บทที่ 9/2

บทที่9/2

ในระหว่างที่เดินชมสวนตามการชี้ชวนของลู่หลัน เผยอิงอยากปล่อยให้ความรู้สึกอึดอัดภายในใจทิ้งไป อย่างไรนางก็แต่งมาแล้ว หรือจะแสร้งหลับหูลับตาใช้ชีวิตเงียบ ๆ ภายในจวนสกุลเฉินต่อไป หากนางทำตัวไม่ดีก็จะเสียชื่อไปถึงมารดาอย่างที่เฉินเฟยอวี่ปรามาสเอาไว้ได้ ซึ่งเผยอิงไม่อยากให้เป็นเช่นนั้น นางคงไม่ตั้งครรภ์ง่ายดายขนาดนั้น และดูแล้วบุรุษเสเพลอย่างเฉินเฟยอวี่ก็คงจะออกไปเที่ยวหอโคมเขียวอย่างที่เคยทำมา คงไม่ได้มาหานางที่เรือนทุกคืน

เผยอิงพยายามทำใจยอมรับสิ่งที่ควรจะเป็น และไม่ลืมความต้องใจเดิมที่แต่งงานเข้ามาว่าเพราะอะไรและเพื่อใคร

ลู่หลันพานางออกมาไกลจนถึงสระบัวขนาดใหญ่ มีศาลาตั้งอยู่กลาง เผยอิงเพ่งมองกลุ่มคนที่นั่งอยู่ในศาลานั่น ไม่ผิดแน่สามีของนาง และใครกันอีกสองคนมองจากตรงนี้เดาได้แค่ว่า หนึ่งสตรี หนึ่งบุรุษ

"อิงอิง" หนึ่งในสองคนนั้นตะโกนเรียกนาง เผยอิงเพ่งสายตามองตามคนที่เรียกขานชื่อนางและวิ่งพรวดพราดออกจากศาลาวิ่งข้ามสระตรงมาหานาง เสียงนั่นคุ้นหูไม่น้อย

“ท่านพี่เฉิงกง” รู้ตัวอีกทีบุรุษรูปงามก็วิ่งมาประชิดตัวนางแล้ว

"อิงอิง" กู้เฉิงกงรวบข้อมือบางมาเกาะกุมเอาไว้

"ท่านมาได้อย่างไร" เผยอิ