บทที่ 1105

"ฟู่จิ้นเชินมีเอ็นมังกรหยก!"

ฟู่จาวหนิงตอนที่บอกเรื่องนี่ก็ตัดสินใจไปแล้ว ไม่ว่าอย่างไร ไม่ว่าฟู่จิ้นเชินจะแลกเอ็นมังกรหยกกับอะไร นางจะต้องนำมาให้ได้ จัดการขจัดพิษที่เหลือให้กับเซียวหลันยวน

เซียวหลันยวนมองนางเขม็ง

"เจ้าจะนำมันมาเพื่อข้าหรือ?"

"แน่นอนสิ!" ฟู่จาวหนิงตอบอย่างไม่ต้องคิด

นี่ยังต้องพูดอีกหรือ?

มีอะไรสำคัญยิ่งกว่าการขจัดพิษให้เขาอีก?

เซียวหลันยวนกอดนางอีกครั้ง

เพียงพอแล้ว เขารู้สึกว่าเพียงพอแล้ว ไม่ว่าอย่างไร ระหว่างพ่อแม่กับตัวเขา ฟู่จาวหนิงเลือกตัวเขา

เขาที่อยู่ในใจนาง สำคัญยิ่งกว่าพ่อกับแม่ของนาง!

พอเข้าใจเช่นนี้ ทำให้เซียวหลันยวนรู้สึกว่าใจของตนเองอุ่นวาบขึ้นมา กระทั่งว่า เขารู้สึกว่าความแค้นอะไรก็ไม่สำคัญอีกแล้ว

ต่อให้พิษในครั้งนั้นจะทำให้เขาลำบากมามากหลายต่อหลายปี เจอกับความทุกข์ตรมมาหลายปี กระทั่งตอนนี้โฉมหน้าก็ยังย่อยยับ แต่แล้วจะทำไมกัน?

เขาได้นางมาแล้ว

ฟู่จาวหนิงคือสมบัติล้ำค่าของเขา สำคัญยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด

"เช่นนั้นก็ต้องพึ่งเจ้าแล้ว" เสียงของเขามีความสะอื้นไห้

เดิมทีคิว่าฟู่จาวหนิงจะฟังไม่รู้ แต่นางได้ยินแล้ว ฟู่จาวหนิงตกตะลึงเล็กน้อย คิไม่ถึงว่าเข