆ แต่เพราะเขาฝึกยุทธจึงได้ยิน"หึ ตาเฒ่าแอบมองเด็กสาวๆ ไม่ดูตัวเองสักนิด แก่ขนาดนี้

    Last Updated : 2024-11-13
  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   ใจบุญทุนคนอื่น คืนค่าขนมข้ามา

    จากนั้นปี้เฉาก็กลับไปร้านขนมเพื่อรับขนมที่ฝากไว้ แสงตะวันเริ่มลับเหลี่ยมฟ้า ไป๋ว่านอาสาไปส่งนางปี้เฉาเองก็เห็นว่าไม่มีสิ่งใดเสียหายนางจึงพยักหน้า ไป๋ว่านเดินถือห่อขนมตามนางไป เย่เซียวฉางที่ตอนนี้กำลังไม่พอใจเด็กสาวที่มีบุรุษหนุ่มเดินตามพัวพันเท่าใดนัก เขาหงุดหงิดและกำลังจะกลับ แต่ก็มีเสียงเรียกจากคนขายขนมงากับถังหูลู่เสียก่อน"นี่ๆ พี่ชายๆ ท่านหยุดสักครู่ได้หรือไม่เล่า""พี่ชายคนนี้มีธุระอันใดกับข้ารึ พี่สาวท่านก็ด้วยมีอันใดกันขอรับ""ก็หลานสาวเจ้า ซื้อขนมร้านข้าไปหลายสิบชิ้นนางบอกว่าให้เก็บเงินที่เจ้าทั้งหมดสามร้อยอีแปะน่ะ"เย่เซียวฉางสะอึกทันที สามร้อยอีแปะ มิใช่ว่าเขาไม่มีเงินแต่เจ้าเด็กบ้านั้นซื้อของไม่ยอมจ่ายเช่นนั้นหรือ กำลังจะควักจ่ายแม่ค้าขนม พ่อค่าถังหูลู่ที่กำลังแจกถังหูลู่ให้กับเด็กๆ ก็เอ่ยกับเขา"พี่ชายถังหูลู่ของข้า สองร้อยยี่สิบไม้ นางเหมาทั้งหมดไม้ละสามอีกแปะข้าคิดท่านเพียงหกร้อยห้าสิบอีแปะเท่านั้น อีกสิบอีแปะข้าลดให้นางขอรับ""เจ้าบอกว่านางเหมา นางจะเหมาได้อย่างไรกันในเมื่อมันยังเหลือเต็มอยู่เห็นๆ""แม่นางน้อยบอกว่านางถือไม่ไหวขอรับแค่สองไม้ ที่เหลือให้ข้าแจกเด็กๆ ในหม

    Last Updated : 2024-11-13

Latest chapter

  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   ความรักสวยงามเสมอ/จบบริบูรณ์

    หลังจากงานเลี้ยงผ่านไป หวงจื่อหานและสหายของเขาก็จัดรถม้าเพื่อพาเมียรักและเด็กๆไปที่ทุ่งดอกไม้ บรรดาบุตรสาวบุตรชายก็ดีใจที่บิดาจะพาไปเที่ยว ทุกคนตื่นเต้นกันมากยามซื่อเมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว รถม้าหลายคันก็เคลื่อนออกจากหมู่บ้านไปที่ทุ่งดอกไม้ ใกล้ฤดูเหมันต์แล้วดอกไม้งามสะพรั่งไปหมด ขางทางสองฝั่งเด็กๆต่างตื่นเต้น กิ่งไม้มีกะรอกตัวน้อยๆไต่ไปมารถม้าสิบสามคันเคลื่อนจนมาถึงบริเวณทุ่งดอกไม้ ทั้งสิบสองคู่ต่างก็นั่งกอดคนรักของตนเอง เด็กๆมีสาวใช้และพี่เลี้ยงตามมาดูแลหวงเทาจุงมือชุ่ยชุ่ยเดินเล่น ครั้งก่อนนางท้องอยู่เขาจึงไม่ได้พานางชมรอบๆโจวจื่อหมิงกับซุนเฟิงย่าก็พากันไปนั่งอีกมุม เฉินอี้นังอยู่กับจางลี่อิน ทอดมองไปยังเบื้องหน้าหยางหมิงเช่อกับจ้าวหลาน และเหลียงหมิงเทากับหูไห่ถิง ปูเสื่อนั่งเล่นอยู่กับเด็กๆ ไหวอ๋องกับหนิงอ๋องเอารถม้าไปจอดอีกด้าน ก่อนจะมาสมทบพวกเขา ถังฟั่น เย่เซียวฉาง จินหยูเฟิง มาถึงทีหลังเพราะบรรดาบุตรชายบุตรสาวงอแงกว่าจะเอาลงก็เหนื่อยมากนักปลายยามอู่ได้เวลามื้อเที่ยงจึงมารวมกันที่ใต้ตนไหว เพื่อเข้าร่ม หวงจื่อหานที่ตอนนี้นั่งพัดโบกให้เมียตนเอง แม้ว่าอากาศจะเริ่มเย็นแล้ว แต่เพร

