บทที่ 12/2

บทที่12/2

“ช้าก่อน ข้ายังคุยเรื่องคุณหนูกู้ไม่จบ”

“อยู่กันสองคนเหตุใดต้องพูดถึงคนอื่น” เฉินเฟยอวี่ฟังคำทัดทาน เขารู้ว่านางหาเรื่องคุยประวิงเวลา ร่างสูงใหญ่อุ้มภรรยาของตนก้าวลงอ่างน้ำทั้ง ๆ ที่ยังสวมเสื้อผ้าครบชุด

เมื่อร่างสัมผัสกับความร้อนกะทันหัน ร่างบางผวายกแขนขึ้นโอบกอดลำคอแกร่งหาที่ยึดเหนี่ยว

“ร้อนเหรอ เดี๋ยวก็อุ่นแล้ว” เสียงเหนือศีรษะทุ้มเจือด้วยเสียงหัวเราะเล็กน้อย นางช้อนสายตาขึ้นมองดวงตาคมจ้องทองนางอยู่ก่อนแล้ว

ตึก ๆ ตัก

หัวใจดวงน้อยเต้นระริก รู้สึกคันยุบยิบภายในอก แววตาที่เขามองนางช่างแต่ต่างในเวลาช่วงเวลา มันแฝงแล้วเต็มไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่นางไม่เข้าใจ

“คิดอะไรอยู่ อยู่กับข้าคิดถึงแต่เรื่องของข้าก็พอแล้ว” เขาแนบริมฝีปากลงมากระซิบข้างใบหูเล็ก เมื่อเห็นนางจ้องมองเขาแล้วขมวดคิ้ว

‘ข้าก็คิดเรื่องของท่านอยู่’ สามีนางราวกับคนจิตไม่สมประกอบยามกลางวันเย็นชาสีหน้าบึ้งตึง ตกกลางคืนกลับมองนางตาหวานเชื่อมราวกับว่ามองคนที่เบารักอยู่ แต่จะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อเขาเกลียดนางยิ่งกว่าสิ่งใด เขามองนางเมื่อคืนนั่น คือที่เข้าหอ แต่เผยอิงจำได้ว่าช่วงมื้ออาหารไม่ได้มีเหล้าเป็นส่วนประกอบเลย

“ท