  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   ความรักสวยงามเสมอ1

    จวนหวงกำลังวุ่นวายรวมถึงจวนหยางด้วย จวนหวงเรือนใหญ่ต่างรอรับลูกสะใภ้ ส่วนจวนหวงเรือนราชครูกำลังวุ่นวายเพราะต้องส่งเจ้าสาวไป๋อี้ถงยามที่สวมชุดเจ้าสาวแล้วนับว่างามมากนัก ขนาดหลี่เสี่ยวหรูยังตะลึง“อี้ถงของพี่งามเหลือเกิน มิน่าคุณชายน้อยสกุลหยางถึงไปไหนไม่รอด”“จริงด้วย พี่เสี่ยวหรูพูดถูกอี้ถงของพี่ลี่อินงามที่สุด อีกเดี๋ยวพี่จ้าวหลาน พี่เฟิงย่ากับพี่ไห่ถิงก็มาแล้ว”“พวกพี่เอ่ยชมจนข้าลอยได้แล้วเจ้าค่ะ พี่ๆข้ากลัวจังเลย แต่งงานต้องมีลูกคลอดบุตร ข้านั่งฟังพวกท่านเจ็บท้องคลอดมาแปดปีแล้ว จนไม่อยากท้องเองเอาเสียเลยเจ้าค่ะ”“ฮ่าๆๆ น้องห้าเจ้าว่าเช่นนี้ทำอย่างไรกันดีเล่า สงสารคุณชายน้อยเสียแล้วเมียไม่อยากท้อง”“พี่ใหญ่ ท่านว่าอย่างอี้ถงนี่แฝดสี่เลยดีไหมเจ้าคะ”“ไม่นะ พี่ๆอย่าอวยพรกับแบบนี้สิเจ้าคะ แค่คนเดียวก็เจ็บมากแล้ว ดูตอนที่พี่อี้จูคลอดคนที่สองสิ ขนาดคนเดียวยังเบ่งข้ามวันข้ามคืน”สองสาวหัวเราะให้กัน ไม่นานอีกแปดสาวก็มา เสี่ยวหงเอาขนมโก๋อ่อนมาให้เจ้าสาวได้รองท้องก่อน แม้ว่านางจะมีบุตรให้กับถังฟั่นและเข้าหอก่อนแต่ง แต่เมื่อถึงเมืองหลวงเขาก็จัดงานแต่งใหญ่โตสมกับฐานะของนางเสี่ยวหงในฐานะน้องส

  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   จากแม่เสือกลายเป็นลูกแมว

    ทางด้านคนที่พวกเขากล่าวถึงตอนนี้กำลังโดนคนตัวโตลงโทษอยู่ที่เรือนพักของนาง เมื่อเช้านางไปเตรียมของเพื่อจะกลับไปงานครบรอบอายุแปดสิบของท่านปู่ไป๋ลิ่ว ซูจิ้งเฟิงคุณชายซูที่บังเอิญมาเจอนางก็อาสาช่วยหิ้วของกลับมาส่งที่เรือน บิดาไม่อยู่วันนี้เขาค้างที่สำนักศึกษา ใครจะรู้ว่าหยางฮ่าวจะตามาถึงเรือนแล้วหาเรื่องทะเลาะกับนาง"ออกมานะไป๋อี้ถง"หยางฮ่าวที่เดินตามทั้งสองคนมาเมื่อเห็นซูจิ้งเฟิงเข้ามาในบ้านด้วยก็โมโหจนเลือดขึ้นหน้าตะโกนเรียกคนด้านในทันที ไป๋อีีถงเดินออกมาทันทีที่เห็นหน้าเขาก็ถอนหายใจ ไป๋อี้ถงเชิญให้ซูจิ้งเฟิงนั่งรอแต่หยางฮ่าวไม่สนใจไล่เขากลับทันที"คุณชายซู..ท่านไม่ควรมานั่งในบ้านสตรีที่มีคู่หมั้นแล้วเช่นนี้นะ""ห๊ะ ห๊า คะ คู่หมั้นหรือ คุณหนูไป๋ท่านมีคู่หมั้นแล้วหรือขอรับ ไม่ทราบว่าบุรุษโชคดีผู้นั้นเป็นใครกัน""เป็นใครไม่สำคัญ แค่รู้ว่านางมีคู่หมั้นแล้วก็พอกระมังซูจิ้งเฟิง"ซูจิ้งเฟิงไม่ยอมแพ้ ไป๋อี้ถงงามเพียงนี้ต่อให้มีคู่หมายแล้วอย่างไร อีกอย่างหากมีจริงทำไมไม่เปิดเผยออกมาจึงได้ย้อนหยางฮ่าวกลับไป"รองเจ้ากรม ท่านกล่าวอันใดกันขอรับ หากคุณหนูไป๋มีคู่หมั้นจริงๆเหตุใดไม่เผยตัว เรื่องนี้อ

  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   เจ้าแม่บ่อนพนันตัวน้อย

    ซุนเฟิงย่าที่นั่งฟังมานานเอ่ยขึ้น นางเองก็ไม่รู้ว่าอนาคตหยางจ้าวเหิงกับโจวหนิงฮวาบุตรสาวจะเป็นเช่นไร ตอนนี้เด็กๆยังไม่เจออะไรมากกว่านี้ เมื่อถึงเวลาบ่ายรถม้าของจวนก็มารับพวกนางกลับไป จางลี่อินเดินกลับเองเพราะจวนติดกัน แต่เฉินอี้ไม่ยอมเขาเอาม้ามารับเมีย ส่วนลูกๆสาวใช้พาขึ้นรถม้ากลับไปแล้ว ตั้งแต่ประความเข้าใจกันได้บรรดาสามีก็รักหลงและหวงภรรยาตนเองมากนักโดยเฉพาะหวงจื่อหานหลี่เสี่ยวหรูที่ไม่ได้ไปสำนักศึกษาเพราะว่าวันนี้เป็นวันหยุด ไป๋หยินมาหาที่เรือนกลางเขามีเรื่องจะเอ่ยกับนาง"ฮูหยินน้อย..ข้าเองขอรับไป๋หยิน""ท่านอาไป๋ เข้ามาเถอะ"ไป่หยินเดินเข้ามาก่อนจะนั่งลง หลี่เสี่ยวหรูกำลังสอนบุตรชายสองคนวาดภาพอยู่ ส่วนอีกสองคนเพิ่งจะสามขวบเท่านั้นกำลังเล่นของเล่นที่นางวาดแบบให้ช่างในเมืองหลวงทำขึ้นมา หวงจื่อเหยียนกำลังคัดอักษรเพราะท่านแม่ไปสืบทราบมาแล้วนางชวนเด็กๆเล่นพนันจริงๆ อีกทั้งยังมีเดิมพันอีกด้วย ไปหัดเรื่องเหล่านี้มาจากไหนกัน ไป๋หยินที่นั่งลงเรียบร้อยก็เอ่ยขึ้นมา"ฮูหยินน้อยอีกสองเดือนจะเดินทางกลับหมู่บ้านเถาฮวา ใกล้ครบรอบอายุแปดสิบของท่านลุงไป๋ลิ่วแล้วขอรับ""อ้อ..ข้าจะเอ่ยเรื่องนี่กับท่

  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   พูดคุยเรื่องหมั้นหมาย1

    หลี่เสี่ยวหรูที่ตอนนี้มาอยู่ที่ต้าเย่วกว่าแปดปีแล้ว นางเปิดสำนักศึกษาจนตอนนี้ฮ่องเต้ได้เอาการเรียนการสอนของนางไปเป็นต้นแบบในหลายๆเมือง สตรีทั่วแคว้นต่างก็ได้รับการเรียนรู้ สตรีรู้หนังสือนั่นนับว่าดี ขุนนางหัวเก่าไม่กล้าต่อกรกับนางสามีเป็นราชครู บิดาเป็นเทพสงคราม เสด็จอาเป็นผู้ตรวจการและผู้แทยพระองค์ มีเสด็จลุงเป็นฮ่องเต้ใครจะกล้ากับนางกัน ทุกๆวันหยุดทุกคนมารวมตัวกันที่จวนหวง เด็กๆวิ่งเล่นกันเต็มไปหมดหวงจื่อหานกับหลี่เสี่ยวหรู มีบุตรชายสี่คนบุตรสาวหนึ่งคนและนางกำลังตั้งครรภ์ที่สามหยางหมิงเช่อกับจ้าวหลานมีบุตรชายสามคนบุตรสาวสองคนโจวจื่อหมิงกับซุนเฟิงย่ามีบุตรชายสี่คนบุตรสาวสามคนเหลียงหมิงเทาที่ได้รับสืบทอดตำแหน่งอ๋องต่อจากบิดาตอนนี้เขากับหูไห่ถิงมีบุตรชายสามคนบุตรสาวสามคนเฉินอี้กับจางลี่อินมีบุตรชายสามบุตรสาวหนึ่งทางด้านปี้เฉากับยเย่วเซียวฉางมีบุตรสามคน เสียวหงกับถังฟั่นสามคน อี้จูกับจินหยูเฟิงสามคน ชุ่ยชุ่ยกับหวงเทามีบุตรห้าคนอ้ายเฟยหรงทำลูกแข่งกับพี่ชายไม่พัก เขากับเสี่ยวเล่อมีบุตรด้วยกันแล้วสี่คน พี่ชายสี่สิบเก้าแล้วมีบุตรแฝดสองคู่ตอนนี้ไป๋หย่งเหนียนกำลังตั้งครรภ์ท้องที่สามแล

  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   ให้กำเนิดทายาททั้งสามคน

    ทั้งห้าคนสอนอยู่ที่สำนักศึกษาจนบ่าย บรรดาสามีกลับก่อนกำหนดหนึ่งวันพอรู้ว่าเมียมาสอนลูกศิษย์ก็โมโหพวกนาง มาถึงก็อุ้มเมียตัวเองกลับบ้าน เดินตั้งแต่สำนักศึกษาจนถึงจวน พวกนางอายแทบแทรกแผ่นดิน คนเห็นทั่วเมืองหลวงเพียงนี้จะเอาหน้าไปไว้ที่ใดกัน คนบ้าพวกนี้"พี่จื่อหมิง..ให้ข้าเดินเองเถอะเจ้าค่ะ""เฟิงย่า..เจ้าดื้อนักหายแพ้ท้องเมื่อไหร่จะถูกพี่ลงโทษ"ซุนเฟิงย่าหน้าแดง หูไห่ถิงเองที่เหลียงหมิงเทาอุ้มนางอยู่ก็หน้าแดงเช่นกัน ร้านค้าข้างทางมองพวกเขาแล้วอมยิ้ม"ดื้อนัก บอกว่าให้พักผ่อน หายแพ้ท้องค่อยมาก็ยังได้ บอกแล้วมิใช่หรือว่าหากพี่ไม่อยู่ห้ามออกจากจวน""ซื่อจื่อ ข้าอายคนนะ""อายทำไม ผัวเมียรักกันมีอะไรต้องอาย หื้มม"เหลียงหมิงเทาไม่สนใจ ยังคงอุ้มเมียเดินตัวปลิว หยางหมิงเช่ออุ้มจ้าวหลานเดินเงียบๆไม่เอ่ยสิ่งใด แต่คนในอ้อมกอดรู้แล้วว่าคืนนี้จะโดนอะไรนางจึงเอ่ยเบาๆ"พี่หมิงเช่อ...คืนนี้อย่าหักโหมนะเจ้าคะ เบาๆหน่อยข้าท้องอยู่""รู้ตัวว่าท้องอยู่เหตุใดยังออกไปทำเรื่องให้ตนเองไม่สบายตัวอีกหื้ม พี่จะลงโทษอย่ามาอ้อนวอนเลย"จ้าวหลานกอดคอเขาแนบใบหน้ากับอกเขาก่อนจะเอ่ยอุบอิบ"อยู่เฉยๆก็โดนลงโทษทุกวันอยู่ด

  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   จัดการขุนนางหัวเก่า

    หลี่เสี่ยวหรูที่ตอนนี้แม้ว่านางจะตั้งครรภ์ใกล้คลอดแต่ก็ยังทำงาน วันนี้นางไปยังสำนักศึกษาที่นางกับอีกพี่สาวอีกสี่คนเปิดร่วมกัน มีสตรีมาเรียนเย็บปักถักร้อยมากมาย รวมถึงการทำขนมอีกด้วย ขุนนางบางส่วนไม่พอใจนี่เป็นการทำให้สตรีกระด้างกระเดื่อง หากพวกนางสามารถเอาตัวรอดเองได้บุรุษก็จะไร้ความหมายมีขุนนางหัวเก่าบางคนมาหาเรื่องที่สำนักศึกษา ตอนนี้ไป๋อี้ถงยืนอยู่กลางลาน บิดากำลังเจรจากับพวกเขาอยู่"นี่อาจารย์ไป๋ ท่านกับหวงฮูหยินและบรรดาฮูหยินใต้เท้าทั้งสี่กระทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร""ใช่ๆๆๆ สตรีควรดูแลจวน ตั้งใจรอสามีกลับบ้านมาแล้วปรนนิบัติ แต่นี่อะไรพากันมาสุมหัวช่างน่าเกลียดยิ่งนัก""ข้าว่าพวกเราไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ชี้ถึงผลเสียที่ตามมาเถอะ"ขุนนางเกือบยี่สิบคนโวยวายอยู่ที่ลานด้านหน้าของสำนักศึกษา หลี่เสี่ยวหรูกับพี่สาวทั้งสี่คนยังมาไม่ถึงแต่มีคนไปแจ้งพวกนางแล้ว คนเหล่านี้อาศัยสามีพวกนางไม่อยู่ไปต่างเมืองสามวันมากดดันให้ปิดสำนักศึกษา อีกอย่างหนิงอ๋องบิดาของนางกับไหวอ๋องที่รักหลานสาวดั่งแก้วตาดวงใจก็มีเรื่องต้องไปทำ ตาเฒ่าเหล่านี้จึงเหิมเกริมมากนักเด็กน้อยเดินออกมาด้านหน้าก่อนจะเอ่ยเสียงใส"ใต้เ

  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   อารักเจ้าไม่ว่าเจ้ามาจากที่ใด

    โจวจื่อหมิงเอ่ยถาม หลี่เสี่ยวหรูพยักหน้า เย็นนี้ต้องไปเข้าเฝ้าแต่นางแทบจะลุกเดินไม่ไหวแล้ว หวงจื่อหานบอกว่าพ่อตาของเขาไปบอกกับไทเฮาแล้วว่านางเดินไม่ไหว เช่นนั้นไทเฮาจึงจะมาหาเอง นางจะมาพูดคุยกับท่านย่าของสามีด้วยเฉินอี้ที่เสร็จงานก็มารับจางลี่อินกลับบ้าน จางลี่อินตั้งครรภ์คนที่สองเช่นกัน แต่ครั้งนี้นางไม่แพ้ท้องแต่อย่างใด กลับเป็นเฉินอี้ที่แทบจะคลานกลับบ้านเขากินอะไรก็อาเจียนออกมาจนหมด แต่เพราะห่วงเมียจึงมารับเอง คนที่จวนจะมาก็ไม่ยอม คนจวนหวงไปส่งให้ก็ไม่เอาแต่สภาพที่มารับเมียเหมือนไก่ป่วยใกล้ตาย ดีที่จวนติดกันเมื่อทุกคนกลับไปแล้วหวงจื่อหานก็อุ้มหลี่เสี่ยวหรูไปเรือนโย่วหลัน ไทเฮาประทับอยู่แล้ว เมื่อเจอหน้ากันก็เอ่ยปากพูดคุย หลี่เสี่ยวหรูแอบน้ำตาซึม เหตุใดไทเฮาถึงได้เหมือนคุณย่าของเธอในชาติก่อนมากนักนะทั้งสองเหมือนกับสนิทกันมานาน พูดคุยกันจนมืดค่ำไทเฮาจึงเสด็จกลับวัง กอ่นกลับนางจับมือหลี่เสี่ยวหรูไว้ก่อนจะเอ่ย"ไหนๆหลานก็มาแล้ว ใช้ชีวิตให้ดีมีความสุขนะเด็กดีของย่า""เพคะเสด็จย่า"นางรับปากไปทั้งยังงงๆกับคำว่าไหนๆก็มาแล้วของพระนาง ไทเฮาทรงหมายถึงอะไรไหนๆนางก็กลับเมืองหลวงมาแล้ว หรือไ

  • ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง   ตอไม้ผุๆมีแต่เห็ดราขึ้น

    หวงจื่อหานที่พาภรรยากลับมาถึงจวนก็สั่งบ่าวไพร่ให้จัดการทางเดินให้เรียบร้อย ห้ามมีเศษหินหรือตระไคร่ ไท่ฮูหยินที่ตอนนี้หาคนมาบีบนวดให้หลานสะใภ้อยู่ หลี่เสี่ยวหรูลุกไม่ขึ้นแล้ว ดูท่านางคงใกล้คลอดอีกไม่นาน นางมาถึงเมืองหลวงได้ครึ่งเดือนวันๆเอาแต่รับแขก คนมากมายนรักเมื่อก่อนนางไม่ได้รับความสนใจขเพียงนี้ พอนางเป็นท่านหญิงและเป็นภรรยาราชครูที่เขารักใครก็มีแต่คนมาประจบประแจงหวงป๋อเหวินมาหานางหาเหอซิวเหยียนมาด้วยก่อนจะแนะนำว่านางคือคนรักของเขา หลี่เสี่ยวหรูพยักหน้า หวงซานไห่พี่สามีของนางก็มาหาพร้อมกับขอโทษและขอบคุณนางที่สั่งสอนบุตรชายให้เขา วันนี้มีคนมาหานางอีกแล้ว หลี่หรูบอกสามีว่านางไม่ไหวแล้ว ไท่ฮูหยินให้หวงหมัวมัวไปจัดการเรื่องนี้แทน เพราะหวงจื่อหานเถรตรงอาจทำให้คนไม่พอใจได้"ทุกๆท่าน ฮูหยินน้อยรับแขกไม่ไหวจริงๆ นางเท้าบวมมากนักใกล้คลอดแล้ว เดินเหินไม่สะดวก ข้าน้อยจะไปแจ้งนาง ฮูหยินน้อยให้ลงรายชื่อเอาไว้ว่าใครมาบ้างเจ้าค่ะ แม่หนูอี้ถงมาจดรายชื่อคนที่มอบของขวัญให้สักหน่อยทำได้หรือไม่"ไป๋อี้ถงที่ตามมาเมืองหลวงพร้อมไป๋หยินบิดาพยักหน้าก่อนจะไปหยิบกระดาษมาจดรายชื่อคนที่มาเยี่ยม วันนี้บิดาไปสอ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status